İfrin'in devamıdır, 1. Kitap ile bağlantılıdır.
____________
Uyan.
"Bu sadece kötü bir rüya."
Uyan.
"Bu gerçek değil."
Uyan!
"Bebeğin saçlarını kesmemi isteyen sendin!"
Bebeğin saçlarını sen kestin!
"Uyan!"
_______________
Hikaye kaldığı yerden de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SREİN -otuz dördüncü bölüm-
Rıza derin bir nefes alıp anlatmaya başladı, "Yaşanan olaydan sonra müzenin de kapanmasıyla sonuçlanacak olaylar zincirinin ilk halkası kopmuştu. Gelecek vad eden oldukça ses getiren bir proje olmuştu kısa sürede ancak yeterli maddi imkan olmadığında bu ilgi de yetersiz kaldı."
Poyraz, adamın duraksamasıyla lafa girdi. "Ortakların sermayesi ile kurulmuş bir müzeydi, değil mi? Okuduğum kadarıyla ortaklardan birinin ayrılması ile borçlar içinden çıkılmaz hale gelmiş bir süre sonra."
"Öyle, uzatmanın anlamı kalmamıştı gün geçtikçe daha fazla yük biniyordu omuzlarımıza, çözüm bulamadık. Ayrılan kişinin sunduğu sermaye büyük bir miktardı. Parçaların bazılarının kira bedelini ödemeye gücümüz yetmedi ondan sonra. "
" Neden ayrıldı?" diye sordu Hilal.
"Müzede bir gece yaşanan o olay yüzünden. Bugün bile çok az kişinin haberdar olduğu bir intihar olayı... Ayrıntılara ben bile hakim değilim. O gece orada biri öldü ancak kim olduğunu bilen kimse yok. Aslına bakarsak bilen tek kişinin bahsettiğim ortağımız arkadaşım Oğuz olduğunu düşündüm bunca zaman. Bize hiçbir şey anlatmadı, polis gizlilikle yürüttü araştırmayı, ifade verirken sordukları sorulardan da hiçbir çıkarım yapamadım. Sorduğumda da yanıt vermediler. Medyaya hiçbir şey yansımadı, başta Oğuz'un müzenin popülerliğine zarar vermemek için her şeyi gizli tutmaya çalıştığını düşündüm, bunu yapacak parasal güce sahipti, fakat durumun müzeden çok onunla ilgisi vardı sanki, olayı fazlasıyla kişisel görüyordu. Ardından hepimizi toplayıp ayrılacağını söylediğinde hepimiz bunun bu olay yüzünden olduğunun farkındaydık. "
Poyraz adamın sözlerini düşünürken aklındaki supheyi dile getirmekten çekinmedi. " Müze ile yakından ilgilendiğiniz halde yaşananlara şahit olmamanız ya da bir çalışandan bir bilgi alamamanız çok mümkün görünmedi bana. "
" Şüphende haklısın, doğrusunu istersen kurcalamadım bu olayı. İntihar gününün sabahında müzeye gittiğimde kapalı olduğunu gördüm. Oğuz polislerle içerideydi. Neler olduğunu sordum ortada herhangi bir çalışan da yoktu. Bana birinin gece içeride kendini vurduğunu söyledi. Şok olmuştum. Geceleri müzeyi bekleyen güvenlikle konuşmak istediğimde Oğuz o gece ona izin verdiğini ve müzede kendisinin olduğunu söyledi. Normalde asla müzeye uğrayan biri olmamasına rağmen orada olması tuhafıma gitti ancak arkadaşıma güvenmeyi seçtim. "
Poyraz hala yeterince dürüst bulmuyordu bu açıklamayı, " İntihar olduğu kesin mi? Biri ölüyor ve kim olduğunu bile bilmiyorsunuz... "
Rıza ise genç adamın sözlerinde yatan ima tınısını hemen fark etti. Genç adamın sandığının aksine bir şey saklamıyor, anlatırken kendini temize çekmek gibi bir gaye gütmüyordu. " Nüfuslu birine karşı aklındaki tüm şüpheleri susturmak zorunda kalabilirsin. Elimden bir şey gelmedi. "
