|| Mardin'den Kaçış Serisi: I ||
* Kurgu ve isimler değiştirildi.
"Bazen evler, dört duvar olmaz."
Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı.
Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kab...
Arkadaşlar diyorsunuz ki; ya hemen bunlar sevgili olsunlar, hikaye çok yavaş ilerliyor falan ama şunu unutmayın, birincisi bu hikaye oldu bittiye getirilecek, hemen aşık olunacak bir kurgu değil, ikincisi ise o kadar alışmışsınız ki ilk bölümlerden barzoların, sen ya benimsin ya kara toprağın edebiyatına, bu cânım kurgu size çok yavaş geliyor.
Herkesin fikrine inanılmaz saygı duyuyorum, beğenmeyenler de olacak ki bu normal, her kurgu birilerine hitap etmeyebilir illaki ama sorun şu ki kurgu yavaş falan değil, gerçekçi ilerlemesi, inandırıcı olabilmesi için öyle.
Bölüm Şarkısı : Kaan Boşnak- Benimle Kayboldun
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konuşması bittiğinde, hızla Melek teyzeyiaramıştı. Elini belime sararak, beni kendine sabitleyip, telefonu hoparlöre verdi.
Telefon birkaç kez çaldıktan sonra Melek teyze açmıştı sonunda telefonu.
"Alo, Çiçek bir şey mi oldu kızım?" Dedi Melek teyze yorgun sesi ile. Bir yandan da telaşlıydı.
"Bir sorun yok anne, endişe etme. Sadece bir şey soracağım da."
"Dinliyorum Çiçek." Dedi Melek teyze meraklı bir ses ile.
"Bu gece Aden ile sen de kalabilir miyiz diye soracaktım da?" dedi Çiçek. Uzun bir süre ses gelmemişti.
"Baban ile kavga mı ettin, ne yaptı yine? Baban ile konuşmamı ister misin canım?"
Melek teyze bunu öfke ile söylerken, Çiçek telaş ile, kekeler gibi, hayır hayır demişti.
"Sadece sen yakında döneceksin. Ben hiç seninle kalmadım. O yüzden demiştim."
Bir anda sesinde hüzünlü bir tını oluştu, her ne kadar Şirvan'ın gazabından kaçmak için Melek teyzenin yanına gitmek istiyor olsak da, Çiçek'in bu yarı ağlamaklı sesi, annesinin yanında kalmak istediğini yeterince ele veriyordu.
Biraz duraksadı, uzun bir süre ses gelmemişti.
"Moda evinde işlerim var ama tabii ki gelin, beraber geçeriz otele." diye yanıtladı. Çiçek'in yüzünde heyecanlı bir gülümseme oluştu.
"Teşekkür ederim anne!"
Heyecan ile bunu söylerken, Melek hanım telefonda iken, bir çalışanı olduğunu düşündüğümüz birine, elbiseleri ütülemesini söylemişti.
"Rica ederim." Cümlesi bitmemiş gibi konuşmaya başladı.
"Yanınızda birkaç şık kıyafet ve bikini almayı unutmayın. Yarın müşterim ile buluşacağım. Çok güzel bir yazlığı var. İki günümü orada geçireceğim, geldiğimden bu yana sadece iş ile ilgilendim. Biraz dinleniriz üçümüz."
