Yıldızların Arkadaşları

6~

"N-ne? Ama- ama sen bizi bırakıp gitmezsin ki! Dimi? Mahallemiz yani sonuçta, kaç senedir buradayız. Hem çocuklar da izin vermez senin gitmene."

"Ayperi-"

"Küserler ki hepsi sana, daha görüşemeyiz uzağa gidersen. Sevim teyzem de istemez ki zaten uzağa gitmeni. Ne güzel evin var zaten niye gidiyorsun ki?"

"Ayperi!"

"Hı?"

"Şu dinlememe huyunu napacağımı bilmiyorum... Gel." elini bana doğru uzatırken bir eline bir de yüzüne baktım. ''Gel sana evimi göstereyim." dedi. Elini tuttum. Tuttuğum gibi ona göre küçük kalan elimi avcunun içine hapsetti ve yavaş yavaş ilerlemeye başladı. Bende arkasından onu takip etmeye. Evin yanında ki dar minik yoldan arkaya doğru geçtik. Ve sağa döndüğümüz gibi önümüze çıkan evin önünde durduk. "Nasıl?" diye sorunca ilk ona daha sonra eve baktım. "Ne nasıl?" diye sorusunu tekrarladım. "Evim."

"Evin? Ee burası bizim evin arkası?"

"Hıhı."

"Hıhı mı? Burası- BİZİM EVİN ARKASI!"

"Şhh! Akşam akşam herkesi başımıza toplayacaksın."

"Yani sen buraya mı taşınıyorsun? Çok güzelll." heyecanla elimi çırpıp eve doğru yürümeye başladım. Asrın abi ise arkamdan gülmekle yetindi. Bahçesi en az bizim evin ki kadar büyük ama pek temiz değildi. Kesinlikle bakım istiyordu! Annem Asrın abiye bu konuda yardım ederdi ve bende gelip bu çimenlerde rahat rahat çizimlerimi yapardım. Bir anda olduğum yerde durunca Asrın abi sırtıma çatmış ve tam arkamda durmuştu. Benim annem yoktu ki. "Bayadır düşünüyorum aslında bu taşınma olayını ama mahalleden de uzaklaşmak istemedim. Bu evi gözüme kestirmiştim çok önceden." Asrın abi beni geçip kapıya doğru yöneldi ve cebinde ki anahtarı çıkarıp kapıyı açmaya başladı. Sağ gözümden akan yaşı hızlıca silerek ona doğru yürüdüm ve aralanmış kapıdan içeriye yavaşça girdim. Salon ve mutfak bitişikti ve oldukça güneş alıyordu. Ferah bir havası vardı. Birlikte koridordan geçip bir odanın kapısını açtık. "Burası misafir odasıymış. Ben çalışma odası olarak kullanacağım büyük ihtimalle. Karşısı da banyo." o arkamda kalırken ben banyo kapısını açmış inceliyordum.

"Çok güzel." dedim büyülenmişcesine. Banyodan çıkıp son odaya birlikte ilerleyip içeri girdik. Burası da oldukça ferah ve güneş alan büyük bir odaydı, balkonu bile vardı! "Burasıda yatak odası. Küçük bir balkon var. Çatıyı da bir şeyler yapmak istiyorum, aklımda güzel fikirler var."

"Ee zengin olunca parayı napacağını bilemiyor insan."

"Sizde zenginsiniz Ayperi..."

"Biz evimizle yetiniyoruz ama?"

"Ne? Yapmayayım mı çatıya teras gibi bir şey, boş mu kalsın?"

"Şaka şaka, yap. Ben yardım ederim sana, taşınma da falan." Balkona doğru yürüyüp camı açtım ve derin bir nefes aldım. "Benim odamın hemen karşısı burası! Baya baya komşuyuz artık. Umarım çok ses yapmıyorsundur Asrın abi." Asrın abi sadece içten bir kahkaha ile beni yanıtlarken o da fazla büyük olmayan balkona çıkıp demir parmaklıklara yaslandı. Cebinde ki sigarayı çıkartırken ben dışarıyı o beni izliyordu.

✨

"Ayperi çorap giy! Dışarda yağmur yağıyor, hava soğuk."

"Hıhı..." Evren abimi geçiştirip telefonum ile uğraşmaya devam ettim. Uzun zamandır düşündüğüm şeyi yapmama bir tıklama vardı. Kalbime bir ağrı çökmüştü ama vaz geçmek istemiyordum. Telefonumun ekranına yavaşça titreyen ellerimle tıkladım.