Angiela
"No.. No.. No.. I hate you! I hate you! I hate you!" Umiling ako ng umiling habang patuloy parin sa pag-iyak.
"Angel please.. Just tell me what happened." Sumusuko niyang sabi pero mas lalo lang akong lumayo sakanya. Iyak parin ako ng iyak.
"I hate you.. I hate you.." I said between my sobs. Masakit parin saakin yung nakita ko. Masakit parin!
Flashbacks
"Nagamit na kita. Pinagsawaan na. Wala ka ng halaga saakin ngayon kaya umalis ka na." Walang emosyon niyang sabi kaya agad akong humagulgol.
"Jasper, please! Don't do this!" Pagmamakaawa ko. My voice are cracking dahil sa tuloy tuloy na pag-iyak. Wala ng mas sasakit pa sa nararamdaman ko ngayon.
"Angie. Leave." Mariin niyang sabi. Angie? He used to call me angel.
"Jasper, why? Please jasper wag mo naman akong ganitohin. Jasper, mahal kita. Mahal na mahal." I said between my sobs.
"Hindi kita mahal."
I look at him with disbelieves, "Ganun na lang ba yun ha jasper? Bakit ganun kadali sayo na itaboy ako? Jasper ano bang nangyayari sayo?!" I gritted my teeth.
He look at me coldly. Walang emosyon ang mga mata. "Simply because i don't love you." Sa sobrang galit ko nasampal ko na siya ng sobrang lakas dahilan para manghina ako.
"That's for playing with my feelings!" and i slapped him again. "and that's for being an perfect asshole!"
Naglakad ako papunta sa pintuan but before i leave i look at him.
"Ito ba ang gusto mo? Fine! Magpakasaya ka muna ngayon!" I said and act like a strong woman. I was about to leave ng pumasok si Brianna, wearing her famous smirk na sa una pa lang ikinaiirita ko na.
She faced me, "Poor you. Kawawa ka naman. Sabi ko naman kasi sayo sa una pa lang na hindi ikaw ang mahal niya. He never loves you. He never did." Umiling iling pa siya at tiningnan ako from head to toe at lumapit kay jasper.
Hindi ako makagalaw sa katayuan ko kaya napunta ang tingin ko sakanilang dalawa. Brianna were sitting on his lap and making out with him the moment she sit on him.
I want to close my eyes pero hindi ko magawa. Patuloy lang na umaagos yung luha ko. Patuloy lang na sumasakit yung dibdib ko. Damn!
Tumakbo na ako papunta sa elevator ng kompanya niya when i saw his face again. Every where i laid my eyes on, mukha niya ang nakikita ko. I close my eyes ng hindi ko na kinaya.
"JASPER!" Napabalikwas ako ng bangon just to realize it was just a dream. Napahawak ako sa dibdib ko. It seems so real. Hindi ko naramdaman, umiiyak na pala ako habang nananaginip. Damn! Kahit na panaginip lang yun, bakit ang sakit?
Inikot ko yung tingin ko sa buong kwarto. It's 2:00am in the morning pero hindi parin nakakauwi si Jasper. What happen to him?
Hindi kaya.. Aish! Erase! erase! It's just a dream. Hindi naman siguro ganun kasama si Jasper.
Or just so I thought.
**
Napatingin ako sa sticky note na nakadikit sa refregerator.
[Babe, Lets meet at the company at exactly 6:00pm. I have a surprise for you ;)]
Napakunot noo ako. He have a surprise for me.. Ano kaya yun? Kaya ba siya hindi nakauwi dahil may surpresa siya? Agad akong napangiti sa naisip. What if mag pro-propose siya? Damn! Kinikilig ako!
