1 Hafta Sonra
Derek gözlerini açtığında ilk başta yeşillerine yanına çevirdi. Stiles dün gece eve gelmemiş, üstelik hastaneye bırakmasına rağmen onu kimse görmemişti. Güvenlikler bile... Hızla ayağa kalktı ve yatağın etrafında dolandı. Yerde duran kağıdı gördüğünde hızla onu aldı.
Özür dilerim her şey için. Bana sevgi bile vermeye çalıştın ama ben hiçbir halta yarayamadım Derek. Ben ağlamamak için kendimi çok tuttum ama artık ağlamak yok. Artık kötü duygular yok. Senden son kez affına sığınarak bir şey istiyorum. Lütfen Jennie iyi bak, Bella ve Alice'ye de iyi olduğumu söyle. Depresyonda olduğumu söyle, kimseyle görüşmek istemediğimi. İnanmayacaklar ama söyle lütfen. Seni seviyorum Derek sen kardeşimden sonra hayatımın tek doğrususun. Jennie'yi teselli edersin bence. Sana bir tane fotoğraf ve anneni bırakıyorum. Karşımda bir halat var şimdi. Onun bana baktığı gibi bir sen bakıyorsun. Sadece 'tek çıkışın bu' diye bağırıyor. Evet halat... Elveda Sevgilim.
Stiles
Derek son cümleyi okuyana kadar neler olduğunu anlamamıştı. Kağıdı yere bırakıp koşarak dışarı çıktı. Kokusunu takip etmeyi denedi ama tek bir koku zerresi bile yoktu etrafta. Gidebileceği yerleri düşünüp sıra sıra gezdi ama yoktu. Derek'in Kehribar gözlü sevgilisi yoktu!
Hızla polisi aradı ve olanları anlattı. Fakat polis anladığını söyleyip başa alıyordu.
Evet, 1.75 boylarında, kahverengi gözlü, oldukça güzel...
Derek patlamak üzereydi. Peter'a da haber vermiş, kendi sürüsüyle Stiles'ı arıyordu. Sonunda polisler gelip Derek'i arabalarına bindirdi bu sırada Jennie bir şekilde Bella'ya emanet edilmişti.
Derek bir süre sonra karakola girdiğinde onu bir odaya aldılar. Her şeyi tekrar anlattı ve not alınmasına izin verdi. Gözleri ağrıyor, neyi yanlış yaptığını düşünüyordu. Neden yapmıştı kendisine.
Polis odadan çıktığında hemen Derek'in yanında bıraktığı telsizden Derek'in yere düşmesine sebep haber verildi.
"Kahverengi gözlü çocuğun vücut parçaları ormanda bulundu. Tekrar ediyorum, Stiles Hale'in parçaları ormanda bulundu"
"Hayır" dedi Derek çaresizlik içinde "hayır hayır hayır" gözünden bir damla yaş aktığında koşarak odadan çıktı ve hiçbir sesi dinlemeden ormana koştu. Sonunda bantlarla çevrili alana girdiğinde bantları geçip içeri girdi. Bir torbanın içine konulan bacağı gördüğünde elini ağzına kapattı.
"Stiles?"
"Beyfendi siz ne yapıyorsunuz çıkın lütfen"
"Hayır benim yüzümden. Benim yüzümden oldu. Ona bağırdım"
------Akşam olduğunda Derek öylece haber kanalını izliyor, bir yandan da ağlıyordu. Sevgilisiydi o... Tek eşi. Dudaklarını öptüğü ilk kişi. Yüzük verdiği, yanında güldüğü ilk kişi. Ama o yoktu ki.
"Belki de hiç yoktu" diye geçirdi içinden "bunlar bir oyundu ve oyun bitti"
"Beacon Hills'te yaşanan kan donudurucu olayda aramalar devam ediyor. 24 yaşında ki Stiles Hale'in vücut parçaları ormanda hâlâ aranmakta. Bir notta kendisinin yapacağını söylese de ekipler başka bir el tarafından canice parçalandığını ileri sürüyor"
Derek'in gözyaşları artarken başını ellerinin arasına aldı.
Kayıplar...
Kendisi annesinden sonra kimseyi kaybetmeyeceğini düşünüyordu ama yanılmıştı. Hayat arkadaşını kaybetmişti. Üstelik onunla daha yeni yeni tanışıyorlardı. Yavaşça yanında duran, Stiles'ın eskisinden bile güzel hale getirdiği annesinin çerçevesini eline aldı.
"Geri gel Stiles. Yalvarırım. Beni ne hale soktuğuna bak. Seninle beraber bende ölüyorum"
------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Pasta
FanfictionStiles Stilinski ünlü bir pastacı. Hale şirketine girmek için tek şansı şirketin patronu hiçbir şey beğenmeyen Derek Hale'ye pastalarını beğendirmek...