Forget

16

"Mama, papa. Ik heb een baan!" zei ik enthousiast tegen ze. "Oh wat mooi! Wat voor baantje is het?" vroeg mijn vader blij. "Geen idee, maar ik heb het baantje van... Harry." zei ik minder enthousiast.

"Van Harry?" vroeg mijn moeder met grote ogen. Ik knik langzaam. "Is dat erg? Ik bedoel... ik heb wel een baan hoor!" verdedigde ik mezelf. "Nee, nee. Eva dat is het niet. Maar je krijgt een baantje aangeboden van Harry, die je had meegenomen toen je flauw viel?" Weer knik ik langzaam.

"Eva, wil je ons één ding beloven?" Ik knik. Mijn hoofd gaat er nog eens af als ik zo door blijf knikken. "Wij kennen die hele Harry niet eens, dus wil je alsjeblieft op jezelf letten?" Ik zucht opgelucht. "Natuurlijk doe ik dat!" Mijn vader en moeder glimlachten naar me.

"Maar, je weet niet wat voor werk het is?" vroeg mijn vader. "Harry zegt dat het met kleding en winkels is. Dus houd de tijdschriften in de gaten! Straks word ik model." en ik doe een model-pose.

Mijn vader en moeder lachten.

"We houden zeker de bladen in de gaten. Want je gaat het zeker maken met die poses van je!" grapte mijn moeder.

***

"En voor jullie is het ook al bijna weer schooltijd hè?" zei mijn vader lachend.

We zaten met z'n alle aan de eet-tafel, want het was avond en we gingen lasagne eten. "Ja." zei Hana zielig. Ik lachte. "Het is mijn examenjaar!" zei ik juichend. Voel de sarcasme.

"Oh ja! Spannend Eef!" "Ja, ik weet 't." en ging door met eten. "Dit jaar moet je echt knallen, en wij helpen je wel soms." knipoogde mijn moeder. "Pardon? Wij? Volgens mij bedoel je dat ze het helemaal alleen moet doen." verzette mijn vader. Ik lach. "Maar natuurlijk. Ik doe het helemaal alleen." "Zo heb je ik opgevoed!" zei mijn vader trots. Ik rolde mijn ogen en eet mijn bord leeg.

***

- Die maandag -

Ik stapte op mijn fiets en reed naar de verzamelplaats waar Isa en ik altijd stonden te wachten op elkaar. Die goede oude tijd. En nu is ze weg. Voorgoed hopelijk. Want ik hoef haar eigenlijk helemaal niet meer te zien.

Het was niet druk op de weg, want ik had eerste uur vrij. Ik reed langs oude culturele gebouwen en kleine knusse huisjes, waar ik altijd even in gluur. Het is altijd zo gezellig als ik hier fiets, met de lichten binnen bij de mensen thuis.

Ik wacht voor een stoplicht en zie daar al mijn school staan. Het is niet een grote school, maar toch zitten er genoeg kinderen op. Ik ben benieuwd hoe het dit keer gaat.

Rinkelende fietsbellen hoorde ik achter me, en de mensen fietsen langs me heen. Het stoplicht was op groen gesprongen en ik had dat niet door. Snel fietste ik - door het bijna rode licht - naar de overkant van de weg. Sommige auto's toeterde, omdat ik moest opschieten.

Één van de auto zag me niet fietsen en reed dwars door het groene licht. Ik schrik van de snelheid dat hij rijdt, maar ik maak me er geen zorgen meer over. De auto botst met hoge snelheid tegen mij aan. Slippende banden raasde over de weg en een harde klap vulde mijn oren, ik ben aangereden door een auto.

Ik voel pijn aan mijn rechterknie. Mijn broek ik opengescheurd en er stroomt bloed uit. Ik probeer mijn knie vast te pakken, maar ik kan niet zitten door een pijnlijke schok in mijn heup. Ook mijn heup doet verschrikkelijke pijn.

Mannen in witte pakken renden op mij af, maar voordat ze mij konden bereiken sloot ik mijn ogen.

---

Heeyyy vriendelijke volgers!
Is dit een beetje een leuk hoofdstukkie? ik vind het er mee deur gan. :'D
please comment, vote etc. :) it would mean soo sooooo much :D

en wat zijn jullie fave songs van het nieuwe album?? mijn is once in a lifetime, echt zo mooi! No words
X Anouk
p.s niet nagekeken bc tired af