Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cumartesi 19.50
Masanın üzerindeki dizüstü bilgisayarın ekranını kapatarak arkama yaslandım. Kollarımı yukarıya kaldırarak vücudumu esnetmeye çalıştığımda açıkta kalan belimde soğukluğu hissetmiştim. Üzerimdeki kalın kazağa sıkıca sarılırken evin sıcaklığına rağmen neden üşüdüğümü çözemiyordum. Bacaklarımı kendime çekerek kollarımı bacaklarımın etrafına doladım ve başımı dizime yasladım. Aşağıdan Eslem ve Toprak'ın gürültülü seslerini duyabiliyordum. Bu evin bir diğer sorunu da buydu işte...Sessizlik ancak onlar evde olmadığında bulabiliyordu beni.
Oturduğum sandalyeden kalkarak boy anasının önüne geçtim ve kollarımı yukarıya kaldırdım. Kollarımı esnettikten sonra sıra bacaklarıma gelmişti. İki gündür evde olduğum için hareketsizliğin bedenime iyi gelmediğini görebiliyordum. Normalde tatil günlerinde her sabah koşuya çıkardım ama nedense bu sefer içimden gelmemişti. Gün geçtikçe kendi rutinlerimden uzaklaşıyordum ve bu oldukça sinir bozucuydu. Her şeyin bir düzen içerisinde ilerlemesine bayılıyordum.
Yüzümde bir gülümseme belirirken birbirine karışmış halde topuz yaptığım saçlarıma kaydı bakışlarım. Ellerim saçımdaki tokaya kaydığında saçımdan aşağıya kaydırdım. Kolayca çıktığında saçlarım omuzlarıma dökülmüştü. Uzamaya başlamışlardı. Genelde hep açık bırakırdım ama artık bunaltıyorlardı beni. Sıkıntılı bir nefes verirken banyoya ilerleyerek çekmecedeki keskin makası çıkarttım ve aynanın önüne koydum. Son birkaç ayda saçlarım uzadıkça kendim kesmeye başlamıştım. İlk başlarda biraz yamuk olsa da şu an bu konuda oldukça iyi olduğumu düşünüyordum.
Saçlarımı düzgünce hizalarken makası dikkatlice kullanarak hareket ettirdim. Uzunca geçen dakikaların sonucunda tamamen eşit bir şekilde kesmeyi başarmıştım. Bunu yaparken biri beni görse büyük ihtimalle kahkahalara boğulurdu çünkü şekilden çekile giriyordum. Makası aynanın önüne bırakarak saçlarımı incelemeye başladığımda böylesinin daha iyi olduğu kanısına varmıştım. Başkaları ne düşünürdü bilmiyordum ama şimdilik hoşuma gitmişti. Beklediğimden biraz daha kısa olmuştu sadece...Bir sonrakinde daha dikkatli olmalıydım.
Banyodan çıkmamla odamın kapısının açılması bir olmuştu. Gördüğüm yüzle birlikte sıkıntılı bir nefes vermemek için zor tutmuştum kendimi. "Nova?" Bakışlarımı yüzüne çevirirken gördüğüm gülümsemesiyle birlikte dudaklarımı büzmüştüm. Sebepsizce sevemiyordum Eslem'i. Uğraşmıştım, gerçekten uğraşmıştım ama bir türlü olmuyordu işte. Yaptığı her hareket bana batıyordu sanki. Aynı çatı altında yaşıyor oluşumuz bu durumu daha da zorlaştırıyordu. Abim ile evli olması ise hepsinden daha beterdi.
"Efendim?" Yatağa doğru ilerleyerek oturduğumda bacaklarımı ileriye doğru uzatmıştım. "Saçların..." Dudakları şaşkınlıkla aralanırken hemen sonra kapanmıştı. Elleri hala kapının kolunda duruyordu. "Güzel olmuş." Dediğinde ellerim saçlarıma gitti.
