CHAPTER 25

367 19 2
                                        

GABRIEL'S POV:

After what happened earlier, Tala brought me to the hospital. I said I am fine but she insisted. She said that my forehead needs to be cured or else it might have an infection. I just agreed because I think this is also a way to spend more time with her. I want to be with her. Earlier, in the car, her brows are furrowed and she's holding on the wheel to tight. Worry was still in her eyes and her lips are pursed. She keeps on asking me if I'm okay and of course, I'm very happy.

We've already entered the hospital. She's supporting my body to help me walk. My arms are wrapped on her shoulder and she's holding onto it. While her other arm is placed on my waist. It's obvious that she's only helping me to walk but it sent bolts of electricity on my whole body. I can still feel the pain on my forehead but my attention was on her. I was actually looking at her the whole time. Great thing she isn't feeling awkward.

"Oh, doctora? Ba't bumalik ka?" I heared someone asking someone I don't know because I am only looking at Tala.

"May pasyente kasi ako kaagad."

My eyes widened when Tala answered. I turned my head on the front to check if she's talking to someone and I almost got choked  when a nurse is standing infront of us.

"Ahh, ganun po ba?" anang nurse saka inilipat ang tingin sa akin at ganoon na lang ang panlalaki ng mata niya nang makita ako. "M-mister Monteciara?" gulat na aniya. Binanggit niya ang pangalan ko kaya batid kong kilala niya ako. At sigurado akong kilala niya rin si Tala. Malamang ay alam niya kung anuman ang relasyon namin.

"You know him?" tanong ni Tala sa nurse.

Muli naman siyang nilingon ng nurse. "Opo. 'Di ba asawa niyo—"

"A-ahh!" mariing ani ko at nagkunwaring nasasaktan para mapigilan ang sasabihin nung babae. Maguguluhan si Tala kapag natuloy ang sasabihin niya.

"O-oh..." anang nurse saka tumulong sa pag-alalay sa akin nang dumaing ako.

"May libreng kwarto ba kayo rito? Kailangan ko na kasing magamot ang sugat niya." si Tala.

"M-meron po. Sandali lang, doc. Excuse me po." sabi ng nurse saka nagtawag ng tao para maayos ang room. Hindi naman nagtagal ay naayos na nila 'yon kaya pumasok na kami ni Tala.

Hospital Room.

"Wait lang ah..." aniya matapos akong tulungang maupo. Kinuha niya iyong bimpo na nandoon sa gilid saka inilapat iyon sa noo ko. Napaigtad ako at napangiwi nang maramdaman ang hapdi roon. "Ayy! Sorry, sorry!" aniya saka marahang inilapat iyon ng maayos. "Dumudugo pa'rin pala." nakangiwing aniya.

Pero agad akong nagulat nang kuhanin niya ang kamay ko at inilagay iyon sa bimpo. "Pakihawakan mo muna 'yan. Huhugasan ko lang ang kamay ko at kukuha ng mga gamit para magamot na kita. Lagyan mo ng kaunting pressure para maampat 'yong dugo." sabi niya. Sinunod ko naman siya. "I'll be back in a minute. Excuse me." she said then she walked out of the room.

While holding the towel, my phone rang that's why I used my other hand to get it inside my coat. Then, I saw Gabbie's name on the screen.

"Hello, Gabbie?"

"[Where are you?]" she sounded nervous. Tuloy ay iniisip kong alam niya ng nasa ospital ako.

"A-at the hospital." sagot ko.

"[W-what?! Why?!]" sigaw niya.

"My head is bleeding."

"[What happened?!]"

Married Twice (Del Fuego series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon