2017
Güneş
Salih bana planlarını anlatıyordu,anlatmayı bitirince kaşlarımı çatmıştım. Kahraman'ı öldürecekti.
"Salih yapma!"
"Ne?"
"İlerde ne olacak belli değil,pişman olacağın şeyler yapma. Kardeş katili olma!"
"Onlar benim kardeşim değil! Ben intikamımı alıcam onlardan."
"Al intikamını al ama CAN alma!"
"Sen- Sana ne oluyor yoksa alıştın mı onlara Çukur insanı mı oldun!"
"Salih-"
"Vartolu Saadettin diyeceksin!"
Böyle tepki vereceğini biliyordum ama üzülmüştüm.
"Tamam Vartolu sen ne dersen, öldür gitsin."
Salih gülümsediğinde korkuyla ona bakıyordum. Medet geldiğinde nerde ne zaman yapacaklarını konuşmaya başlayacakken Salih eliyle durdurmuştu.
"Odamda konuşalım Medet."
Kırılmıştım ,üzgün gözlerle Salih'e baktım ama bana bakmamıştı bile. Onlar odaya gittiğinde arkalarından gidip kapıyı dinledim. Takip ediceklerdi adamlar ilk fırsatta da indireceklerdi. Adamların isimlerini söylediğinde bende onları takip edicektim.
Evden çıktığımda Çukur'a gittim. Silah bulmam gerekiyordu. Aklıma birisi geldiğinde aramış istediğim şeyi söylemiştim. Birkaç saat sonra adamla buluşmuş parasını vererek almıştım. Bagaja koyduktan sonra Medet'in bahsettiği adamları bulup onları takip etmeye başladım. Adamlar Selim ve Kahraman'ı takip etmeye başladılar. İki Koçovalı otele girdiklerinde ,adamlarda durmuştu. Arabadan çıkıp kapüşonumu taktım,deri eldivenlerim ellerimde duruyordu. Etrafa baktığımda oteli görecek binayı bulduğumda bagajdan gitar kutusunu çıkartıp binaya girdim. Çatıya çıktığımda gitar kutusunu açtım, silahın ayarlarını yaptım. Dürbünümü alıp adamları izlemeye başladım. Birkaç saat sonra adamlarda hareketlilik olunca otelin kapısına baktım.
Çıkıyorlardı.
Dürbünümü bırakıp silahın başına geçtim.
Üç kişi.
Ateş etmeye başladıklarında üçte üç sıkmıştım. Selim arabanın yanında yerde duruyordu. Silahını çıkartmıştı ama sıkmamıştı.Kahraman vurulmuştu umarım bir şey olmazdı. Etrafı toplayıp binadan çıkıp arabama bindim yolda gitar kutusunu çöpe attım. Eve geldikten sonra banyo yapmış sonra televizyon izlemeye başlamışdım. Telefonum çaldığında Salih arıyordu.
"Sevgilim?"
"Ne yapıyorsun güzelim."
"Ne yapayım Vartolu televizyon izliyorum. Sen?"
"Bizde Medet'le oturuyoruz."
Biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapatmıştık. Kahraman ile ilgili bana bir şey dememişti.
Her şeyi onun için yapıyordum. İlerde ne olacağı belli olmazdı kardeş katili olmasına engellemeye çalışıyordum. Yatağıma geçip uzandım.
Ertesi sabah Kahraman'ın yoğum bakımda olduğunu duymuş geçmiş olsuna gitmiştim. Akşın ve Acar çok üzgündü. Onlarla konuşmuş kafalarının dağılmasını sağlamıştım. Nedret desen çocuklarla ilgilendim diye bana sinir ve nefretle bakıyordu,tabi tırnağım kadar umrumda değildi. İdris baba kalp krizi geçirmişti. Mahallenin başına küçük oğulları Yamaç gelmişti. Bir oğlu olduğunu bilmiyordum, en büyük Cumali vardı oda hapisteydi.
Salih ve Yamaç tanışmış. Salih bir şekilde burada bir eve yerleşmişti. Bu sırada Kahraman komaya girmiş ne zaman uyanacağı belli değildi.
<•••>
