KÖR OYUN (+18)

28 - YÜK

Medyada ki görüntüyü betimlediğim gibi hayal ederseniz daha iyi olur.<3

Omzuma dokunan elle yavaşça gözlerimi açtım. Gözlerimin açıldığını gören Armando'nun ifadesiz suratında tebessüm yayılmıştı. Dün bir daha hiç konuşmamıştık. Ben yorgun olduğumu söyleyip erkenden yatmıştım. Ona nasıl davranmam hakkında hiç bir fikrim yok.

"Hemşireler bebeğimizi getirecekmiş" dediğinde sevinçle yataktan doğruldum. Benim heyecanımla Armando'nun da gözlerinin içi parlamıştı. Gözlerimi kapıya kitleyip hemşirelerin gelmesini bekledim. Birkaç dakika sonra kapı açıldığında heyecandan kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. Hemşire bebek kodunu yanı başıma getirip durdu.

Hemşire arkamda ki yastığı dik konuma getirip "Günaydın Beliz Hanım" dedi. Tebessümle karşılık verip aynı içtenlikle günaydın dedim. "Küçük prensesimizin beslenme vakti" dediğinde daha çok heyecanlandım. Sadece görüp geri götürecekler diye düşünmüştüm. "İlk önce bağdaş kurup sırtınızı dikleştirin" dedi. Tek tek hemşirenin söylediklerini kendisinin de yardımıyla yaptım.

Hemşire Armando'ya döndüğü sırada bende bebeğime baktım. O kadar küçük gözüküyor ki nasıl kucağıma alacağımı düşünüyordum. "Armando Bey bebek alışverişi için aldıklarınızın arasında emzirme yastığı var mı? Yoksa kendi yastıklarımızdan getirebilirim" dedi hemşire. Armando odanın içinde ki dolabı açıp bakınmaya başladı. Ben ise hala bebeğimle bakışıyordum. Beni tanımış mıdır acaba?

Armando eline kanca şeklinde bir yastık alıp "Bu mu?" diye sordu. Şuan o kadar tatlı gözüküyordu ki biraz daha bakarsam affedebilirdim. Hemşire başını olumlu anlamda sallayıp "Evet o" diyerek Armando'nun elinde ki yastığı aldı.

"Ne taraf sizin tersinize gelmiyorsa yastığı aynen bu şekilde bacağınızın üstüne koyacaksınız" diyerek yastığı kucağımda yerleşti. Sanki ilkokul da ders dinliyormuşum gibi dikkatle hemşireyi dinliyordum. "Bebeğiniz bir süre daha gelişimini tamamlayıp büyüyene kadar bu yastığı kullanmanız size kolaylık sağlar" dedikten sonra bebek koduna yaklaşıp bebeğimi eline aldı. Ben ise şaşkınlıkla ne kadar kolay eline aldığına bakıyordum.

Yavaşça kucağıma bıraktığında kucağımda ki küçücük bedeni incitmemek için büyük çaba sarf ediyordum. Hemşire ellerimi tutup bebeği nasıl tutmam gerektiğini de tek tek gösterdi. Bir elimin dirsek bölümü başına denk gelirken öbür boşta kalan elim bebeğin alt tarafına denk gelecekti. Kolaydı, birkaç kere daha bebek sevmiştim fakat ilk defa emzirmek için elime alıyordum.

Heyecanla otuz iki diş sırıtarak Armando'ya baktığımda hayranlıkla bana bakıyordu. Hemşire dikkatimi üzerine çekmek için "Beliz Hanım" dedi. Tekrar tüm odağımı hemşireye verip ona yöneldim. "Üstünüzü açacağım şimdi emzirebilmeniz için" dediğinde başımı olumlu anlamda salladım.

Hemşire üstümde ki tişörtün etek kısmından tutup yukarı çıkardı. Tişört büyük ve bol olduğu için hiç zorlanmamıştı. Hemşire üstümü açınca bende bebeğin alt bölümünde ki elimi alıp göğüs ucumu bebeğime yaklaştırdığım an sanki bu anı bekliyormuş gibi birden emmeye başladı.

Ağzı o kadar küçük ve pürüzsüzdü ki huylanmaya başlamıştım. Armando oturduğu koltuğu benim yanıma çekip yaklaştı. Dirseğini yatağın üzerine koyup çenesini avuç içine aldı. Diğer eliyle ise bebegimizin olmayan saçlarını okşadı.

"Çok güzelsiniz" diyerek bebeğimizin başına öpücük kondurdu. O kadar güzel emiyordu ki bu işi hobi uğruna yapabilirdim. Yaklaşık on, on beş dakika boyunca aralıksız emmişti. Sanki anne sütünün tadını anlamış gibi bırakmak istemiyordu.