Catch Me When I Fall (Isla De Verde Series #2)

Chapter 19

Napatigil ako sa aking mga ginagawa ng makarinig ng bahagyang katok sa pintuan ng aking opisina at sinundan 'yon ng boses ng aking sekretarya.

"Ma'am— I mean Yana, nandito sa labas si Mr. Fortalejo. Papapasukin ko ba ng diretso sa opisina mo?"

I clicked my tongue and leaned my back on my swivel chair as I played with pen on my fingers. It's been two weeks since he started visiting my clinic and since then, he won't stop.

Minsan ko na nga rin siyang kinumpronta tungkol ditol dahil sa totoo lang ay ayoko na ng mga nararamdaman ko para sa kan'ya. Out of nowhere, my heart will just beat so damn faster whenver he's around. Para akong nakikipagkarerahan sa sobrang bilis ng kabog niyon.

And lately, I kept on thinking about him. Hindi na rin nakatulong ang laging pagpasok ng mga imahe sa isipan ko. Most of the times my head will just ache and I'll cry myself till it fades away. Hindi ko pa nasasabi ang mga ito kay Dein o kahit sa family doctor namin dahil hindi pa ako muling nakakabalik sa ospital.

I couldn't help but sometimes wonder, what will happen to me after I regain my memories? I mean, yes, I'm excited at the thought that they're starting to flash on my mind after six fucking long years. Pero pakiramdam ko ay hindi pa ako handa lalo na't iba narin ang mga bagay na nakasanayan ko ngayon.

Muli akong napabalik sa wisyo ng bumukas ang pintuan at iniluwa mula roon ang walang kamintis-mintis na itsura ni Adonis Fortalejo. He's wearing a white V-neck shirt paired by a black slacks and black shoes. Nakasampay naman sa kan'yang braso ang puting coat.

Umarko pataas ang aking kilay dahil sa nasaksihan. I leaned on my table as I examined him.

"What are you doing here, Mr. Fortalejo? As far as I could remember, you don't have any appointments scheduled in my clinic."

Prente lamang itong nakatayo sa ngayong nakasaradong pintuan ng aking opisina. He's brooding dark eyes landed on mine and I almost gaped for an air because of the intensity of his stares.

"Actually, I do have an appointment with you, Doktora."

Ngumisi ito at walang pasubaling naupo sa visitor's chair sa aking harapan. Hindi makapaniwalang napatingin ako sa kan'ya. I wanted to shove him away but even before I could speak, he spoke again.

"And, please. Have I already told you that  I wanted us to be more than just friends?" The glint in his eyes says that he's really sincere while saying those.

My mouth hang open. "What?!" Napatayo pa ako sa sobrang gulat at lumagapak sa table ang dalawang palad ko.

"You heard it right, Yana. I won't say it twice."

"I'm not allowing you to do that! Hindi nga ako pumayag e!" Nanggigigil kong saad habang nagtatangis ang mga ngipin ko at nakatingin sa kan'ya.

He tilted his head on the side and an evil smirk escaped on his thin and natural red lips.

"And I didn't say that I would let you to allow me, Yana. It's a BDO thing."

My eyebrows furrowed at the mention of  BDO. As far as I could remember, it's a bank here in the Philippines. Ano namang kinalaman ng bangko sa mga pinaggagawa ng gagong 'to ngayon?

"BDO? What?" Pilit kong kinalma ang sarili at muling naupo sa aking swivel chair dahil napagtanto kong mukha pala akong tanga kanina habang nakatayo.

"We find ways, Doktora. I have my own way on making you mine and mine alone..." He rose from his seat and went near me.

Halos kapusin ako sa paghinga ng bahagya siyang yumuko at humaplos sa aking tenga ang maiinit niyang hininga. Pakiramdam ko ay sinilaban ako bigla sa sobrang init kahit pa nga naka-todo ang air conditioner nitong opisina ko.