Chapter 28

464 10 1
                                        


"What? You're going to leave me here, then?"

I heaved a deep sigh. I knew it. He's not going to like the idea of me leaving him here. Ayoko rin naman sanang iwan siya rito sa France dahil hindi pa tapos ang establisyemento na ginagawa nila bilang kanilang proyekto.

But I can't just leave Dein and Enoch. Kahit kasi naka-recover na si Dein ay naka-wheel chair parin ito. May therapy session siya every Wednesday upang tuluyan na siyang makapag-lakad ulit kaya hindi pwedeng hindi ako sumama sa kanila pabalik sa Pilipinas.

What if Enoch isn't around? I can't just leave Dein. Baka mamaya ay kung ano pa ang mangyari sa kan'ya. It'll be my turn to blame myself if that happens. I wanted to take care of her even though Enoch is there or there are maids.

"Gab, you know that I can't leave Dein, right?" I tried so hard to find a careful words to tell him.

"Pero ayos lang sa'yo na iwan ako rito? Ganoon ba?" He smiled bitterly.

Napasapo na lamang ako sa aking noo. This is getting hard than I expected. Alam ko naman na may responsibilidad na ako kay Gabriel dahil nasa iisang relasyon na kami pero hindi naman kasi pwedeng iwan ko ang mag-asawa.

"Gab, please..." I said. "Don't make this any harder for me. Ayokong umuwi ng Pilipinas ng wala ka pero kailangan ako ni Dein."

He nodded and pulled me closer to his chest. He even buried his head on my neck and I could feel his hot breath fanning the side of my skin.

"Natatakot lang ako, Llantina..." He murmured.

Kusang umangat ang mga braso ko upang haplusin ang kan'yang likod. I'm going to miss this man for sure. Hindi ko rin kasi alam kung kailan siya makakabalik sa Pilipinas. Siguro ay bibisitahin ko nalang siya rito every month? Or we'll just going to settle for a Long distance relationship?

"What are you afraid of?"

Mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa'kin dahilan para mapakunot n bahagya ang aking noo sa pagtataka. Nevertheless, I still smiled and hugged him back.

"I'm afraid that once you see him... baka makalimutan mo nang may naghihintay sa'yo rito sa France." He joked. A pang of pain strike my chest because of what he'd said.

Hindi ko maiwasang masaktan hindi dahil totoo ang sinasabi ni Gabriel. I can't help but to feel hurt because he's thinking like that about me. I mean, I'm not a cheater unlike Adonis. Kapag nasa isang relasyon na ako ay hindi na ako maghahanap pa ng iba o kakabit man lang!

"Is that what you think of me? Gab, I agreed to be with you because I...uhm..." I paused.

He pulled away from the hug and looked at me intently as if he's waiting for me to say those words. Naramdaman ko ang biglaang pag-iinit ng aking mga pisngi dahil sa ginawa niya.

"What Llantina?"

"I... I love you, Gab."

Kinagabihan ay nag-impake na ako ng aking mga gamit. Hindi ko na dinala ang lahat ng damit ko dahil masyado na iyong marami. May mga naiwan pa naman akong gamit sa mansyon ni Enoch at iyon nalang ang gagamitin ko. Unless, they don't fit to me anymore.

Bukas na ang flight namin pabalik ng Pilipinas. I don't know what to feel. Seven months lang naman akong nawala sa kinalakihang bansa ngunit hindi ko parin maiwasang kabahan. Is it because I miss the country or it's because of something? Nevermind.

"Hindi matanggal ang kaba mo, ah?" Kinaumagahan ay sinabi ni Dein.

She's sitting on a wheelchair. She's wearing a yellow sundress paired by a leather black jacket. Nakasuot din ito ng sandals na may strap. Hindi ko maiwasang mapangiti dahil kahit simple lamang ang ayos ay napakaganda parin ng huli.

Catch Me When I Fall (Isla De Verde Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon