Chapter 39

100K 1.9K 99
                                    

Angiela

It's been 2 days since that incident. It's been 2 days since maligaw si zach. Although hindi ko siya napuntahan ay agad naman akong tumawag kay Shin sa skype and ask for zach. No matter how i want to visit him hindi ko magawa dahil gabi na rin yun at sampung oras pa ang byahe and to think na nahanap na siya.

"Don't worry too much, Angiela. Okay lang ang Pamangkin ko. Besides ang saya pa nga niya kanina ng makita siya ng mga bodyguards niya. I don't know where he met this guy but he surely is nice." Nakangiting sabi ni Shin saakin na nagpakunot noo saakin.

"Guy? What do you mean by guy? May nangyari bang masama sakanya Shin?!" Bigla akong nagpanic sa naisip.

"Angiela. Calm down! Okay? He's fine. Its just that kanina ay marami siyang dalang paper bags with different expensive toys. I don't know who gave him or buy him that but I'm sure it's expensive because for pete's sake! The one was the latest The B RC Hybrid Car-Helicopter!" Nagulat ako sa narinig. The B?

"You mean yung may controller? The B?! Seryoso ka ba sa nakita mo?" Pagsisigurado ko.

"Hindi pa malabo ang mata ko Angiela. Besides nahawakan ko pa nga. Teka, kukunin ko muna ah." Bigla na lang siyang umalis sa screen. The B RC Hybrid Car-helicopter is not a joke! Damn! Ito yung nakita kong tinitingnan ni Zach dati sa isang magazine that cost more than a million! I was asking him if he wanted that pero dineny niya kasi daw ang mahal masyado and he don't want me to spend that much for a toy pero ano tong nakikita ko?

"See? The latest model of The B RC." Nakatingin lang ako sa screen ng laptop ko. Hindi nga ako nagkamali. It was really the latest one.

Hindi naman ako galit. In fact i want to thank that guy for buying it pero isn't too much?

Come to think of it. Who in world would spend their money for my Zach? I mean, they don't know each other pero binilhan niya ito. Kasi magpapakilala naman siguro yung bumili sakanya ng mga laruan kapag kilala namin siya but he didn't so it means na hindi talaga namin siya kilala.

But one thing for sure. He's Rich

"Ano pa ang sinabi ni Zach sayo Shin?" Tanong ko.

"Bukod sa nahanap siya ng lalaking yun at binilhan ng kung ano ano ay pinasakay pa daw siya sa laborghini neto and it's weird that he also told me na they have the same personality and smile kaya siguro nagkasundo sila.." Tumango tango pa ito.

Sa mga sinabi niya bigla akong napaisip. There's only one person that has a same smile as him. Pero hindi naman siguro ito.. There's no way!

**

"Angel.." Napatingin ako kay Jasper na nakatayo ngayon sa unahan ng apartment ko. Napalunok ako when i notice his smell. Amoy alak!

Napakunot noo ako ng tumawa siya, "Angel.. *hik* Masaya ka ba? Ha? *hik*"

"What are you talking about? Of course I'm happy! at bakit nandito ka? Anong kailangan mo?" Naiinis kong sabi dahil sa antok na nararamdaman ko. Anong oras na ba? and He look like a mess!

"You! *hik* I.. I hate you! *hik*" Dinuro duro niya pa ako. Napalunok ako sa sinabi niya. He hate me?! Magsasalita pa sana ako when he said something.

"I really hate you for doing this to me! *hik* You're selfish, *hik* Cruel and Bad! *hik* Angel.. what?.. *hik* What did i ever do to.. you? *hik* Have i done something wrong? *hik*" Nalilito man ay natigilan ako when i saw his eyes. He's.. He's crying!

"Jas.."

"Angiela hanggang kailan? Hanggang kailan mo ako balak gawing tanga?! *hik* Angiela naman oh.." Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko when he step forward. and the next thing i knew ay nakayakap na siya saakin. Hindi ako makagalaw hanggang sa narinig ko yung pag iyak niya.

"Sobrang sakit na.."

Ilang minuto lang ako nakiramdam. Rinig na rinig ko yung tibok ng puso niya at ang lakas nito. Nabalik lang ako sa dati when he tighten the hug.

"Jasper.. Urgh. Bitaw na.." I tried to push his body pero mas lalo lang niya nilapit.

"Jasper.. Alis! Ano ba?!" Nilakasan ko yung paghawak sa braso niya para maalis pero wah epek parin.

I close my eyes at sisigawan na sana siya ng bigla na lang siyang bumigat, pabigat ng pabigat kaya nag panic ako dahil hinahawakan ko yung magkabilang balikat niya.

"Jas! Jasper! Arghh! Ang bigat mo!" Nahihirapan kong sabi habang pilit na tinatayo siya pero takte! Ang bigat!

Kinuha ko na lahat ng lakas ko para buhatin siya pero dahil na rin sa bigat niya bigla kaming natumba dalawa sa sahig.

Napaungol ako ng tumama yung pwet ko sa sahig. Urghh. Fuck!

Sumusukong binagsak ko na lang ang balikat ko when i saw jasper na nakayakap parin saakin. Nakasandal sa tyan ko yung ulo niya while yung katawan niya nasa pagitan ng paa ko. Urgh! Ang sagwa ng posisyon namin!

Buti na lang at hindi kami sa labas natumba dahil sa loob na siya nawalan ng malay. Urgh. This guy is weird! Ano ba kasing problema nito? Did his lover break up with him? Tsk. Ay ewan!

Sa sakit na nararamdaman ngayon ng pwet ko ay hindi ko namalayang unti unti ng bumigat yung mata ko.

It's 12 midnight for pete's sake ng bulabugin niya ako dito!

bahala na sa sahig.

Bahala na!

Antok na antok na ako!

Urgh.

**

Jasper

I caressed her cheeks ng maihiga ko siya sa kama niya. It's 2 o'clock in the morning at halos mabiyak ang ulo ko sa sakit ng magising ako pero parang naglaho na lang ito na parang bula ng makita ko siya.

I didn't know what happend and i don't know na dito ako dadalhin ng kalasingan ko. Damn! I was sleeping in an Angel's stomach!

Ilang minuto pa akong nakatingin sakanya when i realize kung bakit ako nagpaka lasing. Biglang bumangon lahat ng halo halong nararamdaman ko kagabi. Anger, hatred, Clueless, lost, i don't know! Hindi ko na alam kung ano ba dapat ang maramdaman ko!

This is insane but no matter how hard i try to hate this girl, i just can't. I love her too much and i hate it! Fuck!

Ang tanga ko! Putcha!

Ayoko pa siyang lumayo. No.. Not now. Hindi ko pa kayang mawala nanaman ulit siya. I can't bare it.

I look at her peaceful angelic face.

I smile sadly. Angel, I don't know what's your reason behind all of this but please I'll try to understand you.

I made up my mind. I won't tell her unless she'll tell me. Ayokong lumayo siya saakin ulit. Not again.

Gusto kong intindihin siya. Gusto kong ipaintindi niya saakin. I know this is not the right time pero sana sa tang panahon..

Humiga ako sa tabi niya at hindi pa man ako nakakaayos ng higa ay bumaling na siya saakin at yumakap sa bewang ko.

Napangiti na lang ako because of the feeling i get.

This. This addictive feeling na kinababaliwan ko. I need this. I badly need this.

I hug her back and kissed her hair. Tsansing na kung tsansing wala akong pakialam. Besides asawa ko naman to'. Ha!

Mas lalo niyang isiniksik yung ulo niya sa dibdib ko that made my heart gone wild. Damn! Kung gising lang to, maririnig niya kung gaano kabilis tumibok ang puso ko at nung ibaba ko.

"Kung hindi lang talaga kita mahal na mahal, Wala ka na talagang saplot ngayon."

Tsk.

Baliw ka na talaga jasper

"Jas.. Urgh.."

The CEO and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon