Forget

13

Moet ik nu opnemen? Is het dan niet ongemakkelijk als we dan gaan praten? Waarom zou 't eigenlijk, alles is toch goed?

Ik klik op de groene knop en hoor Harry al gauw praten.

"Eva!" roept 'ie door de telefoon. Ik grinnik "Hey Harry, hoe is 't?" vraag ik rustig. "Hoe is 't? Hoe denk je dat het met me gaat? Je neemt de hele tijd je telefoon niet op!" Ik lach. "Sorry, het is ingewikkeld. Weet je toevallig hoelang ik al niet bereikbaar ben?" Ik heb geen idee hoelang het geleden is toen ik straf kreeg. En misschien waren die twee weken allang voorbij!

"Ongeveer twee weken, waarom?" Twee weken. Gelukkig maar, ik had echt geen zin meer om te hele tijd niets te doen.

"Oh, ik had huisarest. Dus m'n mobiel werd ingenomen." "Oh kut, waarom had je huisarest?" Hà, wat leuk. Nu moet ik vertellen dat het allemaal zijn schuld is zeker?

"Eh, door die avond dat jij mij meegenomen had enzovoort." zei ik nerveus. "Oh." was Harry zijn antwoord.

Erg ongemakkelijk dit. "Maar oké, waarom belde je me?" probeerde ik de sfeer weer op te vrolijken. "Oh, ik wilde vragen of je iets leuks wilde doen met me. Maar aangezien je eigenlijk niet eens contact mag hebben dóór mij, hang ik wel op." "Harry... Doe niet zo, asjeblieft. Zo heb ik je niet opgevoed." en ik hoorde Harry lachen door de telefoon.

"Maar Eva, ik wil je wel iets vragen." "Ga je gang." antwoorde ik terug.
"Ik werk." begon hij. Ik probeerde mijn lach in te houden. "Dat hoop ik wel ja. Hoe kom je anders aan centjes?" "Hà... Maar even serieus. Ze hadden nog mensen nodig en misschien wil jij wel werken? .. Waar ik werk natuurlijk." zei Harry er nog snel achteraan.

"Ja! Leuk! Wat voor werk is 't?" vroeg ik aan Harry. "Met kleren, winkels. Echt van die meisjes dingen." zei Harry met een hoge stem. Ik glimlachte. "Daar houd ik wel van, ik was toevallig wel opzoek. Maar moet ik niet ouder zijn?" "Nee, nee. Dat maakt niet uit." stelde Harry me gerust. "Ik zal je later nog een smsje sturen over waar, wanneer, hoelaat het is, enzovoort. Oké?" "Is goed, Harry. Dankjewel voor de baan." "Bedank de baas later maar." zei Harry lachend. "Zal ik doen. Doei hè." "Doei Eva!" en hij beïndigde het gesprek.

Mooi! Baantje geregeld. Nu zullen m'n ouders wèl trots op me zijn, en niet steeds zitten te zeuren over met wie ik allemaal om ga.

Hoe zal 't zijn op het werk daar? Ik heb echt geen idee of het druk zal zijn... Ik bedoel ze hadden mensen nodig dus dan zal 't wel druk zijn natuurlijk. Het allemaal zo spannend.

Ik denk dat ik Harry nu bijna een maand ken- wacht een maand? Maar dan gaat Isa ook al bijna weg?! Ik moet nog vanalles doen. Ik moet het nog voor een deel verwerken dat ik straks wéér helemaal alleen ben... Maar ach. Toen redde ik het, dus straks ook.

Ik leg mijn mobiel terug in het mandje, want ik heb er 'niet' aangezeten. Ik plofte op de bank en deed de t.v aan.

Na een tijdje beginnen m'n oogleden zwaarder te worden. Ik besteede sowieso al geen aandacht aan de t.v dus ik deed hem uit.

Ik lag lang uit op de bank, en langzaam sloten mijn ogen en lig ik in een diepe slaap.

---

hey vriendelijke volgers,
mhua nee. weer niet. :(
maar ach hope YOU like it ;D
x Anouk