Chapter 22

80.1K 1.1K 27
                                    

Angiela

Saturday ngayon kaya nandito ako ngayon sa national bookstore para bumili ng mga gamit para sa school sa monday. Naiwan ko kasi sa dati naming bahay yung mga gamit ko at paniguradong wala na yun doon kasi iba na nga ang nagmamay-ari nun.

Hindi parin ako makapaniwal sa nangyari. Magaaral na ulit ako! Ang sarap lang sa feeling dahil akala ko talaga hindi na ako makakapag-aral pang muli. Nakakatuwa naman! May ganung side pala si Jasper. Siguro nga i judge him too much.

I check all my list if nakuha ko na lahat ng kailangan ko aaand All done! Agad akong nagbayad ng pinamili ko para makaalis na.

"Thank you Ma'am, come again." Nginitian ko lang yung cashier tapos ay tumalikod na. Naglakad na ako palabas ng may marinig akong tumawag saakin.

"Angiela?" Napatingin ako sa gilid ko tapos ay may papalapit na lalake saakin. Tiningnan ko siya ng mabuti and then it hit me!

"Warren!" I exclaimed ng makalapit na siya.

"Yeah! i mean, how are you?" Tanong niya.

"Good." Tumango tango pa ako.

"You look.." Umiling iling pa siya. "You look amazing!"

Ngumiti lang ako sakanya, "Thank you! Ikaw din naman."

"Ahm, are you free today?"

"Ahmm, why?"

Napakamot siya sa batok niya, "How about i'll treat you lunch?" Nag-aalinlangan niyang sabi habang nakatingin sa ibang direction. Ngumiti na lang ako kasi ang cute niyang mahiya! Namumula yung tenga niya! Haha

Tatanggi pa ba ako? The last time i saw him, iniwasan ko siya dahil kay jasper so might as well give him a chance kasi wala naman siguro siyang balak na masama. "Sure."

Tiningnan niya ako ng hindi makapaniwala, "Really?" Tumango lang ako kaya mas lalong lumapad yung ngiti niya. What's wrong with him?

Dinala niya ako sa isang mamahaling restaurant and i must admit, may taste siya. Ang sarap ng mga pagkain dito but not as good as sa restaurant na pinuntahan namin ni Jasper. That one was perfect!

"So, how are you?" Maya maya ay tanong niya. Napansin kong hindi pa niya ginagalaw yung pagkain niya tapos ay nakatingin lang siya saakin.

Was he just staring at me?

"Im fine. You?" I try to smile, i wish he won't notice.

"Maybe." Nagkabit Balikat lang siya kaya napakunot noo ako.

"Maybe?" Tanong ko.

"Well, ikaw ba naman iwasan ng isang kaibigan." Nangilabot ako sa pagkakasabi niya ng kaibigan. Para bang may gusto siyang iparating na hindi ko magets.

"What? Is it because of me? Warren, sorry! Ayoko lang kasi ng gulo that time." Paghihingi ko ng tawad. Hinawakan ko pa yung kamay niya saka inaalog alog.

"Yeah. I understand." Nagroll eye pa siya.

"Warren naman eh! Sorry na ah. Ayoko lang kasing malaman na merong nagagalit saakin." Sabi ko pa.

Tumingin siya saakin tapos ay nagisip isip pa, "I'll accept your sorry.."

"IF." He added "If sasama ka saakin sa party ng kaibigan ko sa susunod na saturday."

Napakunot noo ako sa sinabi niya, "Bakit ako? Why don't you bring Lara?" Sabi ko habang iniinom yung orange juice ko.

"Why would i bring her?" Tanong niya ng nakataas ang isang kilay.

The CEO and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon