Yıldızların Arkadaşları

4~

"Ben bu adamı hiç sevmiyordum. Sürekli bücür diyordu bana."

"Bücürdün çünkü." bana bakıp gülen Asrın abiye göz devirip, geri halay çeken Selen ablayı ve Uzay abimi izlemeye devam ettim. Gerçekten ikisi yan yana çılgınlar gibi halay çekiyorlardı...
"Oğlum bu puşt Uzay benim kardeşime asılıyor olmasın." alakasızca konuştu Hakan abi..."Yanlız Hakan abi benim abime puşt diyorsun, benim yanımda farkında mısın? Hem halay çekiyorlar, n'olacak ki?"

"Valla ben bu şerefsizden her şeyi beklerim. Kusura bakma ufaklık. Hem el ele tutuşuyorlar, gidip ikisininde kulağını mı çeksem?"

"Evren abimden bile kıskançsın valla Hakan abi. İnanmıyorum."

"Bende Uzaydan bekleyebili-" Asrın abinin sözünü kesen şey arkadan bana seslenen kişiydi. "Ayperi?" arkama dönerek bana seslenen kişiye baktım. "Burak!"

"Şansa karşılaştığımız yere bak! Ortalıkta yoksun, ne mesaj, ne telefon. Özlettin kendini."

"Kusura bakma lütfenn. Çok özlemişim bende!" ona doğru gidip kollarımı beline doladım. Gülerek direkt bana karşılık verirken, kafamı olduğu yerden ayırmadan yukarı kaldırıp ona baktım. "Parfüm mü değiştirdin? İnanmıyorum sana, diğer parfümünü çok seviyordum!"

"Para ver, parfüm köpeğin olsun güzelik.
Ne kadar pahalı güzel kokmak senin haberin var mı?"

"Alacağım lan! İsmini at, ben onu çok sevmiştim..."

"Mesajlara bakarsan olur. Gitmem lazım, sonra konuşuruz tamam mı?"

"Görüşürüzz." saçlarımı eliyle hafifçe karıştırıp geldiği yöne geri döndü. Bende arkama dönerek masaya ilerlerken ne yazık ki garip bakışlara mağruz kalmıştım. "Kimdi bu?" Asrın abinin sesi ile garip bir sessizlik oluşmuştu masa da.

"He?"

"Kimdi bu Ayperi? Bu kadar yakın, sarılmacalar, parfüm muhabbetleri falan."

"Sende Evren abim gibi başlama Asrın abi! Okuldan arkadaşım. Adı Burak."

"Onu anladım zaten. Dedin büyük bir coşkuyla"Burak!" diye. Sınıftan değil, okuldan?"

"Evet, olamaz mı?"

"Olur, niye olmasın. Olur tabii. Hangi sınıf, okulda."

"N-niye soruyorsun ki Asrın abi?"

"Hiiç, merakımdan. Hangi sınıftan?"

"12... 12/b"

"Ha bir de 12'lerden. 11'lardan da değil!"

"E-evet."

"Amına koyayım ben bile korkuyorum şuan. Gitmesene kızın üstüne."

"Sen kal burda Hakan ben bir Gökhanlara bakayım." Asrın abi bir hışımla yanımızdan giderken sadece arkasından baka kalabilmiştim. Hakan abi nefesini dışarı verirken  şaşkınlığımı gizleyemiyordum. "Takma kafaya, Asrın hep böyle... Ters." diye ortalığı yatıştırmaya çalışsada Hakan abi gene de çok şaşırmıştım."Niye böyle yaptı hiç anlamadım. Kıskandı mı ki? Niye kıskansın ki?"

"Y-yok ne kıskanması abicim. Boşver sen onu. Ben niye kurtarmak zorunda kalıyorum bu adamın götünü amına-"

"Bir şey mi dedin Hakan abi?"