Married Twice (Del Fuego series #1)

CHAPTER 49

GABRIEL'S POV:

I inhaled a large amount of breath when the man was about to point his gun on me but I immediately moved fast before he could even pull the trigger.

Habang nakikipag-agawan ako ng baril sa isa ay agad kong tinadyakan ang isa pang lalaki na nasa gilid namin bago pa siya makagawa ng kilos na ikasasama ko. Nang tumumba ang lalaki sa sahig ay saka ako bumaling sa lalaking kaharap ko bago itinulak ng malakas ang baril na hawak naming pareho dahilan para mapaatras siya.

Because of that, we all got out of that small room while we are still holding the gun tight. I used my right leg to kick this man in front of me. Wala siyang ibang nagawa kundi ang bitawan ang baril at tumimbawang sa sahig. Saka ko itinutok ang baril sa kaniya at pinaputukan siya sa balikat at binti.

"Ahhhh!!" the man screamed in pain.

Then, I turned around to shoot the other guy and the bullet hit on his leg. Thankfully he dropped his gun away from him kaya hindi niya na ako mababaril.

"Arrrgghhh!!" he also shouted in pain pero dahil sa sigaw niyang 'yon ay biglang dumating ang iba pang mga tauhan na hindi ko alam kung saan nanggaling.

Sabay-sabay silang pumwesto at pinaulanan ako ng bala pero agad akong nagtago sa poste na malapad para hindi ako matamaan. Nang makahanap ako ng tyempo ay saka ako sumilip pero...

~BAAAAAAANG!~

"Aish!" I groaned when the bullet almost hit my face! "Shit!" I cussed when I heared them running towards the place where I am hiding.

My heart beat went wild and I am thinking that I would due right now but before that could even happen..

~BAAAAAAAAAAANNNNNGGG!~

~BAAAAAAAAAAANNNNNGGG!~

~BAAAAAAAAAAANNNNNGGG!~

~BAAAAAAAAAAANNNNNGGG!~

Loud shots filled the whole place and I almost could not hear anything aside from that. Hindi ko magawang sumilip dahil baka matamaan ako at ang tinataguan kong poste ay may biyak na dahil sa pagtama ng ilang nga bala. I just could feel every beat of my heart when I heared a lot of feet running after firing their guns. I moved a bit to take a glance at the back..

Then, I saw a lot of men waering a bullet proof vest while holding their gun. Napahinga na lamang ako ng maluwag nang lapitan nila ako at doon ko nakita si Gideon na may suot ring vest pero walang hawak na kahit anong armas.

"W-what are you doing here?" I asked in confusion.

His brows furrowed. "You asked for my help, remember?"

"Yeah, but I didn't expect that you'll come in here.." I said.

He shrugged his shoulders. "I have to." sagot niya na hindi ko naintindihan. Pagkatapos ay tinapik niya ang balikat ko at tumingin sa lahat. "Let's go.." nagsitanguhan naman ang mga pulis bago nanguna sa paglalakad pero...

"Wait!" I stopped them. "Hawak nila ang asawa ko...pati ang buong pamilya niya ay nandoon." pag-imporma ko dahilan para magkatinginan silang lahat. "Sigurado akong narinig na nila ang putukan rito at baka may gawin silang masama sa pamilya ko..." nag-aalalang ani ko. "...lalo na sa asawa ko."

Doon mas bumilis ang pagtibok ng puso ko dahil sa pag-iisip na baka may mangyaring masama kay Tala. Natatakot ako at hindi ko alam ang gagawin ko pero hindi naman ako pwedeng tumigil dito. Kailangan nila ako roon...at kailangan nilang mabuhay. Kailangan naming mabuhay.