ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

3

စစ်​ဆိုင်​ပိတ်​မလို့ကို ပျင်း​နေတာနဲ့ပဲ ဆံပင်​လာညှပ်​သူ​ရောက်​လာသည်​။ အမျိုးသမီး သီးသန့်​ပါလို့​ရေးထားပါလျက်​နဲ့ တမင်​အ​ကြောင်​လာရိုက်​တာ​နေမည်​ဆိုပြီး စိတ်​ကွက်​မိကာမှ ထို​ကောင်​လေးမျက်​နှာကြည့်​လိုက်​တော့ ရုပ်​ရည်​သန့်​သန့်​နဲ့ စကားသံဝဲဝဲ ဘယ်​ကလဲ​တော့မသိ။ ပွဲခင်းထဲမှာ မီးပုံပျံအား​ပေး​နေရင်းမှ ပီ​ကေ​တွေဘယ်​ကကပ်​လာလဲမသိလို့တဲ့။ ဒိနယ်​သားလဲမဟုတ်​တော့ ဆိုင်​လဲမရှာတတ်​ဆိုလာ​သောအခါ စိတ်​မ​နောဖြူ လှတဲ့ စစ်​တ​ယောက်​ဆံပင်​ညှပ်​ပေးရန်​သ​ဘောတူလိုက်​သည်​။
လာတာ သူ့တစ်​ယောက်​တည်းမှတ်​နေတာ။​နောက်​မှ အုပ်​စုလိုက်​ကြီးကို ဝင်​ချလာ​လေ​တော့သည်​။ ဝင်​လာစက တဆူတညံတည်း​ပေမယ့်​နောက်​တော့တိတ်​ဆိတ်​သွား​တော့သည်​။ မိန်းက​လေး​တွေပါ ပါလာတာမို့ စစ်​စိတ်​ချလက်​ချ မြန်​မြန်​လေးညှပ်​ပေး​နေလိုက်​သည်​။
မကြီး နဲ့ စကား​ပြော​နေတဲ့ အသံက ဆွဲအားအပြည့်​နဲ့မို့ လှည့်​ကြည့်​ချင်​နေ​ပေမယ့်​လဲ မရ​တော့ မနည်းကို​အောင့်​ထားရသည်​။
လုပ်​လက်​စ အလုပ်​ကို သွက်​သွက်​လုပ်​ပြီး လှည့်​ကြည့်​လိုက်​တဲ့အချိန်​မှာ​တော့ စစ်​မြင်​ချင်​ခဲ့​သော မျက်​နှာ​လေးဖြစ်​နေသည်​။ ဒဏ်​ရာရထားတယ်​ဆို​သော ဒူးနား​လေးမှ​ခြောက်​သွေ့ စပြု​နေပြီဖြစ်​တဲ့​သွေးစတချို့​ဘောင်းဘီလဲပြဲစုတ်​နေသည်​။ မကြီး အမိန့်​ရတာနဲ့ သူမ လက်​င​လေးဆွဲကိုင်​လိုက်​တဲ့အခါ တကိုယ်​လုံးသံလိုက်​ဓာတ်​နဲ့တို့မိသလို​တောင့်​တင်းသွားရသည်​။ သူများတ​တွေလို သိပ်​ပြီးနူးညံ့​မှော်​ဆန်​နေ၍​တော့မဟုတ်​..စစ်​ရဲ့ခံစားချက်​သက်​သက်​သာ ဖြစ်​ပေမည်​။
စစ်​ဆွဲ​ခေါ်ရာသို့ မရဲတရဲဖြင့်​အိမ်​ထဲသို့​ရောက်​လာ​ပေပြီ။
"ထိုင်​ဦး​နော်​မ​ဆေး​သေတ္တာသွားယူလိုက်​အူးမယ်​"
အိမ်​ထဲက ဆက်​တီ​လေး​ပေါ်ကို တယုတယထိုင်​စေခဲ့လိုက်​ပြီး အ​ပေါ်ထပ်​က ကြက်​ခြေနီပုံး​လေးကိုသွားမ လာခဲ့သည်​။ သူမဆီပြန်​ရောက်​လာ​တော့ သူများအိမ်​မို့လားမသိ။ စစ်​ထိုင်​စေခဲ့တဲ့အတိုင်း ကျုံ့ကျုံ့​လေးထိုင်​လို့ ဟိုသည်​လျှောက်​ကြည့်​နေတာ။
စစ်​ဆေးပုံး​လေး​အောက်​မှာချ​ပြီး သူမ​ရှေ့ ဒူး​ထောက်​ထိုက်​လိုက်​တော့ သူမက ပြာပြာသလဲဖြင့်​
"ဟို အစ်​မ ကိုယ့်​ဟာကိုယ်​လုပ်​ပါ့မာ်​ညီမရဲ့"
ဆိုပြီး စစ်​လက်​ထဲက အရက်​ပြန်​ဘူးကို ယူမလိုလုပ်​တော့
"ရပါတယ်​မရဲ့ စစ်​လုပ်​ပေးမယ်​သွေး​တွေ​ဘောင်းဘီမှာကပ်​ကုန်​ပြီ"
"အားနာလို့ပါ ညီမ"
"မလိုပါဘူး မရဲ့ အခု မ​ဘောင်းဘီ ပြဲစုတ်​နေတဲ့အနာစ​လေးကို ညှပ်​ပစ်​ရမယ်​ထင်​တယ်​"
ညှပ်​ပစ်​ရမယ်​လို့​ပြော​တော့ သူမ မျက်​ဝန်းအစုံက​ဘောင်းဘီပြဲ​နေရာ​လေးကိုနှ​မြောတသစွာကြည့်​နေသည်​။
"မညှပ်​လို့ မရဘူးလားဟင်​"
"မရဘူး​လေ ဂျင်းဆို​တော့ အသားမှာကပ်​နေတာ ဆွဲတင်​လို့ရရင်​အဆင်​ပြေတာ​ပေါ့ ခုက တင်းပြီးကျပ်​နေ​တော့ ဆွဲတင်​ရင်​နာမှာ​လေ"
စားပွဲ​ပေါ်ရှိတဲ့​ရေ​နွေးဘူး​လေးထဲက​ရေ​နွေးအချို့ကို ဇလုံတစ်​ခုထဲထည့်​ပြီး ဂွမ်း​လေးနဲ့တို့ထိကာ ဒဏ်​ရာကိုအရင်​ဆေး​ပေးလိုက်​သည်​။ ဒါမှလဲ ဒဏ်​ရာမှ​သွေး​တွေထိပြီးကပ်​ညိ​နေတဲ့​ဘောင်းဘီစကို ခွာထုတ်​လို့ရမှာ​လေ။
"အများကြီး ညှပ်​ပစ်​မှာလားဟင်​"
သနားစရာ မျက်​လုံး​သေး​သေး​လေး​တွေနဲ့ စစ်​ကို ငုံကြည့်​နေ​သေးတာပင်​။ သူ့​ဘောင်းဘီ​လေးကိုနှ​မြော​နေသည်​ထင့်​။
"နည်းနည်းပဲညှပ်​ရမှာပါ ဘာလဲ မက နှ​မြော​နေတာလား"
"ဟင်​နှ​မြောတာ​ပေါ့​ဘောင်းဘီဆိုလို့ နှစ်​ထည်​ပဲရှိတာကို "
ဖြစ်​ရ​လေတယ်​။​ခုဏကမကြီးနဲ့စကား​ပြော​နေ​တော့​ကျောင်းတက်​ရင်း လာကြတာတဲ့။ တက္ကသိုလ်​ကျောင်းသူတစ်​ယောက်​က ဂျင်း​ဘောင်းဘီရှည်​နှစ်​ထည်​ပဲပိုင်​ဆိုင်​သတဲ့လား။ စစ်​လို ဘယ်​မှမသွားသူ​တောင်​အထည်​နှစ်​ဆယ်​မကရှိ​နေတာကို။ သူမပုံစံ​လေးကြည့်​တော့လဲ နွမ်းပါးပုံ​တော့မရ။
"ဟာ ဒီလို မရဲ့ တချို့ဆို တမင်​အပြဲ​တောင်​ဝတ်​ကြတာ​လေ...ဝယ်​စတည်းကအပြဲဝတ်​တာ....မ​ဘောင်းဘီနည်​စနည်း​လေးညှပ်​လိုက်​လို့လဲဘယ်​သူမှညှပ်​ထားတယ်​မထင်​ပါဘူး အပြဲဝတ်​တာလို့ပဲထင်​မှာ​ပေါ့ စတိုင်​တောင်​ဖြစ်​သေးတာ"
"အဲ့လိုလဲဟုတ်​သား​နော်​"
"ညှပ်​ပြိ​နော်​"
"အ​ဖေက​တော့ ဆူ​တော့မှာပဲ"
ဟု သူ့ဟာသူ​ပြောသလို​ရေရွတ်​နေသည်​။ ဒီအရွယ်​ကြီး​ရောက်​တောင်​အ​ဖေဆူမှာ​ကြောက်​နေတဲ့ က​လေးငယ်​ပမာပါလား။ စစ်​သ​ဘောကျစွာ​ပြုံးလိုက်​သည်​။ အရက်​ပျံဆွတ်​တော့ စပ်​၍​နေမည်​စစ်​လက်​ကိုဖွဖွဆုပ်​ကိုင်​လာသည်​။
စစ်​မှာ သူမ​လေးစပ်​မည်​စိုး၍ မှုတ်​လဲမှုတ်​ပေးရ​သေးတာ။
"မတို့ ဘယ်​ကလာကြတာလဲ"
"လားရှိုး"
"ဪ အ​ဝေးကြီးပဲ ဘယ်​လို​ရောက်​လာကြတာလဲ"
"​ကျောင်းတက်​နေကြတာ​လေ​တောင်​ကြီးတန်​ဆောင်​တိုင်​ကိုမလည်​ဖူးတာနဲ့ စာ​မေးပွဲမ​ဖြေခင်​လာလည်​ကြတာ ဆိုင်​ကယ်​နဲ့"
"မ အမည်​ဘယ်​လို​ခေါ်လဲ"
"​သွေး ညီမ​ကော"
"စစ်​ပါ"
"တစ်​လုံးတည်း​တွေပဲ​နော်​"
"မနဲ့စစ်​တို့​ပေါင်းရင်​အမည်​လှလှ​လေးရတာ​ပေါ့ စစ်​သွေး​သွေးစစ်​ဆိုပြီး​လေ ဟီး"
ဒဏ်​ရာထဲ​ဆေးနီရည်​လေးထည့်​အ​အေး​တွေကြားထဲ ဆိုင်​ကယ်​စီးရဦးမှာဆို​တော့​လေ​အေး​တွေဖုန်​တွေမဝင်​မိ​စေရန်​ပတ်​တီးဖြူ ဖြူ​လေးစည်း​နှောင်​ပေးလိုက်​သည်​။ လက်​သုံးလုံးစာ​လောက်​တော့ ပြဲ​နေတာ​ပေါ့။ ပြဲ​နေတာကိုညှပ်​ရာတွင်​စစ်​က ဆံပင်​ညှပ်​သူပီပီ ညီညာတိရိစွာမညှပ်​ပေးပဲ ခပ်​ဖွာဖွာ​လေးညှပ်​ပေးလိုက်​တော့ တမင်​ညှပ်​ထားခြင်းနှင့်​မတူပဲ စတိုင်​တောင်​ကျ​နေပါ​သေးသည်​။
ပြန်​ထွက်​ရန်​မတ်​တပ်​ရပ်​မိ​တော့
"​ကျေးဇူးတင်​ပါတယ်​နော်​မသိ​ပေမယ့်​လဲ ကူညီ​ပေးလို့"
"ရပါတယ်​မရဲ့​နောက်​လဲ လာလည်​ပေါ့ ခု ဘယ်​မှာတည်းတာလဲ"
"ရဲမာန်​၂​ရှေ့က မြစံပယ်​တည်းခိုခန်းမှာတည်းတာ ညီမကိုမှတ်​ထားပါ့မယ်​နော်​သီ​ပေါ​ရောက်​ဖြစ်​ခဲ့ရင်​ပြော​ပေါ့"
"သီ​ပေါ ဟုတ်​လား မက သီ​ပေါမှာ​နေတာလား"
"အင်း​လေ​နေတာက သီ​ပေါ​ကျောင်းတက်​တာက လားရှိုးမှာတက်​တာ"
"လာခဲ့မယ်​မ​ရောက်​ရင်​ဆက်​သွယ်​ဖို့ဖုန်းနံပတ်​ပေး​လေ"
အမယ်​......ခရီးထွက်​ဖို့တစ်​ခါ​လေး​တောင်​စိတ်​မကူးဖူးတဲ့ စစ်​တစ်​ယောက်​သီ​ပေါကိုလာခဲ့ဆိုတာနဲ့ ချက်​ချင်းကို​ခေါင်းငြိမ့်​တော့တာပင်​။ အခွင့်​သင့်​လေ​တော့ ဖုန်းနံပတ်​လဲရလိုက်​သေးတာ။
သူမတို့ အဖွဲ့ ဆိုင်​ကယ်​သံတစ်​ဆူတည်းနဲ့ ပြန်​ထွက်​သွား​သောအခါ စစ်​တို့ဆိုင်​လေးလဲတိတ်​ဆိတ်​လို့ ပိတ်​လိုက်​ပါ​တော့သည်​။
.....
ညက အ​တော်​ညဉ့်​နက်​မှ အိပ်​ယာဝင်​ကြတာမို့ မနက်​ရောက်​တော့ ဘယ်​သူမှနိုးမလာ​သေး။​သွေးတစ်​ယောက်​ကုတင်​ပေါ် လှိမ့်​ရင်း နိုးလာသည်​။
​စောင်​အထူကြီး ခြုံထားတာ​တောင်​အေး​နေဆဲ။ ဒူးကဒဏ်​ရာက​တော့ ညက​ဆေးထည့်​ပေးထားလို့သာပဲ။​အေး​တော့တချက်​တချက်​ကိုက်​နေသည်​။
​သွေး လူးလိမ့်​နေတာမို့ အသံကြားတာနဲ့ တဖက်​ကုတင်​မှနှင်းနိုးလာသည်​။
"ဟင်​သွေး အိပ်​မ​ပျော်​ဘူးလား"
​စောင်​ခေါင်းကြာထဲမှ​ခေါင်း​လေးပြူ ထွက်​ကာ အိပ်​ချင်​သံကြီနဲ့​မေးလာ​သော နှင်းအား
"အိပ်​ပျော်​ပါတယ်​ဟ နိုးချိန်​ရောက်​လာပြီ​လေ ထကြရ​အောင်​"
"ထ​သေးပါဘူး"
"နင်​က ခိုင့်​အသံကြီး ကြားချင်​နေတာလားဟ"
"ဟုတ်​ပါဘူး ညက ကခုန်​ထားလို့​ခြေလက်​တွေ​ညောင်းကိုက်​နေတာကို"
"ငါကပိုဆိုး....အနာကပိုနာကိုက်​ခဲ​နေတာဟ ထ​တော့ "
"နင်​ရေချိုးဦးမှာလား"
"မချိုးပါဘူး​အေး​နေတာကြီးကို နင်​ချိုးမလို့လား"
"မချိုးဘူး​လေ အ​ဖော်​ရတာပ ဟီး"
"ဟီး မ​နေနဲ့ ထ​တော့ ဒီ​နေ့ဘယ်​သွားလဲမသိဘူး ငါ စာလဲမကျက်​ရ​သေးဘူး"
"နင်​ကလဲ အတူတူပဲဟာကို နင်​ကမှကြည့်​ရုံနဲ့ရလွယ်​သေး ငါတို့ဆို ပြဲလန်​နေ​အောင်​အော်​ကျက်​တာ​တောင်​သိပ်​မရချင်​"
"ကြည့်​ရုံနဲ့တင်​တော့ဘယ်​ရမလဲဟယ်​နင်​ကလဲအပိုကို​ပြောလွန်းတယ်​"
​စောင်​တွေကို​ခေါက်​ရင်း နှင်းခြုံအိပ်​နေတဲ့​စောင်​ကိုပါ ဆွဲယူ​ခေါက်​ပေးလိုက်​တာမို့လို့ နှင်းတစ်​ယောက်​မထချင်​လဲ ထလာရသည်​။
မျက်​နှာသစ်​ပြင်​ဆင်​ပြီး တည်းခိုခန်း​ကောင်​တာ​ရှေ့က ခုံ​လေးတွင်​ထိုင်​စောင့်​နေလိုက်​သည်​။ တစ်​ယောက်​ပြီးတစ်​ယောက်​ထွက်​လာကာ လူစုံကြသည်​နှင့်​လည်​ပတ်​ဖို့တိုင်​ပင်​ကြသည်​။
"ဘယ်​သွားရင်​ကောင်းမလဲ"
"အင်း​လေးလား "
"ဆိုင်​ကယ်​ထားဖို့​နေရာရှိပါ့မလား သွား​တော့သွားချင်​တယ်​"
"ရှိမှာ​ပေါ့ဟ အပ်​တဲ့​နေရာရှိတယ်​လေ ဒါမှမဟုတ်​တောင်​ကြီးမြို့ထဲတင်​ပတ်​လည်​ကြမလား ဘုရားတို့ ပန်းခြံတို့​ဈေးတို့"
"အင်း အချိန်​လဲ သိပ်​မရဘူးဆို​တော့ ဒီမြို့ထဲပဲနှံ့​အောင်​လည်​ကြမယ်​လေ မ​နေ့က​တော့ စူဋ္ဌာမုနိ​ရောက်​ပြီးပြီပဲ"
📱📱📱
တိုင်​ပင်​နေကြတုန်း ခိုင့်​ဖုန်းကစူးရှစွာ​အော်​မြည်​လာ​တော့ ခိုင်​ဖုန်းမျက်​နှာပြင်​ကို ကြည့်​လိုက်​တာနဲ့
"ဘုရား​ရေ....တိတ်​တိတ်​နေ​ပေးကြဦး အိမ်​ကဆက်​တာဟ"
"အမ်​"
ခိုင့်​အိမ်​က ဆိုတာနဲ့ တဖွဲ့လုံပါးစပ်​ပိတ်​သွားကြသည်​။ ခိုင်​က တုန်​ယင်​စွာပင်​ကိုင်​လိုက်​သည်​။
"ဟလို အ​မေ"
ဟလိုဆိုပြီး​ရေချိုးခန်းဖက်​ဝင်​ပြေးသွား​တော့သည်​။​ကျော်​ဦးက သူ့ဆံပင်​ကိုတ​ဗျင်း​ဗျင်းကုပ်​ပြီး
"သူ့အ​မေ​တော့ ဘာမှန်းမသိ လှမ်းရစ်​ဥိးမှာမြင်​သေးတယ်​"
​ကျော်​ဦးစကားကို မျိုးသွင်​ကလဲ​ထောက်​ခံသည်​။
"ဟုတ်​တယ်​....သူ့အိမ်​ကသိသွားရင်​တော့ ဂွမ်းပြီ"
"နင်​တို့ကလဲဟာ...ခါတိုင်းလိုပဲအ​ဆောင်​မှာရှိမရှိ ဖုန်းဆက်​တာ​နေမှာပါဟယ်​"
"​အေ့​လေ"
ပြသနာဖြစ်​မှာစိုးတာနဲ့ မာလာ နှင်းဆီတို့ကလဲ​ကြောက်​ကြောက်​ရက်​နဲ့ စကားလွှဲ​ပြောရှာသည်​။​သွေးက​တော့ ဘာမှဝင်​မ​ပြော။​တောင်​ကြီးစ​ရောက်​တည်းက ပါဝါပိတ်​ထားတဲ့ဖုန်းကို မ​နေ့ညက. စစ်​ဆို​သောက​လေးမ​လေးဖုန်းနံပတ်​တောင်းမှ ပြန်​ဖွင့်​ကာ​ပေးပြီးတာနဲ့ သူမနံပတ်​တောင်​အမည်​နဲ့မမှတ်​ထားပဲ သည်​အတိုင်းထားကာ ပြန်​ပိတ်​ထားတာပင်​။​သွေး ဘယ်​ကိုပဲ​ရောက်​ရောက်​အိမ်​ကဖုန်းဆက်​ရိုးထုံးစံဟူ၍မရှိ။​သွေးကလဲ အ​မေအ​ဖေယုံ​လောက်​အောင်​အ​နေသန့်​တဲ့သူမို့လို့ ယုံယုံကြည်​ကြည်​လွှတ်​ပေးထားတာပင်​။
ခဏကြာ​တော့ ခိုင်​ပြာပြာသလဲ မျက်​စိမျက်​နှာပျက်​ကာ ထွက်​လာသည်​။ အားလုံးရဲ့အကြည့်​တွေက ခိုင့်​မျက်​နှာဆီမှာ။
"ငါ ငါ ပြန်​မှဖြစ်​မယ်​"
"ဟင်​ဘာလို့လဲ"
"မနက်​ဖြန်​အိမ်​က လားရှိုးကို လာကြမလို့တဲ့ အာ့ ငါ ရှိ​နေမှရမှာ"
"ဒါဆို ဘယ်​လိုလုပ်​ကြမလဲ"
"မ​နေ့ညကလဲဖုန်း​ခေါ်တာ မကိုင်​မိဘူး အဲ့ဒါ အ​မေကမယုံသင်္ကာဖြစ်​နေတာ​လေ....ခုကဘယ်​မှာလဲတဲ့ ငါလဲ ကျူ ရှင်​သွားမလို့ဆိုပြီးညာလိုက်​တာ...ဟို​လေ ငါ့အတွက်​စိတ်​မပူနဲ့ နင်​တို့ကနဂိုအစီအစဉ်​အတိုင်းလည်​ခဲ့ကြ​နော်​...ငါ့တစ်​ယောက်​တည်းပဲ​လေယာဉ်​နဲ့ပြန်​တော့မယ်​လေဆိပ်​ကိုပဲလိုက်​ပို့​ပေး"
ခိုင်​က​တော့ သူ့​ကြောင့်​နဲ့ ကျန်​သူများကို အ​နှောင့်​အယှက်​မဖြစ်​စေလိုတာနဲ့ သူ့တစ်​ယောက်​သာပြန်​မည်​ဟု​ပြော​နေသည်​။
"အဲ့လို​တော့ဘယ်​ဟုတ်​ပါ့မလဲခိုင်​ရယ်​နင်​တို့အိမ်​ကလာလဲ မာလာနှင်းဆီတို့ကို​မေးဦးမှာပဲ သူတို့အိမ်​ကလဲပါရင်​ပါလာကြမှာ "
"လာ​တော့လဲအတူ ပြန်​တော့လဲအတူ ပြန်​ကြတာ​ပေါ့​နော်​"
"ငါ့အတွက်​နဲ့ နင်​တို့​ရောက်​ရက်​သားနဲ့မလည်​ဖြစ်​ကြမှာစိုးတာပါဟာ"
"ရပါတယ်​နောက်​တစ်​ခေါက်​ပေါ့ "
"အို​ကေ အို​ကေ အခန်းထဲအထုတ်​တွေဝင်​သိမ်းပြီး အခန်းအပ်​လိုက်​ကြစို့ ခုမှအ​စောကြီးရှိ​သေးတာပဲ မနက်​စာကို​နောက်​မှစားကြတာ​ပေါ့"
"ရပ်​စောက်​ရောက်​မှစားကြမယ်​လုပ်​ကြ"
ခိုင်​စိတ်​မ​ကောင်းဖြစ်​နေတာကို မသိကျိုးကျွန်​ပြုကာ ကိုယ့်​အခန်းကိုယ်​ဝင်​ပြီးပစ္စည်း​တွေထုတ်​ပိုးလိုက်​ကြသည်​။
အမြန်​ဆုံးပြင်​ဆင်​ပြီးတာနဲ့ ထွက်​လာကြ​တော့ခိုင့်​မျက်​နှာသိပ်​မ​ကောင်း။
​ယောက်ျား​လေး​တွေလဲ ခိုင့်​အိမ်​ကို ဘယ်​လောက်​ကြောက်​ကြသည်​မသိ။ နှင်းစက်​တွေ တစ်​ဖြန်းဖြန်းအတင်းရိုက်​ခတ်​နေတာ​တောင်​အရှိန်​မ​လျှော့ပဲ အမြန်​နှုန်းနဲ့ ဒုံးပျံကဲ့သို့​မောင်း​နေကြ​တော့ ဝတ်​ထားတဲ့အဝတ်​တွေ​မှာ​တောင်​နှင်းမှုန်​တွေကပ်​ညိ၍ ဖြူ​ဖွေးသွား​လေသည်​။ ချမ်း​အေးလှသည့်​ဖြစ်​ခြင်း။
ဒီလို​မောင်းပုံမျိုးနဲ့ဆို ည​နေမ​စောင်းခင်​လားရှိုး​ရောက်​မည့်​ပုံ။
.......
ဟို​နေ့က ဖုန်းနံပတ်​ယူထားတဲ့ မ နံပတ်​လေးကို​ခေါ်ဖို့ရာတွက်​မဝံမရဲဖြစ်​နေတာမို့ ဖုန်းကိုကိုင်​လိုက်​ချလိုက်​လုပ်​နေမိသည်​။​ခေါ်ပြီးရင်​ကော မက ကိုင်​လာတယ်​ပဲ ဆိုပါစို့။ စစ်​ဘာစကား​ပြောရမည်​နည်း။ တန်​ဆောင်​တိုင်​ပွဲ​တော်​ကြီးလဲ ပြီးသွားခဲ့ပြီ။ လမ်းမကြီးမှာလဲ သိသိသာသာ လူရှင်းကားရှင်းသွားပြီ။ တစ်​ခုပါပဲ။ စစ်​ရင်​ထဲမှာ မရှင်းရသည့်​အပြင်​မ ဆိုတဲ့ မိန်းမတစ်​ဦး ဝင်​ရောက်​ပြီးထုတ်​မရပဲ ကျန်​ရစ်​နေခဲ့တာပင်​။
လိုင်း​ပေါ်တက်​တော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကိုကို ရှိ​နေသည့်​မို့
"​ဝေ့ ဒီချိန်​ကြီးဘာတက်​လုပ်​တာလဲ"
စာတ​ကြောင်းပို့ပြီး​စောင့်​ကြည့်​မ​နေတတ်​တာ စစ်​အကျင့်​။​သွေး ဆို​သော အမည်​ကို ရိုက်​ပြီး ရှာကြည့်​သည်​။ မ​တွေ့။ ဖုန်းနံပတ်​ရိုက်​ပြီး ထပ်​ရှာသည်​။ မ​တွေ့ပါ။
ဘာလဲဟာ....မက အင်​တာနက်​မသုံးပဲ​တော့မ​နေပါဘူး
ခု​ခေတ်​က အမည်​ရင်းကြီးနဲ့ သုံး​နေတဲ့သူ​တွေ တစ်​ရာမှာဆယ်​ယောက်​လောက်​သာပင်​။ အရှုပ်​အရှင်းကင်းပြီး သိက္ခာရှိရှိ အွန်​လိုင်း​ပေါ်​ဗဟုသုတရှာရုံသက်​သက်​သုံးသူများမှာ အမည်​ရင်းနဲ့အ​ကောင့်​ဖွင့်​တတ်​ကြသူများသာ။
ဒါဆို မက အခြားအမည်​နဲ့​ပွေရှုပ်​တတ်​သူ​ပေပဲလား။
"ခ​လေး ဘယ်​ရောက်​သွားပြီလဲ ကိုကို အပြင်​ခဏ​ရောက်​နေလို့ ဖုန်းကိုင်​ရတာပါကွာ"
မ အ​ကောင့်​ရှာ​နေတုန်း ကိုကို့ဆီက စာပြန်​လာ​လေသည်​။
"ရှိပ​တော်​ကိုကို့ကို​ပြောစရာရှိလို့"
"အင်း​ပြော​လေ"
"စစ်​လေ အခုတ​လော တစုံတ​ယောက်​ကို အာရုံထဲက ထုတ်​မရဘူးဖြစ်​နေတယ်​"
ဒဲ့ကြီး​ပြောချလိုက်​တော့ ကိုကို့ဖက်​က​တော်​ရုံစာပြန်​မလာ​တော့။ စစ်​မှာလဲ အ​ကောင်းအဆိုးတိုင်​ပင်​စရာဆိုလို့ ကိုကိုတစ်​ယောက်​တည်းရှိသည်​လေ။ စစ်​နဲ့ ကိုကိုက​ခြောက်​နှစ်​ခုနှစ်​နှစ်​လောက်​ကွာတာဆို​တော့ ခ​လေးနဲ့လူကြီးအတွဲကျလို့ပင်​။
"ဟုတ်​လား​ကောင်​လေးလား​ကောင်​မ​လေးလား"
"​ကောင်​မ​လေးပါ "
"ခ​လေး​လေး ကြိုက်​နေတာလားဟင်​"
အဲ့ဒါပဲ ကြည့်​တော့။ ကိုကိုတို့များ သဝန်​တိုဖို့ရာ​ဝေးစွ။ စစ်​သာအလိုရှိမယ်​ဆို ဘယ်​နှစ်​ယောက်​ထားထားကြည်​ဖြူ မယ့်​ပုံမျိုး။ ကိုကိုနဲ့ စစ်​ဆိုသည်​မှာလဲ မတွဲခင်​ကတည်းက ကိုကိုကစစ်​ကိုအရင်​စိတ်​ဝင်​စား​နေခဲ့တာ။ ခုလိုတွဲလာသည်​အထိ စစ်​က ကိုကို့ကို ချဟ်​လားမချစ်​လားမ​သေချာ​သေး​ပေမယ့်​စစ်​ခံစားချက်​တွေကိုနားလည်​ပေးပြီး​အေကာင်းဆုံးအကြံပြုချက်​တွေကို​ပေးတတ်​တဲ့ ကိုကို့ကို​တော့နားလည်​မှုနဲ့လက်​တွဲထားခြင်းပင်​။ ကိုကိုကချစ်​ဖို့​ကောင်းတဲ့လူတစ်​ယောက်​။ သူ့အိမ်​စီးပွား​ရေး​ကြောင့်​ဒုတိယနှစ်​နိုင်​ငံခြားဘာသာသင်​တက္ကသိုလ်​မှ အပြီးအပိုင်​ထွက်​ထားတဲ့သူ။ မိန်းက​လေး​ပေမယ့်​စစ်​တို့လို အ​ဖေမရှိ​တော့ပြီမို့ မိခင်​နဲ့တကွ အငယ်​လေး​တွေရဲ့ကိစ္စ အဝဝကို တာဝန်​ထမ်းထားရသည်​။ မိန်းမတစ်​ယောက်​လို မ​နေထိုင်​တာကလွဲလို့​ယောက်ျား​လေးဖြစ်​တဲ့ ကိုကိုတစ်​ယောက်​က​တော့ဖြင့်​ယောက်ျားလို​ကော မိန်းမလိုပါ အစစအရာရာအားကိုးအားထားပြုလို့ရတဲ့ တန်​ဖိုးရှိလူသားဖြစ်​လေသည်​။
"ကြိုက်​တယ်​လို့လဲမဟုတ်​ပါဘူး စိတ်​ဝင်​စားမိတာ​တော့အမှန်​ပဲ"
ဟုတ်​သည်​လေ။ ကြိုက်​တယ်​လို့လဲ မဆိုသာ​ပေမယ့်​မြင်​မြင်​ချင်း စိတ်​ဝင်​စားသွားတာ​တော့ အမှန်​အကန်​။
"ဟုတ်​ပါပြီ..ခ​လေး​လေး တကယ်​လို့ ကြိုက်​မယ့်​သူ​တွေ့လာရင်​လဲ ကိုကို့ကိုအားမနာပဲ ပွင့်​ပွင့်​လင်းလင်း​ပြော​နော်​..."
"ဟုတ်​ကဲ့ပါ ကိုကိုရယ်​....ကိုကို့​လောက်​ခင်​တွယ်​ရမယ့်​သူ ခ​လေးဆီမှာ မရှိ​သေးပါဘူး ကိုကိုကအ​ကောင်းဆုံးပါ​နော်​"
"အင်းပါ...အလုပ်​ပြန်​လုပ်​လိုက်​ဦးမယ်​....ညမှ​တွေ့မယ်​နော်​ဘိုင်​"
"ဟုတ်​ကဲ့"
ကိုကို့ကို အားမနာတမ်း ရင်​ဖွင့်​ပြီး​နောက်​စစ်​လဲ ဆံပင်​ညှပ်​သူလာတာနဲ့ အလုပ်​ကိုပြန်​အာရုံစိုက်​လိုက်​ရ​လေသည်​။
....
"မိ​သွေး​ရေ ...​သွေး"
​ဘေလ်​မရှိလို့​တွေ့သမျှ အ​ဆောင်​သူ​တွေဆီက ကူးထားတဲ့ဇာတ်​လမ်း​တွေကို​နေ့မအားညမနားကြည့်​နေရတာ​ကြောင့်​အခန်းပြင်​မထွက်​ဖြစ်​ပဲ အလုပ်​ရှုပ်​နေတာကို​အောက်​ထပ်​က ခိုင့်​အော်​သံ​ကြောင့်​စိတ်​ပျက်​သွားရသည်​။
ခိုင်​က အ​ကြောင်းမရှိပဲနဲ့ကို​အော်​တဲ့သူမဟုတ်​။
"​ဝေ့ ငါ အ​ပေါ်မှာ အိပ်​နေတယ်​"
ဘယ်​မှမ​ခေါ်​အောင်​ကို အိပ်​နေတယ်​ပြောကာမှပဲ မိခိုင်​အသံထပ်​ပေါ်လာသည်​။
"အိပ်​မ​နေနဲ့ ခဏဆင်းလာဦး....မျိုးသွင်​တို့​ရောက်​နေတယ်​"
"​ရောက်​ရောက်​ပေါ့"
"မရဘူး ဆင်းခဲ့ဦးလို့....သူတို့ မုန့်​လိုက်​ကျွေးမယ်​တဲ့ နင့်​ကိုလဲ​ခေါ်တာ "
"ငါ​နေမ​ကောင်းပါဘူးဆိုမှဟာ"
​ခေါင်းစုတ်​ဖွားနဲ့ ထလာရသည်​မို့ စိတ်​ကမကြည်​။ ဘယ်​ကြည်​မတုန်း။​တောင်​ကြီးပြန်​လာတည်းကိုက ည ည​ကောင်း​ကောင်းမှမအိပ်​။ လိုင်းလဲမသုံးဖြစ်​။ အပြင်​လည်​လဲမထွက်​ချင်​။ ထွက်​ပြီဆိုလဲဟိုအ​ကောင်​တွေပါမြို ဆို့ကြ​ပေမယ့်​သူ့အတွက်​ပါ ပိုရှင်းရတာမို့လို့သာ။​တောင်​ကြီးသွားလိုက်​ပြီးဘတ်​ဂျက်​ကစိုးရိမ်​စရာ ထိခိုက်​သွားတာကိုး​လေ။
ခုလဲ ဘယ်​လိုမှပင်​မလိုက်​ပါဘူးလို့ ငြင်းဆို​နေပါ​သော်​ငြားလဲ မြို့အဝင်​က ရန်​တိုင်း​အောင်​ဘုရားကို​တော့ပါလာရ​ချေပြီ။
"​သွေး ပုံလာရိုက်​ပေး​လေ"
"နင်​တို့ပဲရိုက်​ကြ ငါ့ပုံကိုလဲကြည့်​ဦး ဂါထွက်​နေတဲ့ဟာကို"
​အေ့​လေ။​ကောင်​လေး​တွေနဲ့တကွ ဟိုသုံး​ကောင်​က မျက်​နှာပြင်​မိတ်​ကပ်​တွေတင်​ထားလိုက်​ကြတာများပျံလန်​လို့။ ခုမှအိပ်​ယာထပြီးမျက်​နှာသစ်​ကမန်းကတမ်းထ​ပြေးလာတဲ့​သွေးရဲ့မျက်​နှာ​တော်​ကား သိသိသာသာ ဂါထွက်​နေတာပင်​။
"လာပါ နင်​ကလဲ အပြန်​မာလာဟင်း​ကျွေးမယ်​ပြောတယ့​နော်​ငမျိုး"
"​အေ့​ကျွေးမှာ​လေ..."
နှင်းစကားကို မျိုးသွင်​က​ထောက်​ခံ​နေတာကိုမြင်​တော့​ဒေါသကအလိုလိုထွက်​။ အဲ့​လောက်​ငတ်​ကြသလားလို့။
​သွေး အိပ်​နေတဲ့အချိန်​လာနှိုးတဲ့သူရှိရင်​မတရားအမြင်​ကပ်​တတ်​တာပင့။ အိမ်​က​မေ​မေကလွဲရင်​ပ။ အ​မေနဲ့​တောင်​သိပ်​တည့်​တာမဟုတ်​ဘူး။
"မာလာဟင်းများမစားပါဘူး အ​ဖေက​ပြောတယ်​အစပ်​သိပ်​မစားနဲ့တဲ့"
"အမ​လေး သူစားလို့ဝမှ တခါမှအ​ရေးမလုပ်​တဲ့သူ့အ​ဖေပါဆွဲထည့်​လာတယ်​မိ​သွေးတို့​တော့တကယ်​စံပဲ"
"ငမျိုး တကယ်​ဟ ငါ့​ဘေလ်​တ​ထောင်​လောက်​ပေးပါလား ငါ​လေ လိုင်းမသုံရ​တော့ ရူးချင်​သလို​ကြောင်​ချင်​သလိုဖြစ်​နေပြီ"
"​အေ့ပါ ငါ့ထဲမနက်​ကသုံး​ထောင်​ထည့်​ထားတယ့ တ​ထောင့်​ငါးရာ​ပေးမယ်​"
"နှာ​ခေါင်းကိစ္စ မပါလာနဲ့ ငါကတ​ထောင်​ပဲ​ပြောတာ ပိုမယူဘူး"
"ငါက နင်​ပိုသုံးရ​အောင်​ပါဟယ်​"
"မလိုပါဘူး မ​ပေးချင်​မ​ပေးနဲ့"
"ခုပဲ​ပေးပါ့မယ်​ဟာ...နင်​ကလဲ စိတ်​ကတစ်​ဆစ်​"
​အေ့​လေ။
​ယောက်ျားဆိုတာများ သူငယ်​ချင်းဆိုလဲ သိပ်​ယုံရတာမဟုတ်​ဖူး။ နည်းနည်းအရာ​လေး​ပေးလိုက်​မိတာနဲ့​ရောင့်​တက်​လာ​တော့တာ။ မျိုးသွင်​ကပထမနှစ်​တည်းက​သွေးကိုကြိုက်​နေခဲ့တဲ့သူ။​သွေးကလဲမျိုးသွင်​မ​ပြောနဲ့ ဘယ်​ကောင်​လေးကိုမှစိတ်​ထဲမထည့်​တဲ့သူ။ မျိုးသွင်​လိုသူငယ်​ချင်းလိုခင်​တဲ့သူကပိုဆိုး​ပေါ့။ သူငယ်​ချင်းဆိုပြီး အဆင့်​ကျော်​လာလို့က​တော့ တွန်းထုတ်​လိုက်​မှာ။
ဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​ခု​တော့ခပ်​တည်​တည်​ပင်​ဘေလ်​တ​ထောင်​ပိုင်​လိုက်​ရပြီ။ ဒါလဲသိပ်​မကြာခင်​အဲ့​ကောင်​ကိုပြန်​ပေးရမှာပဲ​လေ။​သွေးကိုယ်​၌ကိုက ဘယ်​ယောက်ျားသားဆီမှ အလကားဘယ်​အရာမှမလိုချင်​သော​ကြောင့်​ပင့။
ညကျရင်​တော့ ဇာတ်​လမ်းကုန်​သ​လောက်​နီးနီးရှိပြီမို့ လိုင်းသုံးဖို့​တော့ အဆင်​ပြေပြီ​လေ။
....
"စစ်​ရေ ဖုန်းလာ​နေတယ်​"
စစ်​ဆိုင်​ပိတ်​နေတုန်း အိမ်​ထဲမှ မမ​ခေါ်တာမို့ မြန်​မြန်​ဆန်​ဆန်​သိမ်းလိုက်​ရသည်​။ ကိုကို​ခေါ်တာဆိုရင်​တော့ ဂွမ်းပါပြီ။
အလျင်​အမြန်​ပြေးကိုင်​တော့
"ဟလို"
"စစ်​လား မနွယ်​ပါ"
ငင့်​။​ပြေးရကျိုး မနပ်​လိုက်​လေ။ ဟိုဖက်​ဘော်​ဒါ​ဆောင်​က ဂိုက်​ဆရာမကိုး။
"ဟုတ်​မနွယ်​စစ်​ပါ"
"အစ်​မကို​ဘေလ်​ငါး​ထောင်​လောက်​လို့ လွှဲ​ပေးလို့ရမလား"
'ရတယ်​အမ်​ပီတီလား တယ်​လီ​နောလား"
"အမ်​ပီတီပဲ "
"ဟုတ်​"
"နံပတ်​ပဲ ရိုက်​ပို့​ပေး​နော်​အစ်​မသူငယ်​ချင်းအတွက်​မို့လို့​လေ"
"Viber က​နေပို့လိုက်​မယ်​ဟုတ်​"
"အင်း အစ်​မအတွက်​သုံး​ထောင်​က တခါတည်းလွှဲ​ပေး​နော်​မနက်​ကျမှ လာ​ပေး​တော့မယ်​ခုကမိုးချုပ်​ပြီမို့"
"ရပါတယ်​အစ်​မရဲ့"
"​ကျေးဇူးပဲ​နော်​စာသင်​လိုက်​ဦးမယ်​"
ချသွားပြီ။ စစ်​တို့​ဘေလ်​ရောင်းသူမှာလဲ ခုလိုပဲအမြဲအ​ကြွေးကျ​နေရင်​တော့မလွယ်​။ ကုမ္ပဏီ ကကဒ်​တွေလာပို့ရင်​တော့ တန်းပြီးလက်​ငင်းရှင်းရတာကို။ တဆင့်​ရောင်းမှ​ကြွေးတဲ့လား။
"ဘယ်​သူဆက်​တာလဲ စစ်​"
"ဟိုဖက်​အ​ဆောင်​က မနွယ်​ပါ မမရဲ့​ဘေလ်​ထည့်​ခိုင်းတာ"
"ဪ အ​ပေါ်တက်​တော့​လေ မမ အိမ်​တံခါးပိတ်​တော့မှာ"
"ဟုတ်​အ​မေအိပ်​သွားပြီလား"
"အင်း"
"ဒါဆိုစစ်​သွားပီ​နော်​"
အ​ပေါ်ထပ်​တက်​ပြီး အိပ်​ယာမဝင်​ခင်​ဘေလ်​အရင်​လွှဲလိုက်​သည်​။ ပြီးစားပွဲ​ပေါ်က ငါး​ထောင်​တန်​ကဒ်​ကိုခဲခြစ်​ပြီး viber က​နေပို့​ပေးလိုက်​သည်​။
ရုတ်​တရက်​ဖုန်းနံပတ်​တစ်​ခုနဲ့ viber အ​ကောင့်​တစ်​ခုတိုးလာ​တော့ကြည့်​မိစဉ်​
"ဟင်​မ ပါလား"
Super Girl ဆိုတဲ့ အမည်​နဲ့အတူ အနက်​ရောင်​ဂျာကင်​နဲ့ တပိုင်းပုံ​လေး ရိုက်​တင်​ထားတဲ့ပုံကို ss ရိုက်​ကာ သိမ်းထားလိုက်​သည်​။
"Hi မ "
Online တန်းပြလာ​တော့ တ​လောကလုံးမှာ စစ်​လောက်​ပျော်​တဲ့သူရှိမယ်​မထင်​တော့။
"Who" ဆိုပါလား...အင်း​လေ မက ဘယ်​သိမတုန်း...စစ်​က စစ်​ပုံမှမတင်​ထားတာ။ တင်​ထားရင်​တောင်​မှ မ စစ်​ကိုမှတ်​မိမှာမဟုတ်​လောက်​။
"​တောင်​ကြီးမှာ မရဲ့​ဘောင်းဘီကို ညှပ်​ပေးလိုက်​တဲ့ သူ​လေ"
​ပြောသာ​ပြောရတာ။ သူမှတ်​မိ​အောင်​လို့။​တော်​နေကြာ သူတန်​ဖိုးထားရတဲ့အရာကိုအတင်းညှပ်​ပေးတဲ့သူဆိုပြီးတန်းဘ​လော့သွားမှ ဒုက္ခ​ရောက်​ကိန်း။
"စစ်​လား"
ဟယ်​တော်​။ စစ်​လားတဲ့....မ မှတ်​မိတယ်​ဟ။
ပုံမှန်​ဆိုထခုန်​မိမှာ။ ခု​တော့အိပ်​ယာ​ပေါ်​ရောက်​ပြီး​နေတဲ့အ​မေ့ကို​ကြောက်​လို့​ပေါ့။ မဟုတ်​ရင်​.....။
....
ပုံပိုင်​ရှင်​အား​လေးစားစွာ​ကျေးဇူးတင်​ပါ​ကြောင်း😘
Next