SREİN | Texting ލ

‹|9|›

SREİN
-dokuzuncu bölüm-

Aceleyle eve döndüğünde yengesinden yemediği laf kalmamıştı. Tüm nefretini üzerine kusan yengesi amcası geldiği an susmuş abisine dik dik bakmak dışında tek kelime etmemişti. Amcası ikisinin de evlerine gitmelerini isteyip evde yaşanacak muhtemel tartışmaya engel olurken abisi eve vardıkları an odasına gitmek üzere yanından kaçarcasına ayrılmıştı.

Hilal son derece gerilen sinirleri ile soluğu abisinin odasında aldı. Onun ardından odaya girip kapıyı kapatırken abisi bu hareketine şaşırmıştı. Sigarasını alıp balkona çıktı, genç kızı görmezden gelmişti ama bu kez Hilal'in peşini bırakmayacağından habersizdi.

Hilal balkona çıkıp sandalyede oturan abisinin karşısına geçti, "Bana yalan söyledin! Kaza falan olmadı, beş bin ile o bara neden gittin? " dedi sesinin tonunu yükselterek.

Abisi sokağı izlerken rahat bir tavırla konuştu, "Yani? Bir bildiğim var ki söyledim."

"Bir bildiğim var diye kestirip atamazsın, bana açıklama yapman gerekir, sebebini söyleme gereği bile duymuyorsun..."

Sesi git gide kısılırken abisi derin bir soluk verdi, "Neden açıklama yapayım? Öğrensen ne olacak, ne yapacaksın?"

Hilal sinirle güldü, "Hah! Beni umursamıyorsun bile, başın dertte mi, iyi misin diye kendimi yedim iki saattir. Yengemin azarına katlandım."

"Yengeme bir şey dedin mi? "

"Derdin yine benim onlara saygısızlık etmemem... Konumuz sen ve yalanın, başın dertte mi? Ne işin vardı orada? "

"Değil," dedi abisi bıkkınlıkla. "Bilmeni gerektirecek bir şey yok."

Gerçeği öğrenmekte ısrarcıydı. "Abi..."

Abisi yüzünde hafiften morarmış yeri işaret ederek, " Her yerim ağrıyor, rahat bırak beni Hilal." diye söylendi.

Hilal boğazına oturan yumruya inat zorlukla yutkundu ve sinirle odadan çıktı. Salona girip koltuğa oturacakken ani bir kararla anahtarını alıp evden çıktı. Saat sekize geliyordu, biraz yürüyüş yapmak onu yatıştırırdı belki diye düşündü çünkü şu an sinirden elleri titriyordu.

O en çok abisini önemserdi, şimdi görüyordu ki abisinin umurunda bile değildi. Bu gerçekle ilk kez karşı karşıya kalmıyordu aslında, hayatına giren herkes bir noktada onu yok sayıyordu. Nerede hata yapıyordu? O kolay kolay hayır demezdi kimseye, kimse onun sorunlarına koşmaz o herkese yetişmeye çalışırdı. Çoğu zaman özür dileyen alttan alan o olurdu. İnsanlar neden ondan bu kadar kolay vazgeçiyordu, neden yok sayıyordu.

Kendini yol kenarındaki bir banka bırakırken boğazındaki yumru geçmemişti henüz. Dalgınlıkla etrafına bakınırken gelen bildirim sesiyle irkildi.

05***: Ağlayacak gibi duruyorsun.

05***: Bu hale geleceğini düşünmemiştim, durum sandığımdan da vahim.

Hilal: Bırak peşimi!

05***: Polise git, içeri atarlar belki kurtulursun.

Hilal: Neden bu kadar rahatsın?

05***: Bir bildiğim var diyeceğim de olmayacak abine benzerim, ben yalancı değilim.

Hilal: Yine dinledin demek...

05***: Tüm mahalle dinledi, sorun ben miyim?

Hilal: Benimle dalga geçme, sinirimi bozuyorsun.

05***: Üzülmek yerine öfkelen istiyorum,

05***: Bazı şeyleri değiştir istiyorum,

05***: Yanındaki sahte insanlardan kurtul istiyorum.

Hilal: Onlar benim ailem.

Telefonu cebine koyup banktan kalktı, o yabancının etrafta olma ihtimali onu tedirgin etmiş söyledikleri zaten karışık olan zihnini iyice altüst etmişti. Eve hızlı adımlarla ulaşırken, içeriye girmeden önce abisinin hala balkonda olduğunu fark etti. Eve girip, odasına kapandı akşam yemeği yemediğini göz ardı ederken, hiçbir şey yiyesi yoktu. Yatağa uzanırken telefonunu masaya bırakmadan önce mesajlara girip yabancıyla olan mesajları buldu.

Hissettiği bu öfkenin, böyle fevri hareket etmesinin tek sorumlusu bu mesajların sahibiydi. Tüm benliği onu suçluyordu şimdi. Birdenbire hayatına giren biri yüzünden çevresindeki herkese öfkesini kusması an meselesiydi. Abisi bu öfkeden nasibini almıştı çoktan ve araları bozuktu şimdi, devamında başkalarıyla da aynı şeyler yaşanacaktı, eskisi kadar toleranslı olmadığını fark etti.

Bilinmeyen sayesinde bu yaşına kadar kendisinin bile haberi olmadığı bir yönünü görüyordu, ona yapılanların bedelini istiyordu. Abisi dahil herkesi pişman etmekti dileği.

<><><><>

Geç geldi biraz, gececi bir yazarınız var...

<><><><><>

|4|7|19|21|33|

SONSUZSİYAH