Profilimde bulunan "Sıfır Noktası." adlı kitabıma şans vermeyi unutmayın. (:
Hazar'ın kaşları çatıldı. "Ne oldu Şirvan? Ciddi bir şey yok değil mi?"
Şirvan da kaşlarını çatarken "Güven buraya geliyor." dedi.
O, hastanede ayağıma bakan doktor değil miydi ya?
"Ne diyor da bu kadar sinirlendin?"
"Güven kimliği ayarlamış ama adam daha fazla para istiyor. Güven iti adama zaten polisle kalacak, yakalanmazsın falan demiş. Adam da tırsıp, vermeyeceğim demiş. O kimliği, vererek hayatımı tehlikeye atıp, hapislerde çürüyemem diye tutturuyormuş adam. Güven'de ısrar edince beş yüz bin lira para istemiş puşt."
Hazar'ın da kaşları çatılırken, Şirvan konuşmaya başladı yine.
"Başka bir sürü bu işi yapan adam var. Enayi mi zannediyor bu pezevenk bizi? Gelsin, almasın, en mantıklı olan bu."
Hazar'ın kaşları çatılmıştı. O da şimdi konuşmaya başladı.
"Başka bir sürü adam var da, bizim zamanımız mı var? O kimliği almazsak Aden tamamen kaydını gerçekleştirmez üniversiteye.''
Hazar düşündükten sonra, ne yapacağına karar vermiş gibi, telefonuna davrandı.
''Bankayı arıyorum.''
Benim iyliğim için beş yüz bin lira mı gözden çıkartacaklardı? Yaklaşık yarım milyon. Gözlerim adeta büyürken Hazar'a döndüm.
"Benim için yeterince iyilik yapıyorsunuz zaten ama bu çok saçma. 500 bin çok para."
Hazar'a da istinaden söylemiştim bunu.
"Ne yapacağız Aden, kayıt olmazsan gelecek sene gitmek zorunda kalacaksın."
Dedi Hazar gözlerini bana dikerek
Sessiz kaldım. İstiyordum evet ama bu kadar para..
"Şunu anlamıyorsun Aden, seni buraya ben getirdim ve seni refah bir şekilde yaşatmak benim görevim. Çünkü amcana söz verdim."
İçimi rahatlatmak için bunu söylüyordu.
Derin bir nefes aldım.
"Dilekçe yazarım üniversiteye güz dönemi için. Bir sorun olmaz. Esaslı bir bahane sürersem reddetmezler. Cidden bu çok para."
Hazar birkaç saniye düşündükten sonra, araya yine girip ikna etmeye çalıştım. Kafasına yatmış gibi pes etti.
İnatçı bir kişiliktim ve eğer kabul etmese bile en sonunda ederdi. Edene kadar da pes etmezdim.
"Umarım her şey iyi olur. Her şeye değer."
Umarım dedim içimden.
Kapının çalmasıyla Hazar ayağa kalkıp salondan çıktı. Şirvan ile göz göze geldik.
Odadaki konuşması yüzünden onun da yüzüne bakamıyordum. Onun bakmaması gerekiyordu asıl.
İçeriye giren, ayağıma bakan doktorla göz göze gelmiştik. Gülümseyip bana başıyla selam verip Şirvan'a döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANİ
ChickLit|| Mardin'den Kaçış Serisi: I || * Kurgu ve isimler değiştirildi. "Bazen evler, dört duvar olmaz." Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı. Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kab...
