THE CURSE || ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ

Fate !

" හෙට තමයි දවස..... " 

මින්ජුගෙ බලාපොරොත්තු සහගත සතුටුදායක කටහඬ එක්කම මින්ජුගෙ හිනාව ගුහාවෙ බිත්ති වල වැදිලා දෝංකාර දුන්නා. සුදුළූණු මාල සහ තියුණු ලී පතුරු ආයෙම ගණන් කරමින් පිලිවෙලකට අසුරමින් හිටපු ලිතුර්ගෙ මූණෙ යටහත් පහත් සතුටුදායක හිනාවක් ඇදුණා.

 ඒ කියන්නෙ හෙටින් පස්සෙ විරූපී ලිතුර් ආකර්ෂණීය මනුස්සයෙක්.... 

ලිතූර්ගෙ බලාපොරොත්තු සහගත හිනාව දිහා මින්ජු බලාගන හිටියේ අවඥාවෙන්. 

මෝඩ කුරුමිට්ටා ! 

මින්ජු උපහාසයෙන් හිතුවා. 

වසර ගානක් තමන්ගෙ හිත ඇතුලෙ කැකෑරෙමින් තිබ්බ වෛරය , පළිගැනීමේ චේතනාව , තරහා වගේම තමන් ඉගෙනගත්ත දේවලුත් එලියට දාන්න අවසානයේදී මින්ජුට අවස්ථාව උදා උනා. මින්ජු හිටියේ නොයිවසිල්ලෙන්. හෙට තමන්ගෙ ආදරේ උදුරගත්ත තමන්ගෙ හතුරටත් , තමන්ව ප්‍රතික්ශේප කරපු අහංකාර පෙනිසියුලා නගරයටත් අමතක නොවෙන පාඩමක් උගන්නන්න මින්ජු සූදානම් වෙලා හිටියා. 

 " ඒත් ජී යූන්... ඔහේට මේ කිසි දෙයක් නොදැන මැරෙන්න දෙන්න බෑ.... " 

තනියම එහෙම හිතුව මින්ජු තමන්ගෙ මුලු ඇගම වැහෙන විදියට කබාය ඇදගෙන තමන්ගෙ ඔලුවත් කබායෙන් ආවරණය කරගන ගුහාවෙන් එලියට ආවා. 

.

.

.

.

ජී යූන් අවදි උනේ නොනවත්වාම තමන්ගෙ ජනේලෙට තට්ටු කරන ශබ්දය නිසා. මේ මහ රෑ ආරක්ශකයන්ගෙනුත් බේරිලා තමන්ගෙ කාමරේ ලගටම ඇවිත් මේ විදියට තමන්ගෙ නින්දට බාධා කරන්නෙ කවුද කියලා ජී යූන්ට හිතාගන්න අපහසු උනා. ජී යූන් නිදන ඇදුම සකසගන්න ගමන් ජනේලෙ ලගට ලං උනා. 

" කවුද ? "

පිලිතුර උනේ තවත් තට්ටු කිරීම් තුනක් විතරයි. 

ජී යූන් හෙමීට ජනේලෙ විවෘත කලා. කොහෙදෝ ඉදන් හමාගන ආව සිතල හුලගක් ජී යූන්ගෙ දුහුල් නිදන ඇදුම අතරින් ජී යූන්ගෙ ඇගේ දැවටිලා හමාගන ගියා.