Forget

Epiloog

// dit zal in een andere schrijfstijl en tijd worden geschreven\\

De twee tieners, Eva en Dave, werden terug naar de wachtkamer gestuurd. Hun vriend, Harry Styles zijn monitor maakte opeens een schokkend geluid.

Zo zaten ze daar, in het ziekenhuis, voor uren. Ze zaten in de wachtkamer maar een beetje te wachten tot wanneer ze naar hun vriend mochten gaan.

Dave had een enorm schuldgevoel op zich. Dit was allemaal door hem gebeurt. Hij had het nog vaak tegen zichzelf moeten vertellen, want hij kon het niet geloven.

Eva daarentegen vertelde Dave steeds dat het niet zijn fout is geweest. Hij kon niet weten dat dit allemaal zou gebeuren.

En Harry, hij werd inderdaad wakker. Hij ontwaakte en het eerste waarnaar hij vroeg, was Eva. Hij herinnerde zich allemaal dingen over haar en wilde haar vertellen hoe het allemaal echt zit.

Eva en Dave waren teleurgesteld in Harry. Gek genoeg wisten ze niet waarom. Ze zijn opgelucht dat hij niet dood was gegaan, maar zijn teleurgesteld, omdat Harry hun nooit heeft verteld waarom.

Eva had dit schooljaar haar examen niet gehaald. De stemmetjes in haar hoofd vertelde dat ze het niet kon. Dave had zijn examen juist op een haar gehaald. Eva was eigenlijk wel opgelucht dat ze nog een jaartje over mocht doen. Nu kon ze zichzelf helemaal herstellen en alsnog slagen na een kort jaartje.

Harry vroeg nog elke keer na het incident in het ziekenhuis naar Eva. De doktoren hadden haar gevraagt of ze zichzelf wilde laten zien.

Ze dacht voor wat leek jaren, maar stemde er uiteindelijk in mee. Een keer op een zomerse middag, bezocht Eva het ziekenhuis waar Harry lag.

Hij zat nu op een andere afdeling, hij moest nu alleen revalideren en dus zijn geheugen terug zien te krijgen.

Ze kwam zachtjes binnen in Harry zijn kamer. Hij zat er stilletjes bij, in een stoel voor het raam. Hij staarde wat naar buiten. Harry leek wel niet te merken dat er iemand in zijn kamer stapte.

Ze zou zachtjes de akelige stilte verbreken door haar stem te luiden. Harry keek achterom en keek haar aan alsof hij ieder moment kon uitbarsten in tranen.

Alle herinneringen die hij met Eva had gemaakt, kwamen allemaal terug. Hij zou zich zo ontzettend schuldig voelen door alles wat hij had gedaan.

Ze zeiden niets tegen elkaar. Ze fluisterde alleen elkaars namen. Eva liep langzaam naar Harry toe en pakte zijn hand vast. Ze zou 'm nooit meer loslaten voor zo lang als ze leeft.

Ze wist niet dat ze iets zo erg kon missen, nu het er een heel tijd niet meer is geweest. Harry voelde zich opgelucht. Opgelucht, omdat Eva ondanks al de shit die hij haar heeft aangedaan, toch nog hier zit. Recht voor zijn neus.

Eva zou wachten totdat Harry sprak. Ze wilde zijn stem horen. Zijn stem die zij al zo lang niet had gehoord. Harry wist niet wat hij moest zeggen. Hij is overdonderd door Eva. Hij had nooit kunnen geloven dat ze toch hier zit.

Harry brabbelde iets wat Eva niet kon verstaan, maar maakte voor haar niet uit. Ze zou blij haar armen om zijn nek slaan. Ze zou het liefste alles overnieuw kunnen doen. En Harry dacht precies hetzelfde.

Harry wist hoe erg hij het had verkloot voor haar. Door hem was heel haar leven om gegooit. Als hij alles kon terugdraaien, zou hij nooit tegen haar hebben gesproken.

Hij zou die stomme deal verbreken met zijn vrienden. Hij kon natuurlijk ook niet weten dat hij zou vallen voor Eva. Hij zou graag willen vertellen hoe het zat, toen ze met elkaar omgingen. Alleen hij kon het niet. Hij zou haar hart breken en zou hij zichzelf nooit vergeven.

Maar Eva vergaf Harry alles. Ze zag hoeveel pijn er was in zijn ogen. Ze dacht dat zij zich schuldig voelde door al deze ellende, maar had het totaal mis.

Harry verstevigde zijn grip om Eva heen en een paar tranen verlieten zijn ooghoeken. Het liefste zou ze alles terugdraaien en opnieuw zijn begonnen.

Harry en Eva hebben uiteindelijk alles uitgepraat. Ze hadden hier en daar een traantje weg moeten pinken. Ze lachten wat over die mooie tijden, samen.

Maar ze wisten allebei dat dit niet zomaar weer terug zal komen. Ze moesten alles meer op een rijtje zetten, voordat alles weer terug verandert naar het oude.

Het oude zonder dat Harry raar deed over dingen. Het oude waarbij ze elkaar steunen als er iets minder gaat. Ze zouden afspreken dat ze nu als vrienden door zullen gaan. Voor Eva voelt dit als een nieuwe start en voor Harry als een tweede kans om alles goed te maken met Eva.

Hij houdt ontzettend veel van Eva en zal er alles aan doen om deze vriendschap te behouden.

// okay guys. dit is t (: dit is het einde van forget en uh ik wil iedereen bedanken. idk ik ben hier niet goed in, maar probeer maar wat. er komt geen vervolg boek. dit is dus echt het laatste. als je het niet begreep. eva en harry zijn nu vrienden en zullen alles samen uitwerken in de toekomst. wat jij er nog aan wilt toevoegen, mag je helemaal zelf weten vanaf nu (: vanaf nu zal ik me gaan richten op mijn andere boek: back in time. het is een niall horan au en denk ik anders dan dit boek (:

okay bye lovely readers ily all\\