--TAMAMLANDI--
Göktuğ timine çok bağlı bir yüzbaşıydı, Cihan ise time yeni katılan bir üsteğmen.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Konumlarınızı koruyun beyler. Birazdan hedef görünecek."
Kulaklıktan gelen Göktuğ'un tok sesiyle herkes "anlaşıldı." Derken elimdeki silahı biraz daha sıkı tutmuştum.
"Bebeğim."
Timuçin sadece bebeğim diyerek suskunluğa bürünürken kimseden bir ses çıkmamıştı.
"Bebeğim dedim."
Timuçin şansını ikinci kez kullanırken Vural'a söylediğini düşündüğüm için ses çıkartmadan hafifçe gülüyordum.
"Cihan aşkım, sana diyorum."
Suratım bu sefer şaşkınlıkla kasılırken diğerlerinin gülüş seslerini duymuştum.
"Ulan Timu, şimdi de ona mı taktın?"
Vural'ın eğlenen ama bir yandan pes dercesine çıkan sesiyle Timuçin'in pis pis gülüşünü duyduğumda söyleyeceği şeyin bel altı olacağına emin olmuştum.
"Sana takmamı mı isterdin balım?"
Gözlerim hemen Timuçin'in saklandığı kısma kayarken onu göremesem de onun bizi çok net gördüğüne, hatta bizlere bakarak eğlendiğine emindim.
"Benim sana takmamı ister misin Timu?"
Yaşar'ın sert sesiyle güldüğümde Timuçin'in cevabına fırsat kalmadan Göktuğ "Hedef göründü." Demiş ve artık goygoyun bittiğini üstü kapalı bir şekilde bildirmişti.
"Emrimin dışına çıkılmayacak, çok zorda kalmadıkça mevzinizi bozmayacaksınız. Anlaşıldı mı?"
Bilmem kaçıncı defa aynı muhabbete anlaşıldı denildiğinde Göktuğ'un bizleri bu konuda fazla sıktığını düşünüyordum. Tamam, askerlik demek görev anlarında beynini sıfırlaman ve sadece komutlara uyman demekti ama bir diğer yandan da hepimiz uzman kişilerdik...
"İlk atış sende Tİmu."
Timuçin atışın ona verilmesiyle "Vuhuu!" gibilerinden bir ses çıkarttığında operasyon başlamıştı.
***
Son dört gün kalmıştı.
Dört gün sonunda operasyon bitecek ve yeniden askeriyeye dönerek birkaç gün tatil yapacaktık. Şimdilik her şey sorunsuz giderken bizi en çok zorlayan şey ayaklarımız olmuştu.
Tabanlarımız hep yara olmuşken ayakkabıların içinde yürümek git gide zorlaşmış olsa da kimsenin gıkı çıkmıyordu. Yine de hepimiz birbirimizin ne halde olduğunu gayet iyi biliyorduk.
"Yavrum be, dönünce bi yemeğe gidelim. Şöyle etli bir şeyler gömelim."
Timuçin yanımda yürürken hevesle konuşurken ona gülümseyip "Yiyelim." Demiştim. Aslında ikimizin gitmeyeceğinin tabii ki farkındaydım. Anladığım kadarıyla bir kişi fikir atıyor sonra hep birlikte ona uyuyorlardı.
