GONE WRONG (Gone Series 1: Summer Aine Quin)

Kabanata 36

Is this some sort of cruel joke?

Hindi makapaniwalang ibinaba ko ang papel na hawak ko. I felt a stab of pain in my chest. I inhaled sharply while trembling.

No way...

No fucking way!

"Are you alright, Attorney Quin? You seemed... shocked."

Napalingon ako kay Attorney Ortalejo na nakatingin sa akin. Humihingal na napahawak ako sa aking dibdib. Happy thoughts, Sam! Happy thoughts!

Think of Zacharael!

Napahugot ako ng malalim na hininga bago ako kumalma. I immediately stood up and I nearly fell because my knees went weak. "J-just take care of the paperwork, A-attorney..." nanghihinang saad ko. My head felt light, and I thought I was dreaming... but it was a nightmare!

"Alright, but are you sure you're okay?" Naniniguradong tanong nito sa akin.

I managed to nod toward him and went to get my calling card. "Just give me a call to get the details. I'll definitely return right away. T-thank you for your time."

Hindi ko na alam kung ano pa ang sinabi niya pero nakita ko nalang ang sarili ko na naglalakad palabas sa kanyang opisina. Nakita kong nanginginig ang aking kamay. Pakiramdam ko ay namutla ako at nakalutang.

H-hindi pwede!

This is not happening!

"Sam! Anong nangyari? Ang putla mo!"

Napahawak ako sa hamba ng pintuan at tumingin kay Dawn na nanlalaki ang mga mata na inalalayan ako agad.

Hindi ko na napansin na tumutulo na pala ang mga luha sa aking pisngi.

"D-dawn."

"What's going on?"

I swallowed hard and found the appropriate words to say. "He's the one who... who bought our house," I said to her in a trembling voice. "He bought it."

"What? Who?" Kunot noong saad ng babae.

I sobbed and was cradled in her arms for comfort. "Zacharias."

Nakita ko agad na umawang ang labi niya. Naramdaman ko muli ang galit at pagkamuhi ko sa lalaki. How dare him! Ang kapal ng mukha niyang bilhin ang bahay namin! Where did he get the guts? Narito na naman siya para sirain at guluhin ang buhay ko!

Pinagmasdan ako ni Dawn ng seryoso at inalalayan para makalakad ako ng maayos.

"Let's go, Sam."

Tumango nalang ako at sabay kaming umalis sa lugar na iyon. Habang nasa loob ng sasakyan ay nakatulala lang ako pero sa loob-loob ko ay nanggigigil ako sa galit.

Ang kapal talaga ng mukha niya para gawin iyon! Hindi ba siya nahihiya sa akin? Hindi man lang niya naisip na may nakaraan kami tapos bibilhin niya ang bahay namin kung saan ako lumaki?

"That's really unexpected, Sam. "

I looked at her and I saw how her hand gripped the steering wheel. She's also mad.

"Ang kapal ng mukha!" puno ng poot na saad ko.

Sa lahat pa ng pwedeng bumili ng bahay namin ay siya pa talaga! Napakaswerte ko talaga sa buhay! Parang pinaglalaruan lang ako ng tadhana.

"Anong gagawin mo? Kung ako ay hahayaan ko nalang kaysa magkita pa kayo ulit, Sam."

Naramdaman ko ang pagkuyom ng aking kamay at galit na nagsalita. "It's not that I'm the one who ruined our relationship. Bakit ako mahihiya? Siya ang dapat na mahiya sa aming dalawa! He's a cheater!"