EFSUNKÂR

12. BÖLÜM:"PLAN"

Bölüm şarkısı:Model-Yalnızlık senfonisi

12. BÖLÜM:PLAN

🥀

Bu olanlar artık beni şaşırtmıyordu.Kötülük,görmeye alışık olduğum bir unsurdu ve her karanlığın ardından kafasını çıkartarak,bir şekilde karşıma çıkıyordu.

Başıma gelen her şeyle mücadele edecek kadar güçlü müydüm bilmiyordum ama bunu sonuna kadar denediğim kesindi.Benim yerimde bir başkası olsa belki çoktan canına kıymış ya da akıl sağlığını yitirmişti fakat ben bir şekilde her şeye rağmen hayatımdan kaçmayı denemiş,bunu şimdilik başarmıştım.

Geçmişte yaşadıklarımın üzerine sünger çekip yeni bir hayata başlama isteğimi de elimden almak üzerelerdi.

Doğa'yı gördüğüm ilk andan itibaren benimle bir alıp veremediği var gibiydi.Beni tanımamasına rağmen,birkaç defa karşıma çıkıp sinirimi bozmak adına çabalamıştı ama bu yaptığı bambaşkaydı.

Geçmişimi bilip bilmediğini bilmiyordum ama babamı tanıyordu.Bu durum kafamı oldukça karıştırmış,düşüncelerimin gittiği yönü değiştirmişti.

Bu kızın babamla alakası neydi bilmiyordum ama ona yardım etmesi demek,beni bir şekilde ona ulaştırmaya çalışması demekti.Bilmediği bir şey vardı ki böyle bir şeye asla izin vermeyecektim.

Telefonu kapattıktan sonra yüzündeki kendinden emin gülümsemeyi görerek kendi kendime mırıldandım."Salak."

Yavaş adımlarla,ona görünmeden Mizra'nın olduğu koridora ilerlediğimde,Mizra beni gördü ve sıkıntılı bir soluğu dudakları arasından koyverdi."Ağaç oldum,kökümü saldım."

"Ben bir kök göremiyorum?"yürümeye başladığımda Mizra da arkamdan sert adımlarla ilerliyordu."Abartmasan mı?"

"Kökü gördüğün zaman da böyle konuşabilecek misin bakalım?"sessiz mırıltısını belli belirsiz duymuştum ama kendi ağzının içinden konuştuğu için tam olarak anladığım söylenemezdi.Birlikte bahçeye çıktığımızda ortamın iyice alevlendiğini,insanların deli gibi eğlenmeye başladıklarını fark ettim.Mizra homurdandı."Bunlar ne yapıyor?"

Ona döndüğümde gözlerimi devirmiştim."Eğleniyorlar."

İğrenir gibi bir yüzünü buruşturduğunu göz ucuyla görmüştüm."Tam bir aptal gibi duruyorlar."

Aslında haklıydı.Eğlence anlayışlarının pek de iç açıcı olduğu söylenemezdi.Bir köşede birinin torbadan bir şeyler çektiğini bile görmüştüm.Etrafa bakınarak yürüdüğüm esnada,bir yandan da aklıma gelen şeyi uygulayıp uygulamama konusunda bir karara varmaya çalışıyordum.

"Mizra,"adını seslendiğimde göz ucuyla bana bakmıştı."Gitsek mi artık?"

Başını sallayarak beni onayladı."Bence de,"çevresine boş gözlerle bakarak devam etti."Daha fazla şu zekasızların olduğu yerde durmayalım."

Birlikte Batu'lara dahi görünmeden bahçeden çıktık ve Mizra'nın arabasına bindik.Ona her şeyi anlatmayacaktım ama daha sonra aklıma daha güzel bir plan gelmiş,bu yüzden eve gidene kadar beklemeye karar vermiştim.

Arabasına bindiğimizde ısıtıcıyı açmasıyla rahatlayan bedenimi koltuğa bıraktım ve camdan dışarıyı izlemeye başladım.Araba hızla ilerlerken sessizdik,elini uzatarak radyonun düğmesine bastığını görmüştüm.Kısık sesli melodi kulaklarıma ulaştığında ben de ellerimle şakaklarımı ovalıyordum.