İfrin'in devamıdır, 1. Kitap ile bağlantılıdır.
____________
Uyan.
"Bu sadece kötü bir rüya."
Uyan.
"Bu gerçek değil."
Uyan!
"Bebeğin saçlarını kesmemi isteyen sendin!"
Bebeğin saçlarını sen kestin!
"Uyan!"
_______________
Hikaye kaldığı yerden de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SREİN ~Elli Birinci Bölüm~
Taksi hafif bir fren ile durduğunda Hilal başını telefonundan kaldırıp dışarıya baktı. Tam vaktinde olması gerektiği yerdeydi. Günlerdir gösterdiği sabrının meyvesini alacağı ana çok yakındı.
Derya'nın avını elinden alacağı gündü bugün. Arkadaş diye bildiği tek insanı harcayacağı gündü. Kaybederek kazanacaktı. En azından yabancının söylediği buydu.
05***: Erken olduğunu düşünmen yanlış.
05***: Sonsuza kadar devam edemeyiz arkadaşım.
05***: Daha ne kadar aldığın yaralarını görmezden geleceksin.
05***: Kaybet. Herkesi kaybettiğinde yaraların da onlarla bir çıkacak hayatından. Seni küçümseyen, kullanan, birazcık bile sevgiyi koşullara bağlı sunan herkes hakkettiğini almalı.
05***: Yeter ki kaybet. Bunca yıldır kazanmak için kendini görmediğin herkesi...
Her zaman olduğu gibi, yabancıyı haklı buldu. Taksiye ücreti verip indi. Bulunduğu yer Derya'nın eviydi. Bugün Derya'nın doğum günüydü. Kalabalık bir gurubu evine davet etmişti eğlenmek için.
Arkadaşına güzel bir hediye verecekti.
Sakin adımlarla sokakta yürüdü, bloklar halinde yolun kenarına dizilmiş binalar nezih mahallede inci gibi parlıyor, güzellikleri birbiri ile yarışıyordu. Derya'nın mükemmel hayatının her bir detayı gibi huzurlu ve güzel hissettiriyordu. Bu güzelliğin bir parçası olabildiğini inandığı için bir kez daha kızdı kendine.
Kuytu bir köşe arayan gözleri Derya'nın evinin sol tarafındaki büyük çam ağacını kestirdi gözüne. Üzerindeki kabana sarılarak ağacın gövdesine yürüdü ve evin bahçe kapısından görünmeyecek şekilde saklandı.
Erken gelmişti nedensizce ama eve erkenden girmeye niyeti yoktu. Derya'nın tüm çevresini davet edeceğine emindi Hilal. Nitekim öyle de oldu. Yarım saat geçmeden hava hafifçe kararmaya evin önü de hareketlenmeye başladı. Gözü bi an el ele eve giren Akın ve Yağmur'a takıldı. Onların bugün burada olması fazlasıyla önemliydi.
Daha fazla beklemesine gerek yoktu bahçe kapısına doğru yürüyüp içeriye girdi. Lüks dairelerin bulunduğu apartmanın sekizinci katına asansörle çıkıp Derya'nın evine vardı. Kapıyı çaldı, elinde büyük bir bardakla kapıyı açan Derya, Hilal'i görünce şaşırmıştı. Hilal ona bugün amcasına gideceğini söylemişti, burada olmayacağını sormasa da biliyordu. Bu yalanı Akın'ın gelişini garantilemek için söylemişti.
Farkındalıkla konuştu "Gelmeyeceğini sanıyordum. " Sırf aksini söylediği içindi bu sözler, tavrı sözlerinin aksine umursamazdı.
Hilal açıklama bekleyen kızı duymazdan geldi, "İçeriye almayacak mısın?" diye sordu. Ardından yüzünde alaylı bir gülümseme belirdi, "Arkadaşıma hediyesini vermem gerekiyor."
