မြတ်နိုးမိသော မေပယ်လ်<or> こうさてん [လမ်း ခွဲ] (Completed )

Episode - 21 / Zawgyi

Episode - 21

🍁လမ္းခြဲ🍁
🍁
🍁
🍁

မိုးတဖြဲဖြဲက်ေနေသာ လမ္းမေပၚမွာတစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္ေနရင္း ႏွလုံးသားဟာ ခိုက္ခိုက္တုန္ငိုေႂကြးေနခဲ့ပါ၏။ အညိုေရာင္သန္းေနေသာပါးျပင္ထက္မွာလည္း ဆံစဆီကဆင္းသက္လာေသာမိုးေရစက္ဟာ အျပည့္အဝေနရာယူထားလ်က္ပင္။ ထိုမိုးေရစက္မ်ားအၾကားတြင္ မ်က္ရည္တို႔လည္း ပါဝင္ေကာင္းပါဝင္နိုင္ပါရဲ႕။

မိုးစက္မိုးမႈန္ေတြၾကား စိမ့္ခနဲတိုက္ခတ္သြားေသာေလျပင္းတစ္ခ်က္က အျဖဴအနက္အလုပ္ဝတ္ယူနီေဖာင္းေလးကို တဖ်တ္ဖ်တ္လႈပ္ခတ္သြားေစခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ထိုေလစိမ္းေတြဟာ ျပင္းလြန္းသည္။ အသားအထပ္ထပ္အုပ္ထားသည့္ရင္ဘတ္ထဲက ႏူးညံ့တဲ့ႏွလုံးသားကိုေတာင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခိုက္ေစသည္အထိ ေအးစက္လြန္းေနခဲ့၏။

' ကိုယ့္ကို လက္ထပ္နိုင္မလား တန္ခူး '

ႏူးညံ့ညင္သာလြန္းေသာ ထိုစကားတစ္ခြန္းေအာက္မွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေခါင္းခါမိသလား? ေခါင္းညိတ္မိသလား မမွတ္ေတာ့ေပ။ ယခုထိမွတ္ဉာဏ္ထဲထင္စြဲေနသည္ကေတာ့ အနမ္းတစ္ပြင့္။ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတစ္ဖက္ကိုေကြးၫြတ္ၿပီး နီညိုေရာင္မိန္းမလွေလး၏ပါးျပင္ႏုႏုေလးတစ္ဖက္ေပၚကို ဖ်တ္ခနဲလွ်င္ျမန္စြာက်ေရာက္သြားတဲ့ ႏူးညံ့ျမတ္နိုးမႈေလး။ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတဲ့ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလုံးသားငယ္ေတာင္ ခဏတာေသေစခဲ့သည္အထိ ထိုလွပမႈဟာျပင္းထန္လြန္းခဲ့ေလသည္။

ထိုအခိုက္အတန့္တစ္ခုလုံးမွာ ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ႏွလုံးသားဟာ ေသးသိမ္ငယ္ႏုပ္သြားသကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွလုံးသားမို႔ ၊ လိင္တူအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကိုမွ တိမ္းၫြတ္ခဲ့မိသည့္ႏွလုံးသားမို႔ ရွိုက္သံေတာင္မထြက္နိုင္ဘဲ ေသဆုံးအရႈံးေပးခဲ့ရ၏။ ဒါဟာ က်ိန္စာတစ္ခုလိုပါပဲ။ ကိုယ္မပိုင္နိုင္တဲ့ျမတ္နိုးမႈေလးေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ရွင္သန္ျခင္းဟာ ေသဆုံးျခင္းႏွင့္မျခားမနားျဖစ္လို႔သြားသည္။ ခႏၶာကိုယ္အခြံသက္သက္ကဲ့သို႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း ဘာမွ်မရွိေတာ့။ မွတ္ဉာဏ္ေတြစုစည္းထားတတ္သည့္ဦးႏွောက္ထဲမွာလည္း ဗလာနတၳိျဖစ္သြားသလို စိတ္ဝိညာဥ္တစ္ခုလုံးဟာလည္း ေလဟာနယ္ထဲဝဲလို႔သြား၏။