--TAMAMLANDI--
Göktuğ timine çok bağlı bir yüzbaşıydı, Cihan ise time yeni katılan bir üsteğmen.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YORUM YORUM YORUM! BOL BOL YORUM! BİR SÜRÜ YORUM! LÜTFEEEEEN ~~
🌸🌸🌸🌸🌸
Biz dışardaki adamlarla ilgilenmemizi bitirir bitirmez hızla içeriye girerek Kuzgun'un belirttiği odaya girdiğimizde ne yapacağımı bilememiş, öylece kalakalmıştım.
"Siktir."
"Göktuğ!"
Çevremdekilerin seslerini duysam da silah tuttuğum elimi bile kıpırdatamadan öylece karşımdaki vahşete bakıyordum.
Göktuğ bayıldı bayılacak gibi duruyor, yanındaki bedenin birisi kandan gözükmezken diğeri derince uyuyordu. Üstelik hemen sağında duran askerin ise... kolları kırıktı?
"Orospu çocukları!"
Timuçin'in hırsla söylenmesiyle Kuzgun ona bakıp kaşlarını kaldırırken Yaşar göğsü kan olan askerin yanında durmuş nabzına bakmıştı.
Elleri yavaşça askerin gözerine giderek onları kapatırken içim yandığında gözlerim Göktuğ'a kaymıştı ki onu bana bakarken yakalamıştım.
Gözlerinden geçen binlerce duyguyu anlamak istesem de bana en fazla aktarılan duygu saf acı ve özlem olurken kendimi ona giderken bulmuş ve kısa sürede de yanında diz çökmüştüm.
"Şehit oldular."
Çatlamış dudaklarından çıkan kelime ile derin bir nefes aldığımda normalde beş kişi göreve çıktıklarını bildiğim için hayatta olan üçlüye bakıp gözlerimi yeniden Göktuğ'a çevirmiştim.
"Kimsenin suçu yok. Göreviniz buydu."
Kuzgun araya girerek konuştuğunda doğru söylemişti. Onlar Ölüm Timi olarak göreve çıkmışlardı ve şehit olmaları fazlasıyla beklenen bir durumdu.
Göktuğ gözlerime baktıktan sonra yavaşça kendisini yere bıraktığında kollarımla hızla onu kendime çekerek kafasını boynuma yerleştirmiş, ellerimle de omuzlarını sıkıca kavramıştım.
"Acil helikopter istemeliyiz. Durumları kötü."
Vural'ın söylenmesiyle Timuçin "O iş bende." Dediğinde Kuzgun ona bakarak iç çekmişti.
"Gel benimle. İlerde bir tepe var, iletişim kurmak için orası en iyi sinyal alabileceğin yer."
Timuçin kısa bi an Kuzgun'a baksa da ardından kafasıyla onaylarken ikisinin ardından ben Göktuğ'la ilgilenmiştim. Yaşar ve Vural ise diğer iki askerlerle ilgilenmişti.
Bir saatin ardından gelen helikopterle birlikte acil bir şekilde hastaneye yetiştiğimizde şehit asker morga götürülürken Göktuğ ve diğer iki asker yoğun bakıma alınmıştı.
Göktuğ'un sırtındaki yaraları görmemle içim acırken bacağındaki yara bizi en çok korkutandı.
Ona ne ile vurduklarını bilmesem de sivri ve derisini parçalayan bir şey olduğu kesindi.
Kolları kırılmış olan Haylaz kod adlı askerken göğüs uçları ve çeşitli yerlerinden kesikler alan askere Matrak dediklerini öğrenmiştik.
Haylaz içlerinde en sağlam kişi olarak sadece gözlem amaçlı yoğun bakımda tutulurken Matrak dedikleri askerin durumu bir tık daha ciddiydi.
Hayati tehlikeleri olmasa da toparlamaları zaman alacaktı.
"Dikkat."
Yaşar'ın bağırmasıyla hızla ayağa kalkarken koridorda yürüyerek yanımıza gelen Albay ile esas duruşa geçmiştik.
"Rahat olun çocuklar."
Sesi tamamen babacan bir şekilde çıkarken arkasından gelen asker güruhu ile sertçe yutkunmuştum.
Bunlar diğerlerinin tim arkadaşları olmalıydı.
"Durumları nasıl?"
Albayın sorusu ile kuzgun öne çıkarken Albay kısa bir an ona şaşkınca bakıp ardından gözlerini bizim üzerimizde gezdirmişti.
"Yüzbaşı Göktuğ Yakar yoğun bakımda, sırtında ve bacağında sivri uçlu aletle yara açılmış. Yüzbaşı Mahmut Dinçer ise vücudunda çeşitli yerlerde açılan derin yaralardan kaynaklı yoğun bakımda. Üsteğmen Levent ise kolları kırık. Onun yoğun bakıma alınma nedeni ekstra komplikasyonlara önlem amaçlı."
Kaşlarım şaşkınlıkla Kuzgun'a dönerken tek şaşkın ben değildim. Albay ise buna hiç şaşırmamış kafasıyla onu onayladıktan sonra bize dönmüştü.
"Kuzgun'u hanginiz tanıyor ya da göreve nasıl çıktınız bilmiyorum ama savunma vereceksiniz."
Başta komutan olarak konuştuktan sonra bakışları yumuşarken elini dostani bir şekilde en yakınında duran benim omzuma koymuştu.
"İyi iş çıkarttınız çocuklar. Sizden beklediğim gibiydi."
Sözleri ile gülümserken bizim göreve gittiğimiz anladığını biliyorduk. Sınır ötesine çıkarken herhangi bir askeri engele takılmamamız ya da helikopter isterken yaşadığımı kolaylıklar derken anlamamak için aptal olmalıydık.
Gerçi Kuzgun'un yanımızda olmasının da bu kolaylıklarda etkisi büyüktü.
Sonuçta Ölüm Timini sağlam getirmek için çabalamıştık.
Gözlerimiz arkada kalan askerlere takılırken gözlerindeki endişeli ifadelerle birbirlerine baktıklarını görmemizle derin bir iç çektiğimde artık bize düşen beklemekti.
****
Bulduğumuz aralıkta kendimi direkt olarak Göktuğ'un yanına attığımda dışarda kalabalık bir şekilde onları bekliyorduk.
Makinelere bağlı olan adamı görmemle kalbim acırken titreyen elimle elini tutmuş ve çok hafif bir şekilde sıkmıştım.
"Dışarda hepimiz seni bekliyoruz. Sadece seni de değil, Mahmut ve Levent'i de bekliyoruz. Arkadaşlarının ismi buymuş. Tıpkı bizim gibi onların da timleri burada..."
Bir an ne diyeceğimi bilemeyerek sustuğumda ağrı kesicilerin etkisiyle uyuyan Göktuğ'un dudaklarına odaklanmıştım.
"Ben gittiğinde sana çok kızmıştım. Sen küfretme dedin diye hiç küfretmedim ama. Sonuçta sevgilimizi dinlemek lazım değil mi?"
Son kısmı fazlasıyla çekingen bir şekilde söylememle derin bir nefes aldığımda hafifçe dudaklarımı dişlemiştim.
"Sen uyurken beni öpmüş öyle gitmiştin ya, sıra bende sanırım."
Hafifçe eğilerek dudaklarının üzerine minik bir öpücük bıraktıktan sonra yavaşça ayrıldığımda suratını kısaca süzmüştüm.
"Seni bekliyoruz Yüzbaşım. Uyanın ve yeniden bize kan kusturun."
Gülümseyerek geri çekilmemle iç çektiğimde istemeden de olsa odadan çıkmıştım.
Zaten sırayla girecektik ve şans eseri ilk görüş hakkı bana gelmişti. Hem onu yormamalıydık hem de enfeksiyon riskini göz ardı edemezdik.
Çıkmamla birlikte time bakıp gülümserken yüzlerindeki anlayışlı ifadeyle bana karşılık vermişlerdi.
Artık bize kalan sabırla beklemekti.
****
Not çıkartmak ve ders çalışmaktan anca buraya gelebildim... Final dönemi hüsrandır. Hele son sınıfsanız... 😿😿😿
Cenaze kısmında sizleri ağlatacak gibiyim ama isterseniz oraya hiç değinmeden de geçebilirim. Karar sizin. ☁
