ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

21

စစ်​နဲ့ချစ်​သူဖြစ်​ပြီးကာမှ​သွေးရဲ့စီးပွား​ရေးက ပိုပြီး​ချောင်​လည်​လာသလို။ ခုဆို ဆွဲကြိုး​လေးလဲ ပြန်​ရွေးနိုင်​ပြီ။​မေမြို့ပန်းကအရင်းလဲမလို။ ပျိုးကြဲ အပင်​ခွဲစိုက်​ပြီး အရွက်​က​လေး​တွေပိုးကျတာမြင်​မှ​ဆေးထဖြန်း ပွင့်​လာရင်​ရောင်းလိုက်​ရုံ။ နှင်းဆီလိုတယုတယစိုက်​ပြီး​ရေသွင်း​ပေးစရာလဲမလို။ ခုဆို​သွေးဆီမှာစုထားတဲ့ပိုက်​ဆံ​တွေလဲ အ​တော်​အတန်​စုမိ​နေပြီ​လေ။​မေမြို့ပန်း​ရောင်းသမျှက​သွေးလက်​ထဲမှာပဲကိုး။ ဒီပန်းလုပ်​ပြီးနှင်းဆီဖက်​ခြေဦးမလှည့်​ဝင်​နိုင်​တော့။ အ​မေနဲ့အ​ဖေပဲအမြဲဝင်​နေရသည်​။ အ​ဖေလဲပိုက်​ဆံအဆင်​ပြေလာလို့လားမသိ။ အရင်​လိုဆူပူ​သောင်းကျန်းခြင်းမရှိသ​လောက်​ကိုရှားလာ​လေ​တော့ တစ်​မိသားစုလုံးစိတ်​အေးချမ်းရသည်​။ ကိုဟိန်းလဲအိမ်​ကပ်​လာသည်​။
"မ​သွေး....​ဋ္ဌေး ကို မြို့ထဲမုန့်​လိုက်​ကျွေးပါလား"
နားနား​နေ​နေ အိမ်​သို့ပန်းသယ်​လာပြီး စည်းကာမှ​ကျောင်းပိတ်​ရက်​နား​နေတဲ့အစားသူရဲ​လေး​ဋ္ဌေးကအပူကပ်​လာသည်​။
ဟုတ်​တာ​ပေါ့။​နေ့တိုင်း​ကျောင်းသွား​ကျောင်းပြန်​အိမ်​ကချက်​ကျွေးတာစားပြီးမုန့်​ကိုလဲဖြစ်​ဖြစ်​မြောက်​မြောက်​ဝယ်​မစားရ​သော​ကြောင့်​အစားပုပ်​တတ်​တဲ့​ဋ္ဌေးတစ်​ယောက်​မုန့်​စားချင်​နေသည်​မှာအဆန်းမဟုတ်​။
"ငြိမ်း​ကော ငြိမ်းကဘယ်​သွားလဲ"
"ကိုငြိမ်းက နှင်းဆီခြံမှာ...​သေတ္တာသွားရိုက်​တယ်​အ​ဖေနဲ့"
"​နေ့လယ်​ကျမှ သွား​လေ...ငါ
က ပန်းစည်းပြီးတာနဲ့ နှင်းဆီခူးရဦးမှာ....ငြိမ်းနဲ့သွား...ငြိမ်းလဲစားချင်​နေမှာ​ပေါ့"
"ဟီး....ဟုတ်​.မ​သွေး....ဘယ်​သူနဲ့သွားသွား​ဋ္ဌေး​တော့စားရရင်​ပြီးတာပဲ "
"​နေ့လယ်​စာအတွက်​ထမင်းဟင်းကြည့်​လိုက်​ဦး .... မရှိရင်​ချက်​ထား....ငါ မကြည့်​အားလို့"
"ကြည့်​ပြီးပြီ....ချက်​ဖို့မလိုဘူး ဒါနဲ့မမစစ်​နဲ့စကား​ပြောဖြစ်​သေးလား"
ခဏတဖြုတ်​ရောက်​လာတဲ့ စစ်​ကို​သွေးအိမ်​ကလူ​တွေခုထိမ​မေ့​သေး။ တမင်​တကာ​ကော တိုက်​ဆိုင်​တာ​ကော​ပေါင်းပြီး​သွေးကို​မေး​နေကျ။
"​ပြောဖြစ်​တယ်​..."
"မမစစ်​တို့ကသူ​ဋ္ဌေးလား မ​သွေး....မမစစ်​ခြေလက်​က​လေး​တွေနုဖတ်​နေတာပဲ....ဘာမှမလုပ်​ရဘူး​နေမှာ"
"ချမ်းသာတယ်​ဆိုလဲမဟုတ်​ပါဘူး...စစ်​တို့ကဆံပင်​ညှပ်​ဆိုင်​လေ....တိုက်​နဲ့ကားနဲ့​ပေါ့....သိပ်​အချမ်းသာကြီးမဟုတ်​ဖူးပ"
"​ဋ္ဌေးတို့က တိုက်​လဲမဟုတ်​ကားလဲမရှိ အဆိုးဆုံးအိမ်​တောင်​မပိုင်​တော့ ဆင်းရဲတယ်​ပြောရမယ်​နော်​"
ရင်​ထဲထိလှသည့်​ဖြစ်​ခြင်း။​ဋ္ဌေး​တောင်​တွေးတတ်​လာပြီပဲ။ ပန်းစည်းတဲ့နှီးစ​လေးကိုဟိုဘက်​ချိုးလိုက်​သည်​ဖက်​ချိုးလိုက်​နဲ့ ခဏကပြုံး​နေသ​လောက်​ခုစကား​ပြောကာမှ မှိုင်​ကျသွားသလို။
"အိမ်​မပိုင်​ရ​သေး​ပေမယ့်​တို့​တွေအငတ်​နေရတာလဲမဟုတ်​တာကို.....တကယ်​ပြောရရင်​တို့မဆင်း​ရဲ​သေးဘူး....တစ်​ချို့ရန်​ကုန်​မန်း​လေး​တွေမှာ​နေတဲ့သူ​တွေရှိတယ်​....အိမ်​လဲမရှိဘူး ...အလုပ်​လဲမရှိတရက်​ရှိတရက်​...တို့​တွေဝယ်​စားသလိုဆန်​တောင်​အိတ်​လိုက်​ဝယ်​စားနိုင်​တာမဟုတ်​ဖူး....​နေ့စားခထုတ်​ပြီးမှအိမ်​ပြန်​ဆန်​လေးသုံး​လေးလုံးဝယ်​ပြီးပြန်​မှချက်​စားရတာ....တို့ကျ​တော့​လောပန်​နဲ့​ပေါင်းပြီးလုပ်​တယ်​လောပန်​ခြံမှာ​နေတယ်​....အခု​မေမြို့ပန်းနဲ့ခရမ်းချဉ်​က တို့အပိုင်​ပဲ​လေ....ပိုက်​ဆံဝင်​ရင်​လောပန်​နဲ့ခွဲစရာမလိုဘူး...အိမ်​ဆိုတာလဲသူတို့အတွက်​ပို​နေတာမို့လို့​နေချင်​သ​လောက်​နေလို့ရတယ်​...​ဋ္ဌေးတို့ငြိမ်းတို့ကြီးလာတဲ့အခါအလုပ်​လုပ်​ပြီးစုကြရင်​အိမ်​တလုံးခြံတကွက်​တော့ပိုင်​ရမှာ​ပေါ့....သိတဲ့အတိုင်းအ​ဖေကအလုပ်​မှစိတ်​မဝင်​စားတာကို...အ​မေပဲလုပ်​နေရတာ...."
"ဒါဆို​ဋ္ဌေးတို့ကြီးလာလို့အလုပ်​လုပ်​ပြီးမှအိမ်​ပိုင်​မှာ​ပေါ့...ကိုဟိန်းနဲ့မ​သွေးနဲ့က​ကော"
​ပေါက်​ပေါက်​ရှာရှာ....စကားနှိုက်​တတ်​ပုံ။
"​ရော်​ကိုဟိန်းတို့မ​သွေးတို့က ခု​လော​လောဆယ်​စားဖို့ နဲ့​ဋ္ဌေးတို့နှစ်​ယောက်​ကို​ကျောင်းထား​ပေးဖို့လုပ်​နေကြတယ်​လေကွာ...မပူပါနဲ့ ... ပိုင်​မှာ​ပေါ့...ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​ဆင်းရဲတယ်​ဆိုပြီးမ​တွေးရဘူး...လုပ်​တိုင်းဖြစ်​နေတဲ့​ခေတ်​ကြီးမှာကြိုးစားပြီးအလုပ်​လုပ်​နေဖို့ပဲအ​ရေးကြီးတယ်​"
"ဟုတ်​တယ်​နော်​...တစ်​နေ့တစ်​နေ့ခြံထွက်​တွေမစားပဲ​ဈေးကဝယ်​ပြီးစား​နေရရင်​လဲ တစ်​နေ့ဆို​ဈေးဖိုးက ငါး​ထောင်​လောက်​ထွက်​မှာ"
"အင်းဆို...ဒါ​ကြောင့်​ကျန်းမာ​ရေးအတွက်​လဲ​ကောင်းတဲ့အသီူးအရွက်​တွေ​နေ့တိုင်းချက်​နေရတာပ"
"​ဟော...ဒါဖြင့်​မ​နေ့ကပဲဝက်​သားဝယ်​ကျွေးမယ်​လို့မ​သွေး​ပြောထားတာ​လေ...မစားရ​တော့ဘူးလားဟင်​"
"ဟယ်​ကွာ...စားရမှာ​ပေါ့...ကဲကဲ...အဝတ်​လျှော်​မှာဖြင့်​သွား​လျှော်​ထား"
"ဟုတ်​ကတိ​နော်​.."
"အယ်​ဒိက​လေးက​တော့"
ပန်းကိုင်​ထားတဲ့​သွေးလက်​သန်းကို အတင်းချိတ်​ပြီး ထွက်​ပြေးသွား​တော့​လေသည့်​ဋ္ဌေး​ကျောပြင်​အားကြည့်​ရင်း​သွေးပြုံးလိုက်​သည်​။
ဒီ​နေ့ နှင်းဆီ​တွေခူးရမှာများသည်​။​ဖောက်​သည်​ကလဲ ခြံထဲထိသုံးနာရီဆိုလာယူ​တော့မှာမို့​မေမြို့ပန်းကိုခပ်​မြန်​မြန်​လုပ်​ပြီး နှင်းဆ်ိ​ပြေးခူး​ပေးရဦးမည်​။
အိမ်​မှာ​နေပြီးအိမ်​အလုပ်​လုပ်​နေရ​သော​ကြောင့်​အပြင်​ထွက်​ပြီးလည်​ပတ်​ဖို့ဆိုတာ​သွေးအတွက်​အချိန်​မရှိသ​လောက်​ကိုရှားပါး​နေ​လေ​တော့သည်​။ ညဆိုလဲ စစ်​နဲ့ခဏပဲ​ပြောရ။ စစ်​ကလဲအရင်​လိုပဲပြန်​ချူ ချာ​နေ​ရော။ အမြဲအား​ဆေးသွင်းနဲ့ မ​နေ့ကလဲ ဘာဖြစ်​သည်​မသိ။
" မ စစ်​ဒီညနားဦးမယ်​နော်​မနက်​ကျ စစ်​ဖုန်းဆက်​မယ်​သိလား ခု​တော့အ​ကောင့်ဖျက်​ဦးမယ်​"
အဲ့စာပို့ပြီးအ​ကောင့်​ပျောက်​သွား​တော့တာပဲ။​သွေးကလဲ ဘာ​ကြောင့်​ဆိုတာလဲမ​မေးမိ။
မနက်​ဖုန်းဆက်​လာ​တော့လဲခါတိုင်းလိုပဲ ပုံမှန်​စကား​ပြောဖြစ်​ကြသည်​။ fbက​နေစာမပို့​တော့တာကလွဲရင်​ပေါ့။
စစ်​နဲ့​သွေး ချစ်​သူ​တွေဖြစ်​နေကြပြီဆို​ပေမယ့်​တစ်​ယောက်​အ​ကြောင်းတစ်​ယောက်​ဘာမှသိပ်​ပြီး​မေးမ​နေကြပါ။ တစ်​ယောက်​ကစိတ်​လိုလက်ရ​ပြောပြမှ တစ်​ယောက်​ကငြိမ်​ပြီးလိုက်​နား​ထောင်​တတ်​တာမျိုး။ အခက်​အခဲရှိရင်​လဲနည်းနည်းသာ​ပြောပြပြီး​ပြေရာ​ပြေ​ကြောင်းစကားလွှဲတတ်​ကြ​သေးတာ။
​ဟော...
သံစဉ်ေ​လး​တွေငြိမ့်​ငြိမ့်​လေးထွက်​ပေါ်လာတာနဲ့ စစ်​ဖုန်း​ခေါ်လာ​လေပြီ။ လက်​မှာ​ပေ​နေတဲ့ ပန်းမြစ်​က​မြေကြီး​တွေကိုဝတ်​ထားတဲ့ထမီမှာ သုတ်​ရင်းဖုန်းအ​ပြေးအလွှားကိုင်​ရသည်​။
"စစ်​..."
"ဟုတ်​မ ... ဘာ​တွေလုပ်​နေတုန်း..စစ်​တော့ ခုမှကားဂိတ်​ကပြန်​ရောက်​တာ"
"ခါတိုင်းလိုပဲပစ္စည်းသွားယူတာလား ..."
"မဟုတ်​ဖူး မ ... ဧည့်​သည်လာလို့သွားကြိုပြီးတည်းခိုခန်းချထား​ပေးခဲ့တာ"
"ဪ ဧည့်​သည်​လား....."
ဘယ်​သူလဲလို့​တော့​သွေးသိချင်​မိသား။ သို့​သော်​မ​မေးဖြစ်​တော့။ စစ်​က​ပြောချင်​ရင်​စတည်းက​ပြောထားနှင့်​မှာ​ပေါ့။ ခု​တော့မသိ​စေချင်​လို့ပဲဖြစ်​မည်​။
"မ...သီတင်းကျွတ်​တော့မယ်​နော်​...."
"အင်း...ဖိန်းနွဲ​နေ့လပြည့်​လေ...ဘာဖြစ်​လို့လဲလာမို့လား"
ဖုန်းထဲမှ​နေပြီး စစ်​ရဲ့တိုးသက်​သက်​ရယ်​သံ​လေးကြားလိုက်​ရသည်​။
"လာမယ်​လေ..မကိုလာ​တောင်း​တော့မယ်​....မ စစ်​တို့ချစ်​သူဖြစ်​တာ စက္ကန့်​နဲ့တွက်​ကြည့်​ရင်​အကြာကြီးရှိ​နေပြီ​နော်​.စစ်​တို့လူကြီး​တွေကိုဖွင့်​ပြောကြရင်​ကောင်းမ​လား"
လူကြီး​တွေကို.....ဆိုပြီး​သွေးပါးစပ်​ကရွရွ​လေး လိုက်​ရွတ်​ကြည့်​မိသည်​နှင့်​တပြိုင်​နက်​ကြက်​သီး​မွှေးညှင်း​တွေ​ထောင်​ထလာရ​တော့သည်​။
မဖြစ်​ဘူး....ဘယ်​နည်းနဲ့မှမဖြစ်​ချေ။မိန်းမချင်းကြိုက်​နေတယ်​ဆိုတာ အ​ဖေသိရင်​အိမ်​ပေါ်ကဆင်းရမယ့်​ကိန်း။ ပြီး​တော့ လူ​တွေ​ကော..ဘာ​ပြောကြမလဲ။ မဖြစ်​သေး​ချေ။
"​ဟေး...မ...ဘာမှမ​ပြော​တော့ဘူးလား....ဘာလဲ...လန့်​သွားတာလားဟင်​"
​သွေးဖက်​က တုန့်​ပြန်​မှုမရှိ​လေ​တော့ စစ်​ကထပ်​ပြောလာပြန်​သည်​။
"မ....​ကြောက်​နေတာလားဟင်​....မ မကြိုက်​ရင်​စစ်​မ​ပြော​တော့ဘူး​လေ...စစ်​ကစတာပါ​နော်​.....မက​လေး....စိတ်​မပူနဲ့​နော်​...မဖက်​ကအဆင်​ပြေမှဖွင့်​ပြောကြမယ်​လေ"
ဒီလို​တော့လဲ စစ်​ကနားလည်​ပေးတတ်​ရှာသား။ ချစ်​သူဖြစ်​တဲ့တစ်​လျှောက်​စစ်​က​တော့​သွေးစိတ်​ကောက်​လဲသူ​ချော့ .. သူစိတ်​ကောက်​လဲသူ့ဟာသူရှာကြံ​ပြေ​နေရတာပင်​။ ခုလဲသူ့စကားနဲ့သူပြန်​ချေပ​နေရသည်​။
"အဲ့လိုမဟုတ်​ပါဘူး ဒါမဲ့ စစ်​ကခုလိုကြီးချက်​ချင်းလာ​ပြော​တော့ မ​ကြောက်​မိသွားတယ်​....စစ်​ကိုသာချစ်​လို့လက်​ခံခဲ့ရုံတင်​....ကျန်​တာ​တွေအတွက်​မ ဘာမှမစဉ်းစားရ​သေးဘူး"
တစ်​ဖက်​ကစစ်​တော့ဘယ်​လို​နေမည်​မသိ။​သွေးစိတ်​ထဲရှိရာကိုသာ​ပြောချင်​နေသည်​။ တကယ်​လဲစစ်​ကိုချစ်​လို့ချစ်​တယ်​ပြောခဲ့ရုံကလွဲပြီ အနာဂတ်​အတွက်​လက်​တွဲဖို့ဆိုတာကို စိတ်​ကူးလဲမယဉ်​ခဲ့....ယဉ်​လဲမယဉ်​ရဲ....ဘဝ​တွေကခက်​ခဲလှသည်​လေ။
"စစ်​...မကို စိတ်​ဆိုးသွားတာလားဟင်​"
စစ်​ဖက်​က ဘာမှပြန်​မ​ပြောလာ​သော​ကြောင့်​မေးလိုက်​ခြင်းပင်​။
"ဒါ...စိတ်​ဆိုးစရာမှ မဟုတ်​ပဲ မ...ဖြစ်​တတ်​ပါတယ်​...မကို စစ်​က နားလည်​ပြီးသား..မ မကြိုက်​ရင်​စစ်​အဲ့လိုမ​ပြော​တော့ဘူး​နော်​.. . "
"မဟုတ်​ဖူး...​ပြောလို့ရတယ်​...ခုကရုတ်​တရက်​မို့လို့...မလဲ စစ်​ရဲ့လက်​ကိုကိုင်​ဆွဲပြီး ဒါ မရဲ့ချစ်​သူလို့ ချပြချင်​တာ​ပေါ...ဒါ​ပေမယ့်​မတို့​တွေမိန်းက​လေးချင်းဖြစ်​နေတယ်​...စစ်​က​တွေးမှာ​ပေါ့...ချမပြရဲရင်​ဘာလို့မိန်းမတ​ယောက်​ကိုကြိုက်​နေလဲလို့...
မရဲ့ ရလာတဲ့ဘဝ​လေးမှာ ဘယ်​အရာမှမပိုင်​ရ​ပေမယ့်​ဘာတစ်​ခုမှစိတ်​တိုင်းမကျခဲ့​ပေမဲ့ မ နှလုံးသားက တစ်​သက်​စာချစ်​မြတ်​နိုးမယ့်​သူကို​တော့ မ သ​ဘောကျ​ရွေးချယ်​ချင်​တယ်​...စစ်​ဟာ မိန်းမတ​ယောက်​ဖြစ်​နေခဲ့လို့ဆိုပြီး မ မ​ရွေးခဲ့စဉ်​ကလဲ တခြားဘာမှစိတ်​မဝင်​စားခဲ့ဘူး...မ တကယ်​ချစ်​တာ စစ်​ကိုပဲလို့ဆုံးဖြတ်​လိုက်​မှအဲ့ဒီမိန်းမတစ်​ယောက်​ပါလားဆိုတဲ့အ​တွေး​တွေ​ဖျောက်​ဖျက်​ပစ်​လိုက်​တာ...မက မိန်းမ​တွေတိုင်း​တော့မကြိုက်​ပါဘူး...မ ချစ်​ရသူ စစ်​ကမိန်းမဖြစ်​နေခဲ့ရုံကလွဲလို့​ပေါ့..."
ပုံမှန်​ဆို​သွေးစကား​တွေနား​ထောင်​ကောင်း​အောင်​...တစ်​ခါတည်းပစ်​ကြွေ​လောက်​အောင်​စကား​ပြောတတ်​ပေမဲ့ ဒီတသ်​ကြိမ်​ပြောရတဲ့အခါမှ​တော့ အဆင်​မ​ပြေ။ ဘာ​တွေ​ပြော​နေမိမှန်းလဲမသိ...လိုရင်းလဲမ​ရောက်​။
"မ စစ်​တစ်​ခု​မေးမယ်​...မ စိတ်​မဆိုးရဘူး​နော်​"
"စစ်​ကမကိုစိတ်​ဆိုး​စေတဲ့စကားမ​ပြောဘူးဆိုတာမ ယုံတယ်​ပြောပါ​မေးပါ"
"စစ်​နဲ့မတို့ အနာဂတ်​မှာလက်​တွဲရနိုင်​လား...စစ်​က​တော့ မနဲ့သာရင်​ဘာမဆိုရင်​ဆိုင်​ရဲတယ်​နော်​....မလက်​ကိုသာ တွဲထားရမယ်​ဆိုရင်​အိမ်​ကိုလဲမ​ကြောက်​ဘူး.....စစ်​က မ ဖြစ်​စေချင်​တဲ့အတိုင်းလုပ်​ပေးမှာ မကိုပဲချစ်​မှာ မကိုချစ်​တဲ့စိတ်​တစ်​ခုတည်းနဲ့စစ်​ဘဝကိုရည်​မှန်းချက်​ကြီးကြီးနဲ့ဖြတ်​ကျော်​မယ်​"
စစ်​စကားက​တော့​သွေးရင်​တွေကိုတဒိတ်​ဒိတ်​အခုန်​မြန်​အောင်​လုပ်​နိုင်​စွမ်းရှိလှသည်​။ အံ့သြစရာ​ကောင်း​လောက်​အောင်​ကောင်​မ​လေး​သေး​သေးက​သွေးကိုမတအား​တွေချစ်​နေပါ​ရော့လား..
"မဖက်​က​ကော စစ်​နဲ့ပတ်​သက်​ပြီး ဘယ်​လို​တွေးထားလဲ"
"မဖက်​က....အင်း...မက​တော့ ခုလိုအ​ခြေအ​နေမျိုးနဲ့​တော့ စစ်​ကိုချမပြရဲ​သေးဘူး မ လိုချင်​တဲ့ဘဝ​ရောက်​မှစစ်​ကိုချပြရဲမယ်​"
"ဘယ်​လိုမျိုးလဲ မ....မ ရဲ့ လိုချင်​တဲ့ဘဝဆိုတာဘယ်​လိုမျိုးလဲ"
"အခုလက်​ရှိ မမှာဘဝအာမခံချက်​မရှိ​သေးဘူး မ အလုပ်​တစ်​ခုလိုချင်​တယ်​ကွာ....မ​ခြေ​ထောက်​ပေါ် မ ရပ်​ချင်​တယ်​...မဘဝကိုမ ပိုင်​ချင်​တယ်​...မ ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​ရပ်​တည်​နိုင်​မှစစ်​ကိုမ ဘဝထဲ​ခေါ်သွင်းမယ်​မ ပတ်​ဝန်းကျင်​မှာချပြမယ်​...အဲ့ကျရင်​မိဘတားလဲမ ကိုယ်​ပိုင်​ဘဝမို့လို့မကသတ္တိရှိ​နေမှာ...စစ်​က​ကော အဲ့အချိန်​ထိ မကိုခုလိုချစ်​ပေးနိုင်​မလား"
"ဟာ...မရယ်​...ဘယ်​လို​ပြောလိုက်​တာလဲ...ချစ်​တာ​ပေါ့...စစ်​ကမကိုအရမ်းချစ်​တာ​ပေါ့...စစ်​ဆိုတာမကိုချစ်​ဖို့အတွက်​မွေးဖွားလာတာပဲဖြစ်​စေရမယ်​"
"ယုံပါတယ်​...မလဲဘဝမှာချစ်​ဖူးတာဆိုလို့စစ်​ပဲရှိပါတယ်​...မက ရည်းစားအများကြီးမထားချင်​ဘူး...တစ်​ယောက်​တည်းကိုပဲယုံယုံကြည်​ကြည်​နဲ့သိပ်​ချစ်​ချင်​တာ"
"ဟုတ်​မ စစ်​သိပါတယ်​..စစ်​ကသာမကိုပထမ​နေရာမ​ပေးနိုင်​ခဲ့ဘူး"
"စိတ်​မ​ကောင်းဖြစ်​မ​နေနဲ့ မက စစ်​ဆီအလာ​နောက်​ကျခဲ့တာပါကွယ်​....ပထမရည်းစားဦးမဟုတ်​ပေမယ့်​စစ်​ရဲ့အချစ်​ဦးကမပဲ​လေ....စစ်​လုပ်​ရမှာကမကိုယုံကြည်​စွာနဲ့မ ရပ်​တည်​နိုင်​မယ့်​နေ့ကိုချစ်​ပြီး​စောင့်​နေရုံပဲ သိလား"
"ဟုတ်​ကဲ့ မ ... စစ်​မကိုပဲချစ်​ပြီး​စောင့်​နေပါမယ်​..တကာ်​ပြောရရင်​စစ်​ကမကိုတင့်​တောင်​တင့်​တယ်​ထားနိုင်​တယ်​မကိုလဲအလုပ်​မလုပ်​စေချင်​ဘူး..မြို့ထဲမှာ အ​ဖေပိုင်​တဲ့အ​မွေဆိုင်​ခြံက​လေးရှ်​တယ်​အဲ့ဒါစစ်​အတွက်​အ​မေတို့လုပ်​ထားပြီးသား​လေ...မနဲ့လက်​ထပ်​ပြီးရင်​အဲ့မှာအိမ်​က​လေး​ဆောက်​ပြီး​နေကြမယ်​...ဆံညှပ်​ဆိုင်​နဲ့မိတ်​ကပ်​ပြင်​ဆိုင်​တွဲဖွင့်​မယ်​...မ သိတဲ့အတိုင်းပဲ စစ်​ကဝင်​ငွေ​ကောင်း​ကောင်းရှာတတ်​တယ်​မရဲ့..မကိုဘာမှမလုပ်​စေပဲအလှကြည့်​ထားပြီးစစ်​ကချစ်​မှာ"
"ဟုတ်​ပါပြီ မက ခက်​ခက်​ခဲခဲယူထားရတဲ့ဘွဲ့က​လေးကိုအားနာ​သောအားဖြင့်​အလုပ်​လေးတစ်​ခု​တော့လုပ်​ပါရ​စေ​နော်​"
"အင်းပါ...​တောင်​ကြီးဖက်​ကိုကျ​အောင်​လျှောက်​လေ ဒီဖက်​ကျလာရင်​မရဲ့ကိစ္စအကုန်​စစ်​ကတာဝန်​ယူတယ်​နော်​"
"ဟုတ်​ပါပြီလို့...ဖုန်းချ​တော့မယ်​လေ...မ နှင်းဆီခူးရဦးမှာ ဒီ​နေ့များတယ်​လားရှိုးက​ဖောက်​သည်​ကကားနဲ့ခြံထိလာယူမှာမို့"
"ဟုတ်​ကဲ့ မ...စစ်​ဒီရက်​ပိုင်းလိုင်းမသုံးဖြစ်​သေးဘူး​နော်​...ည​တော့ဖုန်းဆက်​မယ်​ဟုတ်​ပြီလား....
မလဲသိပ်​မသုံးနဲ့​နော်​"
"အင်း.အင်း.စစ်​မရှိရင်​မကမသုံးဖြစ်​ပါဘူး.​စောအိပ်​ရ​တာ​ပေါ့...ချပြီခု"
ဖုန်းကိုချပြီး ပန်းကိုမြန်​မြန်​လုပ်​လိုက်​ရသည်​။​သွေးဆန္ဒကို ဦးစား​ပေးပြ်ိးနားလည်​ပေးရှာတဲ့ စစ်​ကြောင့်​သွေးရဲ့အချစ်​ရေးလဲ​အေးချမ်းသာယာ​နေရသည်​မဟုတ်​ပါလား။​နောက်​ကျမှ​ရောက်​လာ​ပေး​ပေမယ့်​အ​ကောင်းဆုံး​တွေပဲရခဲ့တာမိူ့လို့ကံတရားကိုပဲ​ကျေးဇူးတင်​လိုက်​မိသည်​။
....
"အ​မေ...စစ်​ဒီ​နေ့အပြင်​သွားမယ်​နော်​"
ခွင့်​သာ​တောင်းရတာ...မ​နေ့ကလဲတစ်​နေကုန်​လုနီးပါး ထွက်​လည်​ထားသည်​မို့ခွင့်​မ​ပေးချင်​မှန်း အ​မေ့မျက်​နှာကသိသာလှသည်​။
"ဘာသွားလုပ်​မှာလဲ...နန်းလဲစာလုပ်​ချိန်​ဆိုပြီးဆိုင်​မလာတဲ့ဟာကို...ဆိုင်​မှာဘယ်​သူမှလဲမရှိ"
"အ​မေကလဲ...မကြီးတို့ရှိတယ်​လေ...နန်းနဲ့စစ်​ပဲ​လူ​လျော့တာကို​ပြော​နေတယ်​....သူများဝန်​ထမ်း​တွေဆိုရင်​သီတင်းကျွတ်​ပိတ်​ရက်​တွေနဲ့ ဒီဇင်​ဘာပိတ်​ရက်​တွေနဲ့သာယာ​နေလိုက်​ကြတာ....စစ်​တို့ဆိုင်​ကပိတ်​ရက်​လဲမရှိ...နားတာ​တောင်​တရက်​စီအလှည့်​ကျနားရတာ...စစ်​ကျ​တော့ဘယ်​ရက်​မှနားရက်​မရှိရဘူး"
​ပြော​နေရင်း ငိုသံပါပါလာ​တော့ အ​မေကမ​နေနိုင်​တော့ပဲ
"ကဲ...သွား​တော်​မူပါ​တော်​....တကတည်း အပြင်​လေးသွားချင်​တာနဲ့​ပြော​နေတာရစရာကိုမရှိ​တော့ဘူး...သွားသွား"
"စတည်းကခွင့်​ပြုပါလားလို့...ခုမှသွားဆို​တော့"
"ဒါဖြင့်​မသွား​တော့ဘူးလား"
"သွားမှာ​ပေါ့လို့...ဟမ့်​"
​နောက်​နားဖက်​မှအ​မေ့​မေတ္တာပို့သံ​တွေကိုလျစ်​လျူ ရှုကာ ဘွတ်​ဖိနပ်​ကမန်းကတန်းစွပ်​ပြီး ထွက်​လာရ​တော့သည်​။ ကြာကြာ​နေရင်​အ​မေကစိတ်​ပြောင်းပြီး မသွားခိုင်း​တော့ရင်​ဆိုင်​ပဲထိုင်​ရ​တော့မည်​လေ။
မနက်​တည်းက မကိုဖုန်းဆက်​ပြီးမ မအားဘူးဆိုတာ​ကြောင့်​အပြင်​ထွက်​ဖို့အ​ရေးဖုန်းမဆက်​ဖြစ်​တော့။ messageလှမ်းပို့ပြီးတ​နေကုန်​ဦးမှာပင်​။
စစ်​၏ဆိုင်​ကယ်​လေးက ပြင်​ထားလို့လားမသိ။ ညင်​သာစွာနဲ့စက်​သံလဲမပြင်း​တော့...အရင်​လို​ခေါင်းလဲခါရမ်းမ​နေ​တော့။ ခုရက်ပိုင်း​နန်းဆိုင်​ကယ်​အမြဲစီး​နေခဲ့တာ​ကြောင့်​စစ်​ဆိုင်​ကယ်​ပြန်​မောင်းရတဲ့အခိုက်​နည်းနည်း​တော့​ကြောင်​တောင်​တောင်​ဖြစ်​နေသား။ အပြင်​သိပ်​မထွက်​တော့​တောင်​ကြီးမြို့ရဲ့လမ်း​တွေသာယာ​နေတာကိုလဲ မကြည့်​အား။ မလိုအ​တွေး​ကောင်း​ကောင်းနဲ့က​ဗျာဆန်​တတ်​သူအဖို့​တော့ မိုးရွာထားစ မြူမှုန်​လွှင့်​ကျ​နေတဲ့ ကတ္တရာလမ်းမကျယ်​ကြီးမှာ​လေ​အေး​အေးအ​ငွေ့အသက်​ခံယူပြီး ဆိုင်​ကယ်​မောင်းရတဲ့အရသာကို ခံစားရင်းမအတွက်​က​ဗျာ​လေးစာ​လေး​တော့ ထွက်​လာဦးမှာအမှန်​ပင်​။
သီတင်းကျွတ်​လပြည့်​အဖိတ်​နေ့ဆို​တော့
ရပ်​ဝေးနယ်​က ဇာတိ​မြေပြန်​လာကြတဲ့သူ​တွေလား...မြို့တက်​ပြီး ရပ်​နီးရပ်​ဝေးက​ဈေးဝယ်​တက်​လာတဲ့သူ​တွေပဲလားမသိ။ လိုင်းကား​ပေါ်မှာ​ကော ကိုယ်​ပိုင်​ကား​တွေ​ကော ဆိုင်​ကယ်​တွေ​ပေါ်မှာပါ အထုတ်​ကြီးအထုတ်​ငယ်​ကိုယ်​စီနဲ့။
မနက်​ခင်းအချိန်​ပေမယ့်​လမ်းတွင်​လူ​တွေကား​တွေရှုပ်​နေ​လေပြီ။ စစ်​က ဆိုင်​ကယ်​မောင်းလှင်​ဖြေး​ဖြေး​မောင်းတတ်​သူမဟုတ်​။ အရှိန်​ထိုးတင်​ပြီး ဖရီးရိုက်​စီး​နေကျကိုက အရသာတစ်​မျိုး။ စက်​သံမဲ့​မောင်းနှင်​ရတာကိုသ​ဘောကျသည်​။ သို့​သော်​မကမှာထားသည်​။ ဆိုင်​ကယ်​ဖြေး​ဖြေး​မောင်း ပြီးရင်​ဦးထုပ်​ဆောင်းဖို့။​မောင်းတာ​တော့ညင်​သာသွား​ပေမယ့်​ခေါင်း​လေး​စေမယ့်​ဦးထုပ်​ကိုမ​ဆောင်းဖြစ်​...​ဆောင်းလဲမ​ဆောင်းချင်​ပါ​။ ဒီအတွက်​ကို မ​တောင်းဖြစ်​ကြောင်းကိုလဲ မကိုညာလဲမညာ။ မရဲ့စိုးရိမ်​ပူပန်​မှု​တွေနဲ့အတူဆူပူတာကိုပဲ သ​ဘောကျမိ​နေ​တော့တာပင်​။
အ​တွေး​လေးနဲ့​မောင်းလာလိုက်​တာ ခုဆိုတည်းခိုခန်း​ရှေ့တစ်​ခု​ရောက်​နေပါပြီ။​ဘောင်းဘီအိတ်​ထဲကဖုန်းထုတ်​ပြီးနံပတ်​တစ်​ခုကို​ခေါ်လိုက်​သည်​။
"စစ်​ရောက်​နေပြီ...ထွက်​ခဲ့​တော့​လေ"
တဖက်​မှ ကိုင်​သည်​ဆိုရုံ​လေးရှိတုန်း စစ်​လိုရာကိုပဲ​ပြောလိုက်​တော့သည်​။ ခဏအကြာ တည်းခိုခန်းပင်​မတံခါး​ပေါက်​ကြီးမှ လူတစ်​ယောက်​ထွက်​လာ​တော့သည်​။ စစ်​ကိုမြင်​တော့ပြုံးရွှင်​စွာ​လှေကားထစ်​များကိုနင်းဖြတ်​ရင်း​ပြေးဆင်းလာသည်​။
"​ဆောရီး....တံခါး​သော့​ပျောက်​နေလို့ရှာ​နေရင်း​နောက်​ကျသွားတယ်​"
"ရပါတယ်​...စစ်​လဲခုမှ​ရောက်​တာပါ"
"ခ​လေး အရင်​ကထက်​ပိုဝလာသလိုပဲ​နော်​....ပိုပြီး​တော့​ချောလာတယ်​"
"​ကျေးဇူးပါ...ကိုကို​တော့ပိန်​သွားတယ်​...ဒီရက်​ပိုင်းအဆင်​ကော​ပြေရဲ့လား"
သူက ခ​လေး လို့​ခေါ်​တော့ စစ်​လဲ ကိုကို​ခေါ်လိုက်​တာပါ။ သို့​သော်​အရင်​လိုစိတ်​မျိုး​တော့မရှိ​လေ။
"မနက်​စာ စားပြီလား"
"မစားရ​သေးဘူး​လေ...ခ​လေးနဲ့မှအတူတူစားမယ်​ပြောထားတာကို"
မ​နေ့က​ပြောခဲ့သမျှ စစ်​မေ့ထားခဲ့ပြီဖြစ်​သည်​။ ဟုတ်​သားပဲ။ စစ်​လာ​ခေါ်မယ့်​အချိန်​ထိ မနက်​စာမစား​သေးပဲ​စောင့်​နေမည်​ဟု​ပြောခဲ့သည်​မဟုတ်​ပါလား။ သို့​ပေသိ စစ်​မေ့​နေ​ကြောင်းမသိ​စေလို။
"တက်​လေ...တ​နေရာသွားကြတာ​ပေါ့...စစ်​လဲမစားရ​သေးဘူးမို့"
"အွန်း..."
အရင်​တစ်​ခါကလို ဆိုင်​ကယ်​ပေါ်တက်​ပြီး​မောင်းထွက်​တဲ့အခါ စစ်​ခါး​လေး​ပေါ်သို့ သူ့လက်​တွေ​ရောက်​မလာ​တော့။ လမ်းတစ်​လျှောက်​ဘာစကားမှမဆိုဖြစ်​ကြပဲတိတ်​ဆိတ်​လျက်​။ အရင်​ခေါက်​က စကား​တွေ​ပြောစရာမကုန်​ခမ်းနိုင်​အောင်​ရွန်းရွန်း​ဝေ​ပြောတတ်​တဲ့သူတစ်​ယောက်​တော့အခု ငြိမ်​ချက်​သား​ကောင်း​နေ​တော့သည်​။ စစ်​လဲဘာစကားစဆိုရမလဲမသိ။
"ဘာစားချင်​လဲဟင်​.."
"ရတယ်​ဘာစားစားဖြစ်​တယ်​...အဆင်​ပြေတဲ့ဆိုင်​ကိုသာသွား"
သိတာ​ပေါ့။ အမြဲတမ်းစစ်​သ​ဘောကိုပဲဦးစား​ပေးပြီး စစ်​အကြိုက်​လိုက်​တတ်​တဲ့သူက ခုလဲစစ်​ဦး​ဆောင်​ရာကိုလိုက်​မှာပင်​။ ဘာမှထပ်​မ​မေးပဲ စစ်​စားချင်​နေတဲ့တို့ဟူး​နွေးဆိုင်​သို့သာ​မောင်းလိုက်​သည်​။
တိုဟူး​နွေးကိုနှစ်​ပွဲမှာပြီး သူ့အတွက်​လဖက်​ရည်​ကြမ်းငှဲ့​ပေးထားလိုက်​သည်​။
"ခ​လေး....ရည်းစားရှိ​နေပြီလား"
အဆင်​အသွယ်​ပြတ်​နေပြီဆို​တော့ စစ်​အ​ကြောင်း​တွေ မသိ​လောက်​တော့။ ဖုန်းနံပတ်​တွေမသုံး​တော့တာ​တောင်​လိုင်း​ပေါ်က​နေစစ်​သူငယ်​ချင်း​တွေဆီကဖုန်းနံပတ်​တောင်းပြီး မနည်းပြန်​ဆက်​သွယ်​ထားရတာကိုး။ ရမယ့်​ရ​တော့လဲ​တောင်​ကြီး​ရောက်​လာကာကျမှတဲ့​လေ။
"ဟုတ်​...စစ်​ချစ်​ရသူရှိ​နေပြီ...ကိုကို​ကော"
"ကိုယ်​လား....ခ​လေးမရှိတဲ့​နောက်​ပိုင်းတစ်​ယောက်​တည်းပါပဲ...အထီးကျန်​တယ်​လို့ထင်​ရတဲ့​နေ့ရက်​တိုင်းမှာ အလုပ်​ပဲကြိုးစားဖြစ်​တယ်​...."
"​ကောင်းတာ​ပေါ့....ကိုကို အဆင်​ပြေ​နေတာမြင်​တော့ စစ်​လဲစိတ်​ချမ်းသာရပါတယ်​"
"နှလုံးသား​ရေး​တော့ကံမ​ကောင်း​ပေမယ့်​မိသားစုအတွက်​တော့​တော်​တော့်​ကိုအဆင်​ပြေခဲ့ပါတယ်​...အဓိကက​တော့​ငွေ​ရေး​ကြေး​ရေး​ပေါ့"
ဟုတ်​သည်​။ သူ့ပုံစံက​ငွေ​ရေး​ကြေး​ရေးအဆင်​ပြေ​နေပုံပါပဲ။​တွေ့မြင်​နေကျ မျက်​နှာပြည့်​ပြည့်​ပါး​ဖောင်း​ဖောင်း​လေးနဲ့ ချစ်​စရာ့​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်​ပုံစံ​တော့ မရှိ​တော့ပြီ။ ဆံပင်​အချို့​တောင်​ရှည်​လာလို့ပဲဂုတ်​ထောက်​နေပြီ။ သပ်​သပ်​ရပ်​ရပ်​နေတတ်​တဲ့ သူ့အဝတ်​အစား​တွေက အခု​တော့ဖြစ်​ကတတ်​ဆန်းပုံစံ။​မျှော်​လင့်​ချက်​တွေနဲ့အ​ရောင်​တောက်​နေတတ်​တဲ့ သူ့မျက်​ဝန်း​လေး​တွေက​ငေးရီ​နေပြီ။
"​ငွေ​ကြေးအဆင်​ပြေရင်​မိသားစုက​ပြေလည်​ပြီးသားပါ​နော့...ဒါနဲ့​တောင်​ကြီးလာတာက...."
စစ်​မေးခွန်း​လေးတဝက်​တပျက်​ရပ်​လိုက်​သည်​။​တော်​နေကြာ သူ့ကိုဧည့်​ခံရလို့စိတ်​အ​နှောက်​အယှက်​ဖြစ်​သွားတယ်​ထင်​မှာလဲစိုးရ​သေးတာကိုး။
"ခ​လေးကို သတိရတာနဲ့ အလုပ်​ပိတ်​ရက်​လဲကြုံတာနဲ့ အိမ်​မှာလဲမနားချင်​တာနဲ့ဒီကိုပဲလာဖြစ်​တာ .... ခ​လေးနဲ့ပထမတစ်​ခေါက်​လည်​ပြီး​တောင်​ကြီးမြို့ကိုသ​ဘောကျသွားတာပဲ...ထပ်​ကာထပ်​ကာလာလည်​ချင်​နေတာ"
"အဲ့ဒါ​တော့မှန်​တယ်​....​တောင်​ကြီးကို တစ်​ခေါက်​ရောက်​ဖူးသူတိုင်း​နောက်​ထပ်​နောက်​ထပ်​တွေ ပြန်​လာချင်​နေတတ်​ကြတယ်​တဲ့....​ပြောရရင်​တစ်​ခုခုကစွဲ​ဆောင်​နေတာဖြစ်​မယ်​...လာပြီးရင်းလာချင်​နေ​အောင်​လေ"
(ဒါ​ပေါ့...မြူ​တောင်​သုံး​ခေါက်​ရှိပြီ....၂၀၁၄တစ်​ခါ...၂၀၁၈တစ်​ခါ ...၂၀၁၉ တစ်​ခါ...
ဘယ်​အချိန်​ပဲသွားသွား...ရင်​ခုန်​သံ​တွေဆန်းသစ်​တုန်း...ဘယ်​တော့မှကိုမရိုးဘူး....လည်​စရာကိုမကုန်​နိုင်​ဘူး)
စစ်​ပြောတာမှန်​သည်​။ မဆိုလဲကြည့်​။ သူမ​ရောက်​ဖူးခင်​တည်းက​တောင်​ကြီးမြို့ဆိုတာကြီးကို​ရောက်​ဖူးချင်​လွန်းလို့လည်​နိုင်​ဖို့မကြာခဏစိတ်​ကူးယဉ်​ဖူးခဲ့သည်​တဲ့။​ရောက်​လာပြီး​တော့လဲ ထပ်​ကာထပ်​ကာ​ရောက်​လာချင်​သေးသည်​တဲ့။ စစ်​အ​ပြောကို သူက​ထောက်​ခံသည်​။
"အမှန်​ပေါ့...အမည်​နဲ့လိုက်​ဖက်​အောင်​ပေးတတ်​တာ​လေးလဲသ​ဘောကျတယ်​....မြို့အဝင်​ဝတည်းက ထင်းရှူးပင်​တောင်​ဘယ်​ဆီ​နေလဲမသိ​သေး....ထင်းရှူးမြို့​တော်​ချယ်​ရီမြို့​တော်​ရောက်​နေပြီဆိုတဲ့အသိနဲ့တင်​နှာ​ခေါင်းဝမှာထင်းရှူးနံ့​တွေချယ်​ရီနံ့​တွေသင်းပျံ့ကုန်​တော့တာပါပဲ"
စကား​ပြော​နေတုန်း စားစရာလာချ​တော့ စကားစပြတ်​သွားသည်​။ စစ်​ကတူတံ​လေးယူ​ပေးပြီး
"တူသုံးတတ်​တယ်​မလား....တို့ဟူးကို​လေတူနဲ့စားတတ်​တယ်​မလား...ဒီဆိုင်​ကသိပ်​ကောင်းတာ...​တောင်​ကြီးလာတုန်း​တို့ဟူး​နွေးစားလိုက်​ရမှ​နေသာထိုင်​သာရှိကြတာတဲ့....တို့ဟူး​နွေးက​တောင်​ကြီးရဲ့အရိပ်​လဲဟုတ်​တယ်​တဲ့....ထင်းရှူးတိူ့ချယ်​ရီတို့လို​ပေါ့"
"ဇွန်းနဲ့ပဲ စား​တော့မယ်​...​ပျော့ကပ်​နေတာကို​တော့တူနဲ့ကျွမ်း​အောင်​မ​ကော်​တတ်​ဘူး​လေ...ခ​လေး​ပြောမှပဲအိမ်​ကို​တောင်​ပါဆယ်​ဆွဲရကိန်း"
"ဆွဲလို့ရရင်​ဆွဲသွားလိုက်​ပေါ့ရှင်​"
အတူ ရယ်​မောဖြစ်​ကြသည်​။ တစ်​ချိန်​က ရည်းစား​ဟောင်းဆိုတဲ့ သံ​ယောဇဉ်​နဲ့မို့ အစိမ်းသက်​သက်​ကြီးလဲဖြစ်​မ​နေကြ။ ချစ်​သူ​တွေရယ်​လို့ ဖြစ်​ခဲ့ကြတုန်းကလဲ နှစ်​ဦးနှစ်​ဖက်​စလုံးသူစိမ်းသက်​သက်​ပေမယ့်​ကြင်​နာဖူးကြသည်​၊ အပြန်​အလှန်​ဂရုစိုက်​ဖူးကြသည်​၊ တစ်​ယောက်​ငိုရင်​တစ်​ယောက်​ကလိုက်​ငိုသည်​အထိ ရင်​ဘတ်​ချင်းဖလှယ်​ခဲ့ဖူးသည်​။
အ​ကြောင်းမတိုက်​ဆိုင်​လို့ လမ်းခွဲကြတာမို့လဲ နှစ်​ဦးကြားအမှားလဲမရှိ....အမုန်းလဲမရှိ။ နည်းနည်း​လေး​တွေ့စ​တော့​ကြောင်​ခဲ့​ပေမယ့်​အခုချိန်​တော့မိတ်​ဆွေရင်းပမာ...သူငယ်​ချင်းပမာ ။
ကိုယ့်​ဆီသို့ တမင်​သက်​သက်​လာလည်​တာဆို​တော့ ကိုယ်​သည်​လည်းပဲ ဧည့်​ဝတ်​ကျေရမည်​လေ။ သူလာလည်​ဖြစ်​တဲ့အ​ကြောင်း....သူနဲ့အချိန်​ပေးဖြစ်​နေတဲ့အ​ကြောင်း​တော့ မကိုမ​ပြောပြဖြစ်​။
မ​ပြောပြဖြစ်​ပေမယ့်​လဲ ကိစ္စမရှိ။ မက အဲ့လိုလိုက်​ပြီးသဝန်​တိုသဝန်​ကြောင်​တတ်​သူလဲ မဟုတ်​တာ​လေ။ စစ်​ဘာလုပ်​လုပ်​မကအပြစ်​မမြင်​တတ်​။ မ ဂရုတစိုက်​အထူးတလည်​ပြောပြီးစိတ်​ပူတတ်​တာ ဆုံးမတတ်​တာဆို၍ စစ်​ရဲ့ကျန်းမာ​ရေးတစ်​ခုတည်းတင်​သာရှိသည်​။
"ခ​လေး တစ်​သျှူးစ​လေးကိုင်​ပြီး ဘာ​တွေ​တွေးပြုံး​နေတာလဲ"
ရုတ်​တရက်​သူ့​ရှေ့မှာပင်​မအ​ကြောင်း​တွေးပြီး ပြုံးမိသွားတဲ့အဖြစ်​မို့လို့ သူ့ကိုပင်​အားနာသွားရသည်​။
"ဘာရယ်​မဟုတ်​ပါဘူး...ဒီအတိုင်းပဲ...ဒါနဲ့ စား​ကောင်းရဲ့လား"
​မေးလဲ​မေးရင်း သူ့ပန်းကန်​ထဲသို့ ကြည့်​လိုက်​တော့​ပြောင်​သလင်းခါလို့​နေသည်​။
"စား​ကောင်းတယ်​...တကယ်​စားလို့​ကောင်းတယ်​....ဒီလိုအစားအစာစားရဖို့...စားခွင့်​ရဖို့ ဒီလိုဆိုင်​လေးကိုလိုက်​ပို့​ပေးတဲ့ခ​လေးကို​ကျေးဇူးတင်​တယ်​...တကယ်​"
"​ဟော....မလိုပါဘူး​နော်​...စား​ကောင်းတယ်​ဆိုတာနဲ့တင်​ကျေနပ်​နေပြီ"
"ဟုတ်​ပါပြီ ဒီမနက်​စာ​လေး​တော့ ကိုယ်​ကျွေးပါရ​စေ​နော်​"
"မလုပ်​ပါနဲ့ရှင်​...စစ်​ပဲ​ကျွေးမှာပါ....​ကျေးဇူးတင်​တယ်​ဆိုရင်​နောက်​တစ်​ကြိမ်​ကျွေးတဲ့အခါအခုလိုပဲကုန်​အောင်​စား​ပေး​ပေါ့...​နော့"
​ပြောဆိုပြီး စစ်​ကိုယ်​တိုင်​ပဲ ထပြီး ပိုက်​ဆံသွားရှင်း​နေစဉ်​စားပွဲ​ပေါ်တင်​ခဲ့တဲ့ စစ်​ရဲ့ဖုန်းမီးလင်းလာသည်​။
❤Ma❤ ဆိုတဲ့ အမည်​ပေါ်​နေတဲ့အပြင်​ပါးချိုင့်​တစ်​ဖက်​မျက်​ဝန်းနက်​နက်​နဲ့​ကောင်​မ​လေးပုံ​ကြောင့်​သူ မျက်​ခုံးတွန့်​ချိုးသွားသည်​။
ကိုကို့ကိုကျ​ကောင်​မ​လေးမို့လို့ဆိုပြီး​လမ်းခွဲလိုက်​တဲ့ ခ​လေးက ခု​နောက်​ထပ်​ချစ်​ရသူကျ​တော့ မိန်းက​လေးစစ်​စစ်​တဲ့လား။ အိမ်​က​ကော မိန်းက​လေးချင်းသ​ဘောတူသွားပြီတဲ့လား။
ပိုက်​ဆံရှင်းပြီး စစ်​ပြန်​လာပြီးဖုန်းကိုဖွင့်​ပင်​မကြည့်​တော့ပဲ အိတ်​ထဲတန်းထည့်​ကာ
"ဒီ​နေ့ ဘယ်​သွားချင်​လဲ ပို့​ပေးမယ်​စိတ်​တိုင်းကျ"
"​မွေ​တော်​ကက္ကူ သွားမယ်​လေ...အဆင်​ပြေမလား"
"​ပြေတာ​ပေါ့ လာ...သွားကြမယ်​"
​ရှေ့က​နေ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးထွက်​သွား​သော စစ်​အားကြည့်​ပြီး လမ်းခွဲလက်​လွှတ်​လိုက်​ခြင်းအား နှ​မြော​နေမိပြန်​သလို။
ဒီ​လောက်​ချစ်​စရာ​ကောင်းတဲ့ ခ​လေး​လေးကိုမှပိုင်​ဆိုင်​ခဲ့ပြီး ပြန်​လွှတ်​ပေးရခြင်းကိုပဲ သူ့ဘဝမှာ​နောင်​တအကြီးအကျယ်​ရခဲ့သည်​မဟုတ်​ပါလား။
.....
အိမ်​ပြန်​ရောက်​တာ မိုးနည်းနည်းချုပ်​တော့ အ​မေကသိပ်​မကြည်​။​ရောက်​လာတာကိုပဲ ကံ​ကောင်းတယ်​ဆိုရမည်​။​ရောက်​ရောက်​ပြီးချင်းကို မိုးကသည်းကြီးမည်းကြီးရွာချလာ​တော့ အိမ်​ကညီအစ်​ကိုနှစ်​ယောက်​ထွန်းညှိထာစတဲ့ ဝင်းတံခါးဆီမှ ဖ​ယောင်းတိုင်​မီး​လေး​တွေဖြုတ်​ခနဲမီး​သေကုန်​ကြပြီ။
အ​မေ့ရဲ့မနှစ်​မြို့ဖွယ်​အကြည့်​ကို​ရှောင်​ဖယ်​ရင်းအ​ပေါ်ထပ်​ပြေးတက်​လာလိုက်​သည်​။ ညစာစားဖို့ မကြီး​ခေါ်တာကိုလဲမကြားသ​ယောင်​ပြုခဲ့လိုက်​သည်​။
မဟုတ်​ရင်​အ​မေနဲ့တန်းတိုးဦးမှာ။
ဆူခံရဦးမှာ။​လော​လောဆယ်​အ​မေအ​ပေါ်တက်​မလာခင်​စစ်​အိပ်​ပျော်​နေဖို့လိုသည်​။
ထို့​ကြောင့်​အခန်းထဲ​ရောက်​တာနဲ့ အဝတ်​အစားအမြန်​လဲလှယ်​ပြီး​စောင်​ထဲဝင်​တော့သည်​။
မ ရှိမလားဆိုပြီး လိုင်းဖွင့်​မိ​တော့ viber မှာ မ စာတစ်​ချို့နဲ့ပုံပို့ထားသည်​။
မရဲ့ အရိပ်​အောက်​မှာ​နေပါ
စစ်​ကိုချစ်​ပြီးဂရုစိုက်​ပေးမှာမို့လို့ မကိုတန်​ဖိုးထား​ပေးပါ
စတဲ့ စာသားနဲ့အတူ
T ဆိုတဲ့ စာလုံး​အောက်​မှာ s ဆိုတဲ့စာလုံးအ​သေး​လေးကို ဖ​ယောင်းတိုင်​မီး​တွေနဲ့အလှဆင်​ရေးထိုးထားသည်​။ ပြီး​တော့​နောက်​တစ်​ပုံက
မရဲ့လက်​တစ်​ဖက်​ဖြင့်​အသဲတစ်​ခြမ်းပုံစံဖြင့်​ဖ​ယောင်းတိုင်​မီး​တွေကို​နောက်​ခံထားကာ
မရဲ့ အသဲတစ်​ခြမ်းကို စစ်​အတွက်​ပေးတယ်​နော်​
စစ်​ဆီကအသဲတစ်​ခြမ်းလဲမအတွက်​ပြန်​ပေးပါ
အသဲတစ်​စုံပါမှ အသက်​ရှင်​ရတဲ့လူသား​တွေအတွက်​အသဲတစ်​ခြမ်းပဲပါလာခဲ့တဲ့ မကိုစစ်​ရဲ့အသဲတစ်​ခြမ်းနဲ့ အသက်​ဆက်​ပေးပါ
ဝိုး.......ဒါ​လေး​တွေနဲ့တင်​လဲ စစ်​တစ်​ယောက်​ပစ်​ကြွေ​နေပါပြီ။
မရဲ့စိတ်​ကူး​လေးကအမြဲတမ်းဆန်းကြယ်​လွန်းသည်​။ သူများနဲ့ကိုမတူ တမူထူးခြား​နေ​တော့သည်​။
သိူ့​သော်​မအသဲတစ်​ခြမ်းဆက်​ပေးဖို့စစ်​ဖက်​ကအဆင်​မ​ပြေလှ​ချေ။
မက​တော့​စောအိပ်​ပြီဆိုပြီး လိုင်းနဲ့အတူဖုန်းပါ ပါဝါချသွား​လေပြီ။
ထို့​ကြောင့်​
စစ်​မရဲ့အသဲတစ်​ခြမ်းကိုဆက်​ပေးမယ်​နော်​....ဒီည​တော့အဆင်​မ​ပြေလို့ မနက်​ဖြန်​ညတကယ်​ဆက်​ပေးမယ်​...စစ်​ကတိ​ပေးတယ်​နော်​
ရာသက်​ပန်​မရဲ့အရိပ်​ပဲစစ်​ကခိုဝင်​မှာပါ
အရမ်းချစ်​တယ်​မ
....
Next