28. BÖLÜM:YENİ BİR BAŞLANGIÇ🥀
Sessizlik , bir acının çığlığını gizliyordu.
Sessizlik , arkasında büyük bir enkazın kalıntılarını saklıyordu.
Belki de böylesi en doğrusuydu.Belki de bundan yanlışı bir daha olamazdı.Belirsizdi.Gerçek,koca bir belirsizlikti.
Tuhaftı.Dün hayat bambaşkayken,bugün bambaşkaydı.Dün,yan yana olan insanlar bugün belki de bir daha kalan ömürlerinde asla yan yana gelmeyeceklerdi.
Olanları kimse engelleyememişti.Engelleyebilecek bir kişi vardı ki,o da bunu yapamamıştı.Bunu yapmamıştı.
"Ne yaptın sen?"dedi Batu sert bir sesle.Batu'nun ciddi olduğu sayılı anlardan biriydi.O her zaman yaşadıklarını gülüşlerinin arkasına saklayan bir adam olmuştu ama bazı konular vardı ki o gülüşler bile yaşananları gizlemeye yetmiyordu."Nasıl yaptın?"
Mizra konuşmuyordu.Tepkisizdi.Arsen gittiğinde,onun arkasından sadece bakmıştı.Koşsa yakalardı,durdururdu biliyordu ama durdurmak istememişti.Gitmesine izin vermişti.
"Konuşsana,"diye bağırdı bu defa Batu.Devrim'in evinde şu an, Burak ve ondan başka kimse yoktu.Batu Devrim'in yapacağı şeyi öğrendiğinde,onu durdurmak istese de geç kalmıştı.O kızı tam olarak tanımasa da,böyle bir şeyi yaşamayı hak etmediğini biliyordu.Kimse hak etmezdi."Devrim,yapmadım de abi."
"Yaptım,"dedi Mizra stabil bir sesle."Ve bunu sorgulayacak kişi sen değilsin.Şu zırvalıklarını kes."
"Hala bir şeyleri kabullenememişsin,"Mizra'nın yüzüne pişmanlıkla baktı."Yazık."
"Sikerim belanı,"Mizra'nın sesi yüksek çıkmıştı. "Benim damarıma basma.Yaptım,pişman da değilim.O orospu çocuğunu kendi kızı öldürdü,buna da ben sebep oldum,bundan dolayı pişman olacak değilim."
"O kızın suçu neydi?"Batu ,Mizra'nın bakış açısını değiştirmeye çalışıyordu.Olaya Harun'un değil de,Arsen'in tarafından bakması gerekti."O kız seni seviyordu.Bundan adım gibi eminim,bakışlarından bile bu belliydi.Hiç mi göremedin onu?Hiç mi duyamadın?Sen duygularını ne zaman kaybettin Devrim?"
"Ben onu sevmiyorum,"acımasızdı sesi."Beni sevmesi,onun sorunu.Bu yaptığım ne kadar kötü olursa olsun,benim yaşadıklarımın karşılığı bile olamaz.O kıza bir gün bile kötü davranmadım.Bu kadar tepkili olmanız garip."
"Garip falan değil!"Batu delirmiş gibiydi."Garip olan şu söylediklerin.Ulan kızın üzerine titriyordun sen,biz sandık ki.."yutkundu.
"Ne sandınız?"dedi alayla gülerek."Harun'un kızına aşık olacağımı mı?"
"Bir gün umarım bu sözleri söylediğin için pişman olmazsın kardeşim,"Batu'nun son lafı ettikten sonra dili yanmıştı."Ama içimden bir ses olacağını söylüyor."
"O sesi sustur,"dedi Mizra."Ben yaptığım şeylerden pişman olmam.O kız yanımda kalsaydı,onu yanımda tutmaya devam ederdim.Henüz işim bitmemişti.Henüz,Harun'un ölüsünden de alacaklarım vardı.Gitmese benim için iyi olurdu ama gitti,"ses tonu o kadar soğuktu ki,Batu'nun bile canı acımıştı.Bu sözleri o kızın duymaması iyiydi.Kim sevdiği adamın böylesine acımasız olmasına dayanırdı ki?"Canına kıyacaktı bir de.Tam bir aptal."
"Seni asla affetmeyecek,"dedi Batu."Affetmemesi için elimden geleni yapacağım.Eğer bir gün o kıza aşık olursan,bu dediklerini sakın unutma."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSUNKÂR
Teen Fictionİnsan korkularını saklayıp kimsenin görmesine izin vermeyince mi daha cesur olurdu yoksa onları saklamadan,onlarla yaşamayı öğrendiğine mi? Bunun cevabını bilmiyordum ama korkularımla yüzleşemediğimin de farkındaydım. Ben korkularından her zama...