Jo Thjesht Nje Marreveshje

Kapitulli 26

Kishte hyre shkurti dhe bente shume ftohte.
Sapo familja u mblodh ne tavolinen e ngrenies nje trokitje u degjua ne dere.
Sikur ta dinin cdo ndodhte pasi dera te hapej askush nuk do denjonte ta hapte ate.
Ta dinin se furtuna pas asaj dere do u ftohte shpirtin me shume se acari i dimrit thjesht do qendroninte perqafuar dhe do vazhdonin te degjonin tik-taket bezdisese perjetesisht.
Ama kurre nuk e dime cfare fshihet pas dyerve te mbyllura. Kurre nuk e dime cfare sjell e ardhmja.
Edhe dera qe sduhej hapur u hap.
Para saj qendronte ajo me nje buzeqeshje vesh me vesh.
- Miremengjesi familja! - foli me entuziasem.
Tani me falni qe iu thashe familja direkt sepse shumica prej jush nuk me njihni ama eshte e vertete qe jeni familja ime. Apo jo i dashur? - tha duke pare nga Dioni.
- Dion cfare eshte kjo? - pyeti babai i tij me veshtiresi.
- Oooo baba! I famshmi baba. Ne fakt nga gjithe keto ketu me ty kam me shume hatermbetje. Per fajin tend dhe te idiotsirave te tua desh e humba dashurine e jetes time. Ama serish fale Zotit jam njeri i mire dhe nuk di te mbaj inate ndaj te kam falur. Dion ke patur ditelindjen dhe sta dhashe dot dhuraten ate nate. Ti tjetra largohu pak se sdua te te kujtoj ne kete moment.
Meqe ka hyre muaji i dashurise dua ti dhuroj Dionit dhe familjes sone te ardhshme dhuraten me te bukur! - tha duke u afruar drejt Dionit.
- Dashuri do behesh baba!
- Cfaree? - tha ai duke i leshuar duart.
- Po pra. Do iu shtohet dhe nje person familja ime e dashur. Pastaj pse habiteni. Nuk e dini se gjithcka mes Dorissit dhe Dionit...
- Pushoooo - bertiti Dioni.
- Qetsohu jet... Nje dite do merrte fund gjithsesi dhe deri atehere unnuk e le dot beben time te rritet pa baba.
Gjithcka mes Dorissit dhe Dionit ka qene genjeshter. Ja dhe provat. Cdo gje varet nga kjo cope leter e nenshkruar nga dy protagonistet e ketij filmi te miremenduar.
-Jo.... Joooo smund te jete e verte.., - nisi te thoshte babai por s'e mbaroi dot fjaline sepse u shemb ne toke pa ndjenja.
- Jo jo jo jo baba,baba te lutem hapi syte - thirri Deni duke uleritur.
Dinte mjaft mire te jepte ndihmen e shpejte nga shkolla dhe menjehere filloi ta aplikonte ate te i ati. Prane saj u afrua dhe Doriss e cila po i bente masazh zemre por nuk po reagonte.
I maten te dyja pulsin por nuk degjuan asnje rrahje zemre.
Zemra e tij kishte pushuar e syte e tij ishin mbyllur pergjithmone duke lene pas nje lemsh aq te madh ne jetet e familjes se tij.
Lotet mbuluan faqet e te gjithve.
Ai... Ai sapo kishte ikur larg.
I kishte lene vetem.
Dhimbja ne shpirt u be e padurueshme.
Acari iu pushtoi zemrat.
Dhe fajtore per kete ishte vetem ajo!