[TAMAMLANDI.]
Savaş, bana kıymaz kıyamaz dediğim ne varsa yapmıştı. Aldığım nefeste o, aldığı nefeste ben varım sanıyorken, herkes yapar o bana ihanet etmez derken beni paramparça etmişti. Bin parçaya bölünmüş, bin parçam bin yere saçılmıştı. Ben on...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8SENEÖNCESİ ∿
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Miray"
"Miray"
"Kızım bir dursana" dayanamayarak arkamı dönüp bağırdım.
"Kızın mıyım ben senin be."
Yüzüne yayılan sırıtış daha çok sinirlerimi bozarken hızla yürümeye devam ettim.
"Nereye gittiğini de bilsen keşke..."diye hayıflansa da onu takmadan ilerliyordum boş sokakta. Sinirliydim ve onu görmek istemiyordum.
Savaş ve Dinçer abi bu sene üniversite sınavına girmişti. Puanlar açıklanmış, tercihler yapılmıştı. Bugün de tercihlerin açıklandığı gündü. Dinçer abi İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Mühendisliği bölümüne yerleşirken, Savaş yerleşememişti.
Sorun Savaş'ın yerleşememesini öğrenmem değil, bana tercih yapmadığını söylemesiydi.
Savaş, Endüstri Mühendisliği okumak istiyordu. Bu bölümü seçmek için yeterli puanı da almıştı. Lakin İstanbul'daki üniversitelere yerleşmesini yetmiyordu o puan.
Bunun bir sorun olmadığını anlatsam da ısrarla İstanbul'da kalmak istediğini, şehir dışında senelerce okuyup benden ayrı kalmayacağını söylemişti.
Temel sebebin benden ayrı kalmak istememesi olduğunu öğrenince daha çok tercih yapması için ısrarcı olmuştum. En sonunda şehir dışında bir üniversiteyi tercihlerine yazdığını söylemişti.
Bende aptal gibi inanmıştım. Ta ki tercih sonuçları açıklanana kadar...
Yürümekten yorulduğum için oturacak bir yer aradım. Gözüme biraz ileride duran çocuk parkının yanındaki banklar çarpınca oraya doğru ilerlemeye başladım. Çaktırmadan Savaş'a baktığımda sakin adımlarla beni takip ediyordu.
