Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
( • ﾟ⁂ ﾟ☆; . . ⁂ ﾟ☆ . • )
ALARIC LUB KLAUS PRZETSZONSYWAŁ się przez szafę swojego tymczasowego ciała. — Kim jest ten facet? Safari Sam? — powiedział sarkastycznie, wciąż próbując znaleźć jakiś przyzwoity strój. Katherine siedziała po drugiej stronie pokoju, przywiązana do krzesła. Na wpół spojrzenie, na wpół strachu spowodowanym tym, że odkąd pamiętała, uciekała przed tym człowiekiem.
Oto stał przed nią Klaus Mikealson w ciele Alarica Saltzmana. Jedna rzecz była w jej głowie, a mianowicie ucieczka, ukrycie się i zabranie ze sobą Lyanny, bez względu na to, jak bardzo jest uparta. Jeśli Klaus dowiedziałby się, że jego siostra jest tutaj w Mystic Falls i próbuje pomóc jego "wrogom", którzy próbują powstrzymać i uniemożliwić mu złożenie ofiary, z pewnością spróbowałby znaleźć wiele możliwych sposobów, aby ją zabić. By odciąć ją od świata.
Retrospekcje Lyanny niemalże próbującej wielu możliwych sposobów, by się zabić. Skakała z klifów, próbowała się wysuszyć nie pijąc krwi. Jakiekolwiek możliwości, które przyszły jej do głowy. W końcu dotarło do najmłodszej Pierwotnej, że bez względu na wszystko na zawsze pozostanie młoda. Zamrożona w czasie i nie mogąca umrzeć.
Głęboki, muskularny głos wyrwał ją z głębokich rozmyślań. — Dobra, zła czy gorsza? — Klaus zapytał wampirzycę Petrovą, która odwróciła wzrok od ziemi z powrotem na Klausa. Jedyne, czego teraz pragnęła, to skończyć z tą całą "fantazją o zemście" i po prostu, aby ją zabił. Ale nie. Katherine była tutaj przywiązana do krzesła z prawie to hybrydą, proszącą ją o poradę modową; co było dla niej trudne do uwierzenia.
Katherine wciągnęła powietrze, zanim odpowiedziała. — Ciemniejsze kolory bardziej ci pasują — odpowiedziała szczerze, dbając o to, by głos jej się nie załamał. Nie chciała okazywać mu żadnych oznak strachu. Czy nie mógłby po prostu skończyć z tym i ją zabić?
— Och dziękuję, kochanie — położył dłoń na ciemnej koszuli, zanim zabrał się do roboty. Klaus założył koszulę w ciemnym kolorze. — Okej, szybki quiz. Sztylet i biały popiół są w rezydencji Salvatorów — spytał, przekonując Katherine o przekazaniu mu wszystkiego, co wie. Kobieta Petrova musiała ugryźć się w język, by nie powiedzieć nic o Lyannie. Nie był to duży problem, bo ani o niej nie wiedział, ani się o nią nie pytał.
Klaus wydawał się zadowolony z tej nagłej informacji, wiedząc, że jego brat nie zamierza wchodzić mu w drogę. W końcu miał zamiar przełamać tę klątwę. — Dobra, ten sztylet musi zostać dokładnie tam, gdzie jest. Ostatnią rzeczą jakiej potrzebuję jest wskrzeszenie Elijah. Ten facet jest czasem jak płatny morderca
