retrouvailles ❧ Rosékook

Bölüm 36

İyi okumalar^^

***

"Jungkook."

Chaeyoung, ağırlığını vermeyerek karşısında uyuyan bedene eğilip dürtmeye başladı. Güneş tam odalarının penceresinden kendini göstermeye başlamıştı. Saatin erken olmasına rağmen sürekli erken kalkmaya alışkındı ve yine aç uyandığı için erkenden kahvaltı yapmak istediği günlerden biriydi.

"Uyansana." Birkez daha eliyle kolunu dürttükten sonra dürttüğü eliyle kocasının dağılmış saçlarına götürüp daha da dağıttı. "Pişt."

Sabah erkenden kalkıp banyo yaptığı için saçlarını gün içinde kurur diyerekten ıslak bırakmıştı. Saçlarını arkadan topladığı için tişörtü şimdiden ıslansa da sorun etmemişti çünkü şuan üstündeki Jungkook'un tişörtüydü ve onun tişörtü ıslandığı için umursamamıştı. "Bak acıktım. Kahvaltımı yapıp masayı toplarım ve aç kalırsın."

"İnsan pişt diyerek mi uyandırılır ya?"

Hala uykusundan çıkamadığını belli eden sesiyle konuşunca nefesini vererek gülmesine engel olamamıştı Chaeyoung. Jungkook'un aksine kendisi romantiklik yapamayan bir insan olduğu için hep böyle konuşurdu. Romantikliği severdi, ama yapamazdı.

"Kalkman lazım."

"Saat kaç?"

Chaeyoung zor anlaşılan kelimelerle bir süre sonra arkasındaki saate dönüp saati kontrol etti. "Dokuza geliyor."

"Ya bu saatte uyanılır mı kızım? Gel yanıma yat sonra yeniden kalkarız."

"Olmaz. Evde ramen yok ramen alman gerekiyor."

Jungkook arkasını dönerek uzanırken Chaeyoung'un son söylediği şeyle ona doğru dönüp gözlerini hafif aralamıştı. Fazla sevimli gözüktüğü için elini Jungkook'un yanağına koyup okşadı. 

"Bu saatte mi?"

"Evet."

Aralamış gözlerini yeniden kapatıp arkasını dönmesiyle Chaeyoung derin bir nefes almıştı. Onun uykusunu bir türlü çözememişti. Gece asla uyuyamazken, sabah olunca da asla uyanamıyordu.

Sesini çıkarmadan eğildiği yerden dikilip yatakta sürünerek ucuna geldi. Jungkook uyanana kadar haritaya baksa iyi olacaktı. Malum gezecekleri bir sürü ülke vardı.

Sessizce yataktan kalkıp gözleriyle makyaj aynasına göz attı. Harita katlı bir şekilde orada duruyordu. 

Haritayı kolunun altına alıp kapıya doğru ilerledi ve uyanmaması için kapıyı sessizce kapattı. O kadar da ısrar etmek istemiyordu bir işi yapması için. Zaten sürekli işte yoruluyordu.

Koridorda sessizce ilerlerken aşağı kattan telefonun çalmasıyla adımlarını hızlandırıp merdivenlerden hızlıca inmeye başladı. Bu saatte kim arayabilirdi bilmiyordu.

Merdivenlerden hızlıca inip salona geçti ve haritayı koltuğun köşesine fırlatıp telefonu kendine doğru çevirdi. Arama yerinde Jongin'in ismini görmek, aklına Jennie'yi getirmişti. Umarım Jennie'yle ilgilidir diye düşünürken telefonu heyecanla açtı.

"Alo-"

"Chaeyoung, Jennie uyandı!"

Chaeyoung sesinin bölünmesini kesen heyecanlı konuşmayla gözlerini büyültüp ağzını şaşkınca araladı. Jennie'nin uyandığını söylemişti Jongin. Yoksa Chaeyoung mu yanlış anlamıştı anlamdıramıyordu kendi kafasında.

"Nasıl yani!"

"Bir saat önce uyandığını söyledi doktorlar. Ama içeri kimseyi almıyorlar."