Forget

38

Langzaam loop ik binnen in een kamer. Het is klein en erg krap. Het is wel een mooie kamer. De muren zijn in strak wit geschilderd. Achterin staat een groene plak, zodat het opvalt. Op een krukje naast de plant ligt een stapeltje kleren.

Ik pak een kledingstuk ervan af en bekijk het. Het lijkt wel een heel klein rokje, maar het kan ook een klein en veelte strak broekje zijn. Ik trek de spijkerstof over mijn benen. Het is een klein broekje. Ik voel me hier niet echt prettig in.

Er ligt ook een shirt. Hopelijk is dit wel mijn maat. Ik trek het roze shirtje over mijn hoofd en bekijk mezelf in de spiegel. Ew. Dit ziet er niet uit. Ik lijk net een persoon met teveel zelfvertrouwen, want als je dit aan wilt gaan trekken. Dan heb je lef.

Ik hoor geklop op de deur. “Kom maar.” Zeg ik aarzelend. De deur gaat langzaam open. Ik hoor hem kuchen. Het is die enge man, meneer Steenstra. “Wow.” Zegt hij als hij mij ziet. Ik frons mijn wenkbrauwen. “Dit is niet wow. Waarom moet ik hierin foto’s laten maken?” Ik wijs naar mijn outfit.

“Je ziet er zo hot uit.” Zegt hij als zijn grote handen mijn heupen vinden. Snel maak ik me los uit zijn grip. “Wat doe je?!” Piep ik. “Ik wil je…” What the fuck. Zonder iets te zeggen loop ik langs hem – wat lastig gaat door de kleine ruimte – naar de balie. Daar staan de andere jongens. Harry ziet me als eerste en zijn ogen kan hij niet van me afhouden.

“Harry?” Ik knip ik met mijn vingers voor zijn ogen. Hij knippert een paar keer met zijn ogen en krijgt dan een grijns op zijn gezicht. “Je ziet er zo lekker uit in dit.” Ik geef hem een duw tegen zijn schouder. “Niet. En waarom moet ik hierin poseren?” Ik gooi mijn armen in de lucht voor effect.

“Rustig aan. Ik heb dit niet bedacht oké.” Probeert hij me gerust te stellen.

“Wat moet jij dan aan? En je andere vriendjes?” Ik trek mijn wenkbrauwen op.

Harry kijkt naar de andere jongens die mij niet eens op hebben gemerkt. Hij tikt Alex op de schouder. De andere jongens volgen en natuurlijk. Alle ogen zijn op mij. Ik rol met mijn ogen. “Wow Eva. Lekker hoor.” Knipoogt Vincent.

“Welke kleding moeten jullie nou aan?” Dring ik door. Vincent kijkt Harry aan. Ik frons mijn wenkbrauwen. “Nou?”

“Wij doen helemaal niets aan.” Hó. Wacht even. Ze doen niets aan. Dus dan zie ik hun andere vriend… Wat. “Pardon?” Vraag ik met grote ogen. “Jullie doen niks in. Dus jullie zijn… naakt?” Zeg ik zachtjes.

“Nee, nee. We doen gewoon niets aan. We blijven in onze eigen kleren en kijken toe.” Zegt Leon.

“Jullie doen… Jullie doen niks en kijken maar een beetje toe?”

Alle vier knikken ze. Dit kan toch niet gekker worden. Ik loop hier een beetje het hoertje te spelen terwijl hun niet eens iets doen.

“We doen wel iets, maar dat hoeven meisjes zoals jij nog niet te weten.” Knipoogt Alex. No fucking way.

Ik kijk naar Harry. Hij kijkt snel naar de grond. Alsof hij zich schaamt ervoor. Hij schaamt zich omdat hij deze baan heeft genomen of zo? Je kan je niet schamen voor wat je wilt gaan doen. En als je dat doet, neem dan ontslag.

“We hebben seks.” Vult Vincent aan. Hij slaat een arm om Harry zijn schouder. “Jij weet er alles van, toch vriend?” Harry loopt rood aan, duwt Vincent zijn arm van zijn schouder en rent naar een andere kamer. Ik kijk hem met open mond aan.

“Wat doe je nu?!” Zegt Alex als hij Vincent duwt. “Ja, weet ik veel.” Hij kijkt Alex boos aan. Ik laat die losers nu alleen, ik wil weten waarom Harry wegrende. Ik loop richting de kamer waar Harry inging, maar word op mijn schouder getikt.