Jo Thjesht Nje Marreveshje

Kapitulli 25

U kthyen ne shtepi dore per dore dhe Nesi po i shikonte nga dritarja.
"Betohem se do iu shkatrroj te dyve" - foli duke shtrenguar grushtat.
Dioni dhe Doriss u futen ne dhomen e tyre dhe para se te uleshin Doris ngriu ne kembe.
-Dion...
-Po shpirt cfare ndodhi?
-Sa eshte ora?
-23:57
- Uhh... Gezuar ditelindjen Dion...U tremba se mos kishte kaluar ora 12 dhe ende sta kisha uruar diten tende. Ditelindjen tende te pare qe festojme se bashku.
Dhe qe uroj pafundesisht te mos jete e fundit.
E di cfare Dion? Para 4 muajsh kur e gjithe kjo u be e ditur mendova se do ishte fundi i gjithckaje. Mendova se jeta ime do shkaterrohej. S ia kisha idene se si do rridhnin ngjarjet dhe kurre nuk e mendova se do arrinim ketu. Kjo dashuri qe ndjej per ty kam menduar se do rrenjosej ne zemren time ne cdo lloj menyre tjeter pervec kesaj.
Por c'rendesi ka kjo? E rendesishme eshte se jemi bashke dhe te bindur per kete rruge qe po ndjekim.
Jam e lumtur qe jam prane teje. E lumtur per gjithcka qe na solli ketu.
Te dua! - permbylli Doriss dhe e puthi.
E Dioni mund te betohej se ne mijera puthje qe kishte dhene kjo kish qene me e bukura e ne miliona urime ky kish qene me i vecanti.
Por....
Por sa zgjat lumturia?
1 jave pas kthimit te Nesildes gjithcka vazhdoi e qete.
Ajo nuk ishte dukur me prane Dionit dhe gjithcka po ecte ne rrugen e duhur, ama do ishte nje mengjes qe do shkaterronte gjithcka.
1 mengjes qe do vuloste jetet e shume njerezve.
.
.
(Shkurt po skam me frymezim)
.
Dhe kjo per moonchild-01 sorry ❤