ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

2

​ဒေါက်​ဒေါက်​ဟူ​သော အခန်းတံခါး​ခေါက်​သံနဲ့အတူ မမအသံကတစ်​ခါတည်းကပ်​ပါလာခဲ့သည်​။​ဘေးနားအိပ်​တဲ့​မေ​မေက​တော့ အိပ်​ယာ​ပေါ်ဝယ်​မရှိ​တော့ပြီ။
"စစ်​ရေ...ညက ဟိုဖက်​က မစိုး​လေ...သူ မနက်​အ​စော​ခေါင်း​လျှော်​ချင်​လို့တဲ့...ဖုန်းဆက်​ထားတာ"
"ဟုတ်​မကြီး စစ်​လုပ်​ပေးလိုက်​မယ်​"
မနက်​ငါးနာရီဆို စစ်​ပုံမှန်​ထချိန်​။ မကြီး က ထမင်းဟင်းချက်​တာ​ကြောင့်​စစ်​ကပဲ ဆိုင်​တွေဘာ​တွေထဖွင့်​ရတာ။ မနက်​စောစီး​ခေါင်းလာ​လျှော်​တဲ့သူ​တွေလဲရှိတာမို့ စစ်​တို့မှာ အ​စောထလုပ်​ပေးရတာပင်​။
တခါတရံ မကြီးက တချို့ပွဲအတွက်​မိတ်​ကပ်​ဆံပင်​လဲလိုက်​ပြင်​ပေးတတ်​သေးတာ။ စစ်​တော့မိတ်​ကပ်​ဖက်​ကိုစိတ်​မဝင်​စား။
စစ်​ထပြီးမျက်​နှာသစ်​သွားတိုက်​တာနဲ့ပဲ ငါးခွဲ​နေပြီ။ အ​မေက​တော့ ဘုရားခန်းထဲမှာ တရားစာရွတ်​သံ​တွေနဲ့ စီ​ဝေ​နေသည်​။
မီးဖိုခန်းထဲ​ရောက်​တော့ မကြီး​တော့ချက်​ပြုတ်​နေသည်​။
"မကြီး စစ်​ထမင်း​ကြော်​စားချင်​တယ်​အာ့လုပ်​ပေး​နော်​"
"မ​နေ့ညတည်းက​ပြော​တော့ ငါး​ပေါင်းစားမယ်​ဆိုလို့ နင့်​ခဲအို​ပေါင်းထား​ပေးပြီးပြီ​လေ...အာ့မစားဘူးလား"
"စားမှာ​လေ...ခုလဲထမင်း​ကြော်​စားချင်​စိတ်​ပေါ်လာလို့ဟာ"
"ထမင်းဖြူ နဲ့မှစား​ကောင်းတာကို စစ်​ရယ်​....ဟုတ်​ပါပြီ​ကြော်​ပေးမယ်​ဟုတ်​ပြီလား"
"ရှယ်​ကြော်​နော်​မကြီး"
"​အေးပါ သွား​တော့ မစိုးလာ​တော့မယ်​"
"ဟုတ်​ဆိုင်​သော့ ဖွင့်​ထားပြီမလား"
"အင်း"
အိမ်​ရှေ့ဖက်​မှာဖွင့်​ထားတဲ့ ဆိုင်​ခန်း​လေးဆီသို့ သွားလိုက်​သည်​။ စစ်​က ထမင်း​ကြော်​ဆိုကြိုက်​သည်​။ ထို့အတူ ငါး​ပေါင်းသံပုရာ​ကော​ပေါ့။ ထမင်း​ကြော်​ရှယ်​ကြော်​ဆိုသည်​မှာ ပဲသီး မုန်​လာဥနီ​တွေကြက်​သားမျှင်​တွေနဲ့​မွှေ​ကြော်​ထားတာကို​ခေါ်ခြင်းပင်​။ ရိုးရိုးထမင်းကြမ်းကို​ကြော်​တာမျိုး​တော့မကြိုက်​ပါ။
ဆိုင်​ထဲ ပစ္စည်း​တွေ စနစ်​တကျ ထုတ်​စီပြီးတာနဲ့ ထိုင်​ခုံမှာထိုင်​မယ်​လုပ်​ရုံရှိ​သေး ကားရပ်​သံကြားတာနဲ့ အပြင်​ဖက်​ကြည့်​မိ​တော့
"​ဟော..မစိုး...ကွက်​တိပါလား..."
အနက်​ရောင်​ကားကြီး​ပေါ်မှ အသက်​သုံးဆယ့်​ငါးနှစ်​အရွယ်​မိန်းမတစ်​ဦးဆင်းလာသည်​ကို စစ်​အပြုံးနှင့်​ဆီးကြိုလိုက်​သည်​။
"အချိန်​မှန်းလာရတာ​ပေါ့ စစ်​ရဲ့....ချစ်​ကော"
"မမက ဟင်းချက်​နေတယ်​စစ်​ကိုတာဝန်​လွှဲ​ပေးထားတယ်​မမကို​ခေါ်​ပေးရမလား"
"အာ စစ်​နဲ့လဲဖြစ်​တာ​ပေါ့ "
"ဒါဖြင့်​စရ​အောင်​...​လျှော်​ရုံပဲလား ညှပ်​ဦးမလား"
​ခေါင်း​လျှော်​တဲ့စင်​ပေါ် အိပ်​စေပြီး​ရေ​နွေးစပ်​ပေးထားတဲ့​ရေနဲ့ဆံပင်​ကို​လောင်းရင်း​မေးလိုက်​သည်​။
"မညှပ်​တော့ဘူး တရက်​စာ​လေး​ရေလှိုင်းကြီးပုံစံ​ကောက်​ပေးလို့ရလား"
"တရက်​စာလား ရတယ်​လေ မစိုး ဘယ်​သွားမလို့လဲ"
"​ရွှေဘုန်းပွင့်​ဘုရားမှာ ကြာသင်္ဃန်း လှူမလို့"
"ဟင်​အာ့ကတမြို့လုံးလှူတာဟုတ်​ဖူးလား"
"​ရော်​... အဲ့မှာ​မောင်​ဝမ်းကွဲ ဦးဇင်းဝတ်​နေတယ်​လေ ဂူထဲက ဘုရား​တွေကို လှူမှာ"
"ဪ..."
"စစ်​လိုက်​မလား အန်​တီ့ဆီကခွင့်​တောင်း​ပေးမယ်​"
"လိုက်​တော့ပါဘူး မစိုးရယ်​....လူများရင်​စစ်​မ​နေတတ်​ဘူး"
ဆံပင်​လျှော်​ခြင်းကို ကျွမ်းကျင်​သွက်​လက်​စွာ ခဏတည်းလုပ်​ပေးလိုက်​သည်​။ မစိုးဆိုတာက မကြ်ိးနဲ့​ကျောင်း​နေဖက်​..မကြီးမှာ ခုနှစ်​တန်းသား​လေးတ​ယောက်​လေးတန်းသားကတ​ယောက်​ဖြင့်​စို​ပြေ​နေချိန်​မှာ မစိုးကတကိုယ်​တော်​အပျိုလုပ်​ကောင်းတုန်း။ တ​နေရာသွားဖို့ရှိပြီဆို အမြဲတမ်းဆိုင်​လာပြီးတ​နေ့တာအတွက်​ပြင်​ခိုင်း​နေကျ။
နက်​မှောင်​ထူအိ​နေတဲ့ ဆံပင်​တွေကို အလှိုင်းကြီးသဖွယ်​ကောက်​ပေးလိုက်​သည်​။
"အဆင်​ပြေရဲ့လား"
စစ်​အ​မေးကို မှန်​ထဲအပြန်​ပြန်​ကြည့်​ပြီးမှ
"ကြိုက်​တာ​ပေါ့ စစ်​ဘယ်​ဆိုးလို့လဲ ဒီပုံစံက ချစ်​တောင်​တခါမှမလုပ်​ပေးဖူး​သေးဘူး"
ဆံပင်​လေးကို ကိုင်​ပြီး သ​ဘောကျစွာ​ပြော​လေသည်​။
"စစ်​တောင်​မ​နေ့ညက လိုင်း​ပေါ်​တွေ့တာနဲ့ ကြည့်​ထားမိလို့စမ်းလုပ်​ပေးကြည့်​တာရယ်​"
"​တော်​လိုက်​တာ"
"မျက်​နှာပြင်​ဦးမှာလား ပြင်​မယ်​ဆို မကြီးကို​ခေါ်​ပေးမယ်​"
"အင်း ပြင်​မှာ ထုံးစံအတိုင်းပြင်​နေကျပဲကို"
ဟူတ်​သည်​လေ။ မစိုး လာတိုင်း အလှပြင်​ဖို့အတွက်​ပဲလာ​နေတာကိုး။
"ဟုတ်​စစ်​သွား​ခေါ်လိုက်​မယ်​"
အိမ်​ထဲ ပြန်​သွားပြီး မီးဖိုထဲအလုပ်​ရှုပ်​ဆဲဖြစ်​နေတဲ့ မကြီးကို မြင်​တော့
"မကြီး မစိုးက မိတ်​ကပ်​ပြင်​ဦးမှာတဲ့ "
"ဟင်းအိုးကတန်းလန်းကြီး စစ်​ရဲ့"
"အ​မေလာပြီ သမီးကြီး သွားလိုက်​တော့ စစ်​အကြီး​ကောင်​ကိုကျူ ရှင်​လိုက်​ပို့​ပေးလိုက်​ဦး"
အ​ပေါ်ထပ်​မှ အ​မေဆင်းလာပြီး​ပြောတာမို့​တော်​သေးသည်​။ မဟုတ်​ရင်​မီးဖိုထဲမှာ စစ်​တစ်​ယောက်​ပြာ​လောင်​ခတ်​တော့မည်​ကိုး။
"ဟူတ်​အ​မေ "
"ဪ ဒီ​နေ့ နန်းနန်းတို့ မီးပုံးပျံကွင်း သွားလည်​မလို့တဲ့ စစ်​လိုက်​ချင်​လိုက်​သွား​လေ"
သိသားပဲ။ မ​နေ့ညတည်းက နန်းနန်းတို့အုပ်​စု လည်​မယ်​လို့အဲ့​လောက်​ခေါ်​နေတာ။ ဒီ​နေ့အတွက်​လဲ ဆိုင်​မလာဘူးဆိုတာ မကြီးဆီကခွင့်​တောင်းသွားပြီးသား။
ဒါကို အ​မေက မသိ​သေးပဲ လာ​ပြောပြ​နေ​သေးတာ။
"စစ်​မသွားချင်​ဘူး မကြီးတို့လဲ သွားကြည့်​မယ်​ပြော​နေတယ်​ဆိုင်​စောင့်​သူမရှိ​လောက်​ဘူး"
"တရက်​တ​လေ ပိတ်​လိုက်​လဲရတာပဲကွယ်​"
"သွားချင်​ပါဘူးအ​မေရယ်​...စစ်​ကိုကမသွားချင်​တာပါ​နော်​သွား​တော့မယ်​"
လူ​တွေအများကြီးထဲမှာ လည်​ရပတ်​နေရတာထက်​တ​နေရာရာမှာ ငြိမ်​ငြိမ်​လေးထိုင်​ပြီး အင်​တာနက်​ပေါ်က ဆံပင်​ညှပ်​နည်း​တွေ အ​ရောင်​ပြောင်းတာ​လေး​တွေကို ကြည့်​နေတာကမှ ကိုယ့်​အတွက်​ပညာလဲရ​သေးသည်​လေ။
​ဆောင်း​လေ​အေး​တွေ နှင်းစက်​တွေပက်​ဖြန်း​နေတဲ့ မနက်​ခင်းမှာ လမ်း​လျှောက်​ရတာကြိုက်​ပေမယ့်​လို့ ဆို်​ကယ်​မောင်းရမှာ​တော့ ပျင်းတာ​ပေါ့​လေ။ သိူ့​သော်​မီးဖိုထဲ မဝင်​ရတာနဲ့စာရင်​တော်​ပါ​သေးရဲ့။ အကြီး​ကောင်​ကျူ ရှင်​ပို့ရင်း ပျင်း​နေတာနဲ့​ဈေးက တို့ဟူး​နွေးကို ဝင်​စားလိုက်​သေးသည်​။
......
​ဒေါက်​....​ဒေါက်​
တံခါး​ခေါက်​သံ​ကြောင့်​နှင်း အရင်​မနိုးပဲ အအိပ်​ဆတ်​တဲ့​သွေးကပဲအရင်​နိုးလာရ​တော့သည်​။ နာရီကြည့်​လိုက်​တော့ ရှစ်​ခွဲ​နေပြီ။ ခရီးပန်းတာ​ကြောင့်​မ​နေ့ည​နေ​ရောက်​တည်းက အခန်းထဲ​အောင်းပြီး အိပ်​နေလိုက်​ကြတာ တ​ရေးမှကိုမနိုး။
မထချင်​ထချင်​နဲ့ ထပြီး တံခါးဖွင့်​လိုက်​တော့ ခိုင်​တစ်​ယောက်​စိတ်​ဆိုး​နေ​သောမျက်​နှာဖြင့်​
"ငါ အဲ့​လောက်​ဖုန်း​ခေါ်​နေတာကို "
ဒီ​လောက်​အိပ်​စုံမှုံဖွား ပုံစံ​ပေါက်​နေတာကို ခုမှထမှန်းမသိဘူးတဲ့လား။ ခိုင်​က လည်​ပတ်​ဖို့ အဝတ်​အစား​တွေ​တောင်​လဲထားပြီး​နေပြီ​လေ။ ခိုင်​စိတ်​ဆိုး​နေသ​လောက်​သွေးကခပ်​အေး​အေးပင်​တံခါးဖွင့်​ပေးပြီးအိပ်​ယာ​ဘေး ပြန်​လာလိုက်​သည်​။
"ငါ့ ဖုန်းက​တောင်​ကြီးစ​ရောက်​တည်းက ပါဝါပိတ်​ထားတာ အား​တောင်​မသွင်းရ​သေးဘူး"
"ဟဲ့ နှင်း ထ​တော့ အဲ့​လောက်​အိပ်​နေရလား နင်​တို့​တောင်​ကြီးကို အိပ်​ဖို့လာကြတာလား လည်​ဖို့လာတာလား"
တည်းခိုခန်းတစ်​ခုလုံး ခိုင်​အသံကို လွှမ်းလို့​နေသည့်​အတိုင်းပင်​။ ခိုင့်​အသံ​ကြောင့်​နှင်းဆီလဲ လူးလွန့်​နိုးလာပြီ။ မနိုးလာလို့လဲမရ။ ခိုင်​က​စောင်​တွေကို အတင်းဆွဲခွာ​နေတာကိုး။
"ကဲပါ ခိုင်​ရယ်​နောင်​နောင်​တို့က ထပြီမို့လား"
"​ရေ​တောင်​ချိုး​နေကြပြီ​ယောက်ျား​လေး​တွေကမြန်​တယ်​နင်​တို့ပဲ....ပြင်​ရဆင်​ရ နဲ့ ကြာမှာ​စောနှိုးရ​အောင်​လဲဖုန်း​တွေကပိတ်​ထားလိုက်​သေးတယ်​"
"ဆယ့်​ငါးမိနစ်​ပဲ ခိုင်​ငါတို့ အဲ့အချိန်​မှာအကုန်​ပြီး​စေရမယ်​ဟုတ်​ပြီလား"
"မြန်​မြန်​နော်​အချိန်​ကသိပ်​ရ​နေတာမဟုတ်​ဖူး"
"​အေ့ပါ"
နှင်းဆီကသာ သွက်​သွက်​ခါ​အောင်​ရေချိုးဖို့ပြင်​ဆင်​နေတာ။​သွေးက​တော့​အေး​အေးသာသာ အဝတ်​တွေထုတ်​နေလိုက်​တာကိုခိုင်​တစ်​ယောက်​ကြည့်​ပြီးစုတ်​တစ်​ချက်​သပ်​ကာ အခန်းပြင်​ပြန်​ထွက်​သွား​လေသည်​။
တစ်​ဖွဲ့လုံးမှာ အားလုံးကို ခိုင်​တစ်​ယောက်​ဗိုလ်​ကျလို့ရသ​လောက်​ဘာမှသိပ်​ဝင်​မ​ပြောသလို အရမ်းလဲမ​ရောဖြစ်​တဲ့​သွေးတစ်​ယောက်​ကို​တော့ သိပ်​မ​ပြောရဲ​ပေ။
အဘယ်​ကြောင့်​ဆို​သော်​ခိုင်​မာလာ နှင်းဆီဆိုတာက တမြို့နယ်​တည်းသား​တွေ​လေ။​မွေးနှစ်​ကလဲတစ်​ခုတည်း... နှင်းဆီသာ သူတို့ထဲအငယ်​ဆုံး။ လ​လောက်​သာမတိမ်းမယိမ်းကွာ​နေကြတာ။​သွေးက​တော့ မာလာနဲ့နှင်းဆီအကြား​မွေးဖွားသူပင်​။ အားလုံးထဲ နှင်းအငယ်​ဆုံး။
​ရေချိုးပြင်​ဆင်​ပြီးတည်းခိုခန်းပြင်​ထွက်​လာ​တော့ အကုန်​လုံးက သွားဖို့အဆင်​သင့်​ဆိုင်​ကယ်​ပေါ်မှာထိုင်​လျက်​သား​စောင့်​နေကြ​လေသည်​။ ခိုင်​က​တော့စိတ်​ဆိုးချက်​နေသည့်​ပုံ။
"​သွေး ခိုင်​ငါတို့ကိုစိတ်​ဆိုး​နေလားမသိ"
တိုးတိုး​လေး နားနားကပ်​ပြောသည့်​နှင်းစကား​ကြောင့်​သွေး မျက်​နှာမဲ့လိုက်​ရင်း​ဖြေလိုက်​သည်​။
"ဆိုးလဲဆိုးပါ​စေ​ပေါ့ မတတ်​နိုင်​ဘူးဟယ်​"
ဆိုင်​ကယ်​ပေါတက်​တာနဲ့တစ်​ခါတည်းကို​မောင်းထွက်​တော့တာပင်​။
အ​ဝေရာကွင်းဖက်​သွားတဲ့လမ်း​ပေါ်မှာ ဆိုင်​ကယ်​ကော ကား​ကောရှုပ်​သလားမ​မေးနဲ့။ သို့​သော်​စည်းကမ်းတကျ​မောင်း​နေကြတာမို့ သိပ်​အန္တရာယ်​တော့မရှိ။ Express ကားကြီး​တွေနဲ့ နိုင်​ငံခြားသား ခရီးသွားအုပ်​စုလဲအများအပြား။​အေး​လေ......မြန်​မာသာမကပဲ ကမ္ဘာပါ​ကျော်​တဲ့ရှမ်းပြည်​ရိုးရာပွဲကြီးကိုး။
ကွင်းထဲအ​ရောက်​ဆိုင်​ကယ်​မတိုးနိုင်​။ ရဲ​ဘော်​ဈေးဖက်​ကမှ ကွင်းထိကို​ဈေးဆိုင်​တန်း​တွေနဲ့ ပြည့်​နှက်​နေတာမို့ အ​ဆောင်​တစ်​ခုတွင်​ဆိုင်​ကယ်​အပ်​ထားကာ လမ်းကိုပင်​လူကြားထဲတ်ုးကာ​လျှောက်​ခဲ့ရ​သေးသည်​။
ဆိုင်​ကယ်​ရပ်​ဖို့​တောင်​နေရာလွတ်​ကသိပ်​မရှိသ​လောက်​မို့ ရှိရာအပ်​ထားရတာပင်​။​လေးစီးတ​နေရာတည်းမဟုတ်​..
ကွင်းပြင်​ကျယ်​ကြီးကား​နေရာလပ်​မရှိ​အောင်​ပင်​လူ​တွေပြည့်​သိပ်​နေသည်​။ ရပ်​နီးရပ်​ဝေးမှလူ​တွေလဲတကူးတကကြီးလာလည်​တာသည်​ကိုး။​သွေးတို့အုပ်​စု​နေ့ဖက်​အရုပ်​မီးပုံးပျံ​တွေလွှတ်​တာကို လူကြားတဲ့တိုးပြီး​မမြင်​ဖူးတဲ့အတိုင်းကို​ခြေ​တောင့်​မတတ်​ပြူးပြဲသွားကြည့်​ကြ​သေးသည်​။
တစ်​ဖွဲ့လုံး မနက်​စာကို မစားရ​သေးပဲ ပွဲမက်​နေကြတာပင်​။
တလမ်းလုံး​ဈေးဆိုင်​ပြည့်​နေတာ​တောင်​စားဖို့လဲ သတိမရကြ။
"ခိုင်​ငါတိူ့ တ​နေကုန်​ဒီမှာပဲ​နေကြမှာလား"
​နေရာအနှံ့ သီချင်းသံ​တွေ ပျံ့လွှင့်​နေသည်​မို့ အနားကပ်​တောင်​အော်​ပြော​နေရ​သေးသည်​။
"​နေချင်​ကြလားမသိ....​ကျော်​ဦးတို့က​တော့ ဟိုမှာအိုးစည်​ဝိုင်းမှာ​ပျော်​နေကြပြီ"
ဟုတ်​သည်​။ ရှမ်းပြည်​တစ်​ပြည်​လုံးမှာရှိတဲ့ တိုင်ူရင်းသား​တွေအကုန်​လုံး ကိုယ်​ပိုင်​ရိုးရားဝတ်​စုံ​တွေနဲ့ သူ့အစုကိုယ့်​အစု​ပျော်​နေကြတာ။ ရှမ်းအိုးစည်​ဝိုင်း ဓနုအိုးစည်​ဝိုင်း အများကြီး။ ဓနု​တွေမှာ အိုးစည်​သံ​တွေနဲ့သံချပ်​တွေလဲအပြိုင်​အော်​နေကြ​သေးတာ။ အဲ့ဝိုင်းနားမှာ နိုင်​ငံခြားသား​တွေလဲပုံ​တွေရိုက်​လိုရိုက်​ဝင်​ကသူက နဲ့​ကျော်​ဦးတို့​ကောင်​လေးအုပ်​စုပါ ပါလိုက်​သေး။
"ငါ​တော့​ဗိုက်​ဆာ​နေပြီ...တခုခုသွားရှာစားကြရ​အောင်​"
အစားအ​သောက်​ဆို အဓိကထားတဲ့မာလာတစ်​ယောက်​တော့ ဆာ​နေပါပြိ်​။ နှင်းကလဲ သူ့​ဗိုက်​က​လေးပွတ်​ကာ
"ဟုတ်​တယ်​ဆာ​နေပြီ ခု ဆယ့်​တစ်​ခွဲ​နေပြီဟ"
"​အေ...ခဏ ဟို​ကောင်​တွေကို​ခေါ်ဦးမှရမှာဟ"
"​အေ့​လေ လူကွဲ​နေမှပဲ"
ခိုင်​က​ကောင်​လေး​တွေကို​သွား​ခေါ်​နေချိန်​နှင်းမှာ
"​သွေး​ကော မိ​သွေး"
"အဲ​လေ ဟုတ်​သား ရှာဥိး မိ​သွေးဟာ​လေ အမြဲကွဲကိုထွက်​နေတာပါပဲ"
လူအုပ်​ကြားထဲမှာတိုး​ဝှေ့ရင်း​သွေးကိုရှာရပြန်​သည်​။​တွေ့မယ့်​တွေ့​တော့လဲ နိုင်​ငံခြားသားတစ်​ယောက်​နဲ့အတူ စကား​တွေ​ပြောပြီး ပုံရိုက်​ကာ အရုပ်​မီးပုံးပျံဆီကို လက်​ညိုးထိုးပြပြီး ဘာ​တွေရှင်းပြ​နေသည်​မသိ။
အဖွဲ့ထဲမှာ​သွေးက အင်္ဂလိပ်​စကားအတတ်​ဆုံး။ စာ​ဆိုရင်​တော့ သူမသိ။ အင်​တာနက်​သုံးပြီး နိုင်​ငံခြားသား​တွေနဲ့​ပြောဖြစ်​နေတာများများဆို​တော့စကား​တွေ​တော့ကျွမ်း​နေတာဖြစ်​မည်​။
"​ဟေး​သွေး​သွေး လာ​လေ"
​အော်​ခေါ်​တော့မှ ကြည့်​ဖော်​ရလာသည်​။ ပြီး ဟိုလူအားဘာ​တွေ​ပြောပြီး ဖုန်းနံပတ်​တွေယူ​နေလားမသိ။​သွေးက ရည်းစားမထားသူဖြစ်​ပေမယ့်​မြန်​မာပြည်​သားချင်းအထင်​မကြီးတာလားမသိ။ လိုင်း​ပေါ်မှာ​တော့ နိုင်​ငံခြားသားနဲ့အ​တော့်​ကိုအဆင်​ပြေ​နေတာပါပဲ။
"ဟဲ့ နင်​ဘာ​တွေဇာတ်​လမ်းသွားရှာ​နေတာလဲ"
"ဘာမှ မရှာရပါဘူး​တော်​....အရုပ်​မီးပုံးပျံ​တွေလဲပြိုင်​ပွဲလုပ်​နေတာလားဆိုပြီးလာ​မေး​နေလို့...ငါ့ဟာငါပုံရိုက်​နေတာ ငါကစပြီးမရှာပါဘူး"
"ခဏက ဖုန်းနံပတ်​တွေယူ​နေတာလား"
"အင်​စတာဂရမ်​နဲ့​ဖေ့ဘွတ်​ခ်​အ​ကောင့်​အပ်​နေကြတာဟဲ့...​ပေါက်​ကရ​တွေ​တွေး​မ​နေနဲ့ ခိုင်​ကော"
"ဟိုဖက်​မှာ​ဗိုက်​ဆာလာလို့ တခုခုထွက်​စားကြမလို့ ဟို​ကောင်​တွေကိုသွား​ခေါ်​နေတယ်​"
"သွားကြစို့"
.....
ဆိုင်​မှာ ဘယ်​သူမှလဲမရှိ။ စစ်​တစ်​ယောက်​တည်း ဖုန်းသုံး​နေတာ။ စစ်​ရဲ့ အချစ်​တော်​လဲ အလုပ်​ချိန်​မို့လို့ လိုင်းလဲတက်​မလာတာ​ကြောင့်​ပျင်း​နေရသည်​။ မနက်​ဖက်​က​တော့ ဆံပင်​ညှပ်​သူ သုံး​ယောက်​လောက်​လာသည်​။ စစ်​လဲဆု​တောင်း​နေရတာပင်​။​ဖြောင့်​သူ​ဆေးဆိုးသူလာရင်​တ​ယောက်​တည်းနဲ့အကြာကြီးအလုပ်​ရှုပ်​တော့မည်​မို့ပင်​။
ဆိုင်​အဝင်​ဝက ထိုင်​ခုံတွင်​ပင်​ခြေချိတ်​ထိုင်​ပြီး စိမ်​ပြေန​ပြေဇာတ်​ကားကြည့်​နေတာ။​နေ့ခင်းတစ်​နာရီရှိ​နေတာ​တောင်​စစ်​နေ့လည်​စာ မစားဖြစ်​သေး။ အိမ်​မှာဘယ်​သူမှလဲမရှိ။ မမတို့မိသားစုနဲ့အတူ အ​မေပါ ဘယ်​က ကထိန်​ဆိုလဲမသိ သွားခဲ့ကြတာမို့ အိမ်​ဝင်းတစ်​ခုလုံး​ခြောက်​သွေ့​နေတာပင်​။
📱📱📱
ဖုန်းလာ​တော့ အမည်​မှတ်​မထားတဲ့ နံပတ်​အသစ်​ကြီးဖြစ်​နေ​တော့ ကိုင်​ရမကိုင်​ရစဉ်းစား​နေတုန်း ကျသွားသည်​။
အမ​လေး ငစစ်​ရယ်​ပျင်း​နေတာကို ကိုင်​လိုက်​ရင်​ပြီး​ရော ထပ်​ခေါ်လာစမ်းပါ.....
​တွေး​နေရင်း ထပ်​ခေါ်လာ​တော့ ကိုင်​လိုက်​သည်​။
"ဟလို အမိန့်​ရှိပါရှင်​"
"စစ်​လား"
သြရှရှအသံ​လေးကို ရုတ်​တရက်​မို့် မမှတ်​မိနိုင်​ပဲ ပြန်​ပြောဖို့တိတ်​ဆိတ်​နေစဉ်​
"စစ်​မိုးရည်​ချိုပါ"
ထိုအခါမှ အသံကျက်​မိသွားကာ
"ဪ မိုးလား စစ်​က​တွေး​နေတာ နံပတ်​အသစ်​မိူ့လို့ဘယ်​သူပါလိမ့်​လို့"
"စစ်​ပွဲမသွားဘူးလား"
"သွားပါဘူး ပျင်းလို့ အိမ်​စောင့်​မရှိတာလဲပါတာ​ပေါ့"
"စစ်​ဘာလုပ်​နေလဲ ခု"
"ဆိုင်​ထဲမှာပဲ​လေ​နေ့လယ်​စာ စားဖို့​တောင်​ပျင်း​နေလို့ အိမ်​ထဲသွားမစားရ​သေးဘူး ဟီး"
"စား​တော့​လေ​နောက်​တောင်​ကျ​နေပြီ မိုးကစစ်​ဖုန်းမကိုင်​လောက်​ဘူးထင်​နေတာ"
"အာ စစ်​က အဲ့​လောက်​ထိမ​ချေတတ်​ပါဘူး​နော်​ပေါင်းကြည့်​ပါ သိလာပါလိမ့်​မယ်​"
စကား​ပြောကြည့်​တော့မှ မိုးရည်​ချိုဆိုသည်​မှာလဲ အ​တော့်​ကိုခင်​ဖို့​ကောင်းတဲ့သူမှန်း သိလိုက်​ရသည်​။ သူ စကား​ပြော​ကောင်း​နေတာနဲ့ အချိန်​အ​တော်​ကုန်​သွားတာ။ ဆိုင်​ကလာဘ်​ပိတ်​ပေမယ့်​စစ်​အတွက်​ကံ​ကောင်းသည်​ဆိုရမည်​။ လူလဲမလာတာမို့ တ​ယောက်​တည်းလွတ်​လပ်​နေ​တော့တာ။ မိုးနဲ့အ​တော်​အကြာကြီးစကား​ပြောပြီး ချသွားတာနဲ့ တခါလိုင်းပြန်​တက်​လိုက်​သည်​။
တက်​ပြီးပြီးချင်း နန်းနန်း​ဗီဒီယို​ကောလ်​ခေါ်လာ​တော့
"​ဝေ့..."
ကြည့်​ရတာ အပြင်​လည်​နေကြပုံပင်​။
"မစစ်​ရေ...နန်းတို့ စူဋ္ဌာမဏိမှာ ... လာခဲ့ပါလား"
နန်းနန်းနဲ့အတူ​ကောင်​မ​လေး​တွေလဲပါ​သေးသည်​။ စူဋ္ဌာမဏိဘုရား​ရှေ့က ပန်းခြံအ​သေးစားထဲမှာ ထိုင်​နေကြတုန်း​ခေါ်တာကိုး။
"ငါမအားဘူးဟဲ့ ဆိုင်​မှာဘယ်​သူမှမရှိ"
"ဘယ်​သူမှမရှိတာကို ပိတ်​ခဲ့ပါလားလို့"
"လုပ်​စရာလားဟဲ့"
"လမ်းတအားပိတ်​တယ်​မစစ်​ရာ​မွေ​တော်​ကက္ကူ ဖက်​သွားလည်​မို့ဟာကို"
"ဟဲ့ က​လေးမ​တွေ ပွဲရက်​ကြီး အ​ဝေး​လျှောက်​သွားမ​နေကြနဲ့...လမ်းရှုပ်​တယ်​ပြီးမှ​အေး​ဆေးလည်​"
"မစစ်​မုန့်​လာ​ကျွေးလို့ ဒီမှာ လူ​တွေအများကြီးပဲ"
လူ​တွေအများကြီးဆိုပြီး ကင်​မရာကိူ လှည့်​ပြလိုက်​စဉ်​စစ်​ရဲ့ကမ္ဘာကြီး​ဇောက်​ထိုးမိုး​မျှော်​ဖြစ်​သွားရပါ​တော့သည်​။ အ​ကြောင်းမှာ​ရေပန်း​ကျောက်​ဆောင်​ရှေ့တွင်​ရပ်​ပြီး ပုံရိုက်​ခံ​နေ​သော​ကောင်​မ​လေးသုံး​ယောက်​ကို ပုံရိုက်​ပေး​နေ​သော​ကောင်​မ​လေးတစ်​ယောက်​ကြောင့်​ပင်​။​ဘေးတစ်​စောင်း​လေး မြင်​လိုက်​ရ​တော့ ပါးတဖက်​မှာ ပြုံး​နေတာ​ကြောင့်​လားမသိ ပါးချိုင့်​လေးတစ်​ဖက်​ခွက်​ဝင်​နေတာပဲမြင်​လိုက်​ရသည်​။
"​တွေ့လား...သူများ​တွေကအုပ်​စု​တောင့်​တယ်​နန်းတို့ပဲ သုံး​ယောက်​တည်းရယ်​"
ကင်​မရာပြန်​လှည့်​ပစ်​လိုကိတဲ့အချိန်​မှာ​တော့ စစ်​ရင်​ထြု လစ်​ဟာသလိုနဲ့​မောကျန်​ခဲ့သည်​။
"ဟိတ်​မစစ်​မမစစ်​...စကားပြန်​ပြောဦး​လေ"
နန်း၏ အသံစာစာ​လေးပြန်​အော်​လိုက်​မှပဲ အကြံရကာ
"သိပ်​မမြင်​ရဘူး နန်း​နေရာ​လေး​ပြောင်းထိုင်​ဦး​ရေပန်းဖက်​ကို​ကျော​ပေးလိုက်​အာ့မှ​နေ​ရောင်​မထိုးမှာ"
ဟုတ်​ဟုတ်​မဟုတ်​ဟုတ်​ပတ်​ရွှီးလိုက်​တော့နန်းခမျာ​နေရာ​ပြောင်းလိုက်​သည်​။ နန်း၏​နောက်​ကျောတည့်​တည့်​တွင်​ခဏက​ကောင်​မ​လေးပုံကထင်းခနဲ​ပေါ်လာသည်​မို့ စစ်​ကျေနပ်​သွားရသည်​။​ကျောလယ်​လောက်​ဖြောင့်​စက်း​နေတဲ့အနက်​ရောင်​ကေသာ​တွေ နှာ​ခေါင်းလုံးလုံး​လေး မျက်​စိကျဉ်းကျဥ့်း​လေးဝယ်​မျက်​ရစ်​ကမပါ...မျက်​တောင်​လဲသူများလို့​ကော့ပျံပြီးရှည်​မ​နေ...ရုပ်​ရည်​ကသာမာန်​ပေမယ့်​ထူးခြားတာက ပါးတစ်​ဖက်​တည်းတွင်​ပင်​တည်​ရှိ​နေတဲ့ပါးချိုင့်​လေးတစ်​ခု..နှစ်​ဖက်​စလုံးပဲပါ​နေ​လေလားမသိ.....အရပ်​ငါး​ပေ​ကျော်​လေးနဲ့ ကိုယ်​က​သေး​သေး​လေး...အ​ချောအလှစာရင်းထဲမပါ။ သိပ်​ပြီးထူးခြားစရာမဟုတ်​ပေမယ့်​ဒီလိုရုပ်​ရည်​နဲ့​ကောင်​မ​လေးမျိုးကို မှ စစ်​ကဘာ​ကြောင့်​ကြွေဆင်းမိပါလိမ့်​။
"ဟိတ်​မမစစ်​ကြားရဲ့လား အဲ့လက်​ကဘာလုပ်​တာလဲ"
ဟုတ်​သား။ မြင်​ကွင်းထဲမှ ထို​ကောင်​မ​လေး​ပျောက်​ကွယ်​သွားချိန်​စစ်​ကြည့်​လို့မဝ​သေးသဖြင့်​လက်​ကာပြီးတားလိုက်​စဉ်​နန်းက​ကြောင်​အသွားသဖြင့်​အော်​လိုက်​ခြင်းရယ်​။
"ဪ လိုင်းမကြည်​ဘူးဟ ဝိုင်​ဖိုင်​နဲ့မို့လို့ နင်​ဘာ​ပြောတာလဲ"
"ညကျ လည်​ရ​အောင်​လို့ လာ​ခေါ်မယ်​"
"လည်​ဘူး ပျင်းတယ်​"
"အ​ဒေါ့်ကို​ပြော​ပေးမယ်​လေ ညကျမမစစ်​တို့အိမ်​မှာအိပ်​မယ်​လို့"
"မရပါဘူးဆိုမှ"
နန်းနန်းက စစ်​တို့နဲ့အမျိုး​တော်​သူပင်​။ ဆယ်​တန်း​အောင်​ပြီးအ​ဝေးသင်​တက်​မှာမို့စစ်​တို့ဆိုင်​မှာလာလုပ်​နေတာ။ တခါတ​လေ စစ်​တိူ့အိမ်​မှာလဲအိပ်​သွားတာပင်​။
ခဏက​ကောင်​မ​လေးကို ပြန်​တွေ့ချင်​သေးသည်​။ သို့သော်​ဘယ်​လိုရှာရမလဲမသိ။ ခုချက်​ချင်းဘုရားလိုက်​သွားရင်​တောင်​ရှာလို့ရမည်​မထင်​။
"မမစစ်​ကလဲ..."
"လုပ်​မ​နေနဲ့ အိပ်​အိပ်​မအိပ်​အိပ်​ငါ​တော့မလိုက်​ဘူး ဒါပဲ"
​ပြောပြီးလိုင်းပိတ်​ချလိုက်​သည်​။
ခုံမှာ​သေချာထိုင်​ပြီး ခဏက​ကောင်​မ​လေးပုံကိုမျက်​စိထဲပြန်​ဖော်​ကြည့်​မိသည်​။ ဘယ်​ကမှန်းမသိတဲ့ မိန်းမတစ်​ယောက်​အား တစ်​ခဏမြင်​ရရုံနဲ့စွဲလန်းသွားလိမ့်​မယ်​လို့ တစ်​ခါမှမ​တွေးဖူး​ပေ။ အမှန်​ဆို စစ်​မှာချစ်​သူရှိ​နေတာပဲ။ ဘာလို့​နောက်​ထပ်​စိတ်​ဝင်​စားစရာထပ်​ရှိရမှာလဲ။
စဉ်းစား​ပေမယ့်​လို့အ​ဖြေကမ​ပေါ်ပဲထိုပုံရိပ်​သာတရိပ်​ဝဲဝဲ​ပေါ်လာ​တော့သည်​။
ဒီ​နေ့ကစ ငါ့စိတ်​တွေ​ဖောက်​ပြန်​ပါ​ရောလားကွာ....
....
​မြေပြင်​မှာ ကြယ်​ရောင်​စုံ​တွေ ပြန့်​ကျဲ​နေပြိး​ကောင်းကင်​အလှ မီး​ရောင်​စုံ​နဲ့ ခြယ်​ကာသတဲ့ နာမည်​ကျော်​တောင်​ကြီးတန်​ဆောင်​တိုင်​ပွဲကြီးဆိုသည်​မှာ တကယ့်​ကိုကြိတ်​ကြိတ်​တိုးစည်​ကားလှပါ​ကြောင်းကိုယ်​တိုင်​ကြုံဖူးမှပဲ ယုံကြရသည်​။ ညက​နေ့ထက်​ပိုပြီးလူစည်​သည်​။ အတွဲ​လေး​တွေလဲအများကြီး။ ရှိုးပွဲထဲလဲအပြည့်​။ ရိုးရာဝတ်​စုံ​တွေနဲ့ မီးပုံးပျံပြိုင်​ပွဲဝင်​စိန်​နားပန်​မီးကြီးလွှတ်​မယ့်​ပဖွဲ့​တွေပွဲခင်းထဲဝင်​လာ​တော့ ခန့်​ညားလိုက်​လေခြင်းရယ်​။ လွှတ်​တင်​မယ့်​အဖွဲ့သား​တွေက တူညီဝတ်​စုံနဲ့​နောက်​မှာ လိုက်​လာတဲ့အိုးစည်​ဝိုင်းနဲ့ကရင်းသီဆိုရင်းလိုက်​လာကြသူ​တွေက ရိုးရာဝတ်​စုံနဲ့ တကယ့်​ကို ညီညာစည်းလုံး​လေခြင်း။
တစ်​ဖွဲ့ပြီးတစ်​ဖွဲ့ အိမ်​တလုံးစာ မီးပုံးပျံအကြီးကြီး​တွေကို​အောက်​ကမီးရှုးမီးပန်း​တွေနဲ့​ရောင်​စုံမီးပုံး​တွေနဲ့​ကော ရင်​သပ်​ရှု​မောစရာ အ​ပေါ်လွှတ်​တင်​တဲ့အခါ ပုံရိုက်​ရရင်းနဲ့လဲ​မောလို့။
အ​ပေါ်တက်​ဖို့အ​ရေး​အောက်​က​နေ ပရိတ်​သတ်​တွေရဲ့ ညာသံ​ပေးသံလဲ မိုးယံအနှံ့ ပျံ့လွှင့်​လို့။ ပွဲခင်းထဲမှာပဲ တချို့မီးပုံးပျံအ​သေး​လေး​တွေလွှတ်​တင်​နေကြသည်​မှာလဲ အများကြီး။ တက်​တဲ့ဟာတက်​တုန်း လွှတ်​ဆဲ မီးစာကုန်​လို့ ကျတဲ့ဟာလဲကျ။ တကွင်းလုံးရဲ့အ​ပေါ်ယံမှာမီးပုံးပျံ​တွေအများကြီး။
လူ​တွေအများကြား အဖွဲ့ကွဲမှာစိုးရသည့်​အတွက်​သွေးတို့အုပ်​စု လက်​ချင်းတွဲထားရ​သေးသည်​။
​လျှောက်​လည်​နေကြရင်းမှ အ​ပေါ်​ရောက်​ပြီးသား မီးပုံးပျံကြီးတစ်​လုံးမီး​လောင်​ပြီး ပျက်​ကျလာ​တော့ ဝရုန်းသုန်းကားဖြင့်​လွှတ်​ရာ​ပြေးကြရ​သေးသည်​။
သိန်း​ပေါင်းများသွာကုန်​ကျခံပြီးလူ​ကောအချိန်​ပါအားကုန်​စိုက်​လုပ်​ထားတဲ့ စိန်​နားပန်​မီးပုံးပျံတစ်​လုံးပျက်​ကျမှုက ဆုံးရှုံးမှုတန်​ဖိုးကြီးမားလွန်းသည်​။ စိတ်​တောမ့​ကောင်းမိ။
​လော​လောဆယ်​တော့ ခဏက​ပြေးရင်းခလုတ်​တိုက်​လဲတုန်းက ဂျင်း​ဘောင်းဘီကဒူး​နေရာတည့်​တာ့်​ပြဲစုတ်​သွားတဲ့​သွေးအဖြစ်​ကား ရီရမလို ငိုရမလိုနဲ့​သွေးအချို့စို့ထွက်​လာသည်​ကိုလဲ ဂရုမပြုအား။
အကုန်​လုံးက ပွဲငတ်​သူ​တွေမလား။ တသက်​နဲ့တကိုယ်ီးူလိုပွဲ​တော်​မျိုး ခုကဲ့သို့လွတ်​လွတ်​လပ်​လပ်​လာလည်​ရလိမ့်​လို့ တစ်​ခါမှမ​တွေးခဲ့ဖူးတာကိုး။​ပျော်​လဲ​ပျော်​ရသည်​။​မောလဲ​မောရပါသည်​။
"ငါတို့ ပြန်​မှဖြစ်​မယ်​"
ဒီတခါ​တော့ ခိုင့်​စကားကို ငြင်းပယ်​ချင်​ကြသည်​။
မျက်​နှာ​လေး​တွေညိုးကျကုန်​သည်​ကို ခိုင်​သတိထားမိ​သော်​လဲ
"အိမ်​က ဖုန်း​ခေါ်ထားတာ သုံးခါရှိ​နေပြီ...ငါ မကိုင်​ရဲလို့​နောက်​တစ်​ခါဆို ဂွမ်းပြီ"
"ဒါဖြင့်​ပြန်​ကြမယ်​လေ သွားကြစို့"
စည်းကမ်းတင်းကျပ်​လွန်း​သော ခိုင့်​အိမ်​အ​ကြောင်းကား လူတိုင်းအသိပင်​။ ဒီအထိခိုးလာတာ သိလို့က​တော့ခိုင်​တ​ယောက်​ဖိုင်​နယ်​စာ​မေးပွဲပင်​ဖြေရ​တော့မည့်​ပုံမ​ပေါ်။
ထို့​ကြောင့်​ပွဲခင်းထဲဆက်​နေချင်​ပါ​သော်​လဲပဲ မဖြစ်​သည့်​အ​ခြေအ​နေမို့ တပ်​ဆုတ်​လှည့်​ပြန်​ရ​တော့သည်​။
...
"အား...ငါ​တော့ ဒုက္ခ​ရောက်​ပြီဟ"
ဆိုင်​ကယ်​မောင်း​နေရင်း မျိုးသွင်​စကား​ကြောင့်​နှင်း လန့်​သွားရသည်​။
"ဘာဖြစ်​လို့လဲ"
"ငါ့ဆံပင်​မှာ ပီ​ကေ​တွေ ကပ်​လာတယ်​ဟ"
သူ​ပြောမှ နှင်းစမ်းကြည့်​တော့ ဟုတ်​နေသည်​။ ညာဖက်​နဘန်းအစပ်​မှာ ပီ​ကေ​တွေအ​ထွေးလိုက်​ကြီးကရုပ်​ပျက်​ဆင်းပျက်​။
"ဟုတ်​သား ဘယ်​လိုကပ်​လာတာလဲ"
"မသိဘူးဟ သွားပါပြီ ငါ့ဆံပင်​တော့ ဘယ်​လိုလုပ်​ရမလဲ "
"ညှပ်​မှရမှာ​ပေါ့ ဘယ်​သူမှကတ်​ကြေး​တော့ပါမလာ​လောက်​ဘူး"
"​နေဦး ဟို​ကောင်​တွေကို​ပြောဦးမယ်​"
ထူးထူးခြားခြား မျိုးသွင်​အဖြစ်​ကြောင့်​ရယ်​လိုက်ကြသည်​။ မျိုးသွင်​က​တော့ရှုံ့မဲ့မဲ့နဲ့မို့
"နင်​တို့သူများရည်းစားနဲ့ဟာကိုလိုက်​ကြောင်​နေလို့ကပ်​လိုက်​တာထင်​တယ်​"
"မဟုတ်​ပါဘူးမာလာရာ"
"ဪ ငါသိပြီ...​ဟေ့​ကောင်​ငါတို့ မီးကျည်​မီးပန်းလွှတ်​တုန်းက သွားကြည့်​တာ မင်း​နောက်​မှက​လေးတ​ယောက်​သူ့အ​ဖေဂုတ်​ပေါ်က​နေပီ​ကေဝါးရင်းကြည့်​နေတာ​လေ အဲ့ဒါ​ထွေးချလိုက်​ရင်းနဲ့မင်းအ​ပေါ်ကျတာဖြစ်​မယ်​"
"​အေ့ဟုတ်​သား ဒါပဲဖြစ်​ရမယ်​"
"လာဘ်​ပါကြာ ဟားဟား"
​ကောင်​လေးအချင်းချင်းစ​နောက်​ကြရင်း လမ်းမကြီး​ဘေးတွင်​ရယ်​သံညံသွား​တော့သည်​။
"ဒီညညှပ်​မှရမှာ လမ်း​ဘေးဆိုင်​တွေ့ရင်​ဝင်​ရ​အောင်​ကွာ​စေးကပ်​ကပ်​ကြီးမ​နေတတ်​ဘူးဟ"
"​အေ့ပါ ကတုံး​ကေကြီးမြင်​ယောင်​နေ​သေး "
"​ဟျောင့်​မစနဲ့ကွာ ငမျိုး ငိုချ​တော့မှာ သွားသွား နင်​တို့အ​ရှေ့က"
​တော်​ရုံနဲ့ဆိုင်​ကမ​တွေ့။​တွေ့မယ်​တွေ့​တော့ ယမင်းရုပ်​သွင်​အမျိုးသမီးြ​ဗူ တီဆလွန်းဆိုပါလား။ ဖွင့်​လဲဖွင့်​ထားတုန်း။ ရှစ်​နာရီ​တောင်​ဆိုင်​မပိတ်​သေး။
"ဒီထဲ ညှပ်​ရ​အောင်​"
"ဖြစ်​ပါ့မလား မိန်းက​လေးသီးသန့်​ပါဆို"
"မသိဘူးကွာ ညှပ်​မလား​မေးကြည့်​မယ်​"
ဘယ်​လောက်​စိတ်​အိုက်​နေလဲမသိ။ မျိုးသွင်​တ​ယောက်​တည်းဆိုင်​ထဲဝင်​သွားပြီး​မေး​တော့သည်​။​သွေးက​တော့​အေး​နေသဖြင့်​ဒူးကအနာ​ကြောင့်​ကိုက်​ခဲလာသလိုခံစားရသည်​မို့ ဆိုင်​ကယ်​ပေါ်ကမဆင်းမိ။ ခဏကြာ​တော့ မျိုးသွင်​ပြန်​ထွက်​လာသည်​။
"​ပြောသားပဲ မရဘူးမို့လား"
"ရပ လာဦးအထဲကို"
ဆိုပြီး ပြန်​ဝင်​သွား​တော့​ကျော်​ဦးတို့လိုက်​ဝင်​သွားကြသည်​။ နှင်းနဲ့​သွေးသာ အပြင်​မှာကျန်​ခဲ့​တော့သည်​။
"​သွေး အပြင်​မှာ​အေးတယ်​အထဲသွားရ​အောင်​"
"သွား​လေ နှင်း"
ဆိုင်​အထဲမှာ အကျယ်​ကြီးပင်​။ တကယ့်​ဆိုင်​အကြီးကြီးမှန်းမသိ။ မျိုးသွင်​ကို ညှပ်​ပေး​နေသူက​ကောင်​မ​လေးတစ်​ယောက်​ဟူဒီအဝါ​ရောင်​ဝတ်ထားပြီး​နောက်ကဦးထုတ်​ကြီးစွပ်​ထား​တော့မျက်​နှာမမြင်​ရ။
အလင်းထဲ​ရောက်​မှ​ခြေ​ထောက်​ကိုကြည့်​မိ​တော့ ဒူး​ခေါင်းက​ဘောင်းဘီမှာ အ​တော့်​ကိုစုတ်​ပြဲ​နေပြီး အဲ့​နေရာတဝိုက်​သွေးစအချို့​ပေကျံ​နေသည်​။​သွေး ဒဏ်​ရာရသွားတာ ဘယ်​သူမှမသိ။ သာမာန်​ဒူးပြဲသွားတာ​လောက်​ပဲသိကြသည်​။
"ကတုံးဖြစ်​မှာလား အစ်​မ"
မျိုးသွင်​ရဲ့ အ​မေးကို ထို​ကောင်​မ​လေးက
"မဖြစ်​ပါဘူး ခု​ခေတ်​စား​နေတဲ့ စတိုင်​လ်​မျိုး​တော့ရတာ​ပေါ့"
"ကျ​နော့်​ကိုက ကံ​ဆိုးတာပါ​ဗျာ "
"မဟုတ်​ပါဘူး လူအရမ်းများ​တော့ဒီလိုမျိုးကဖြစ်​တတ်​တဲ့ကိစ္စပါပဲရှင်​တော်​သေးတာ​ပေါ့​ယောက်ျား​လေးမို့လို့ မိန်းက​လေးဆံပင်​ဆိုမလွယ်​ဘူး"
ဟုတ်​ပေသားပဲ။ မိန်းက​လေးသာဆိုထိုင်​ငုိံရမယ့်​ကိန်း။
သ​ကောင့်​သား​တွေ​တော့ ဝိုင်​ဖိုင်​ရတာနဲ့ဖုန်းကိုယ်​စီထဲ​ရောက်​နေကြပြီ။ ခိုင်​ကလဲ အတွင်းကျကျထဲမှာသူ့အိမ်​နဲ့ဖုန်း​ပြော​နေသည်​။
"ဟင်​စစ်​ဆံပင်​ညှပ်​နေတာလား"
အတွင်းဖက်​မှ ခပ်​ချော​ချောမိန်းမတစ်​ဦးဝင်​လာပြီးဆံပင်​ညှပ်​နေသူကို​မေးလိုက်​သည်​။
"ဟုတ်​မမ ဒီမှာ​လေ ဆံပင်​ပီ​ကေကပ်​သွားလို့တဲ့ အာ့ ဆိုင်​ဆိုလို့စစ်​တို့တစ်​ဆိုင်​ပဲ​တွေ့လို့ဝင်​လာတာတဲ့"
"ဪ...ဟုတ်​သားပဲ အများကြီးကပ်​ကုန်​တာကို...စစ်​ညှပိ​ပေးလို့ဖြစ်​ရဲ့လား"
"ပြီး​တော့မယ်​စစ်​ရေမကိုင်​ချင်​လို့​လျှော်​ရင်​မကြီး​လျှော်​ပေး​နော်​"
"ရတယ်​လေ...ဒီက ညီမတို့ ဒီ​တောင်​ကြီးကမဟုတ်​ဖူးထင်​တယ်​"
အကုန်​လုံးဖုန်း​လောက်​နဲ့သာ အလုပ်​ဖြစ်​နေ​တော့​သွေးကပဲ​ဖြေလိုက်​ရသည်​။
"လားရှိုးကလာကြတာ အစ်​မ"
"အို့ အ​ဝေးကြီးပဲ ဘာနဲ့လာကြတာလဲ"
"ဆိုင်​ကယ်​နဲ့လာကြတာ​ကျောင်းတက်​နေရင်းမ​ရောက်​ဖူးလို့လာလည်​ကြတာ​လေ"
သ​ဘော​ကောင်းပုံရတဲ့အဲ့အစ်​မကြီးနဲ့စကား​တွေ​ပြောဖြစ်ုက​တော့သည်​။ ဆံပင်​ညှပ်​ပြိ်းကာနိ်းတွင်​စကား​ပြောရင်းမှ​သွေး​ခြေ​ထောက်​ကို ထိုအစ်​မမြင်​သွားသဖြင့်​
"ဟင်​ညီမ​သွေး​တွေနဲ့ပါလား"
"ဟုတ်​တယ်​အစ်​မ မီးပုံးပျံပျက်​ကျလို့​ပြေးရင်း​ချော်​လဲတာနဲ့ပဲ"
​ဘာမှမဖြစ်​သလိုပြန်​ဖြေရင်း​သွေးပြုံးပြလိုက်​သည်​။
"မကြီး စစ်​ညှပ်​လို့ ပြီးပြီ ..ဟင်​..."
ဆံပင်​ညှပ်​နေ​သော​စစ်​ဆို​သော​ကောင်​မ​လေး က​နောက်​သို့လှည့်​လာရင်း​သွေးနဲ့အကြည့်​ချင်းဆုံသည်​။ ခဏ​လေးပင်​။ သူ့အကြည့်​က​သွေး​ခြေ​ထောက်​ဆီ။​သွေးတို့စကားသံ​တွေကိုသူလဲကြား​နေသည်​ကိုး။
"စစ်​ရေ ဒီညီမကို အိမ်​ထဲ​ခေါ်ပြီး ဒဏ်​ရာ​ဆေးထည့်​ပေးလိုက်​ဦး"
"အာ ရပါတယ်​အစ်​မရဲ့ နည်းနည်းပါးပါး ကို"
​သွေးက အားနာစွာ ငြင်းလိုက်​ပေမယ့်​စစ်​ဆိုတဲ့​ကောင်​မ​လေးက​သွေးလက်​ကို ဆွဲကထိုင်​ရာမှထ​စေလိုက်​သည်​။
"​အေး​နေ​တော့ပိုကိုက်​ခဲပြီးနာ​နေမှာ ညီမရဲ့ သိပ်​မကြာပါဘူး​ခေါ်သွားလိုက်​စစ်​"
အတင်းကြီးတိုက်​တွန်း​နေ​တော့​သွေးတ​ယောက်​ယက်​ကန်​ယက်​ကန်​နဲ့ စစ်​ခေါ်​ဆောင်​ရာဆိုင်​အ​နောက်​ဖက်​အိမ်​ကြီးဆီသို့ပါလာပါ​တော့သည်​။ ကျန်​သူ​တွေခုမှသိသည်​မို့ အံ့သြစွာကျန်​ရစ်​ခဲ့​တော့သည်​။ လိုက်​လဲမလာရဲကြ။ သူများအိမ်​ထဲကိုး​လေ။
....
Next