2019
Salih
Kahraman'ın uyandığını öğrendikten sonra işler daha da hızlanmıştı. Bir onlar saldırıyor bi biz saldırıyorduk. Kaldığımız evi bastıklarında başka bir eve geçmiştik. Selim gelmiş Cumali'den dayak yemişti ama zamanla affedilecekti.
Yamaç ile babamın yanına gitmiştik meyhaneye. Orda konuşmuş bir şekilde aramızdaki buzlar eritmeye başlamıştık. Kahraman da iyi olduğunu evde biraz daha dinlenmesi gerektiğini söylemişti. Karısını oğlunu öğrenince yıkıldığını da söylemişti.
Telefonuma gelen resimle hem sevinmiş hemde üzülmüştüm.
Güneş
Ağrılarım artarken sesimi çıkaramıyordum ayakta duvara dayanmış duruyordum. Bacaklarımın arasında hissettiğim suyla çığlık attım.
Korkuyordum.
Sesimi duyduklarınında gelmişler hastaneye götürdüler. Doğuma aldıklarında zorda olsa doğmuştu oğlum.
Salih'le isim konusunda konuşmuştuk. İdris olacaktı. Eve getirdiklerinde yine kilere kapattılar oğlumu yanağını sevip emzirmeye başladım.
"Baba bizi kurtaracak oğlum."
Ertesi sabah insafa gelmiş olacaklarki bir odaya çıkartmışlardı. Resmimi çekip Salih'e attılar. Allah bilir ne istiyeceklerdi. Moralimi bozmak yok. Oğlum yanımda yakında da ben sevgilime oğlum da babasına kavuşacaktı.
Salih
Benden yine uyuşturucu yapmamı istiyorlardı ayrıca kimseye söylememi yoksa oğlumla karımı öldüreceğini söylemişti. Yapmam lazımdı. Yamaç'dan gizli gidip yapıyordum.
Birkaç hafta sonra Yamaç gelip bana neden söylemedin beraber kurtarırdık gibi şeyler söyledi. Nasıl derdim karımı çocuğumu koruyamadım diye.
Yaptığım mallarının içine bomba koymuştuk.
Çeto malları verene kadar depoda bekleyeceksiniz demişti. Medet de yanımdaydı. Çeto gittikten yarım saat sonra içeri Celasun girdi.
"Ne işi var senin burda?"
"Sizi kurtarmaya geldim."
İleri geri yürümeye başladım.
"Seni kim kurtaracak buradan?"
"İş Celasun'a kaldıysa."
Medet söylendiğinde sinirle bağırdım.
"KES MEDET! Bir şey düşünün."
Söyle söylene etrafta dolanıyordum. Dayanamıyordum ,kapıyı tekmelemeye başlamıştım.Dışardan silah sesi geldiğinde geri çekilip beklemeye başladık kapı açıldığında içeri Meke girdi.
"Meke?"
"Seni görmek isteyen biri var."
İlerde duran Aliço'ya doğru gittim.
"Nerde?"
"Evde.Senin evde tepedeki ev."
Meke'nin yanına gittim.
"Silah ver."
Silahları verdiğinde koşmaya başladım, ilerde Selimi gördüğümde elimdeki diğer silahı verdim. Koşmaya başladım arkamdan Medet,Celasun ve Selim geliyordu. Eve geldiğimde sıkmaya başladım.Evin içine girdiğimde Güneş'e bağırmıştım.
"GÜNEEŞ!"
"Aldı Salih oğlumuzu aldı!"
Oğlumun ağlayan sesini duyduğumda bahçeye koştum. Koşmadan Celasun ve Medet'e seslenmiştim.
"Yengeniz yukarda onun yanına durun!"
Bahçeye çıktığımda oğlumun başına silah dayamıştı.
"Bırak oğlumu BIRAK!"
Adam hareket etmeden silahını oğlumun başına tutuyordu.
"Tamam bırakıyorum,çocuğuma bir şey yapma."
Silahımı yere bırakıp doğrulurken bir el silah sesi duydum. Oğlumu adamın elinden aldığımda adam yere yığıldı, arkasında elinde silahla Selim vardı.
Oğlumu ilk defa kucağıma aldım.Kokusunu içime çekmiştim. Selim'in yanına gidip baktım.
"Kardeş."
Yanıma geldiğinde sarılıp ağlamaya başlamıştım. Güneş yanımıza geldiğinde sıkıca sarılmıştık. Yanağımı öpüp başını omzuma koydu.
"Biliyordum Salih,bizi kurtaracağını biliyordum.Daha önce de beni kurtarmıştın."
Güneş
Salih bizi kurtardığında bir eve gelmiştik. Yamaç eve geldiğinde önce bana sonra İdris'e bakmıştı.Yanıma gelip sarılmıştı. İdris'i kucağına aldığında içeri giren tanımadığım adama baktım. Yamaç tanıştırmıştı bizi.
"Abim Cumali."
Cumali yanıma geldiğinde ayağa kalkmıştım. Kolumu okşadığında yüzünde hafif bir gülümseme vardı.
"Ne kadar kocanı sevmesemde sana teşekkür ederim. Kardeşimin kurtarmışsın. Gerçi yanındaki de sıkabilseydi Kahraman komaya girmezdi."
Sinirle Selim'e bakmış son cümlesini onun yüzüne karşı söylemişti.
"Bana teşekkür etme Cumali. Kahraman benim arkadaşım. Ben hem arkadaşımı kurtardım hem de kocamın kardeş katili olmasını engelledim. Elimden bu kadarı geldi."
"Ştt,uzatma işte kızım ya teşekkür ettik."
Gülmüştüm,Koçovalı'lar bana çabuk ısınmıştı ama Salih'e biraz daha gerekliydi. Sonuçta iki üç sene onlarla geçirmiş,birde Kahraman'nı kurtarmıştım.
<•••>
