EFSUNKÂR

8.BÖLÜM:"MASKELER"

8. BÖLÜM:MASKELER

🥀

Bazen bir şey olurdu ve olan şeye asla müdahale edemezdiniz.Ne yapacağınızı bilemez,telaşa kapılır korkardınız fakat elinizden gelen tek şey bu duyguları yaşamak olurdu.Bir şeyleri değiştirmek sizin elinizde olmazdı.

Ben de şu an bunu yaşıyordum.

Mizra babamın kaçtığını söylediğinde,gözlerimin içine bakarak kalın dudakları arasındaki zehri akıttığında tek yaptığım şey korkmaktı.

Herkese karşı siper alabilen ben,annem ve babama karşı savunmasız bir bebek gibi oluyordum.Onların beni bu yaşıma kadar manipüle eden tavırları,beni bir kukla gibi yetiştirmeleri ve her sözlerini zorla dinletmeleri,onlara karşı böylesine korkak olmama sebep olmuştu.

Babam,Mizra'nın elindeydi.Bana yaptıklarından sonra onu bırakmayacağını söylediğinden dolayı tedirginliğim bir nebze azalıyor,her ne kadar Harun dışarıda bir yerlerde olsa da babamın Mizra'nın kontrolünde olması rahatlamamı sağlıyordu.

Ama şimdi işler değişmişti ve baba bile demeye utandığım adam ne yapıp edip yeniden dört ayağının üzerine düşmeyi başlamıştı.

Araba ani bir frenle durduğundan ve dakikalardır olduğumuz yerden hareket etmememizden dolayı trafiği tıkıyorduk ve insanlar sabırsız şekilde korna çalmaya  başlamışlardı.Mizra sert bir soluk aldıktan sonra dudakları arasından acımasız kelimelerini döktü."O kornayı götünüzde çalacağım şimdi,"boynunu kıtlatıp ellerini direksiyonda sabitledikten sonra devam etti."Sanki bir boka yetişecek piçler."

Gözlerimi devirdim.Ondan çok daha kötü hissediyordum ama aramızdaki fark onda olan şey saf öfkeyken,bendeki  öfkeyi besleyen korkudan başka bir şey değildi.

Arabanın yanında yabancı bir beden görmemle kafamı o tarafa çevirdim ve göbekli,orta yaşlarda bir adamın arabanın dibinde dikiliyor olduğunu gördüm.Sesini duyduğumda Mizra'nın ona yapacakları için şimdiden üzülmüştüm."Kardeşim,ilerlesenize işimiz gücümüz var arkayı konvoy yaptınız."

Mizra aralık bıraktığı camdan sert gözlerle adama baktı."Nereden kardeşin oluyorum?Babam ananı mı sikti?"

Adam bunu beklemiyor olacak ki afallamış gibi görünüyordu.İfadesini çabuk toparlayarak sert gözlerle Mizra'ya bakmaya başlamıştı."Ne biçim konuşuyorsun birader?İlla dövelim mi?"

Mizra'nın sırtının kasıldığını görmüştüm.Hızla arabanın kapısını açarak dışarı çıktı ve adamı yakalarından tuttu."Dövsene orospu çocuğu,"adam böyle sert çıkışlar beklemediğinden her defasında daha da şaşkın görünüyordu."Bir kaldır o elini de bak bakalım götüne sokuyor muyum sokmuyor muyum."

Adam çekingen bir ifadeyle konuştu."Tamam,sakin ol büyütmeye gerek yok."

"Benim canım çok büyütmek istiyor ama,"ben de arabadan inip durdurmak için yanlarına gittiğimde bu durum Mizra'nın çok da umurunda değil gibiydi."O ne olacak?"

Adam yutkunarak konuştu."Öfkeyle hareket etmemize gerek yok,"toparlamaya çalıştığı her halinden belliydi ama Mizra'nın bunu umursayacağını sanmıyordum."Olay kapansın,siz de arabanıza binip gidin."

Mizra tek kaşını tehditkar bir şekilde havaya kaldırdı."Sana mı soracağım?"baktığımda boyu karşısındaki adamdan oldukça uzundu ve bu çok daha ürkütücü bir görüntüye sebep olmuştu."Bak görüyor musun tam da öfkeli anıma denk geldin,"adamın yakalarını silkeledikten sonra koruduğu soğuk kanlılığıyla konuşmaya devam etti."Öfkemi senden çıkartacak olmak beni üzdü şimdi."