Corduroy Dreams

Chapter 27

Adelaide POV

Andito ako ngayon sa kwarto ni Beatrix dahil sinabi ko na dalhin ako ni Lennox sakaniya at nagkataong masama ang pakiramdam niya kaya sa kwarto na niya ako dumeretso.Nakaupo kaming dalawa sa kama niya at kanina pa walang kibuan.Bumaba si Lennox at iniwan kami gaya ng sinabi ko para makapag usap kami ng maayos ni Beatrix.

"Uhmm..siguro magpagaling ka nalang muna,sa ibang araw nalang kita kakausapin-----

Binasag ko ang katahimikang namamagitan sa aming dalawa pero hindi niya ako pinatapos magsalita.

"No,its oky.Im fine,medyo masama lang ang pakiramdam ko but I can handle it"

Tinignan ko siya  ngayon ko lang napansin na anlaki ng pinagbago niya.Ang simple niya na kaysa sa dati,ang pagsasalita at kilos niya ibang iba na.Pakiramdam ko ibang Beatrix na ang kaharap ko ngayon.

"W-what?Is there something in my face?"

Umiling ako sakaniya at napangiti siya.Humingi siya ng malalim at tinignan ako sa mga mata.

"Adelaide....I know that I already said this how many times in the hospital but still I want to say sorry...i...im sorry for everything"

Biglang may mga tumulong luha sa mga mata niya pero agad niya ring pinunasan yon.

"Oh my gosh im crying,im sorry for being emotional but I trust me Adelaide I am really sorry for everything...dahil sakin hindi mo na nakita si Aiden and you almost die because of me"

Tuloy tuloy na tumulo ang mga luha sa mga mata niya at hindi na niya napigilang humagulgul sa iyak.Hindi ako nag alinlangang yakapin siya at pilit na pinatahan siya.Sa tagal ko nang nakikilala si Beatrix ngayon ko lang siya nakitang ganto.

"Its all my fault Adelaide,im so sorry.I saw how you hit by a car because you push me,you save my life.Even I am so mean to you and do bad things you still care for me,you save my life.Everynight napapanaginipan ko kung ano ang nangyari that time at sinisisi ko ang sarili ko,Aiden blame me for what happened to you,Lennox is mad at me that time,my parents and your parents are all mad at me,hindi ko alam kung anong gagawin ko that time,wala akong kakampi."

Inalis niya ang pagkakayakap ko sakaniya at hinarap ako.

"Im really sorry for everything,I hope you can still forgive me"

Ngumiti ako sakaniya at pinunasan ang luha niya.

"Hindi ako pumunta dito para magalit sayo.Choice ko na iligtas ka nang gabing yon Beatrix "

"But...because of that you almost die at hindi mo na nakita si Aiden..."

"Magsisinungaling ako kung sasabihin ko na di ako nasaktan na hindi ko na siya nakita at nakasama pero maniwala ka sakin hindi ko pinagsisihan na iligtas ka ng gabing yon,kung mauulit man ang oras na yon ganon parin ang gagawin ko"

Unti unti na siyang tumigil sa pag iyak at pinunasan ang basa niyang pisngi.

"W-why?hindi ako naging mabait sayo..."

"Bakit?kapag ba naging masama ang turing sayo ng isang tao hahayaan mo siyang mamatay sa harap mo?hahayaan mo na mapahamak sa harap mo?hindi ko kayang may makita na mapahamak na tao o mamatay sa harap ko Beatrix,kung may magagawa akong tulong at kaya ko gagawin ko"

Ilang segundo siyang natahimik sa sinabi ko bago nagsalita.

"You know what?I hate you before because of  youre kindness.I hate you because of your looks.I hate you because you have beauty and brain.I hate you because you have everything"

"Why?mas maganda ka sakin Beatrix at mas maraming bagay ang meron ka kaysa sakin"

"I dont think so...kung mas maganda ako sayo bakit ka nagustuhan ng ex boyfriend ko?kung mas maganda ako sayo bakit ikaw ang gusto ng taong mahal ko?"

"Anong ibig mong sabihin?"

"Before you meet me in our school when we are grade 11 I already know you on social media,nahuli ko ang boyfriend ko na ikaw ang wallpaper sa cellphone niya,and almost all of your pictures in instagram are in his gallery.My ex boyfriend and I argued about that,and I stalked your social media accounts and I feel insecure because youre beautiful.Later on napadalas ang pag aaway namin dahil nahuhuli ko parin siyang nagsasave ng new photos mo and then he broke up with me dahil pagod na raw siya sa ugali ko.Then when its our firstday of school when we are in grade 11,I was shocked ng nakita kita sa school and we were classmates and I really hated to see you that time and then after that naging close kayo ni Lennox,ikaw lagi ang bukang bibig niya sa bahay and I hated you more because of that.Another thing is naging close ang magulang natin and  my parents like you so much at palagi nila akong kinukumpara sayo,they always saying na dapat ganon ako kabait sayo, ganon ako katalino sayo and it hurts my feelings everytime they are comparing me to you.And the last one why I hated you?the person that I like, dont like me because he likes you...thats why I was very depressed that night dahil nagpatong patong na lahat,wala akong malapitan,wala akong masabihan ng nararamdaman ko because all of my friends are not there when I need them,sinubukan kong tapusin ang buhay ko ng gabi na yon pero hindi ko natuloy dahil hindi ko pala kaya and then you see me  walking in the road and you save my life"

Hindi ako agad nakapagsalita dahil sa sinabi ni Beatrix,ramdam ko ang lungkot at sakit sa bawat salitang binibitawan niya.Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ayaw niya sakin simula noon,hindi ko siya masisisi  kung bakit ganon ang naramdaman niya.

"W-wala akong alam sa lahat ng yan Beatrix...I-im sorry"

Umiling siya at ngumiti sakin at hinawakan ang mga kamay ko.

"Dont be sorry Adelaide.I realized na wala kang kasalanan sa lahat.My ex boyfriend?its not your fault na nagandahan at nagkagusto siya sayo,infact hindi mo nga siya kilala.The way my parents compares me to you?its not your fault dahil wala kang ginagawang masama.The guy that I like that dont like me back becausehe likes you?its not also your fault.I just...feel insecure because of that thats why I hated you at inisip ko na kasalanan mo lahat"

"Parang hindi na ikaw ang Beatrix na kilala ko.You are now matured enough to understand all of that things"

Nginitian niya ako at inalis ang kamay niya sa pagkakahawak sa kamay ko at inilahad niya ito sa harap ko.

"So...lets become friends?"

Napangiti ako at hindi na ako nagdalawang isip na abutin ang kamay niya.

"Bestfriend.."

"Oh my gosh!baka magselos si Lennox"

"Why would I be jelous?"

Napatingin kaming dalawa ni Beatrix sa pinto at nakita namin si Lennox na nakasandal sa may pinto at nakacross arms pa.

"Hey!why are you here!?"
sigaw ni Beatrix sakaniya at tinawanan lang siya ni Lennox.Lumapit siya sa amin at umupo sa pagitan naming dalawa ni Beatrix at inakbayan kaming dalawa.

"Im happy to see you both like this"

"Yeah,whatever"
Inirapan siya ni Beatrix pero tumawa rin ito.Masaya ako na oky na kami ni Beatrix ngayon.Masakit na wala na si Aiden pero masaya ako dahil ang sakit na naramdaman ko ay may kapalit kahit papano ng saya.Kung nakikita mo man kami ngayon Aiden,I want to tell you that Beatrix and I are now friends.