METRES

Bölüm 20

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... OTUZ BEŞ YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR... BOL KEYİFLER...

Cael, hiç beklemeden o gece sessizce bebek odasına doğru gitti. Dadılar yine uyumaya gitmişlerdi. Eğer Jerome'u ağlatırsa mahvolurdu. En azından onu görünce ortalığı ayağa kaldırmayacağına emindi. Yavaşça kapıyı açıp içeri girdi.

Dolores hemen önünde kucağında bebekle duruyordu. Bunu beklemiyordu. Simon, bile bu odaya birkaç defa gelmesine rağmen Dolores genel yapısı olarak buradan uzak durmayı tercih ediyordu.

Genç kadının bebeği tutuşu umursamazdı. Sanki her an düşebilirmiş ve bundan memnun olurmuş gibi görünüyordu. Hatta ne zaman düşeceğini merak edermiş gibiydi. Dudaklarını büzmüş bebeğe bakıyordu. "Ölür umarım" diye mırıldandı. "Çok fazla sorun çıkardı."

İlk şaşkınlığını atlatıp sırtını dikleştirdi. "O ölürse yerine yeni bir çocuk gelir, Leydim" dedi. "Yani başladığımız işe geri döneriz"

Dolores, dudaklarını büzerek bebeği tekrar beşiğine bıraktı. Ardından ona döndü. Yüzünde hainden hiç de memnun olmayan bir ifade vardı. "Neden buradasın, Cael?" diye sordu en sonunda bir elini beşiğe dayayarak. "Onu yine anneye mi götüreceksin?"

Bu kadın bir şeyler planlıyordu. Ancak Cael onun ne düşündüğünü anlayamıyordu. Derin bir nefes alıp kendisini sakinleştirdi ve yavaşça ona doğru yaklaştı. "O bir sefere mahsustu" dedi sakin bir şekilde. "Ben sorumluluğumu yerine getirip bebeği görmeye geldim"

Yalan söylediğini anlayabilirdi belki ama Cael çok iyi bir yalancıydı. Geçen zaman içinde Simon'a karşı bu özelliğini iyi geliştirmişti. Bugün buraya bebeği kaçırmak için gelmişti ama herhangi önüne çıkan bir duruma göre planını değiştirip gündelik hayatına geri dönebilirdi.

"Bana verdiğin sözü tutmadın" dedi kadın en sonunda. "Benim olacağını söylemiştin"

Tipik Dolores...

Onun takıntısı aşırı korkutucuydu. Sözünü tutamayacak olması Cael'in suçuydu ancak bu konuda kesinlikle pişmanlık duyamayacak kadar kötü biriydi. Hafifçe gülümsedi ve ona doğru bir adım daha attı. "Leydim" diye fısıldadı. "Özür dilerim. Sizi ihmal etmiş olmak benim hatam"

Kadının nefesi kesildi. Cael, elini onun saçlarının içinden geçirdi ve sertçe geri çekti. Kadının dudaklarından bir inleme çıktı. Ona sert davranmasından çok hoşlanıyordu. Cael ona istediğinin fazlasını verecekti.

"Bunu hemen telafi edeceğim" derken gülümsedi ve ona doğru uzandı ancak kadını öpmeden durdu. Dudakları arasında santimler vardı. Kadının gözleri kapalı ve dudakları beklentiyle aralıktı.

Genç kadın arzu ettiği hamle gelmeyince gözlerini açıp ona baktı ve hayatında ilk defa korkuyla doldu yüreği. Daha önce onun yüzünde hiç görmediği bir tiksinti ve nefret ifadesi vardı. Erkek sert bir şekilde eliyle ağzını kapattı kadının. "Elveda, Dolores" diye fısıldadı.

Ateş kadının ağzının içinden bedenine aktı ve o daha tepki veremeden güçlü bir şekilde içten yanmaya başladı. Erkek cesedini yere bıraktığı anda kararan bedeni parçalarına ayrıldı.

Belki de çok uzun zamandır yapmak istiyordu ama bunu fark etmemişti. Simon'a asla dokunamazdı. Ancak karısı bu sınırlamaya girmiyordu. O, sevdiği kadına zarar vermeye çalışmıştı. Cael ise onun karısını en acı şekilde öldürmeyi seçmişti.