2016
Güneş
Koçovalı kadınlarla tanışmış gayet iyi anlaşmıştım. Karaca ve Akşın çok tatlılardı. Acar çok şekerdi. Akın da değişikti geçen sene ıslah evine girmişti.
Okul işi gayet iyi giderken Salih ve Medet hala Afganistan'daydı. Arada telefonla görüşüyorduk ama çok özlemiştim.
Aşevine doğru gidiyordum şimdi ,Sultan hanım çağırmıştı. Evlerine iki defa yemeğe gitmiştim. Salih'e söylediğimde bana onlara alışmamam gerektiğini söylemişti. Tamam saçmalama desemde alışmıştım. Kahraman da artık bana asılmıyordu hatta iyi arkadaş olmuştuk.
Arkadaşlarımla aram iyidi. Çalışmaya deva ediyordum. Salih'e söylediğimde çok kızmıştı ama benim dilime dayanamamış tamam tamam diyerek pes etmişti. Okuldan çıktıktan sonra eve doğru yürümeye başladım. Çukur'a girdiğimde gençlere,yaşlılara selam vere vere eve varmıştım. Kendimi koltuğa uzandım. Gözlerim kapanırken kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Çalan kapıyla korkuyla zıplayıp ,koltukta oturdum. Ayağa kalkıp kapıya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda Kahraman'ı gördüm.
"Uyandırdın mı kız?"
"Gel Kahraman."
İçeri girdiğimizde oturduktan sonra hala kendime gelmeye çalışıyordum. Kendime geldikten sonra havadan sudan konuşmuştuk. Kahraman bana iyi arkadaş olmuştu. İlk başta biraz çekinsemde baştaki asılmaları yoktu. Bakışlarından hala hoşlandığını anlıyordum ama davranışlarından bana yansıtmıyordu.
Birkaç saat sonra kalkmıştı. Bende evin işleriyle ilgilenmeye başlamış sonra da evden çıkmış aşevine gitmiştim.
İçerdeki Koçovalı kadınlara yardım etmeye başlamıştım. Ayşe ile iyi anlaşmıştık ama Nedret beni pek sevmemişti nedenini bence kocasını kıskanması. Bilse kocası umrumda değil. Bana göre iş kalmayınca berberin orada oturdum,yanıma Karaca ve Akşın gelmiş iki yanıma oturmuşlardı.
"Kızlar?"
İkisi utanarak bana baktığında merakla bakmaya başlamıştım.
"Noldu?"
Akşın yanıma iyice yaklaşmıştı.
"Güneş abla babaannemden izin alsan dışarı çıksak."
Karaca diğer yanımdan konuşunca ona baktım.
" Evde çok sıkıldık. Seni seviyor belki izin verir"
"Kızlar ben denerim ama izin vermezse zorlayamam."
İkisi heyecanla kafalarını salladıklarında gülümsedim.
"Gidersek yarın gidebiliriz,şimdi geç oldu."
"Tamam sen izin alda."
Aşevine girdiğimizde ,kızların benden böyle bir şey istemesi kendimi abla gibi hissettirmişti ve mutlu olmuştum. Sultan anne kapının oraya çıktığında arkasından gittim.
"Sultan anne?"
"Söyle kızım."
"Ben bir şey isteyeceğim ama hemen hayır demezsiniz olur mu?"
"Sen söyle bakarım?"
"Karaca ve Akşın çok sıkılmışlar izin vereseniz yarın beraber dışarda vakit geçirsek?"
"Olmaz."
"Sultan anne yanımızda birleride gelir yalnız kalmayız. Evde otura otura sıkılmışlar daha çocuk onlar."
Sultan kararsız duruyordu kedi gibi bakmaya başladığımda halime güldü.
"Bakma kız öyle. Tamam ama geç kalmak yok ayrıca Kahraman'a söyle yanınıza birilerini versin."
"Çok teşekkür ederim."
Sultan içeri girdiğinde içerden bize bakan kızlara baş parmağımı kaldırmıştım. Kızlar zıplayarak yanıma gelmiş sarılmışlardı. Gülerek geri sarılmıştım.
"Tamam kızlar sakin. Eve gidince yarın için erkenden uyuyup dinlenin."
Kızlar aynı anda konuştuklarında gülümsemiştim.
"Sen harika birisin Güneş abla."
<•••>
