Jo Thjesht Nje Marreveshje

Kapitulli 34

Sapo Deni hyri ne shtepi pa qe te gjithe po qendronin ne sallon.
Nuk i pershendeti fare dhe u ul ne divan. Edhe vet u habit nga gjithe ajo ftohtesi qe kishte pushtuar familjen e tyre.
Askush nuk u interesua as nuk u ndikua nga prezenca e saj.
Qendroi pak dhe u ngrit pa u ndjere.
U sigurua qe ishte vetem dhe hyri ne dhomen e Nesit . Nderroi provezat mbi komodine dhe u fut ne dhomen e saj duke iu lutur Zotit qe ky makth te merrte fund sa me shpejt.
Nderkohe Doriss ishte shtrire dhe po mendonte fjalet qe i tha Deni:
"Ti po shkatrron lumturine e Dionit!"
"Po prish lumturine e familjes tende!"
"Mos e bej!" - teksa keto i perseriteshin ne koke nje mesazh ndicoi ekranin e telefonit te saj.

"A eshte e vertete qe po te thuash nje deshire kur bie nje yll ajo realizohet?"
Qeshi pakez...
"Nuk e di. Keshtu thone..."
"Po ti si thua?"
"Per mendimin tim deshirat tona nuk bazohen te yjet. Duhet te luftosh per te arritur."
"Po kur je i pashprese? Kur deshira jote e vetme ska besim te ti?"
"Dion..."
"Me fal Doriss... E di qe nuk duhej por... Me ka marre malli! 💔"
Lexoi ate mesazh dhe syte iu mbushen me lot.
"Ti po e shkatrron lumturine e Dionit"
"Nese nuk e kuptuar ende ti po ndan nje familje qe praktikisht i bie te jete familja jote.
Sepse per Dionin , familja ka vetem nje emer, dhe ai eshte Doriss." - u perserit edhe njehere ne mendjen e saj ne ate fraksion sekonde.
- Ne djall me gjithe miresi - tha me vete.
"Edhe mua!... Madje e di cfare? Nuk me intereson fare as Nesi as askush tjeter. Sidomos ato qe mund te hyjne mes nesh. Ti je vetem i imi dhe nuk me intereson nese ai femije eshte i joti apo jo. Kjo nuk do te ndryshoje asgje. Je i ngecur me mua Dion! Te dua!"
Lexoi shenimin seen poshte mesazhit por pergjigje nuk mori.
"Je budallaqe Doriss!" - tha me vete dhe filloi te qante nga inati.
Pas disa minutash mesazhi qe po priste erdhi.
Pa emrin e tij te afishuar ne ekran por tani ishte radha e saj te bente kryenecen dhe nuk e hapi.
Nuk vonoi dhe degjoi zhurma ne ballkonin e dhomes.
Mori nje vazo dhe iu afrua ngadale dritares. Sapo u be gati ta godiste Dioni bertiti pakez.
"Cfare ben moj budallaqe?!"
"Uhh qenke ti... Tiiiiii? Cfare ben ti ketu? Largohu menjehere."
"Sikur te kishte marre malli edhe ty beb?! Pse do te me largosh tani? Pastaj un te pyeta do vish ti poshte a te ngjitem un lart. Ti nuk erdhe keshtu q erdha un."
"Nuk me pyete genjeshtar!"
"Nuk eshte faji im qe zonja denjon ti hape mesazhet por a do i lejm keto tani me ka marre malli mua ketu. "
Sapo tha keto fjale Doriss iu hodh ne perqafim dhe te dy po buzeqeshnin si te marre.
"E si ishte ajo Ti je i imi?!" - i tha ai.
"Pse nuk je a ? "
"Vetem i joti dashni" - tha dhe e puthi. Puthje qe sado ta mohonin te dyve u kishte munguar gjate gjithe kesaj kohe.
E do donin qe ajo nate te mos mbaronte kurre. Folen, qeshen, fjeten te perqafuar...
Ishte si nje enderr, prandaj donin te mos mbaronte. Por ato nuk e dinin qe e keqja kishte kaluar tashme.
Nje e ardhme e bukur i priste dhe e dini pse?
Sepse ate nate dashuria triumfoi mbi gjithcka.