EFSUNKÂR

10. BÖLÜM:"KIVILCIM"

10. BÖLÜM:KIVILCIM

🥀

Şaşkındım fakat bunu ustalıkla gizlemeyi başarmıştım.Bakışlarımdan bir şey anlaması mümkün değildi ama onda tuhaf bir şeyler var gibiydi.Benden şüphelendiğini hissediyordum ve bu düşüncem doğru çıkarsa dikkatli olmam gerektiğinin farkındaydım.

"Burada ne yapıyorsun?"Kaya,meraklı gözlerle yüzüme bakıyor ve şüphe kırıntılarını ektiği gözlerini yüzümün her ayrıntısında gezdiriyordu.Anında bulabileceğim bir yalan,şu an beni kurtaracak olan tek şeydi ama lanet aklıma hiçbir şey gelmiyor,bu işin içinden nasıl sıyrılabileceğimi bilmiyordum.

"Sizi ilgilendireceğini sanmıyorum,"ifadesiz görünmek için var gücümle uğraşıyordum çünkü korkunun tohumları çoktan içimde filizlenmeye başlamıştı.Bunu fark edecek olursa şüphesinin artacağından emindim."Ayrıca bana istediğiniz gibi dokunup,oradan oraya çekiştirebileceğinizi mi sanıyorsunuz?Ateş bundan hiç hoşlanmayacak."

Ateş lafını duyduğu an ifadesinin katılaştığını görsem de,bunu çabuk toparlamayı başarmıştı."Sadece seni merak ettim,Alev."elini kaldırıp yanağıma hafifçe dokunmak için bir hamle yapmasıyla kendimi geri çektim fakat bu onu durdurmamıştı.Nasırlı parmaklarının dokusunu yanağımda hissettiğimde kendimi kusmamak için var gücümle sıkıyordum."Çok güzelsin."

Hızla geri çekilerek dokunuşundan kurtulduktan sonra konuştum."Ben gitsem iyi olacak,"onun suratına okkalı bir yumruk geçirme isteği her ne kadar beni ele geçirmişse de,fazla bir tepki vermemem gerektiğini biliyordum çünkü onun bana böylesine ilgi duyması bizi öğreneceklerimize daha çabuk ulaştıracaktı.Yüzüme en sahtesinden bir gülümseme kondurduğumda o da altındaki imaları anladığım iğrenç gülümsemesiyle bana bakıyordu.

"Utanıyorsun biliyorum,"kotunun kemerini eliyle düzeltti ve dikkatle beni incelemeye devam etti."Kocanın öğrenmeyeceğine dair yemin ederim,"söylediği şeyi anlamayarak yüzüne baktığımda tekrar sesini duymuştum."Bana bir şans ver."

İçten içe midemin bulanmasına rağmen,sanki bu dediğine utanıyormuş gibi tepki verdim."Kaya bey,bu hiç hoş değil."her ne kadar koşarak buradan çıkmak istesem de,onunla sakin bir ses tonuyla konuşmaya devam ettim."Ayrıca ben kocamı seviyorum."

"Sevmene bir şey demiyorum,"gözlerime beni ikna edeceğinden emin bir ifadeyle bakıyordu."Bizim aramızdaki farklı bir çekim,bunu sen de göreceksin,"dediği şeyi az çok anlıyordum fakat onun aksine,ona karşı içimde mide bulantısından başka hiçbir hissin olduğu yoktu."Seni ilk gördüğüm andan itibaren,çok arzuluyorum."

Ona tam bir cevap vereceğim sırada bulunduğumuz yerin kapısı sertçe açıldı.O kadar sertti ki,bir an kapıyı açan kişinin kapıyı yerinden sökeceğini sanmıştım.Kafamı çevirip baktığımda onun heybetli vücudunu görmemle aynı anda sakinleşmiş,korkumun dev bir toz bulutu gibi dağıldığını hissetmiştim.

"Demek burada benim karım,"Mizra yanıma gelip kaslı kolunu omzuma attığında,Kaya'nın yanında olduğumuz için öyle demesini bilmeme rağmen,bana o şekilde hitap etmesi kalp atışlarımın ritmini bozmaya yetmişti."Alev'in yanında erkek sinek görmek bile huzurumu bozar,"Kaya'ya sabit bir ifadeyle baktığında karşısındaki insanların ondan çekinmesinden zevk aldığını biliyordum."Neden onun yanında olduğunu açıklayacak mısın,yoksa kendi yöntemlerimle mi öğreneyim?"

Kaya yutkundu."Karşılaşınca selam vermek istedim."

Mizra tehlikeli bir ifadeyle tek kaşını kaldırdı."Demek selam vermek istedin,"beni biraz daha kendine çekip güçlü göğsüne yasladığında,onun sıcaklığının beni ne denli sakinleştirdiğine anlam verememiştim."Ama ben,ona selam vermeni istemedim."