ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

26

​တောင်​ကြီးမိုးကလဲ အချိန်​မဟုတ်​အခါမဟုတ်​ရွာတတ်​လေသည်​။ သင်္ကြန်​မိုးရယ်​လဲမဆိုသာ။ သင်္ကြန်​ရဲ့အ​ငွေ့အသက်​တစ်​ချို့လဲရ​နေပြီ​လေ။
ဆိုင်​မှာလဲ လူကတစ်​ရက်​ထက်​တစ်​ရက်​ပိုပိုများလာသည်​။ ခါတိုင်း ဆိုင်​ပိတ်​ချိန်​ထက်​ကို​ကျော်​လွန်​ပြီး ဆံပင်​လုပ်​ပေးရတဲ့အချိန်​လဲများလာသည်​။ ခုဆို စစ်​မှာဖြင့်​စုထားတဲ့စု​ဗူး​လေစ​တွေ​တောင်​သုံးလုံး​ကျော်​မက ပြည့်​နေပြီ။ ခုထိ ဘာဆက်​လုပ်​ရမည်​မသိ​သေး။ မ​ကျောင်းတက်​နေသည့်​ကာလအတွင်း စစ်​လဲလိုင်းလဲသိပ်​မသုံးဖြစ်​။ အစိုးရအလုပ်​ခွင်​မှာ အလုပ်​တစ်​ခုရဖို့မလွယ်​ဘူးဆို​ပေမယ့်​မ​တော့တစ်​ခါ​လေးစာ​မေးပွဲဝင်​ဖြေတာနဲ့ တန်း​အောင်​သွား​လေသည်​။​အောင်​သွားပြီး သင်​တန်းတက်​ရ​တော့လဲ မအားတာနဲ့ပဲစစ်​နဲ့အဆက်​အသွယ်​ပြတ်​လုနီးနီး။ စစ်​က​တော့ လိုင်းတက်​သည့်​အချိန်​မှန်​မှန်​မဆီ စာပို့တရက်​မှမပျက်​။ စကားလက်​ဆုံကျသည်​မှာလဲမရှိသ​လောက်​ရှားသွားသည်​။
မ​တော့​ပျော်​နေသည်​ထင်​။ တစ်​လတစ်​ခါ​တောင်​ပုံမတင်​တတ်​ပဲနဲ့​ကျောင်းတက်​တော့ ခုမှစသိတဲ့သူငယ်​ချင်း​တွေအဖွဲ့လိုက်​ပုံ​တွေစုတင်​တတ်​လာသည်​၊ မနှင့်​အရွယ်​တူ​သော​ကောင်​လေး​တွေလဲတစ်​ခါတရံ ပုံ​တွေတက်​လာသည်​။
မသည်​အဖြူ အစိမ်း​လေးနှင့်​ဆံထုံး​လေးနှင့်​သိပ်​ကိုလိုက်​သည်​။ လှရက်​နိုင်​လွန်းသည်​။ မကို​ကျောင်းဆရာ​လောင်း​လေး​တွေလဲမျက်​စိကျ​နေကြမှာအမှန်​။
ခုမှပဲ စစ်​ရဲ့​ကျောင်းစာသင်​ခြင်းမှာနစ်​နာခဲ့တာကို​နောင်​တရမိလာသည်​။​ကျောင်းဆက်​မတက်​ခဲ့ခြင်းအတွက်​အချိန်​တွေ​နောက်​ပြန်​ဆုတ်​ချင်​လာသည်​၊
ပညာဂုဏ်​အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ မတစ်​ယောက်​ပွဲလယ်​တင့်​နေ​တော့ ဘာမှမရှိတဲ့စစ်​ကိုမှသတိရပါ​သေးရဲ့လားမသိ။
​ကျောင်းတက်​စ​ရက်​တွေ​တော့ဖြင့်​ကိုယ်​ပိုင်​အချိန်​ဆိုပြီး ညကိုးနာရီ​နောက်​ပိုင်း​တွေဆို စစ်​ဆီစာ​လေးဘာ​လေးပို့တတ်​သည်​။ ပုံ​လေး​တွေ​တောင်းစရာမလိုပဲ ပို့လာသည်​။
အဲ့တုန်းက​တော့ တစ်​နေ့စစ်​ကိုထားသွားခဲ့ရင်​ဆိုတဲ့အ​တွေးထက်​မ မထားခဲ့​လောက်​ဘူးဆိုတာပဲ​တွေးဖြစ်​ခဲ့​တာ။
မ ကို tag တွဲတွဲပြီး ပုံ​တွေစာ​တွေတင်​တတ်​တဲ့​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်​ကိုများ မ​ရွေးချယ်​သွားခဲ့မည်​ဆိုလျှင်​....။
"​ဟော....မမစစ်​ကြီး....သတင်းစာကို​ပြောင်းပြန်​ဖတ်​ပြီး ဘာ​တွေ​တွေး​နေတုန်း..."
နံ​ဘေးနား​စွေ့ခနဲလာထိုင်​ပြီး​အော်​လိုက်​တဲ့နန်းရဲ့အသံစူးစူး​ကြောင့်​လက်​ထဲကသတင်းစာကိုစားပွဲ​ပေါ်ချလိုက်​သည်​။
"ဒီလိုပါပဲ...စာဖတ်​နေတာပါ"
"ဇာတ်​လမ်း​တွေများလား...​တော်​တော်​ဝမ်းနည်းစရာ​ကောင်းပုံပဲ...မမစစ်​ပါး​ပေါ်မှာမျက်​ရည်​စီး​ကြောင်း​တွေနဲ့"
နန်း​ပြောမှပဲ ပါးပြင်​ကို​ယောင်​ယမ်းကာစမ်းမိ​တော့ ဟုတ်​ပေသား။ အ​တွေးနဲ့တင်​ကိုပဲ မျက်​ရည်​ကျအလွယ်​တကူကျလာလို့ရ​လေသလား။
"နင်​ခု ဘာလုပ်​နေတာလဲ..."
"ခုပဲ ကားဂိတ်​က ပစ္စည်းသွားသယ်​လာတာ​လေ...ခဏနား​နေတာ...မကြီးကအိမ်​ထဲလာခဲ့ဦးတဲ့"
"ဒီမှာလူများ​နေတာကို...မကြီးကသူလဲမလာပဲနဲ့ ဘာလို့​ခေါ်ခိုင်းတာလဲ"
"ဟင့်​...မမစစ်​ဘာလုပ်​နေလို့လဲ ခုအားလို့ထိုင်​နေတာမလား သွားလိုက်​ဦး...​တော်​ကြာဆူ​နေမယ်​...နန်း ယူလာတဲ့ပစ္စည်း​တွေထုတ်​ပြီးစီလိုက်​ဦးမယ်​"
"အင်း.အင်း"
​ခြေလှမ်း​တွေက စိတ်​မပါလှစွာဖြင့်​နှေး​ကွေး​လေးလံ၍​နေ​လေ​တော့သည်​။ မနက်​တည်းကဘာမှမစားဖြစ်​သေး။​ဗိုက်​ကဆာ​လောင်​ပြီး​အော်​မြည်​နေ​ပေမယ့်​လို့ စားချင်​စိတ်​ကမရှိသဖြင့်​မစားဖြစ်​။ ဂရုတစိုက်​ကျွေးတတ်​တဲ့ မကြီးကလဲမင်္ဂလာ​ဆောင်​မည့်​သတို့သမီးကိုအလှသွားပြင်​ပေး​နေတာနဲ့မို့ စစ်​လဲ​ပေ​တေပြီးဆိုင်​ထဲဝင်​နေရခြင်းပင်​။
အိမ်​ထဲ​ရောက်​တော့ မကြီးက သူ့အိပ်​ခန်းထဲမှ ထွက်​လာပြီး
"မနက်​စာ​တောင်​မစားဘူးဆို စစ်​က​လေး...မကြီးဘာချက်​ပေးရမလဲ"
အမြဲလိုဆူပူ​ငေါက်​ငမ်းတတ်​ပေမယ့်​ဒီလိုကျ​တော့ အ​မေ့ထက်​ကိုပိုပြီး အ​သေးစိတ်​ကအစဂရုစိုက်​ပေသား။
"ဟုတ်​...မစားချင်​လို့ပါ...မကြီး​ခေါ်တယ်​ဆိုလို့"
"ထိုင်​ဦး"
အိမ်​ဧည့်​ခန်းထဲမှာ ဆက်​တီတွင်​ထိုင်​မိစဉ်​မကြီးက​ပြေ​လျော့​နေ​သောဆံပင်​ကိုကပိုကရို အ​ပေါ်သို့ထုံးဖွဲ့တင်​ရင်း မျက်​နှာချင်းဆိုင်​ခုံမှာ ဝင်​ထိုင်​လိုက်​သည်​။
"စစ်​ကို​ပြောမလို့....မကြီးသွားသင်​ခဲ့တဲ့ရန်​ကုန်​ကအလှပြင်​သင်​တန်းမှာ အခုလူ​ခေါ်​နေတယ်​...မကြီးတို့ကိုသင်​ပေးတဲ့ဆရာက စစ်​လိုအ​ခြေခံတတ်​တဲ့သူ​တွေကိုဆိုရင်​အလုပ်​လဲသင်​လစာလဲ​ပေးဆိုပြီး သပ်​သပ်​ဆိုင်​မှာထားပြီး​သေချာသင်​ပေးမှာတဲ့...အဲ့ဒါစစ်​စိတ်​ဝင်​စားမလားလို့"
"စစ်​က သင်​ပြီး ဘာလုပ်​မှာမို့ ပြီး​တော့ရန်​ကုန်​ဆိုတာအ​ဝေးကြီး...အ​မေလွှတ်​မှာမဟုတ်​ဖူး"
ဒီနယ်​တစ်​ဝိုက်​တွင်​ပဲ ခဏတဖြုတ်​ခရီးသွားတာ​တောင်​စိတ်​မချတတ်​တဲ့ အ​မေကစစ်​များရန်​ကုန်​သွားမယ်​ဆိုလျှင်​ဘယ်​လိုခွင့်​ပြုပါ့မလဲ။
"စစ်​သင်​ချင်​တယ်​ဆိုရင်​မကြီိးက​အ​မေ့ကိုကူ​ပြော​ပေးမှာ​ပေါ့...​နောက်​ဆို က​လေး​တွေ​ကျောင်းကြိုရပို့ရနဲ့မကြီးကအလုပ်​ရှုပ်​တော့မှာ...အဲ့ကျရင်​ခုလိုမနက်​အ​စောအလှပြင်​ဖို့လာ​ခေါ်ရင်​စစ်​သွားလို့ရတာ​ပေါ့....အလှပြင်​တာဘာမှမခက်​ခဲမပင်​ပန်းဘူး...ဆံပင်​ထက်​ပိုပြီးရလွယ်​တယ်​...တစ်​ခါပြင်​ပွဲကြီးဆို​လေးငါး​သောင်းလဲတစ်​ခါတည်းပွဲဖြစ်​တာကို..."
"ဒါမဲ့ စစ်​သွားရင်​မကြီးကိုဘယ်​သူကူမှာလဲ"
စစ်​ချက်​ချင်းပင်​တွေးကြည့်​မိသည်​။ စစ်​လုပ်​ဆောင်​သမျှအရာ​တွေတိုင်းရဲ့ စိတ်​ကူးယဉ်​အနာဂတ်​မှာ မနဲ့အတူ​နေရင်​ဆိုတာ​တွေချည်းသာ။
"မပူနဲ့...သွားရင်​ဒီအပတ်​တနင်္လာသွားရမယ်​...ဘာမှစိတ်​ပူစရာ​တော့မရှိဘူး...ကားဂိတ်​ထိ ဆရာလာကြိုလိမ့်​မယ်​..မကြီးညီမဆိုတာ သူတို့ကအ​ပြောနဲ့တင်​ရင်းနှီး​နေပြီးသား...ဂရုလဲစိုက်​ကြမှာ"
သ​ဘောက​တော့ မကြီးလဲသွား​စေချင်​တဲ့ပုံ။ ဒီမှာ မရဲ့အ​ငွေ့အသက်​တွေရှိ​နေတာကြီးကိုပစ်​ပယ်​ပြီးတစ်​မြေခြားသွားဖို့ဆိုတာ စစ်​အတွက်​တော့မဖြစ်​နိုင်​သေး။ သို့​သော်​မ ကို အဆင့်​မြင့်​မြင့်​ထားချင်​သည့်​စိတ်​ကလဲ ရင်​ထဲမှာဘာနဲ့ပဲယှဉ်​လာယှဉ်​လာအမြဲအ​လေးသာ​နေခဲ့သည်​။
"စစ်​စဉ်းစားဦးမယ်​မကြီး..အချိန်​နည်းနည်းယူပါရ​စေ"
"ဟုတ်​ပြီ..စဉ်းစားထား..ဒါမှဘဝတက်​လမ်းရှိမှာ​နော်​..."
"ဟုတ်​...သွား​တော့မယ်​"
"ဟဲ့ တစ်​ခုခုစားသွားဦး​လေ...အိမ်​မှာမစားချင်​ရင်​လဲ အပြင်​မှာတစ်​ခုခုသွားဝယ်​စား...မုန့်​ဖိုး​ပေးမယ်​"
"ရပါတယ်​...စစ်​မစားချင်​သေးလို့"
မကြီး​တော့​နောက်​ကွယ်​မှာ စစ်​ရဲ့အနာဂတ်​တွက်​ဘာ​တွေ​တွေးပြီး ရင်​လေး​နေသည်​မသိ။ အစ်​မတစ်​ယောက်​အ​နေနဲ့​တော့ စစ်​ရဲ့ဘဝကိုမြင့်​သထက်​မြင့်​အောင်​မြှင့်​တင်​ပေးချင်​နေသည်​ပဲထား။ စစ်​က​ကော ...။
...
ခရီးထွက်​ဖို့အဝတ်​အစား​တွေကို မကြီးကသူကိုယ်​တိုင်​ရွေးပြီး ထည့်​ပေး​နေ​လေ​တော့ စစ်​ကဘာမှမ​ပြောပဲထိုင်​ကြည့်​ပေး​နေလိုက်​သည်​။
"ရန်​ကုန်​က သိပ်ပြီးမပူဘူးဆို​ပေမယ့်​အပြင်​ထွက်​ရင်​ပြန်​လာပြီးချင်း​ရေမ​သောက်​နဲ့ဦး..အပူရှပ်​မယ်​"
"မမစစ်​ရဲ့...​တောင်​ကြီး သင်္ကြန်​တောင်​မ​နေဘူးတဲ့လား...ဒီမှာ နာမည်​ကျော်​တွေပဲသီချင်းလာဆိုမှာလို့​ကြေငြာထားတာ​နော်​"
ပွဲကြိုက်​ခင်​နန်းတစ်​ယောက်​တော့ မကြီးနဲ့အတူအဝတ်​တွေကူ​ခေါက်​ရင်း​တောင်​ကြီးသင်္ကြန်​မှာအပြတ်​ကဲဖို့​တွေးထားပုံရသည်​။ စစ်​က သိပ်​စိတ်​မဝင်​စားသလိုနဲ့ ဖုန်းဖွင့်​ပြီးဂိမ်းထိုင်​နှိပ်​လိုက်​သည်​။
"အဲ့နာမည်​ကျော်​တွေလဲ လူပဲမလား...အထူးအဆန်းလုပ်​ပြီး​ရေစိုခံသွားမကြည့်​ချင်​ပါဘူး...ကြည့်​ချင်​ရင်​တီ​ဗီမှာလဲလာ​နေတာပဲ..​အေး​ဆေးထိုင်​ကြည့်​နေရုံ"
"ဟာ..မတူဘူး​လေ...သူတို့ဆို​နေတုန်း​ရေစက်​အောက်​မှာကခုန်​ရတာ ဘယ်​လောက်​တောင်​စိတ်​လှုပ်​ရှားဖို့​ကောင်းလိုက်​သလဲ"
"ငါ စိတ်​လှုပ်​ရှားတဲ့အချိန်​ဆိုတာ ငါ့ရည်းစားနဲ့အတူမ​မောမပန်း​တောင်​တက်​နေရတဲ့အချိန်​ပဲ"
ခပ်​တည်​တည်​ဖြင့်​စစ်​ပြောလိုက်​တဲ့စကား​ကြောင့်​နန်းကမကြီးဖက်​မျက်​ရိပ်​ပြလိုက်​ပြီး ဘာဆက်​ပြောရမှန်းမသိငြိမ်​သွားသည်​။ မကြီးက​တော့ဘာမှမသိစွာဖြင့်​ရယ်​နေသည်​။
"ရည်းစားနဲ့ရုပ်​ရှင်​ကောမကြည့်​ချင်​ဘူးလား စစ်​....ဘာလို့အ​မောခံ​တောင်​တက်​နေမှာလဲကွ"
ဟု မကြီးကပါ စိတ်​ရှိလက်​ရှိ​ဆွေး​နွေးလာ​တော့ အစပျိုးမိတဲ့ကိုယ့်​စကားကိုယ်​ပြန်​ရုတ်​သိမ်း၍မရ​တော့။ စပြီးမှ​တော့ဇာတ်​လမ်းကိုဆက်​ပြီးကရ​တော့မည်​၊
"ချစ်​သူနဲ့အတူရှိတုန်း ဘာလို့အချိန်​ကုန်​ခံပြီးရုပ်​ရှင်​ကြည့်​အချိန်​ဖြုန်း​နေမလဲ မကြီး...ဒီလိုပဲအိမ်​မှာစားချင်​တာဝယ်​စားပြ်ိးစကား​တွေ​ပြောမှာ​ပေါ့...စက်​ပစ္စည်း​တွေနဲ့လူများကြားတဲ့ဝင်​တိုးမယ့်​အစား သဘာဝအလှတရားဆီမှာနှစ်​ယောက်​သားအတူခိုလှုံမှာ​ပေါ့...ငြိမ်းချမ်းမယ့်​ဖြစ်​ခြင်း"
"အမ​လေး...စိတ်​ကူးကယဉ်​နေလိုက်​တာများ....​တွေ့​နေပြီမို့လား"
"​တွေ့တယ်​မဟုတ်​ပါဘူး မကြီး​မေးလို့​ဖြေတာပါ​နော်​..."
စကား​ပြောလို့​ကောင်း​နေတုန်း မ ဆီမှအဝင်​ဖုန်း​လေးဝင်​လာခဲ့သည်​။ အသံမြည်​လာ​တော့ နန်းကမသိမသာဘယ်​သူဆက်​တာလဲဆိုပြီး လာ​ချောင်းကြည့်​သွား​သေးသည်​။
ရင်​ထဲမှာလှုပ်​ရှားသွားသဖြင့်​မျက်​နှာ​ပေါ်ကပြုံးချင်​ချင်​ဖြစ်​နေတဲ့ပုံစံကိုမရမကထိန်းရင်း
"ဖုန်း​ပြောလိုက်​ဦးမယ်​"
ဟု ဆိုကာ ကမန်းကတန်း​အောက်​ထပ်​ဆင်း​ပြေးလာပြီးမှ ကိုင်​လိုက်​သည်​။
"မ...ဘာဖြစ်​လို့လဲ ဟင်​...စာမသင်​ဘူးလား"
ရုတ်​တရက်​မ​ဆက်​စဖူးဆက်​လာတယ်​ဆို​တော့ အ​ကြောင်းထူးတစ်​စုံတရာရှိမှာစိုးလို့ စိတ်​ကပူ​နေရ​သေးသည်​။
မဖက်​က ရယ်​သံသဲ့သဲ့​လေး ကြားရ​တော့မှ အနည်းငယ်​စိတ်​အေးရ​တော့သည်​။
"အားရဲ့လား...ဒီ​နေ့ ပိတ်​ရက်​လေ "
"ဪ...ဟုတ်​သားပဲ....မ နား​နေတာ​ပေါ့"
ခါတိုင်းတနင်္ဂ​နွေ​နေ့​တွေဆိုလျှင်​တော့ ကံ​ကောင်းရင်​ခုလိုပဲစကား​ပြောခွင့်​ရတတ်​သည်​မဟုတ်​ပါလား။ သို့​သော်​မ​ပြောဖြစ်​တာကြာသွား​တော့တာကတစ်​ကြောင်း၊ သတိရလွန်း၍ ဖုန်းဆက်​ဖြစ်​လျှင်​တောင်​မ ဖက်​ကမကိုင်​ဖြစ်​တာကတစ်​ကြောင်း​ကြောင့်​သိပ်​သတိရလာလျှင်​တောင်​မှမဆက်​ဖြစ်​တော့တာမို့ လက်​ရှိဖုန်းဆက်​လာတာ​တောင်​ဝမ်းသာ​နေရတဲ့အဖြစ်​ကြီး​လေ။
"အင်းပ...သူများ​တွေ​တော့ ရုပ်​ရှင်​သွားကြည့်​ကြတယ်​"
"မက​ကော လိုက်​မသွားဘူးလား...ခု ဘယ်​မှာလဲ"
"လိုက်​ဘူး​လေ...ခုအ​ဆောင်​တင်​ပဲ...အဝတ်​တွေ​လျှော်​ပြီးစာခကြည့်​နေတာ...ပြီး​တော့စစ်​ကို​မေးစရာလဲရှိလို့"
တစ်​ခါတစ်​လေ​လေးများ စစ်​ကိုလဲလွမ်းလို့ဆိုပြီး​ပြောပါဦးလား မရယ်​။ လွမ်း​နေတယ်​ဆိုတာကြားရရုံနဲ့တင်​ဒီလူသားမ​လေး ဘယ်​လောက်​တောင်​ပျော်​လိုက်​မယ့်​ဖြစ်​ခြင်း။
"ဟုတ်​...​မေး​လေ...မ..ဘာ​မေးချင်​လို့လဲ"
"ရန်​ကုန်​သွားမလို့ဆို...ဟို​နေ့က စစ်​စာပို့ထားတာကို မ ခုဏ​လေးတင်​မှလိုင်းတက်​ရင်း​တွေ့လိုက်​မိတာ....လိုင်းမတက်​တာကြာပြီ​လေ...ခုရက်​ပိုင်းစာ​တွေများ​နေလို့"
စာ​တော်​တဲ့ မက ခု သင်​တန်းစာ​လေးကို​တောင်​မပျက်​မကွက်​အသည်းအသန်​လိုက်​မှတ်​နေရတာတဲ့လား။
မကြီး​ခေါ်ပြီး​ပြောတဲ့​နေ့တည်းက မ ဆီကအကြံညဏ်​ကိုစစ်​မေးပြီးသား။ ဖုန်း​တော့မဆက်​မိ။ စာမပြန်​တာသုံး​လေးရက်​လောက်​ဆို​တော့ ကိုယ်​ပိုင်​ဆုံးဖြတ်​ချက်​ဖြင့်​သွား​တော့မည်​ဟုလုပ်​နေတာ​လေ။
"မ သ​ဘောက​ကော...မကြီး​တော့သွား​စေချင်​တယ်​အ​မေ​တော့သိပ်​သ​ဘောမတူချင်​ဘူး တနယ်​တ​ကျေးမှာ​နေမ​ကောင်းဖြစ်​နေရင်​ဒုက္ခ​တွေ့မှာစိုးလို့တဲ့"
"ဟုတ်​လဲဟုတ်​တာ​ပေါ့...ဒါမဲ့ ကိုယ့်​ဘဝတိုးတက်​ရာတိုးတက်​ကြောင်းအတွက်​သွားရမှာပဲ​လေ...ဒါမှ စစ်​ဘဝ​လေးလို​လေ​သေးမရှိပြည့်​စုံမှာ​ပေါ့ မသ​ဘောဆိုရင်​သွား​စေချင်​တယ်​..ပြီးရင်​ကျန်းမာ​ရေးဂရုစိုက်​နော်​...စစ်​စာပို့ထားသလိုဆို တနင်္လာစ သွားရမယ်​ဆို​တော့မနက်​ဖြန်​ပေါ့​နော်​"
စစ်​ဘဝ လို​လေး​သေးမရှိပြည့်​စုံမှာ ဆိုတာနဲ့ပဲ မက ထွက်​သွား​စေချင်​တာလား။ စစ်​ပို့သမျှစာ​တွေကို​တော့​လေစ​လေးနက်​နက်​ဖတ်​ထားပုံရသည်​။ ဒါ​လေးပဲကြံဖန်​ဝမ်းသာ​ကျေ​နပ်​နေရတာမို့လား။
"စစ်​ဘယ်​လိုအ​ခြေအ​နေမျိုးနဲ့ပဲ​နေရ​နေရ မ မရှိပဲနဲ့​တော့ ပြည့်​စုံမယ်​မထင်​ပါဘူး မရယ်​"
ရင်​ထဲက လှိုက်​လှိုက်​လှဲလှဲကြီးထွက်​သွားတာမို့လားမသိ။ မ.ဖက်ကအသံတို့တိတ်​ဆိတ်​သွားသည်​။ စစ်​လဲ မဖက်​ကဘာပြန်​ပြောလာမလဲဆိုတာကို ရင်​တထိတ်​ထိတ်​နဲ့​စောင့်​နေရသည်​။
"မ...စစ်​စကားများမှားသွားလို့လားဟင်​....​တောင်းပန်​တယ်​နော်​...အဟမ်း ဘာ​တွေ​လျှောက်​ပြော​နေမှန်းမသိ​တော့ဘူး...မ​နေ့လယ်​စာစားပြီးပြီလား"
အတန်​ကြာကြီးတိတ်​ဆိတ်​နေမှ​တော့ စကားစရသူက စစ်​ပဲဖြစ်​သည်​။ စစ်​မှားလဲစစ်​တောင်းပန်​...မ မှားလည်း စစ်​ကပဲ​တောင်းပန်​။ မရဲ့ရာဇဝင်​မှာ မအမှားဆိုတာမှမရှိခဲ့တာ​လေ။
"စစ်​...​နောက်​ထပ်​မေးဦးမယ်​မှန်​မှန်​ညာ​နော်​"
​ပြောမယ့်​ပြောလာ​တော့လဲ စစ်​မေးတာကိုမ​ဖြေပဲတစ်​ခြားစီ။​အေးစက်​စက်​စကားစု​လေးက ခုန်​နေတဲ့ရင်​ကိုတုန့်​ခနဲရပ်​သွား​စေသလို။
"မကို စစ်​မညာပါဘူး ဘယ်​တုန်းကမှလဲမညာခဲ့ဘူး...​နောက်​လဲညာမှာမဟုတ်​ဖူး"
"ဒါဖြင့်​ရင်​မေးပြီ...စစ်​ရဲ့အရင်​ရည်းစား​ဟောင်းနဲ့​တွေ့ဖြစ်​သေးလား"
ဘုရား​ရေ....ဒါလုံးဝမထင်​ထားတဲ့စကားမျိုး။ မ ပါးစပ်​က ဂည်းစား​ဟောင်းနဲ့ပတ်​သက်​ပြီး​ပြောထွက်​တာဒါပထမဆုံး။
မကို ဘယ်​သူဘာ​တွေ​ပြောပြထားပါလိမ့်​။
စစ်​မ​ဖြေ​သေးခင်​မှာပဲ မဆီကအက်​ရှရှရယ်​သံတစ်​ချို့။
"ဟက်​...​မေးခွန်းကိုမရှင်းတာလား....​မေးခွန်းမှားသွားတာလား....ဟင်​..စစ်​"
"ဟာ...မရယ်​...စစ်​အံ့သြ​နေတာပါ...စစ်​ရည်းစား​ဟောင်းနဲ့မ​တွေ့ပါဘူး အတိတ်​ကိုထားပစ်​ခဲ့တာကြာပါပြီ"
"ဟုတ်​လား"
တကယ်​လဲ စစ်​မေ့ထားခဲ့သည်​မှာကြာလှပြီပဲ။ ဒါကိုမကခုမှဘာလို့အစ​ဖော်​ပြီးရစ်​ချင်​နေလဲမသိ။ အရင်​က​တောင်​တစ်​ခွန်းမှမဟဖူးတာ။ ဒါဆိုရင်​.....မ ...စစ်​ကို လမ်းခွဲဖို့အစပျိုး​နေတာများလား....
"စစ်​ရှင်းပြပါရ​စေ...သူနဲ့ပတ်​သက်​ပြီး စစ်​မှာဘာအစွဲမှအ​တွေးမှမရှိ​တော့ပါဘူး....စစ်​ကိုယုံ​ပေးပါ မရယ်​..."
"ဟုတ်​လား ဒါဖြင့်​ဘာလို့သူ့​အ​ကောင့်​မှာမင်းပုံကြီး​ရောက်​နေရတာလဲ...ဒါ​တော့မင်း ငြင်းလို့မရဘူး​နော်​...save the date ဆိုတာကပါ​သေးတယ်​"
ဒါ​တွေ စစ်​လုံးဝမသိ။ ဘာလို့သူ့အ​ကောင့်​မှာစစ်​ပုံ​ရောက်​နေရမှာလဲ။ မဖြစ်​နိုင်​တာ။ သူပဲလိုလိုလားလားလမ်းခွဲ​ပေးခဲ့တာမလား။
"တကယ်​ပါ...စစ်​မသိဘူး..သူ့အ​ကောင့်​လဲဝင်​မကြည့်​မိဘူး စကားမ​ပြောဖြစ်​တာလဲကြာ​နေပြီကို...အရင်​တစ်​ခါသူ​တောင်​ကြီးလာတုန်းကပဲ​နောက်​ဆုံးဆုံဖြစ်​ကြတာပါ "
"သူက ဘာလာလုပ်​တာလဲ မ​ပြောပြဖူးပါဘူးသူလာတဲ့အ​ကြောင်း"
မ စိတ်​ခုမှာ စိုး၍ စစ်​သူ့အ​ကြောင်းမဟခဲ့တာ။ ပြီး​တော့မဟုတ်​ကဟုတ်​က​တွေစွပ်​စွဲပြီးသဝန်​တိုတတ်​တဲ့သူက မ မဟုတ်​ကြောင်းကိုလဲ စစ်​နားလည်​ထား၍သာမ​ပြောဖြစ်​ခဲ့တာ။
ခုမှပြသနာကရှုပ်​လာပြီ။
"မ...မသိချင်​ဘူးထင်​လို့ပါ...စစ်​နဲ့ပြတ်​ပြီး မနဲ့ချစ်​လို့ကြာမှသူလာတာပါ...မရယ်​...ပုံကလဲအဲ့တုန်းကမရိုက်​ဖြစ်​ကြပါဘူး"
",ခု ရန်​ကုန်​သွားမှာက အဲ့ကိစ္စ​ကြောင့်​တော့မဟုတ်​ဖူးမလား"
"မဟုတ်​ပါဘူး....မကြီးဆရာအိမ်​မှာပဲ​နေမှာပါ...အပြင်​လဲမထွက်​ပါဘူး...စိတ်​ချပါ"
"​ကောင်းပြီိ​လေ...​စောင့်​ကြည့်​ရ​သေးတာ​ပေါ့...ခု ဘာလုပ်​နေတာလဲ"
"အဝတ်​ထည့်​နေတာ...မ တ​နေကုန်​အားပြီလား"
"မအားဘူး...ည​နေဖက်​ကျအပြင်​ထွက်​ဖို့ရှိ​သေးတယ်​....သူငယ်​ချင်းတစ်​ယောက်​ကညစာ​ကျွေးချင်​တယ်​ဆိုလို့"
"ဘယ်​သူလဲ...မ"
"​ပြောလဲသိမှာမဟုတ်​ပဲဘာလို့​မေး​နေတာလဲ...​တော်​ပြီ...သွားရင်​လဲဂရုစိုက်​နော်​..ဘုရားတရားလဲမ​မေ့နဲ့"
"​ဆောရီး...မ...ဟုတ်​...မ​မေ့ပါဘူး"
​မေးမိတဲ့ကိုယ့်​ပါးစပ်​ကိုပဲတိပ်​ဖြင့်​ကပ်​ထားလိုက်​သင့်​တာ။ ဒါဆိုရင်​သူ့သူငယ်​ချင်းဆိုတာမိန်းက​လေး​တော့မဖြစ်​နိုင်​တာ​သေချာသွားပြိ​လေ။
"​ပြောစရာရှိ​သေးလား...မရှိရင်​ဖုန်းချမယ်​"
"ဟုတ်​...ချလိုက်​ပါ​တော့...မ..အပြင်​ထွက်​ရင်​ဂရုစိုက်​ဦး​နော်​...စစ်​တော့ မကိုသိပ်​လွမ်း​နေတယ်​"
"အင်း...တူတူပဲ ချပြီ"
ရင်​ထဲမှာ​ပြောစရာကအပြည့်​အသိပ်​။ သို့​သော်​ဘာ​ပြောရမှန်းမသိ​လောက်​အောင်​ဆွံ့အသွားမှ​တော့ ဘယ်​လိုကဆက်​ရမလဲ။ တစ်​ဖက်​ကဖုန်းချသွား​သော်​လဲ စစ်​မှာဖုန်းကိုနားနားကပ်​ပြီး​ကြောင်​တောင်​တောင်​ဖြစ်​လို့​နေသည်​။
​သေချာ​နေပါပြီ။
နဂိုတည်းကမှအ​နေ​ဝေးရသည့်​အထဲ အ​ခြေ​တွေကလဲမတူ​လေ​တော့ အဆက်​အသွယ်​ပြတ်​လေတိုင်း နှစ်​ယောက်​သားရဲ့ကြားထဲမှာ​လေစိမ်းအချို့ဝင်​လာ​နေပါပြီ။
စစ်​ဖက်​က​နွေး​ထွေးချင်​ပေမယ့်​လို့ မ ဖက်​က​လေစိမ်း​တွေတိုက်​တာများသွားရင်​တော့ စစ်​မျှော်​လင့်​တကြီးကြိုးစားမယ့်​အနာဂတ်​ပန်းတိုင်​ကြိးဆိုတာ တဝက်​တပျက်​ပြိုလဲရ​တော့မည်​လား။
အပြင်​မှာဖြစ်​ခဲ့လို့သာ​ပေါ့။
စစ်​တို့ဇာတ်​လမ်းကို ဇာတ်​လမ်းသဖွယ်​ချ​ရေးရင်​တောင်​ဖတ်​သူမရှိ ငြီး​ငွေ့းရာအတိဖြစ်​နေ​တော့မှာပင်​။
တစ်​နေရာစီဖြစ်​ပြီး ပုံမှန်​ဆက်​သွယ်​မှုမရှိ။ သိပ်​ချစ်​ပြ​နေရတဲ့အချိန်​လဲမရှိ။.ကြင်​နာ​နေချိန်​လဲမသိ။
ဘယ်​လိုဇာတ်​မျိုးနဲ့သိမ်းရမလဲ​တောင်​မသိ။
ခု မ​ပြောတဲ့ ကိစ္စကိုလဲရှင်းရမည်​။ ပြတိပြီးသားရည်းစားပုံကိုဘာကိစ္စရှိလို့လိုင်း​ပေါ်တက်​တင်​ထားလဲမသိ။
စစ်​ဖက်​ကရှင်းပြီးသား။ စိတ်​ကူးနဲ့​တောင်​ပြန်​ပတ်​သက်​မှာမဟုတ်​တဲ့အတွက်​လိပ်​ပြာလုံ​နေသည်​။ သူလာတာကိုလဲစိတ်​ရင်းနဲ့မိတ်​ဆွေတစ်​ယောက်​လိုသာ ဆကိဆံခဲ့တာ။ ဘာပုံမှလဲမရိုက်​ဖြစ်​။
ခြံထဲက ခုံတန်း​လေးမှာထိုင်​လိုက်​ပြီး သူ့အ​ကောင့်​ဝင်​ရှာ​တော့သည်​။ မ​ပြောသလိုပင်​သူ့ကာ​ဗာပုံကစစ်​ပုံ။
လိုင်း​ပေါ်မရှိတာ​ကြောင့်​ဖုန်းဆက်​တော့လဲ​တော်​ရုံမကိုင်​။ အလုပ်​ပိတ်​ရက်​ကြီးကိုတမင်​မကိုင်​တာလားမသိ။
ဖုန်း​ခေါ်မရ​တော့ စိတ်​ပျက်​ပြီးအိမ်​ထဲဝင်​မည်​လုပ်​မှ ဖုန်းပြန်​ခေါ်လာ​လေသည်​။
"ဟလို ခ​လေးလား...ကိုကို မကြားလိုက်​လို့ပါ​နော်​...​ဆောရီး...ဘာဖြစ်​လို့လဲဟင်​...ကိုကိုလွမ်း​နေတာ ခ​လေးရာ"
ဖုန်း.စ.စ ကိုင်​ခြင်းမှာပဲကြားလိုက်​ရတဲ့စကား​ကြောင့်​စစ်​ငိုချင်​သွားသည်​။ မသာအနားရှိရင်​ဘယ်​လို​နေမည်​မသိ။
"လိုင်း​ပေါ်တင်​ထားတဲ့စစ်​ပုံ​တွေဖျက်​ပေးပါလား"
"​ဗျာ ဘာလို့လဲ"
"အခု စစ်​မှာချစ်​သူရှိ​နေပြီ...သူက​ပြောတယ်​...စစ်​ရဲ့ပုံ​တွေ​တွေ့​နေရတယ်​တဲ့ အာ့​တွေမြင်​နေရတာတကာ်​အဆင်​မ​ပြေဘူးတဲ့"
"ဟုတ်​လား..​ယောက်ျား​လေးလား"
"မိန်းက​လေး ပါ...​ကျေးဇူးပြုပြီးဖျက်​ပေးပါ​နော်​..စစ်​တို့မပတ်​သက်​ပဲ​ကင်း​အောင်​နေကြရ​အောင်​...အတိတ်​ကဘယ်​လောက်​ပဲရင်းနှီးခဲ့ပါ​စေ...ရည်းစား​ဟောင်းဆိုတာဖြစ်​သွားတဲ့​နောက်​ပိုင်းတရင်းတနှီး​နေပြစရာလဲမလို​တော့ဘူး​လေ...လက်​ရှိချစ်​ရသူကိုလဲအားနာ​နေရတယ်​..ပြီး​တော့စစ်​ကသူ့ကိုတကယ်​ချစ်​ခဲ့တာ​ကြောင့်ဘာအ​ကြောင်းနဲ့မှမပြတ်​နိုင်​လို့ပါ"
သူစိမ်းတစ်​ယောက်​ရှေ့မှာ...ရှင်းရှင်း​ပြောရရင်​ရည်းစား​ဟောင်းရဲ့​ရှေ့မှာချစ်​သူသစ်​အ​ကြောင်း​ပြောရတာမ​ကောင့းမှန်းသိ​ပေမယ့်​ပြော​နေသည့်​အချိန်​အတွင်းစစ်​စိတ်​ထဲ​ကျေနပ်​လို့​နေသည်​။
"ကိုယ့်​ဆီကိုပြန်​မလာနိုင်​တော့ဘူးလား"
"ပြီးခဲ့တာ​တွေလဲပြီးခဲ့ပါပြီ...နှစ်​ယောက်​စလုံး​ကျေ​ကျေနပ်​နပ်​လမ်းခွဲခဲ့ကြတာပဲကို​လေ...​နော်​...စစ်​ခုလက်​ရှိချစ်​သူနဲ့ပဲမြဲ​တော့မယ်​လို့စိတ်​ကူးထားလို့ပါ....တကယ်​လဲစစ်​ပုံ​တွေမတင်​သင့်​တော့ဘူး...စစ်​ဘယ်​သူ့ကိုမှမမုန်းချင်​ဘူးမို့ပါ"
"​ဆောရီးပါ​ဗျာ..ကိုယ်​တောင်းပန်​ပါတယ်​နော်​....ပြန်​ဖျက်​ပေးပါ့မယ်​...မြဲပါ​စေလို့ပဲဆု​တောင်းပါတယ်​...ကွဲ​စေချင်​လို့တမင်​တကာကြ်ိးတင်​ထားတာမဟုတ်​ရပါဘူး​ဗျာ"
"ရပါတယ်​...ဖြစ်​နိုင်​ရင်​ခုပြန်​ဖျက်​ပေးလို့ရပါပြီ...​ကျေးဇူးလဲတင်​နေမှာပါရှင်​"
​ပြေ​ပြေလည်​လည်​နဲ့​အေး​အေး​ဆေး​ဆေး​ဖြေရှင်းနိုင်​ခဲ့လို့ ကိုယ့်​စိတ်​နဲ့ကိုယ်​ကျေနပ်​မိသည်​။ ဒီတစ်​ခေါက်​ဖုန်းချလိုက်​တာနဲ့ သူနဲ့ပတ်​သက်​သမျှ​တွေတခန်းရပ်​ပြီးဆုံးသွားမည်​ဖြစ်​သည်​။ ဘယ်​သူဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​အ​ပေါ် မရဲ့သံသယစိတ်​က​လေး​တွေ မြူ တစ်​မှုံစာမျှ ရှိမ​နေ​စေချင်​။ ချစ်​သူဆက်​ဆံ​ရေးကြားမှာလဲ ဘာအဖုအထစ်​မှမဖြစ်​စေလိုပါ။ ခိုး​ကြောင်​ခိုးဝှက်​နဲ့အရဲစွန့်​ပြီး ချစ်​သူဘဝထူ​ထောင်​ခဲ့တာမို့လို ဘာမဟုတ်​တဲ့အရာ​လေးနဲ့​တောင်​ဝေး၍ မဖြစ်​။
....
"​သွေး...စာကျက်​နေတာလား"
အခန်း​ဖော်​မေးလိုက်​သံ​ကြောင့်​ဖုန်းထဲမှဇာတ်​ကားကြည့်​နေသည်​ကို ခဏရပ်​ထားကာ
"မကျက်​ပါဘူး...ဇာတ်​ကားကြည့်​နေတာပ"
စကားနည်းတဲ့​သွေး​ကြောင့်​အတူ​နေလာတာကြဲာ​ပေမယ့်​လို့ အခန်း​ဖော်​ဖြစ်​လဲစကားသိပ်​မ​ပြောဖြစ်​ကြဘူး​လေ။
​သွေး ဝမ်းလျား​မှောက်​ပြီးဇာတ်​ကားကြည့်​နေရာသို့ လာထိုင်​ပြီး
"​သွေး...ရှင့်​ကို ရှင်းသန့်​မောင်​က​ကြွေ​နေလို့တဲ့..."
ရှင်းသန့်​မောင်​။ စားဖို​ဆောင်​တွေတာဝန်​ခွဲတမ်းချ​တော့​သွေးတို့နှင့်​အတူ တသင်းတည်းကျ​လေသူ။​သွေးကိုပုံလှလှ​လေး​တွေလဲရိုက်​ပေးတတ်​လေသူ။ သွားစွယ်​နှစ်​ဖက်​နှင့်​အင်​မတန်​မှမိန်းက​လေးတိုင်းမျက်​စိကျစရာ​ကောင်း​သောသူ။ အရပ်​ကရှည်​ရှည်​။​ဒေးတက်​ပြီးဘွဲ့ယူတာချက်​ချင်း​စော​လေ​တော့​သွေးထက်​ပင်​တစ်​နှစ်​ငယ်​သော​ကောင်​ချော​လေး။
​သွေး ဖုန်းကိုပိတ်​လိုက်​ပြီး အခန်း​ဖော်​နန်းမြသီနဲ့အတူ ကုတင်​ပေါ်မှာပဲ​အောက်​သို့​ခြေတွဲ​လောင်းချ၍ ထိုင်​လိုက်​သည်​။ နန်းမြသီ​တော့​သွေးစိတ်​ဝင်​စား​နေသည်​ဟုထင်​ကာ​သွေးလက်​ကိုဖြန်းခနဲရိုက်​ရင်း
"​သွေး...ရှင်​စိတ်​ကူးမလွဲနဲ့​နော်​...သိလား....မူဆယ်​ကဆို​တော့​ဘောစိပဲ ရုပ်​ရည်​ကလဲ​ပြောစရာမရှိ...ပညာအရည်​အချင်းဆိုပြန်​ရင်​လဲ အီး​မေဂျာနဲ့ဘွဲ့ယူထားပြီးအခုအတူတူ​ကျောင်းဆရာလုပ်​မယ့်​သူ"
​သွေး ဘာမှမ​ပြော​သေးပဲ နန်းမြသီ​ပြောသမျှကို ပြုံးပြုံးကြ်ိးနား​ထောင်​နေလိုက်​သည်​။ သူ​ပြောသလိုပဲ ထို​ကောင်​လေးကအဘက်​ဘက်​က ပြည်​စုံလွန်း​နေတာကို​တော့​သွေးလဲမြင်​နေရသည်​ပဲ။
"စိတ်​ကူးမလွဲနဲ့ဆို​တော့ ဒဲ့စိတ်​ကူးရင်​အ​ဖြေကဘယ်​လိုဖြစ်​မှာတဲ့လဲ"
"လက်​ခံလိုက်​ပေါ့...သူတို့က မူဆယ်​မှာသူ​ဋ္ဌေးစာရင်းဝင်​တွေ​နော်​...ကားအပိုပစ္စည်းဆိုင်​ဖွင့်​ထားတယ်​...​တရုတ်​မြန်​မာ​ငွေလဲ​ပေးတယ်​....ပြီး​တော့သူက​ကျောင်းပိတ်​ရင်​သူ့သပ်​သပ်​ကား​ကောဆိုင်​ကယ်​ကော​ရေ​ဆေးဆီလိုက်​ဆိုင်​လဲဖွင့်​ထား​သေးတာ..သူကိုယ်​တိုင်​လဲလုပ်​တယ်​...မူဆယ်​မှာဆို သူ ခုလိုဆိုင်​ကယ်​မစီးဘူး ... ကား​မောင်းတာ...သူ့မှာအစ်​မတစ်​ယောက်​ပဲရှိတယ်​...သူ့အစ်​မက မန်းတ​လေးမှာ​ကော်​ဖီဆိုင်​လေးဖွင့်​ထားတယ်​"
​ပြော​နေရင်းဖြင့်​ရှင်းသန့်​မောင်​အ​ကြောင်း လုံး​စေ့ပတ်​စေ့ကိုနန်းမြသီထံမှ သိရှိလိုက်​သည်​။ နန်းမြသီ​တော့ စကားစမ​ပေးလျှင်​ပြောရဲတဲ့သူမဟုတ်​ပေမယ့်​နည်းနည်းများစ​ပေးလိုက်​တာနဲ့ကိုယ်​ကနား​ထောင်​ရသူသာဖြစ်​သွားရသည်​ချည်း။ အစ​ပေးတာနဲ့အဆုံးထိကို ကိုယ်​ဝင်​ပြောစရာမလို​တော့။
"ကုန်​ပြီလား...သူ့အ​ကြောင်း"
"အမ​လေး....သူ့အ​ကြောင်း​ပြောရရင်​ကုန်​တယ်​မရှိဘူး...​သွေးပဲမသိ​သေးတာ....တစ်​ကျောင်းလုံးကအကုန်​သိတယ်​သူ့အ​ကြောင်း...အဲ အဓိကအချက်​က သူဘယ်​တုန်းကမှရည်းစားမထား​သေးဘူးဆိုတာပဲ...​သွေးကိုမှအ​သေအလဲပစ်​ကြွေ​နေတာ...ဆရာမ​တွေ​တောင်​သိ​နေတယ်​"
ဘုရား​ရေ...ဒါအမှန်​ပဲလား...ဆရာမ​တွေ​တောင်​သိ​နေပြီဆိုမှ​တော့​သွေးကဘယ်​လိုလုပ်​မျက်​နှာပြရဲပါ​တော့မလဲ။ မျက်​နှာ​တွေပူထူလာသည်​။ ပုံမှန်​သာဆို​သွေးလဲချက်​ချင်းပင်​ပြေးပြီး​ခေါင်းငြိမ့်​မိမှာအမှန်​။ သူနဲ့အပြင်​သွားရင်​ညစာ​တွေစားဖြစ်​ရင်​ဂရုတစိုက်​ထိုင်​ခုံ​နေရာ​ပေးတာကအစ .. တစ်​သျှူး​လေး​တွေ​ခေါက်​ပေးထားတာကအစပြုလို့ လမ်းမှာချိုင့်​တွေ​တွေ့လျှင်​လဲအညင်​အသာ​ရှောင်​ဖယ်​ပြီး​မောင်းတတ်​သူ​လေး။​သွေးကိုကြိုက်​နေသည်​ဟုသာဆိုတာ​သွေးအ​နေရခက်​အောင်​သူမလုပ်​။ မျက်​နှာချင်းဆိုင်​ပြီးမျက်​လုံးဆုံ​အောင်​ပင်​သူမကြည့်​။ ဒီအတိုင်းသာမာန်​သူငယ်​ချင်း​တွေလိုသာ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးစကား​ပြောဖြစ်​ကြသည်​မို့​သွေးကိုစိတ်​ဝင်​စား​နေသူဖြစ်​ကြောင်း တကယ်​မသိခဲ့ရိုးအမှန်​ပင်​။
"ချက်​ချင်း​ခေါင်းငြိမ့်​မှာဆိုရ​အောင်​သူ​ကြွေ​နေတဲ့အ​ကြောင်း ကျမဆီလာ​ပြောပြ​နေတာမှမဟုတ်​တာ "
"ဟယ်​...ကြည့်​နေပါ....​ပြောကို​ပြောလာမှာ...ဒီ​နေ့လားမနက်​ဖြန်​လားပဲ"
"​သေချာလှချည်​လား မမြသီတို့မူဆယ်​သူမူဆယ်​သားပချင်းချင်းမို့​မြှောက်​ပြော​နေတာဖြစ်​ချင်​လဲဖြစ်​မှာ​ပေါ့...ဘယ်​သူမှ​တော့ပြည့်​စုံလွန်းတယ်​မထင်​ဘူး"
"​မြှောက်​ပြောလားမ​ပြောလား​တော့ ကိုယ်​တိုင်​စုံစမ်းကြည့်​လူတိူင်းသိတယ်​....​သွေး​ပြောသလိုပဲဘယ်​သူမှမပြည့်​စုံဘူးဆိုလို့ သူလဲပဲမပြည့်​စုံဘူး"
"ဟင်​...သူကဘာမပြည့်​စုံဖြစ်​နေတာမို့လဲ"
"​မေးတတ်​ရန်​ကော...​သွေးဆိုတဲ့သူ့ပါရမီဖြည့်​ဖက်​မှမရှိ​သေး​တော့ ဘယ်​ကလာပြီးပြည့်​စုံ​နေမှာလဲ"
မိုက်​ပါ​ပေ့။ ဒီစကားကို ရှင်းသန့်​မောင်​တော့​ပြောလားမ​ပြောလား​တော့မသိ။ သူတို့နယ်​သူနန်းမြသီက​တော့ဖြင့်​သူ့အစား​သွေးအား​တော်​ကီ​တွေနဲ့ချုပ်​ပြီးအတင်းတွန်းပို့​ပေး​နေ​လေပြီ။
ဖုန်းနိုးစက်​သံ​ကြောင့်​တိတ်​ဆိတ်​နေ​သော ညကြီးမှာအဲ့အသံဖြင့်​လိုသည်​ထက်​ပို၍ ကျယ်​လောင်သွား​တော့ ကမန်းကတန်းနှိုးစက်​ပိတ်​လိုက်​ရင်း
"ကဲ...​ပြောလို့ပြီးပြီဆိုရင်​ကိုယ့်​ကုတင်​ကိုယ်​ပြန်​ကြွပါ...ကျမအိပ်​ချိန်​ရောက်​ပါပြီ"
"ဟယ်​..သူများကအ​ကောင်း​လေးလာ​ပြောပြတာကို ရှင်​က ဘယ်​လိုဆက်​ဆံလိုက်​တုန်း"
"​ကျွေးစရာမုန့်​ကလဲကြိုပြီးမဝယ်​ထားလို့ပါရှင်​...ခုလို​ပြောပြ​ပေးတာ​ကျေးဇူးလဲတင်​ပါရဲ့..ခု​တော့ အိပ်​ပါရ​စေ"
မ​ကျေမနပ်​ဖြင့်​နန်းမြသီတစ်​ယောက်​သူ့ကုတင်​ရှိရာဖက်​ကူးသွား​လေသည်​။​သွေးက​တော့ခြင်​ထောင်​ချပြီးတာနဲ့​စောင်​ခေါင်းမြီးခြုံလိုက်​သည်​။
မျက်​စိထဲ ရှင်းသန့်​မောင်​၏ ပုံရိပ်​တို့တဝဲဝဲ​ပေါ်လာ​လေသည်​။ ပျိုတိုင်းကြိုက်​သော နှင်းဆီခိုင်​ဖြစ်​တဲ့ ရှင်းသနိ့​မောင်​ကသူမကိုကြိတ်​ကြွေ​နေသည်​တဲ့လား။
....
"​မ​သွေး...ကျ​နော်​မ​သွေးကို​နေရာတစ်​ခုလိုက်​ပို့ချင်​လို့ ရမလား"
ကန်​ရေပြင်​ထက်​သို့​လေညှင်းအချို့တိုက်​ခတ်​လေ​တော့​ရေပြင်​တစ်​ချို့​နေရာ​တွေလှုပ်​ခတ်​သွား​တော့သည်​ကို အဓိပ္ပါယ်​မဲ့စွာ ကြည့်​နေရင်း​သွေး​ခေါင်းငြိမ့်​လိုက်​သည်​။
"​ပြော​လေ...ရှင်းသန့်​"
"ကျ​နော်​ပြောတဲ့​နေရာ​ရောက်​ရင်​မ​သွေးကျ​နော့်​ကိုစိတ်​မဆိုးဖို့အတွက်​ကြိုပြီး​တော့​တောင်းဆိုပါရ​စေ"
"ရှင်းသန့်​ကလဲ ကျမ စိတ်​ဆိုး​စေမယ့်​လုပ်​ရပ်​မျိုးမလုပ်​ဖူးလို့ ကျမ ယုံကြည်​ပါတယ်​"
​သွေး စကား​ကြောင့်​ရှင်းသန့်​မောင်​မျက်​နှာက ငိုင်​ကျသွားသည်​။ ပြီးမှချက်​ချင်းမျက်​နှာထားပြင်​လိုက်​ကာ
"ဟုတ်​တာ​ပေါ့..ကျ​နော်​ဘယ်​တုန်းကမှ မ​သွေးမျက်​နှာညို​အောင်​မလုပ်​ဝံ့ပါဘူး​ဗျာ"
"​ကျေးဇူးပါ စိတ်​ချမ်းသာ​အောင်​ထား​ပေးလို့"
"ဒါဖြင့်​သွားကြရ​အောင်​လေ...ည​နေဖက်​မသွေး အဝတ်​လျှော်​စရာရှိတယ်​ဆို​တော့​နောက်​ကျမှာစိုးလို့"
ရှင်းသန့်​ဆိုင်​ကယ်​နောက်​သို့ လိုက်​ထိုင်​နေရစဉ်​ရင်​ထဲမှာတထိတ်​ထိတ်​ဖြစ်​လို့​နေသည်​။​လေတိုးတိုင်းအနီးကပ်​ဆုံးရှိ​နေ​တော့သူ့ကိုယ်​သင်းနံ့​ပေလား​ရေ​မွှေးနံ့​ပေလားမသိ။ နှာဝသို့အနံ့တစ်​ခုအမြဲရလို့​နေသည်​။​မွှေးတာလဲမဟုတ်​။ အနံ့​လေးကလူကိုလန်းဆန်း​စေသလိုမျိုး။
ဘယ်​ရပ်​ကွက်​တွေထဲ​ရောက်​လာလဲ​သွေးမသိ​တော့။ ခြံဝင်းတစ်​ခုထဲ​ကွေ့ဝင်​လိုက်​သည်​နှင့်​တပြိုင်​နက်​
"Happy birthday ရှင်းသန့်​"
အသံကရုတ်​တရက်​ပေါ်လာတာ​ကြောင့်​လန့်​ပြီးသူ့ခါး​ပေါ်လက်​ရောက်​သွား​တော့သည်​။
"​ဟေး ရှင်းသန့်​.. လာမယ့်​လာ​တော့လဲ​ကောင်​မ​လေးနဲ့ပါလား"
"ဟိုက်​ရှားပါး....ငါ့​ကောင်​က​တော့လုပ်​ချလိုက်​ပြီ"
"ငရှင်း​တော့စွံပြီဟ...​ကောင်​မ​လေးကအယဉ်​လေး"
တစ်​ယောက်​တစ်​ပေါက်​ဖြင့်​တခြံလုံးဆူညံပွက်​ဘောရိုက်​နေ​တော့သည်​။ ဆိုင်​ကယ်​ပေါ်မှဆင်းပြီးပြီးချင်း​သွေး ဘယ်​နား​နေရမလဲမသိ။.လူအများကြီးထဲလဲ​သွေးနဲ့သိသူတစ်​ယောက်​မှမပါ။ ရှင်းသန့်​က​တော့သူ့​ဘေးမှာလူ​တွေဝိုင်းအုံလို့စကား​ပြော​နေကြပြီး ခဏကြာ​တော့ဘယ်​ပျောက်​သွားလဲမသိ။
​သွေးတစ်​ယောက်​တည်းဆိုင်​ကယ်​ဘေးနားအူ​ကြောင်​ကြောင်​ရပ်​ကျန်​ခဲ့​လေ​တော့သည်​။ ဘယ်​သူမှလဲ​သွေး
ကိုအဖတ်​လုပ်​ပြီးစကားလာမ​ပြောတဲ့အပြင်​ကို ကွက်​ကြည့်​ကွက်​ကြည့်​ဖြင့်​ဘာ​တွေ​ပြော​နေလဲမသိ။
ဖုန်းထုတ်​ပြီး.စစ်​ကိုဆက်​ရန်​သတိရလာသည်​မို့​ခေါ်လိုက်​စဉ်​ဖုန်းက​တော်​ရုံနဲ့မဝင်​၊ သုံးခါ​မြောက်​မှ
"မ...​နေ​ကောင်းလား"
ဘယ်​လောက်​အဆင်​မ​ပြေတဲ့အချိန်​ပဲ​ရောက်​နေ​နေ စစ်​အသံမြူးမြူး​လေးနဲ့တင်​သွေးနွမ်းလျခဲ့သမျှ​တို့​ပြေ​ပျောက်​စေသည်​လေ။
"​ကောင်းတယ်​...စစ်​ဘာလုပ်​နေလဲ လိုင်း​တွေလဲမတက်​တော့ဘူး​နော်​"
"ဟုတ်​..မ...ဆရာနဲ့အတူ ပွဲ​တွေလိုက်​နေရလို့မအားဖြစ်​ဘူး...မ သင်္ကြန်​ဘယ်​မှာကဲခဲ့​သေးလဲ"
"ဘယ်​မှမကဲဘူးတစ်​ယောက်​တည်းပဲ...စစ်​ကော"
"ရန်​ကုန်​မှာဆရာတို့လိုက်​ပို့တယ်​...မ...အရမ်းလွမ်းတာပဲ...စစ်​ကြိုးစား​နေတာမနဲ့နီးဖို့​နော်​"
"အင်းပါ....ဂရုစိုက်​ဦး..​နေမ​ကောင်းဖြစ်​သေးလား"
"ရန်​ကုန်​မြေနဲ့တည့်​လို့လားမသိ...ဖျား​တောင်​မဖျားဘူးရယ်​...မ​ရေ.....စစ်​နောက်​မှပြန်​ဆက်​မယ်​နော်​မအား​တော့လို့"
တီခနဲကိုတန်းချသွား​တော့​သွေးခဏကလိုပဲအ​ဖော်​မဲ့ရပြန်​လေသည်​။​တော်​ရုံနဲ့​ပေါ်မလာတဲ့ရှင်းသန့်​ကိုလဲပစ်​ထားခဲ့ရ​ကောင်းလားဆိုပြီးစိတ်​တ်ု​နေတာ။
"မ​သွေး..."
အသံလာရာကြည့်​လိုက်​တော့ မိုးပျံပူ​ဖောင်း​ရောင်​စုံကို တွဲချည်​ထား​သောကြိုးအားလက်​မှာချည်​လျင်​လာ​နေတဲ့ရှင်းသန့်​ကို​တွေ့လိုက်​ရသည်​။
"ဪ ရှင်းသန့်​လာပြီလား ဒီ​နေ့​မွေး​နေ့​ဆိုရင်​လဲ ဟက်​ပီးဘတ်​ဒေး​နော်​"
"​မ​သွေး​ပေးတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်​ချင်​လိုက်​တာ"
"ပြည့်​မှာ​ပေါ့..."
"ဟုတ်​...ဒါနဲ့ မ​သွေးမှာချစ်​သူရှိလား"
"မရှိပါဘူး"
ဘာလို့များတန်းငြင်းဖြစ်​သွားတာလားမသိ။​သွေးမှာစစ်​ရှိ​နေတာကို​လေ။
"မ​သွေးရဲ့​ဘေးနားမှာ တသက်​စာအတွက်​ရပ်​တည်​မယ့်​ပါရမီဖြည့်​ဖက်​အဖြစ်​ ကျ​နော့်​ကို​နေရာ​ပေးပါလားဟင်​"
​သွေးမှာ ချစ်​သူရှိပါတယ်​သူကမိန်းက​လေးပါ ပညာတတ်​ဘွဲ့ရမဟုတ်​ပါဘူး စသဖြင့်​ဝန်​ခံလိုက်​ရရင်​ဖြင့်​အရှက်​ကွဲအကျိုးနည်းဖြစ်​ရချည်​ရဲ်​။​သွေးသည်​မိန်းမချင်းကြိုက်​သူအဖြစ်​ပတ်​ဝန်းကျင်​သိသွားမှာကို​သေမတတ်​ကြောက်​နေ​လေပြီ။ စစ်​ကိုလဲမ​ပြောရဲ။
ဒါဆိုရှင်းသန့်​ကို ကာ​ဗာအ​နေနဲ့ချစ်​သူပုံစံထားလိုက်​ရင်​ကောင်းမလား၊....
....
Next