Bir Pasta

26. Bölüm

Başka bir gün Stiles evine dönmek için dışarı çıktığında köşede bekleyen Logan'ı gördü. Öylece duruyor, yüzünde ki aptal tebessümle kendisine bakıyordu.

Stiles adımlarını hızlandırdı ve arabaya bindi. Karşısında Derek'i değil Clark'ı gördüğünde kaşlarını çattı. "Derek nerde"

"Ateşi çıktı ve öksürüyor üşütmüş olmalı"

Stiles kafasını iki yana salladı Derek bir kurttu. Hasta olmazdı ki.

Eve vardıklarında Stiles koşarak Derek'in odasına girdi. Suratı bembeyaz olmuş, dudakları titriyor, üzerinde ki yorgan yüzünden bedeni görünmüyordu.

"Noldu sana Derek"

Yavaşça yanına gitti ve elini sevdiğinin alnına koydu.

"Ateşin var, yorganı açmalısın

"Üşüyorum Stiles git başımdan"

Kırılmıştı, Derek hasta olduğunda çok huysuz olurmuş diye geçirdi içinden. Banyoya gidip bir bezi ıslattı ve Derek'in alnına koydu. "İyi olacaksın merak etme"

Derek'i orda bırakıp Jen'in odasına girdi. Jen'i odasında göremeyince hızla odadaki balkona çıktı. "Jen!?"

Zayıf bir hıçkırık sesi kulağına iliştiğinde tekrar içeri girdi ve kapının arkasına baktı. Jen bacaklarını kendine çekip sıkıca sarılmıştı gözünde ki yaşlar durmuyordu. Stiles hızla yanına çöktü ve onu kucağına aldı.

"Ne oldu prensesim, niye ağlıyorsun"

"Ben... Rüya gö-ördüm"

"Şşhh geçti bebeğim ben burdayım ne gördün anlatmak ister misin?"

"Derek nasıl"

Stiles Jen'in saçlarını alnından çekti ve yanağına bir öpücük bıraktı. "İyi. Bir şey olmayacak"

"B-ben doktorları duydum rüyamda. Onun öleceğini söylediler. Çok gerçekçiydi abi. Korkuyorum"

Stiles Jen'i yatağına bıraktı ve hemen yanına yattı. "Rüyaydı Jen. O ölmeyecek"

"A-ama..."

"...Aması yok Jen iyi olacak dedim. Gözlerini kapat"

Küçük kız abisini dinleyip gözlerini kapattı ve Stiles'a sırtını döndü.

Stiles odadan çıkıp tekrar Derek'in odasına girdiğinde yanına oturdu ve üzerine örttüğü örtüyü çekti.

"Aniden mi oldu" diye sordu ıslak bezi yavaşça kollarında ve yüzünde gezdirirken.

Derek halsizce kafasını salladığında Stiles burukça gülümseyip onu öpmek için başını eğdi ama Derek onu sertçe itti ve kafasını diğer tarafa çevirdi.

"Git başımdan sana da bulaşacak"

"Bulaşsın bebeğim. Bir şey olmaz ki."

Hızlıca eğildi ve yanağına küçük öpücükler kondurdu. "Hastayken bile güzelsin" diye mırıldandı dudakları hâlâ yeşil gözlüsünün yanağındayken.

"Ah, Stiles uzaklaş dedim sana"
------

İki gün sonra Derek hâlâ iyileşememiş, Logan ise her gün hastanenin yanında bekliyordu. Her gün...Suratında sinir bozucu bir tebessümle izliyordu onu. Stiles'ta her gün onu gördüğünde adımlarını hızlandırıp arabaya biniyordu.

Eve vardığında üzerinde ki hastane kokan kıyafetlerini çıkarttı ve temiz kıyafetlerini giyip Derek'in odasına girdi. Uyuyordu. Yanına yaklaştı ve koltuk altına bir ateş ölçer yerleştirdi.

35.5

Biraz gülümseyip Derek'in tepesinden baktı ona. Bir ayağı ve bir kolu yere uzanmış, ağzı bir şey söylememesi gerekiyor gibi sıkıca kapalı, kirpiklerinin gölgesi hemen göz atlarına dökülüyordu. Stiles dayanamayarak uzanıp dudağına bir öpücük bıraktı.

Derek aniden yatakta diklenirken Stiles elleriyle gözlerini kapattı. "Stiles ne yapıyorsun?"

"Seni özledim"

Derek sevgilisinin masumluğuna gülümseyerek yorganı açtı. Stiles yanına yattığında sıkıca sarıldı ona. Stiles umursamıyordu hasta olma ihtimalini sadece Derek'e güç vermeye çalışıyordu.

"Nasıl geçti günün?"

Stiles Derek'in boynuna da birkaç öpücük bırakıp gülümsedi. "Ameliyata girdim. İlk defa. Bir beyin ameliyatına girdim. Çok güzeldi"

Ona Logan'dan bahsetmiyordu çünkü endişelenecek ve ayağa kalkmaya çalışacaktı ama onun dinlenemesi gerekiyordu. Hemde çokça

"Sen neler yaptın"

"Yattım sonra sıkıldım biraz da sağa yattım"

Stiles küçük bir kıkırtı çıkararak Derek'e iyice sokuldu fakat yeşil gözlüsünün rahatsız olduğunu fark edip arkasının döndü. Sırtını onun göğsüne yaslayıp küçük kaşık pozisyonuna geçti.

"İyi geceler"