EFSUNKÂR

49. BÖLÜM"ACI"

Bölüm şarkısı:Sezen Aksu-sorma

Öncelikle hepinize merhaba canlarım.Biliyorum sizi çok ama çok beklettim, bölümü atmak için bir türlü fırsat bulamadım.Malum üniversite tercih işleri falan, beni baya bir uğraştırdı.

Beni ve onları beklediğiniz için çok teşekkür ederim, sizi çok seviyorum.

Lafı uzatmıyorum, bölümü keyifle okumanız dileğiyle!

                  49. BÖLÜM:ACI

                               🥀

Bazı anlar vardır, neden yaşadığınızı bilmezsiniz.Öyle ki o anlar insana bir kabusun içindeymiş gibi hissettirir fakat onları kabustan ayıran en önemli özellikleri bitmiyor oluşlarıdır.

Sanki saatlerdir aynı anın içindeydim.

Elim içgüdüsel bir şekilde karnımı sıkıca kavradı, bebeğime zarar gelme ihtimali beni her şeyden çok korkutuyordu.Mizra tedirgindi, onu tanıdığım için bunu çok kolay bir şekilde anlayabilmiştim fakat yüzünde buzdan bir maske vardı ve karşımızdaki adama öldürücü bakışlar atıyordu.

Biliyordum ki o da benim gibi korkuyordu.

"Orospu çocuğu,"bunu tükürür gibi söylemişti."Buraya nasıl, ne şekilde girdin bilmiyorum ama çıkışın olmayacak."

"Çok iddialı,"adam dudaklarını yaladı."Ağız sulandıran sevgilin beni çok heyecanlandırıyor,"o an adama bu cesareti yüzünden şokla irileşmiş gözlerle bakıyordum.Karşısında Mizra'nın olduğunun farkında mıydı acaba?Fazla canına susamıştı."Aslında onu öldürmeden önce tadına bakmalı-"

Mizra adama doğru birkaç adım attı ki, adam silahı Mizra'ya doğrulttu.O an korkuyla çığlık attım."Devrim!"

Herkes şok içindeydi.Mizra sesimi duyunca olduğu yere çivilendi.Biliyordum ki onu şu an durduran tek şey bana ve bebeğimize zarar gelebilme ihtimaliydi.

"Seni öldürmem için bana yalvaracaksın,"Mizra kana susamış gibiydi."Öyle ki senin kalbini ellerimle sökeceğim."

"Devrim,"Batu bize doğru birkaç adım attı.Şimdi çok yakınımızdaydı."Sakin ol kardeşim, kimseye zarar gelmesin."

"Aa,"adam alaycı bir şekilde dudak büktü."Ben birilerine zarar vermek istiyorum oysa ki."

Herkes tedirgindi.Bu adam neyine güveniyordu, elindeki silaha mı bilmiyordum ama bu kadar kalabalığa karşı durması onu benim gözümde biraz aptallaştırmıştı.

Mizra tam birkaç adım daha attı ki, o an silahın kulakları sağır eden sesi duyuldu ve adam silahı bir hışım bana doğrultarak ciddi bir hale büründü.

"Şakam yok,"dedi bu defa alaydan tamamen arınmış bir sesle.Mizra adama ulaşmak için ilerlediğinden, benden uzaklaşmıştı."Öldürürüm."

Gözlerim karardı.Kalbim maraton koşmuşum gibi hızlı atıyordu, ne yapacağımı bilmiyordum ve deli gibi korkuyordum.Bizden ne istiyorlardı?Yaptıkları yetmezmiş gibi bizi hala rahat bırakmıyorlardı ve artık dayanacak gücüm kalmamıştı.

Adam silahın soğuk tetiğine elini koydu, bilmiyordum ama belki de yolun sonuna gelmiştim.

Keşke bebeğim güzel bir hayat yaşayabilseydi, diye geçirdim içimden.

O an bir şey oldu.Adam tetiği çekmişti, çekmişti çekmesine ama hiçbir acı hissetmemiştim.Gözlerim kapalıydı.Korkudan açamıyordum ama, en sonunda kendimi zorlayarak göz kapaklarımı araladım.