Episode - 15 / Zawgyi

586 14 1
                                    

Episode 15

🍁လမ္းခြဲ🍁
🍁
🍁
🍁

အတိတ္ ( ၁၂ ) သို႔ ( ေနာက္ဆုံးလမ္းခြဲ )

' ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ၾကရေအာင္ '
ဆိုေသာ message တစ္ေစာင္နဲ႕ မေရာက္တာၾကာေသာ တိုက္ခန္းတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ အခန္း password ကိုရိုက္ႏွိပ္လိုက္စဥ္ လက္ဖ်ားေတြေအးစက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးခုန္သံေတြဟာ ကေသာင္းကနင္းျဖစ္လို႔ေန၏။ဒါဟာ ေနာက္ဆုံးေတြ႕ဆုံျခင္းျဖစ္ေနလို႔မ်ားလား?

အခန္းတံခါးပြင့္သည္ႏွင့္ လက္ထဲကအထုပ္တခ်ိဳ႕ကိုဆြဲကာ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြက မီးဖိုခန္းဘက္ကိုအရင္ဦးတည္ျဖစ္သည္။ ထိုေနရာေရာက္ေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္း စားစရာဟူ၍ အသီးတစ္လုံးေတာင္မေတြ႕ရ။

" ေရာက္လာၿပီလား ခူး "

" တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ ။ အခုထိ ပစ္စလက္ခတ္ေနတုန္းလား ဂ်ဴရိပ္ "

ေငါက္လိုက္တာမဟုတ္ေပမဲ့ အခုထိတစ္ေယာက္တည္းေနဖို႔စိတ္မခ်စရာျဖစ္ေနေနေသးသည္မို႔ အားမလိုအားမရေျပာလိုက္မိသည္။

ပါလာေသာစားစရာပစၥည္းမ်ားကို ေနရာတက်ထားၿပီးသည္အထိ သူ႕ထံမွေနာက္ထပ္စကားလုံးထြက္မလာခဲ့။ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း ထပ္ၿပီးစကားမဆိုမိ။

အားလုံးၿပီးစီးခ်ိန္တြင္ ဆိုဖာခုံေပၚကမွိုင္ေတြေနသည့္ သူထံသြားကာ နဖူးကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္စမ္းလိုက္သည္။

" ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနေကာင္းသားပဲ ။ ဒါဆို ေတြ႕ခ်င္တာက "

သူႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ္စကားစေပးလိုက္သည္။သို႔ေသာ္ ဘာစကားမွျပန္ေျဖလာျခင္းမရွိဘဲ ေတြေတြေလးျပန္ၾကည့္လာသည့္မ်က္ဝန္းရိုင္းေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဟာလွိုက္ခနဲ။

မၾကည့္နဲ႕!! အဲ့လိုအၾကည့္ေတြနဲ႕ ကိုယ့္ကိုမၾကည့္စမ္းနဲ႕ အရိပ္ကေလး!!ကိုယ္...ကိုယ္ေျပးခ်င္တယ္!မင္းနဲ႕ေဝးရာကို ကိုယ္ထြက္ေျပးခ်င္တယ္! မဟုတ္ရင္ ကိုယ္အေမ့ကို ထပ္ၿပီးအားနာရလိမ့္မယ္ေလ!

" ခူး.. "

ပုံမွန္ေခၚေနက်ကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ ခပ္ေလးေလးေခၚလိုက္ျခင္းက တစ္ခုခုေျပာဖို႔ခက္ခဲေနသလို။

မြတ်နိုးမိသော မေပယ်လ်<or>   こうさてん  [လမ်း ခွဲ] (Completed )Onde histórias criam vida. Descubra agora