THE CURSE || ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ

LAST WISH !

"මන් තාමත් ඔයාට ආදරෙයි ජින්.. ඒ ආදරේ ඔයා දැනගන්න ඕන.. ප්ලීස් ජින් ඉක්මනට ආපහු එන්න.."

කුළුදුලේම තමන්ගෙ හදවතට ආමන්ත්‍රණය කරන්න පුලුවන් උන ඒ අමුතු හැගීම තමන්ගෙ හදවතට අරගෙන ආව තමන්ගෙ ආදරණීය දේව දූතය දිහා නම්ජූන් බලාගෙන හිටියෙ පුදුමාකාර වේදනාවකින්. එයා එක්කම තමන්ගෙ ආදරෙත් ගොළු වෙලා වගේ නම්ජූන්ට දැණුනා . ටිකෙන් ටික තමන්ගෙ හදවත ආක්‍රමණය කරපු ජින් අද ජීවත් වෙන්න පණ අදිනවා වගේම තමන්ගෙ ආදරෙත් ඒ එක්කම හුස්ම අල්ලන බව නම්ජූන්ට තේරුණා.. ඒ අප්‍රකාශිත ආදරේ හැමදාම හිත ඇතුලෙ තියාගෙන විදවන්න නම් ඉඩ තියන්න එපා කියලා නම්ජූන් ලෝඩ් ඩ්‍රැකියුලගෙන් හැමදාම ඉල්ලුවා. ඒ සීතල අතක් හෙමීට තමන්ගෙ අතකට මැදි කරගත්ත නම්ජූන් ජින් නිදාගන හිටිය ඇදේ අයිනකින් ඔලුව තියාගත්තා.
.
.
.
.
.
.
.
.

           *********************

At Taemin's new place.....

දිගින් දිගටන නාද වෙන ඩෝර්බෙල් එක තමන්ගෙ සුවපහසු නින්දට එකදිගටම කරදර කරන්න පටන් ගත්ත නිසා ටේමින් කම්මැලිකමින්ම දොර පැත්තට ඇදුනෙ තරහින්.

"ඔහොම ඉන්නවා..."

ටේමින් එහෙම කියලා දොර විවෘත කලා. දොර ගාව හිටගෙන හිටියෙ තරමක් මිටි විරූපී පෙනුමක් තියන මනුස්සයෙක් . ටේමින් කලින් මේ මනුස්සයව දැකල තිබ්බෙ නෑ. ඔහු ඇදගෙන හිටියෙ ඔහුගෙ ශරීරයට වඩා දෙගුණයක් විතර ලොකු කලිසමක්. ඒ වගේම ලොකු ෂර්ට් එකක් ඇදලා බකට් තොප්පියක් දාගෙන හිටිය. ඇදුමට කොහෙත්ම ගැලපෙන්නැති ලොකු රතු සපත්තු දෙකත් අතේ තිබ්බ ලොකු කුඩෙත් ඔහුගෙ තිබ්බ ආගන්තුක පෙනුම තවත් තීව්‍ර කලා. මූණෙ තැනින් තැන තිබ්බ කලු පාට ඉන්නන් ඒ මූණ දිහා බලන එකත් පිළිකුල් කෙරෙව්වා. ටේමින් දිහා බලපු ආගන්තුකයා තමන්ගෙ කහට බැදුනු දුර්වර්ණ දත් කුට්ටම පෙන්නලා ලොකු හිනාවකින් ටේමින්ට සංග්‍රහ කලා..

" යනව යන්න.. හිගන්නන්ට ආධාර දෙන්නෑ..."

එහෙම කිව්ව ටේමින් දඩාස් ගාලා දොර වහලා දැම්මා.
ආයෙමත් ඩෝර්බෙල් එක රින්ග් වෙන්න පටන් ගත්තා. ටේමින් කාමරේට යන්න ගිය ගමන ආපහු නවත්තලා හැරිලා දොර දිහාට ආවා.