Married Twice (Del Fuego series #1)

CHAPTER 27

GABRIEL'S POV:

"I'm here..." she softly whispered in my ear. "I won't leave you..." tuluyan nang bumuhos ang mga luha'ng kanina pa naiipon sa mga mata ko.

Gusto kong matuwa dahil sa sinabi niya pero...hindi ko maiwasang masaktan dahil nagi-guilty ako...sa kabila ng ginawa ko ay ako pa'rin ang iniisip niya.

dT_Tb

Ramdam ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin at nagpatuloy naman ako sa pag-iyak habang nakayakap sa kaniya.

Ang totoo ay may iba pang dahilan kung bakit ako nagkakaganito. Hindi ko alam pero habang natutulog ako ay may narinig akong boses. Napakapamilyar na boses....boses na matagal ko ng hindi naririnig. Malay ko kung panaginip lang 'yon pero parang totoo. Hindi ko akalain na pagkalipas ng dalawampu'ng taon ay maririnig ko ulit ang boses niya. Boses na pagmamay-ari ng tao'ng naging dahilan kung bakit nakapanakit ako ng tao...lalo'ng lalo na ang asawa ko.

dT_Tb

"Okay ka na?" dinig kong tanong ni Tala na nakayakap pa'rin sa akin. Doon ko lang napansin na nakayakap pa'rin ako sa kaniya.

Marahan akong bumitaw dahil baka isipin niya ay umaabuso ako sa kabutihan niya.

d-.-b

Nakayuko akong sumandal sa likod ng hospital bed. Pero ang sumunod na galaw niya ay hindi ko inasahan! Pinunasan niya ang mga luha ko! Malungkot man ang pakiramdam ko pero nababaling sa kaniya ang atensyon ko dahilan para mabilis na magbago ang nararamdaman ko.

*LUNOK!*

Ilang beses pa akong lumunok bago niya ibinaba ang mga braso niya. Gusto kong tignan siya sa mata pero nahihiya ako dahil sigurado ako na namumugto na ang mga mata ko. Nakakahiya dahil kalalaki kong tao ay umiiyak ako sa harap ng isang babae.

d>>_<<b

"Mind telling me what happened?" malumanay na tanong ni Tala. Dahan-dahan ko namang iniangat sa kaniya ang paningin ko saka bumuntong-hininga.

"Today...I heared a very beautiful voice." mapait ang ngiti'ng ani ako. "The voice that I have wanted to hear for a very long time ago." napapayukong ani ko dahil muling nagbadya ang mga luha sa mga mata ko.

"I-is that your w-wife?"

dO_Ob

Gulat akong napaangat ng tingin sa kaniya matapos niyang magtanong. Sa hindi inaasahan ay parang bumalik ang mga luha sa mga mata ko at natawa ako ng bahagya.

"W-why?" naguguluhang tanong niya.

"Sorry..." natatawang ani ko habang pinupunasan ang isang mata ko. "No...she's not my wife..." I smiled while speaking. "But she's been a very important part of my life...a very important one."

"Mm..." she hummed while nodding. "Much important than your wife?"

dO_Ob

'E-eh?!'

d>>_<<b

"N-no...I-I mean...maybe, but..." hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Hindi ko masabi kung mas importante ba siya sa asawa ko o ano.

d>>_<<b

Hindi naman sarkastiko ang dating ng pagkakatanong niya. Normal lang na pagtanong ng isang curious na tao. Pero hindi ko talaga alam kung ano ang isasagot ko!

"L-let's just say....she's the most important when I haven't met my wife yet." sabi ko na lang.

"Ahh..." tumatangong aniya. Sandaling katahimikan ang nangibabaw sa amin nang muli siyang magtanong. "D-do I look like your wife?"